Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1917/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 października 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z wniosku D. T. o stwierdzenie nabycia spadku po J. L. W., H. W., M. W., L. vel L. W. i J. vel Y. W.:

1)  stwierdził, że spadek po L. vel L. J. W. (1) synu Szyi vel S. i J. zmarłym w dniu 27 stycznia 1934 r. w Ł., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyły dzieci: H. W. (1), M. W. (1), E. B. vel B. z domu W. i J. L. W. po 1/4 części każde z nich;

2)  stwierdził, że spadek po J. (J.) L. W. synu L. vel L. vel L. i P. zmarłym w dniu 31 maja 1941 r. w W., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyły dzieci: S. R. (W.-R.), N. W., A. K. z domu W. (W.), S. J. W. (2) (W.), C. (C. C.) W. vel W., M. W. vel W. vel W. i J. vel Y. W. z domu W. vel W. po 1/7 (jednej siódmej) części każde z nich;

3)  stwierdził, że spadek po H. W. synu L. vel L. vel L. L. (3) i P. zmarłym w dniu 30 czerwca 1942 r. w Ł., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyły dzieci: H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W. po 1/3 części każda z nich;

4)  stwierdził, że spadek po M. W. synu J. L. (1) i P. zmarłym w dniu 31 grudnia 1944 r. w W.-G., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyli: siostra E. B. z domu W. w 1/3 części, dzieci jego brata J. L.: N. W., J. vel Y. W. z domu W. vel W., S. R., A. W., S. W., C. (C. C.) W. i M. W. po 1/21 części każde z nich oraz dzieci jego brata H.: H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W. po 1/9 części każda z nich;

5)  stwierdzić, że spadek po Y. W. vel J. W. vel Y. W. z domu W. córce J. L. i D. zmarłej w dniu 22 lutego 2014 r. w T. (Kanada) na podstawie testamentu sporządzonego przed notariuszem w T. (Kanada) A. L. w dniu 14 stycznia 1988 r., otwartego i ogłoszonego przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w dniu 27 stycznia 2016 r., nabyła w całości w zakresie praw do nieruchomości na terenie Rzeczypospolitej Polskiej córka D. F. D. W. (córka Z. vel Z. i J.).

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o ustalenie, że L. (L., L.) J. (J.) W. syn Szyi (S.) i J. zmarł w dniu 27 stycznia 1934 r. w Ł.. Jego spadkobiercami ustawowymi są dzieci pochodzące ze związku z P. W. z domu Kutner: M. W. (2), E. B. vel B. z domu W., H. W. (3), J. L. W..

J. L. W. syn L. i P. zmarł w dniu 31 maja 1941 r. w W.. Jego spadkobiercami ustawowymi są dzieci: S. R., N. W., A. K., S. J. W. (2) (W.), C. (C. C.) W. vel W., M. W. vel W. vel W., J. vel Y. W. z domu W. vel W..

H. W. (1) syn L. J. i P. zmarł w dniu 30 czerwca 1940 r. w W.. Jego spadkobiercami ustawowymi są dzieci: H. W. (2), J. W. (4), S. W. vel S. W..

M. W. (2) syn J. L. (1) i P. zmarł bezdzietnie w dniu 31 grudnia 1944 r. Jego spadkobiercami ustawowymi są: siostra E. B. z domu W., dzieci jego brata J. L. (zmarłego wcześniej, tj. w dniu 31 maja 1944 r.): N. W., J. vel Y. W. z domu W. vel W., S. R., A. W., S. W., C. (C. C.) W. i M. W., dzieci jego brata H. (zmarłego wcześniej, tj. w dniu 30 czerwca 1940 r.): H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W..

S. R. córka J. L. i D. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

A. K. córka J. L. i D. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

C. W. vel W. córka J. L. i D. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

M. W. vel W. syn J. L. i D. zmarł w dniu 31 grudnia 1946 r.

S. W. vel W. syn J. L. i D. zmarł w dniu 31 grudnia 1946 r.

H. W. (4) córka H. i S. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

J. W. (3) córka H. i S. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

S. W. córka H. i S. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

M. W. (3) córka M. i D. zmarła w dniu 31 grudnia 1946 r.

Y. (Y., J., J.) W. z domu W. urodziła się w dniu (...) w Ł., a zmarła w dniu 22 lutego 2014 r. w T. (Kanada) zachowując obywatelstwo polskie.

D. T. (F. W.) córka Z. H. i J. urodziła się w dniu (...) w Ł..

N. (N.) W. syn J. L. i D. urodził się prawdopodobnie w dniu 5/18 maja 1903 r., a zmarł w dniu 4 sierpnia 1990 r. R. (Izrael).

E. B. vel B. córka J. L. (2) i P. zmarła w dniu 30 kwietnia 1945 r. w pobliżu obozu E..

Y. W. pozostawiła testament sporządzony w dniu 14 stycznia 1988 r. w formie aktu notarialnego przed notariuszem w T. A. L.. Na podstawie testamentu do spadku po niej została powołana jej córka D. T.. Sąd dokonał otwarcia i ogłoszenia testamentu w dniu 27 stycznia 2016 r.

Na podstawie postanowień z dnia 8 września 2014 r. i z dnia 21 maja 2015 r. Sąd dokonał ogłoszeń o postępowaniu w zakresie: J. L. W., H. W. (1), M. W., L. J. W. (1) i J. vel Y. W..

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że wniosek ostatecznie dotyczył stwierdzenia nabycia spadku po L. vel L. J. W. (1) oraz po jego synach J. (J.) L. W., H. W. i M. W. oraz po jego wnuczce Y. (J., Y., J.) W. z domu W., córce J. L.. W pozostałym zakresie wniosek został prawomocnie zwrócony.

Wymienieni spadkodawcy w chwili śmierci posiadali obywatelstwo polskie. Porządek dziedziczenia po L. vel L. J. W. (1), J. (J.) L. W., H. W. i M. W. wynika z przepisów prawa spadkowego obowiązujących w chwili ich śmierci. Spadkodawcy ci zmarli przed dniem 1 stycznia 1947 r., a ich ostatnie miejsce zamieszkania (z zamiarem stałego pobytu) znajdowało się w Ł., bez względu na to, gdzie nastąpiła ich śmierć, a zwłaszcza, gdy nastąpiła ona w związku z osadzeniem w obozach zagłady (art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o prawie właściwem dla stosunków prywatnych wewnętrznych – Dz. U. Nr 101, poz. 1580). W tym okresie na ziemiach (...) spadkobranie następowało na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1804 r. (Kodeks Napoleona – ze zm.: Dz. Pr. Królestwa Polskiego z 1818 r. Nr 5, poz. 295), przy czym – z uwagi na niewystępowanie zbiegu dziedziczenia z małżonkami spadkodawców – bezprzedmiotowe było zastosowanie art. 232-233 Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego. Z tego względu nie znajdował w tej sprawie zastosowania powołany we wniosku § 1925 niesprecyzowanego aktu prawnego zatytułowanego Prawo spadkowe (k. 10).

Odwołując się do dyspozycji art. 745 i art. 749 w zw. z art. 750 K.N. (po dokonaniu analizy porównawczej wersji tekstu Kodeku Napoleona w wydaniu Drukarni Księży Pijarów udostępnionej w systemie LEX oraz przekładu prywatnego ze zbioru Zenona Łączyńskiego wydanego nakładem Księgarni Powszechnej w 1937 r. – opublikowany w zbiorze pod red. A. Mączyńskiego, Warszawa 2008, LexisNexis; urzędowy przekład Kodeksu nigdy nie powstał), do spadku po rodzicach dochodziły dzieci i ich zstępni w częściach równych. W przypadku, gdy spadkodawca zmarł bez potomstwa, a jego rodzice zmarli wcześniej, do spadku powoływane jest rodzeństwo spadkodawcy lub ich zstępni na podstawie prawa zastępstwa według szczepów. Rodzeństwo dziedziczyło przy tym części spadku przypadające wcześniej rodzicom spadkodawcy. Należy podkreślić, że materiał dowodowy w sprawie, jak również wynik dokonanych ogłoszeń o toczącym się postępowaniu nie dostarczył podstaw do stwierdzenia, że w stosunku do któregokolwiek ze spadkobierców zachodziły przeszkody dziedziczenia opisane w art. 725 i n. K.N.

Wobec powyższego uznać należało, że do spadku po L. vel L. J. W. (1) zmarłym w dniu 27 stycznia 1934 r. w Ł. powołane zostały jego dzieci: H. W. (1), M. W. (1), E. B. vel B. z domu W. i J. L. W. po 1/4 części każde z nich.

Do spadku po J. (J.) L. W. (synu L. vel L. J. W. (5)) zmarłym w dniu 31 maja 1941 r. w W., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., powołane zostały natomiast jego pozostałe przy życiu dzieci: S. R. (W.-R.), N. W., A. K. z domu W. (W.), S. J. W. (2) (W.), C. (C. C.) W. vel W., M. W. vel W. vel W. i J. vel Y. W. z domu W. vel W. po 1/7 części każde z nich;

Spadek H. W. (również synu L. vel L. J. W. (5)) nabyły z koeli jego córki, tj. H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W. po 1/3 części każda z nich.

Spadek po zmarłym b e z d z i e t n i e M. W. (również synu L. vel L. J. W. (5) wdowca po P. z Kutnerów m y l n i e utożsamianego przez wnioskodawczynię we wniosku o sprostowanie orzeczenia – k. 295 – z M. W. synem J. L. i D., który pozostawił po sobie córkę M., a co do którego wniosek został prawomocnie zwrócony – k. 177) przypadał jego rodzeństwu w częściach równych, ponieważ oboje jego rodzice zmarli przed nim. Uwzględniając prawo zastępstwa wynikające z powołanych przepisów K.N. stwierdzić należało, że spadek po M. W. nabyła jego siostra E. B. w 1/3 części oraz zstępni nieżyjących już braci: J. L. (N. W., J. vel Y. W. z domu W. vel W., S. R., A. W., S. W., C. (C. C.) W. i M. W. po 1/21 części każde z nich, co wynika z podzielenia udziału brata w spadku w 1/3 części na siedmioro dzieci) oraz H. (H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W. po 1/9 części każda z nich, co wynika z podzielenia udziału brata w spadku w 1/3 części na trzy jego córki).

Spadek po Y. W. vel J. W. vel Y. W. z domu W. (córce J. L. i D.) zmarłej w dniu 22 lutego 2014 r. w T. (Kanada) nabyła natomiast na podstawie testamentu notarialnego jej jedyna córka D. T. z domu W. vel F. W.. Należy podkreślić, że w toku postępowania nie ujawniono jakichkolwiek okoliczności mogących świadczyć o utracie przez spadkodawczynię i spadkobierczynię obywatelstwa polskiego, w szczególności gdy chodzi o zawarcie przez D. T. związku małżeńskiego z obcokrajowcem S. T. (por. art. 3 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim w wersji pierwotnej – Dz. U. Nr 10, poz. 49). Należy wskazać, że zgodnie z obowiązującym w chwili otwarcia spadku art. 64 ust. 2 i art. 65 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1792), w razie braku wyboru prawa w sprawie spadkowej właściwe jest prawo ojczyste spadkodawcy z chwili jego śmierci, a o ważności testamentu i innych rozrządzeń na wypadek śmierci co do zasady rozstrzygało także prawo ojczyste spadkodawcy z chwili dokonania tych czynności. Ponieważ spadkodawczyni, jak i spadkobierczyni (urodzona na terenie Polski ze związku obywateli polskich) nigdy nie utraciły obywatelstwa polskiego, ważność testamentu i skuteczność powołania do spadku oceniać należało na podstawie polskiego statutu spadkowego. Mając jednakże na względzie potrzebę zachowania jurysdykcji jako przesłanki dopuszczalności postępowania oraz brak informacji na temat składu masy spadkowej na terenie Kanady oraz w celu uniknięcia ewentualnej kolizji rozstrzygnięć w przedmiocie nabycia spadku zgodnie z prawem kanadyjskiej Prowincji O. Sąd na podstawie art. 1107 1 i art. 1108 § 2 w zw. z art. 1110 2 k.p.c. zastrzegł, że stwierdzenie nabycia spadku po matce wnioskodawczyni nastąpiło jedynie w zakresie praw do nieruchomości na terenie RP.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniosła D. T., zaskarżając je w części, w zakresie punktu 4. Rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów, która nastąpiła w wyniku dokonania błędnej, a ponadto dowolnej, a nie swobodnej oceny i interpretacji zebranego w sprawie materiału dowodowego w zakresie zgromadzonych aktów stanu cywilnego, w szczególności aktu zgonu M. W. (4), M. W. i M. W., czego konsekwencją stało się błędne ustalenie stanu faktycznego odnoszącego się do właściwego zidentyfikowania spadkodawców i spadkobierców, przede wszystkim pomylenie osoby M. W. z M. W. i okoliczności stanu faktycznego ich dotyczących, a następnie wadliwe ustalenie, że syn L. vel L. J. W. (1) i P. - M. W. zmarły 31 grudnia 1944 roku w W. - G. zmarł bezdzietnie, a zatem że spadek po nim dziedziczą osoby wskazane w punkcie 4 postanowienia, w sytuacji gdy z analizy dat urodzenia i zgonu zamieszczonych w aktach stanu cywilnego w/w osób jasno wynika, że M. W. był ojcem M. W. (4), a zatem nie zmarł on bezdzietnie;

- art. 670 i 677 § 1 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie w sytuacji, gdy na Sądzie spoczywa obowiązek zbadania z urzędu kręgu spadkobierców ustawowych osób, których dotyczy wniosek niezależnie od twierdzeń i wniosków zawartych we wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, a w konsekwencji wadliwe ustalenie kręgu spadkobierców M. W. urodzonego (...), a zmarłego 31 grudnia 1944 roku.

W konkluzji skarżąca wniosła o zmianę postanowienia poprzez stwierdzenie, że spadek po zmarłym w W.-G. dnia 31 grudnia 1944 roku M. W., synu L. vel L. J. W. (1) i P. nabyła w całości na podstawie ustawy córka M. W. (3). Ewentualnie o ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w zakresie pkt 4 i przekazanie w uchylonym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Skarżąca wniosła również o przeprowadzenie dowodów z dokumentów dołączonych do niniejszej apelacji w postaci informacji z centralnej bazy danych (...)N. wraz z tłumaczeniem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest niezasadna.

Sąd Rejonowy w ramach prawidłowo poczynionych ustaleń faktycznych, przyjętych przez Sąd Okręgowy za własne, dokonał prawidłowej oceny dowodów, w oparciu o którą wyprowadził także trafne wnioski jurydyczne.

Skarżąca wskazała głównie na pomylenie osoby M. W. z M. W. i okoliczności stanu faktycznego ich dotyczących. Zdaniem skarżącej M. W. nie zmarł bezdzietnie, gdyż był ojcem M. W. (4).

W ramach zarzutu sformułowanego na kanwie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., trzeba powiedzieć, że w doktrynie i judykaturze panuje zgoda co do tego, że z uwagi na przyznaną sądowi swobodę w ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. może być uznany za zasadny jedynie wtedy, gdy podstawą rozstrzygnięcia uczyniono rozumowanie sprzeczne z zasadami logiki bądź wskazaniami doświadczenia życiowego. Oceniając zarzut naruszenia tego przepisu w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku, należy mieć na względzie, że postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku z ustawy wymaga wykazania dwóch rodzajów okoliczności. Po pierwsze, należy wykazać zgon spadkodawcy oraz pokrewieństwo pomiędzy nim a wnioskodawcą czy uczestnikami, co wymaga przedstawienia dokumentów w postaci aktów stanu cywilnego. Po drugie, niezbędne jest wykazanie, że nie ma innych spadkobierców. Dowodem tej specyficznej okoliczności jest zapewnienie spadkowe. Na brak przymiotu spadkobiercy mogą też wskazywać inne dowody takie jak akty stanu cywilnego. Akty stanu cywilnego są dokumentami urzędowymi, stwierdzającymi zdarzenia wpływające na stan cywilny: urodzenie się człowieka, jego zgon oraz zawarcie związku małżeńskiego. Jeżeli zostały prawidłowo sporządzone, mają walor dowodów wyłącznych w zakresie stwierdzanych nimi zdarzeń, a więc ich treść w tym zakresie wiąże sąd nawet pomimo odmiennych twierdzeń stron (art. 4 PrASC). Oznacza to, że przykładowo akt urodzenia jest jedynym możliwym dowodem, że dana osoba urodziła się w konkretnym miejscu i dniu. Akt stanu cywilnego (każdego rodzaju) stanowi również podstawę do ustalenia sytuacji rodzinnej danego człowieka (czyli właśnie stanu cywilnego), w szczególności potwierdza jego pochodzenie od konkretnych rodziców (art. 3 PrASC). Korzystanie z innych dowodów w tym zakresie jest co do zasady niedopuszczalne. (Piotr Bednarczyk Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku, seria Pierwsza Wokanda, Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury, Kraków 2014 rok, k. 9)

Z odpisu zupełnego aktu zgonu M. W. (3) zmarłej 31 grudnia 1946 roku wynika, że jej ojcem był M. W. (5), matką D. H. (odpis aktu zgonu k. 410) a nie jak twierdzi wnioskodawczyni M. W. (2) (akt zgonu k.65). Co prawda z opinii biegłego sądowego tłumacza przysięgłego z języka hebrajskiego wynika, że imiona M., M. oraz M. są różnym zapisem alfabetem łacińskiego tego samego hebrajskiego imienia, a co za tym idzie osoba figurująca w dokumentach naprzemiennie pod imionami M., M., M. może być jedną i tą samą osobą. Pomimo, iż imię M. bywało często używane jako ekwiwalent imion M., M. oraz M., nie jest ono z nimi w pełni tożsame, gdyż mogło być używane zamiennie również z hebrajskim imieniem M.. (opinia biegłego sądowego k. 345). Jednakże powyższe ustalenia opinii w świetle poniższych uwag, nie wskazują jednoznacznie, że M. W. (2) urodzony w dniu (...), zmarły w dniu 31 grudnia 1944 roku w W.G. był ojcem M. W. (3). Odpis zupełny aktu zgonu M. W. (3) wyraźnie wskazuje, że jej ojcem był M. W. (5) a nie M. W. (2). Zdaniem Sądu Okręgowego załączone do apelacji informacje z centralnej bazy danych (...) nie potwierdziły twierdzeń skarżącej, że M. W. (2) urodzony w dniu (...) był ojcem M. W. (3) . Wskazane w dokumentach imię ojca M. - M., M. nie świadczy, że jest to osoba tożsama ze spadkodawcą M. W. urodzonym w dniu (...). Również występuje rozbieżność w imieniu matki M. W. (3) zawartym w akcie zgonu (...) a imieniem D. wskazanym w informacji z centralnej bazy danych (...) (k.324-325).Ponadto biegły w opinii podał, iż imiona te nie są tożsame. Sąd Okręgowy oddalił wniosek wnioskodawczyni o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego tłumacza przysięgłego języka hebrajskiego na okoliczność ustalenia, że imię hebrajskie M. jest tożsame z imieniem M. jako zbędny dla rozstrzygnięcia sprawy. Należy podnieść, że wnioskodawczyni przez pełnomocnika została zobowiązana do złożenia odpisu zupełnego aktu zgonu M. W. (3) z pisownią z której wynika imię i nazwisko ojca M. W. (2). Wnioskodawczyni nie wykonała tego zobowiązania, bowiem jak wynika z przedłożonego odpisu zupełnego aktu zgonu M. W. (3) - Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi postanowieniem z dnia 6 listopada 2017r. sprostował w niniejszym akcie zgonu imię ojca osoby zmarłej: M. w miejsce dotychczasowych danych zamieszczono zmienioną wartość : ojciec imię pierwsze M.. Jednakże przedmiotowy akt nie został sprostowany w zakresie imienia M. na M. jak również w zakresie nazwiska ojca M. W. (3) na W.. Trzeba tu zaznaczyć, że zaskarżone postanowienie dotyczyło stwierdzenia nabycia spadku po M. W. a nie po osobie M. W. (5). Ponadto dokonując analizy załączonego do apelacji wydruku z centralnej bazy danych (...) dotyczącch osoby M. W. (6) (k.312), i Karty Świadectwa do Rejestracji Zmarłych w Zagładzie i Bohaterstwie ( k. 89-91 załączonych akt I Ns 1215/14) wynika, iż dokumenty te dotyczą M. W. zmarłego w 1942 w M. natomiast nie dotyczą M. W. zmarłego w dniu 31 grudnia 1944r w W.-G.. W światle przedstawianych powyżej rozbieżności przeprowadzanie zawnioskowanego dowodu nie dało by jednoznacznej odpowiedzi, że ojcem M. W. (3) jest spadkodawca M. W. (2) zmarły w dniu 31 grudnia 1944r. w W.-G., zaś rozbieżności te nie wynikają tylko z odmiennego zapisu alfabetem łacińskim tego samego hebrajskiego imienia.

Należy podkreślić, że ustalenie danych personalnych spadkobiercy może się opierać wyłącznie na podstawie aktów stanu cywilnego, które nie mogą być zastąpione przez inne dowody.

W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo zbadał i ustalił krąg spadkobierców po M. W. (art. 670 § 1 k.p.c). Brak było podstaw by uznać, iż spadkobiercą po M. W. była M. W. (3), gdyż z aktów stanu cywilnego nie wynikało, że była jego córką. W tej sytuacji wbrew twierdzeniom skarżącej Sąd Rejonowy nie mógł zastosować art. 677 § 1 k.p.c., zgodnie z którym Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy.

W takiej sytuacji bezzasadny jest także zarzut naruszenia art. 670 k.p.c. i art. 677 § 1 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie.

Sąd Rejonowy zatem prawidłowo przyjął, że M. W. (2) był bezdzietny i do kręgu spadkobierców ustawowych po nim należała siostra E. B. z domu W. w 1/3 części, dzieci jego brata J. L.: N. W., J. vel Y. W. z domu W. vel W., S. R., A. W., S. W., C. (C. C.) W. i M. W. po 1/21 części każde z nich oraz dzieci jego brata H.: H. W. (2), J. W. (3) i S. W. vel S. W. po 1/9 części każda z nich - zgodnie z dyspozycją art. 749 i art. 750 Kodeksu N..

Apelacja stanowi zatem jedynie polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu I Instancji.

Uwzględniając, iż wszystkie z podniesionych zarzutów okazały się bezzasadne, a nadto nie ujawniono okoliczności, które Sąd II instancji winien uwzględnić z urzędu, apelacja podlegała oddaleniu na postawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego, orzeczono w punkcie 2. postanowienia. Na podstawie art. 520 §1 k.p.c. Sąd zasądził od skarżącej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Łodzi kwotę 4.726,79 zł tytułem nieuiszczonych kosztów wynagrodzenia biegłego wyłożonych tymczasowo w toku postępowania apelacyjnego przez Skarb Państwa.