Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 271/18

POSTANOWIENIE

Dnia 3 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Górska (spr.)

Sędziowie: SO Agnieszka Woźniak

SO Patrycja Baranowska

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w S.

z udziałem dłużniczki A. G.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia dłużniczki na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z 17 stycznia 2018 r. sygn. akt X GC 933/17

postanawia:

I.  oddalić zażalenie,

II.  zasądzić od dłużniczki A. G. na rzecz wierzyciela Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w S. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

A. W. A. P. B.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 17 stycznia 2018 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie nadał klauzulę wykonalności prawomocnemu wyrokowi tego sądu z 5 października 2017 r. W uzasadnieniu powołano przepisy art. 777 § 1 k.p.c. w zw. z art. 363 § 1 k.p.c., jako podstawę rozstrzygnięcia.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwana podniosła, że nie została poinformowana o toczącym się postępowaniu i nie miała szans się bronić. Przedstawiła nadto szereg merytorycznych zarzutów w odniesieniu do żądania pozwu uwzględnionego w wyroku z 5 października 2017 r.

W odpowiedzi na zażalenie, wierzyciel wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od dłużniczki na swoją rzecz kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Dłużniczka zarzucała przede wszystkim pozbawienie jej prawa do obrony w postępowaniu sądowym, zakończonym wyrokiem z dnia 5 października 2017 r. Nie można jednak uznać tego zarzutu za uzasadniony. Podkreślenia wymaga, że w toku postępowania ustalono, iż dłużniczka nie zamieszkuje pod adresem wskazanym w pozwie (ul. (...) w S.), zaś w dalszej kolejności został dla niej ustanowiony kurator procesowy. Istotne jest przy tym, że z rejestru PESEL wynikało, iż dłużniczka nie posiadała żadnego miejsca zameldowania na terenie RP i w trakcie trwania procesu nie prowadziła już działalności gospodarczej, zaś Komisariat Policji S. N. ustalił, iż pod adresem podanym w pozwie zamieszkuje inna osoba, która nie zna dłużniczki. Ubocznie wskazać można, że korespondencja kierowana na adres wskazany w pozwie była przez dłużniczkę wybiórczo odbierana, o czym świadczy fakt, iż jest ona w posiadaniu wezwania Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie K. K. (k. 107), a także wezwania do zapłaty z 17 marca 2016 r. (k. 112), skierowanych na ten adres. Niemniej, wobec ustaleń Policji oraz braku zameldowania pod żadnym innym adresem istniały przesłanki do ustanowienia dla nieznanej z miejsca pobytu dłużniczki kuratora na podstawie art. 144 k.p.c., o czym publicznie ogłoszono w budynku sądowym i w Urzędzie Miejskim w S. w dniach 27 czerwca 2017 r. – 27 lipca 2017 r. W konsekwencji dalsze postępowanie toczyło się z udziałem kuratora, który wniósł o oddalenie powództwa.

W związku z tym, że w ustawowym terminie nie wniesiono apelacji od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 października 2017 r., wyrok ten stał się z dniem 27 października 2017 r. prawomocny. Zgodnie bowiem z art. 363 § 1 k.p.c. orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. Tym samym wyrok ten należał do tytułów egzekucyjnych, o jakich mowa w art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c. Istniały zatem przesłanki do nadania temu wyrokowi klauzuli wykonalności na podstawie art. 781 § 1 k.p.c. zgodnie z wnioskiem wierzyciela. Wyrok został wprawdzie w późniejszym terminie zaskarżony przez dłużniczkę apelacją, jednakże została ona odrzucona uwagi na uchybienie ustawowemu terminowi do jej wniesienia.

Podkreślenia wymaga, że w zażaleniu na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności dłużnik może zwalczać wyłącznie uchybienia sądu popełnione w toku postępowania klauzulowego. W postępowaniu tym sąd nie bada prawidłowości samego orzeczenia (tytułu egzekucyjnego), ani zasadności powództwa. Z tych względów argumenty skarżącej odnoszące się do umowy najmu, jaka łączyła ją z wierzycielem nie mogły odnieść zamierzonego skutku.

W tym stanie rzeczy –na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt I sentencji.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd orzekł w pkt II, opierając się na zasadzie odpowiedzialności za wynik postępowania (art. 98 § 1 i 3 k.p.c.). Na koszty należne wierzycielowi złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w wysokości 120 zł (stosownie do treści § 2 pkt 1 w zw. z § 10 ust 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych - Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).

Agnieszka Woźniak Agnieszka Górska Patrycja Baranowska

Sygnatura akt VIII Gz 271/18

S., (...)

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)