Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko (...)nr (...)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) nr (...) na rzecz powoda M. W. kwotę 19950,- ( dziewiętnaście tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 września 2013r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) nr (...) na rzecz powoda M. W. kwotę 2197,75 ( dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt siedem złotych 75/100 ) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje pobrać od powoda M. W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę 708,21 ( siedemset osiem złotych 21/100 ), tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych,

V.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) nr (...) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę 2499,64 ( dwa tysiące czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 64/100 ), tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygn. akt I C 122/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 listopada 2017r.

Powód M. W. wystąpił z pozwem przeciwko (...)nr (...) o zapłatę kwoty 26373,50 złotych z ustawowymi odsetkami za okres od dnia 26 września 2013r., tytułem odszkodowania za szkody poczynione przez dziką zwierzynę w należących do niego płodach rolnych.

Powód wskazał, iż zwierzyna leśna zniszczyła należąca do niego kiszonkę o wartości 24750,- złotych. Ponadto zwierzęta uszkodziły folię, którą przykryta była kiszonka, co wywołała konieczność zakupu nowej folii za kwotę 1623,60 złotych. Powód wniósł także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż kiszonka nie jest płodem rolnym. Ponadto szkoda nastąpiła w zabudowaniach powoda, co również zwalnia pozwanego od odpowiedzialności. Ponadto pozwany podniósł, iż powód nie udowodnił wysokości szkody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W miesiącu lipcu 2013 roku dziki poczyniły szkodę w należącej do powoda kiszonce. Kiszonka składowana była na należącej do powoda działce nr (...) położonej w miejscowości T.. Pryzma z kiszonką położona była na polu znajdującym się za stodołą pozwanego. Zniszczeniu uległo 300 m ³ kiszonki o wartości 19950,- złotych, ustalając wartość szkody przyjęto, iż tona kiszonki kosztuje 95,- złotych.

Dowód: protokół k. 14, protokół k. 15-16, opinia biegłego J. D. wraz z opiniami uzupełniającymi k. 113-129, 170-170v, 215-217 zeznania świadka G. J. k.103-104, przesłuchanie powoda e- protokół rozprawy z dnia 8 listopada 2017r. - 00:01:49-00:20:24, płyta CD k. 233, przesłuchanie pozwanego e- protokół rozprawy z dnia 8 listopada 2017r. - 00:20:24-00:55:41, płyta CD k. 233.

Po zgłoszeniu szkody uprawniony członek pozwanego koła łowieckiego sporządził protokół szkody. Miejsce szkody oglądali między innymi członkowie koła Z. P. i K. Z. biorący później udział w mediacji przed Urzędem Gminy.

Okoliczność bezsporna.

W trakcie mediacji prowadzonej w Urzędzie Gminy pozwany zaproponował powodowi zwrot za 300m ³ kiszonki.

Dowód: protokół k. 15-16.

Pozwany jest dzierżawcą obwodu łowieckiego na obszarze, którego położona jest nieruchomość, na której powstała szkoda.

Okoliczność bezsporna.

Pismem nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 6 września 2013r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 24750,- złotych tytułem naprawienia wyrządzonej w jego majątku szkody.

Dowód: pismo wraz z potwierdzeniem nadania k. 12-13.

Powyższy stan faktyczny, który był częściowo bezsporny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, opinii biegłego J. D., zeznań świadka G. J. oraz przesłuchania stron. Sąd uznał za nieudowodnione twierdzenia pozwanego jakoby powód nie uwodnił wysokości poniesionej szkody. Na wstępie należy przyznać rację pełnomocnikowi pozwanego, który wskazywał, iż zeznania świadków dotyczące mediacji pomiędzy powodem a pozwanym z uwagi na znaczny upływ czasu nie są wiarygodne i nie mogą stanowić podstawy do ustaleń stanu fatycznego w tym zakresie. Wiarygodny jest jednak protokół sporządzony z tej mediacji, który został podpisany przez reprezentujących pozwanego Z. P. i K. Z.. W protokole tym pozwany zaproponował zwrot za 300 m ³ kiszonki. W takiej sytuacji stwierdzenie, iż szkoda wynosiła mniej niż 300 m ³ kiszonki wymagałoby uznania, że reprezentujący pozwanego członkowie koła łowieckiego działali na jego szkodę chcąc płacić za szkodę, która nie wystąpiła. Należy podkreślić, że obaj reprezentujący pozwanego osobiście oglądali uszkodzoną pryzmę kiszonki, a ponadto niewątpliwie mieli dostęp do protokołu szkody sporządzonego przez uprawnionego członka koła, dlatego też ich ocenę wielkości szkody ( 300 m ³ ) należy uznać za wiarygodną. Wielkość tę potwierdził także powód i nie została ona zakwestionowana przez biegłego. Wartość zniszczonej kiszonki została ustalona przez Sąd w oparciu o opinię biegłego J. D., która w zakresie wyceny 1 tony kiszonki nie była przez strony kwestionowana.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 Prawa Łowieckiego dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny.

Wbrew twierdzeniom pozwanego kiszonkę należy uznać za płód rolny. Jest to bowiem kukurydza, która składana jest na kopiec i przykrywana folią, podlegając naturalnemu procesowi kiszenia. Zgodnie z art. 48 Prawa łowieckiego odszkodowanie nie przysługuje za szkody powstałe w płodach złożonych w sterty, stogi i kopce, w bezpośrednim sąsiedztwie lasu. A contrario z przepisu tego wynika, iż odszkodowanie przysługuje za płody rolne złożone w kopce poza bezpośrednim sąsiedztwem lasu. Pryzmę z kiszonką należy w ocenie Sądu potraktować jako kopiec, w którym powód złożył płody rolne - kukurydzę. Na marginesie należy wskazać, iż podzielając pogląd pozwanego, że kiszonka nie stanowi płodu rolnego, płodem rolnym nie mogło by być również złożone w stóg siano, gdyż jest to trawa, która uległa odwrotnemu do kiszenia procesowi wysychania.

Należy również wskazać, że pozwany nie wykazał, że nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe na obszarze, na którym znajdowała się kiszonka. Zgodnie z art. 26 Prawa Łowieckiego w skład obwodów łowieckich nie wchodzą tereny zajęte przez miejscowości niezaliczane do miast, w granicach obejmujących zabudowania mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości. Kopce zniszczonej kiszonki znajdowały się na polu za stodołą powoda były więc rozmieszczone poza obszarem zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, wchodziły zatem w skład obwodu łowieckiego.

Pozwany jako dzierżawca obwodu łowieckiego, na obszarze, którego powstała szkoda zobowiązany jest do jej naprawienia. Wysokość szkody ustalono na 300 m ³ co stanowi 210 ton. Wartość 1 tony to kwota 95,- złotych. Pozwany został zatem zobowiązany do zapłaty powodowi kwoty 19500,- złotych.

Odnośnie odsetek za opóźnienie podkreślić należy, iż zobowiązanie dłużnika do naprawienia szkody zobowiązaniem o charakterze bezterminowym. Wobec tego odszkodowanie należy traktować jak wierzytelność bezterminową, a więc świadczenie to powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania ( art. 455 kc ). Wezwanie do zapłaty zostało wysłane pozwanemu w dniu 6 września 2013r.. Powód zażądał odsetek od dnia 26 września 2013r., mając na względzie, iż roszczenie było już wtedy wymagalne Sąd rozstrzygnął o odsetkach zgodnie z żądaniem pozwu.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone jako nieuzasadnione. Powód nie wykazał bowiem aby wartość zniszczonej kiszonki przekroczyła zasądzona w pkt 1 kwotę, a co do żądania zwrotu kosztów zakupu folii do okrycia kiszonki to nie znajdowało ono jakiejkolwiek podstawy prawnej.

Poniesione przez strony koszty procesu to kwota 6153,- złotych, na którą składają się: opłata sądowa w kwocie 819,- złotych, opłaty skarbowe od złożenia dokumentów stwierdzających pełnomocnictwa w kwocie 34,- złotych ( 17,- złotych x 2 ), kwota 4800,- złotych ( 2400,- złotych x 2 ) stanowiąca wynagrodzenia pełnomocników ustalone na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, zaliczka wpłacona na poczet opinii biegłego w kwocie 500,- złotych. Powód przegrał proces w 25% dlatego powinien pokryć koszty procesu do kwoty 1538,25 złotych ( 6153,- złotych x 25% ). Mając na względzie fakt, iż powód uiścił koszty procesu w kwocie 3736,- złotych w pkt VI wyroku zasądzono na rzecz powoda kwotę 2197,25 złotych ( 3736,- złotych – 1538,25 złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Nieuiszczone koszty sądowe to kwota 2832,85 złotych stanowiąca koszt sporządzenia opinii przez biegłego J. D. ( po uwzględnieniu wpłaconej zaliczki ). Powód przegrał proces w 25% powinien zatem uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę 708,21 złotych ( 2832,85 złotych x 25% ), o czym orzeczono w pkt IV wyroku. W pozostałym zakresie, to jest w kwocie 2124,64 złotych nieuiszczone koszty procesu powinien uiścić pozwany. Ponadto pozwany powinien uiścić 75% opłaty sądowej, której powód nie uiścił z uwagi na częściowe zwolnienie od kosztów sądowych ( powód był zwolniony od kosztów sadowych do kwoty 500,- złotych ), to jest kwotę 375,- złotych. W związku z powyższym w pkt V wyroku zobowiązano pozwanego do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwoty 2499,64 złotych.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka