Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Anna Hajda

SR (del.) Sławomir Łabuz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 marca 2018 roku

sprawy z wniosku Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko D. I.

o nadanie klauzuli wykonalności na następcę prawnego

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 25 lipca 2017 r., sygn. akt VIII Co 695/17

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Sławomir Łabuz SSO Andrzej Dyrda SSO Anna Hajda

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na następcę prawnego stwierdzając, że przedłożone przez wnioskodawcę dokumenty nie spełniały wymogów z art. 788 § 1 k.p.c. co skutkowało brakiem wykazania przejścia uprawnień.

Zażalenie na to postanowienie złożył wnioskodawca, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania celem nadania klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem, zasądzenia na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania klauzulowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zarzucił naruszenie art. 788 § 1 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że wnioskodawca nie wykazał przejścia uprawnień. Wywodził, że na przedłożonych dokumentach widnieje pieczęć notariusza oraz podpisy osób występujących przy danej czynności. Klauzula notariusza została trwale połączona z umową przelewu wierzytelności, zatem notarialne poświadczenie podpisów złożonych na umowie odnosi się nie tylko do umowy, ale również załączników. Przedłożone dokumenty wypełniały więc przesłanki określone w art. 788 § 1 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 788 § 1 k.p.c., jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

W świetle przywołanej powyżej regulacji prawnej jedyną przesłanką warunkującą nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień z dotychczasowego na nowego wierzyciela jest wykazanie i udokumentowanie tego przejścia za pomocą ściśle określonych środków dowodowych, jakimi są dokument urzędowy lub prywatny z podpisem urzędowo poświadczonym. Oznacza to, że dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym muszą być wykazane wszystkie elementy, od których w świetle okoliczności wynikających z treści wniosku i dołączonych doń dokumentów – prawo uzależnia dojście następstwa prawnego do skutku, a w postępowaniu klauzulowym sąd ocenia tylko te dokumenty pod względem formalnym. Dokumenty te mogą być przy tym złożone w odpisach uwierzytelnionych przez adwokata lub radcę prawnego w trybie art. 129 § 3 k.p.c.

W tym aspekcie zaznaczenia wymaga, że niewątpliwie zasadnicza treść umowy nie wskazuje na konkretne wierzytelności podlegające przeniesieniu. Prawa te zostały dokładniej określone w załączniku, który - w przeciwieństwie do umowy przelewu wierzytelności z 8 lipca 2015 roku – nie został sporządzony w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Jego treść nie została opatrzona żadnymi podpisami. Karty wyciągu z załącznika zawierające informacje na temat wierzytelności i osoby dłużnika - opatrzone jedynie parafami - nie zostały opisane. Nie sposób było ich zatem przyporządkować do zawartej umowy przelewu wierzytelności. Również zamieszczenie odcisku okrągłej pieczęci notariusza na wyciągu z załącznika nie świadczyło o zachowaniu formy poświadczenia wymaganej przez art. 97 ustawy prawo o notariacie. Poświadczenie takie powinno zawierać (poza samym stwierdzeniem poświadczenia) co najmniej datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia oraz oznaczenie kancelarii. Z załączonej do akt klauzuli poświadczeniowej notariusza (obejmującej poświadczenie podpisów na „niniejszym” dokumencie) nie wynika przy tym wprost jakich elementów umowy dotyczy. Ocenę taką uniemożliwia też sposób przedłożenia dokumentów – wszak wyciąg z załącznika precyzujący przenoszone wierzytelności złożono za klauzulą notariusza.

Żaden z przepisów nie pozwala nadto na usunięcie takich wątpliwości w drodze zapewnienia radcy prawnego. Wszak radca prawny na zasadzie art. 129 § 2 k.p.c. może jedynie poświadczyć zgodność odpisu z oryginałem dokumentu, nie ma natomiast uprawnień do wiążącego na gruncie art. 788 § 1 k.p.c. wyjaśniania wątpliwości dotyczących zakresu poświadczenia dokonanego przez notariusza.

Sąd Okręgowy konsekwentnie stoi na stanowisku, że wymóg z art. 788 § 1 k.p.c. dotyczący formy dokumentującej przejście uprawnień dotyczy wszystkich elementów czynności, w następstwie której nastąpiła zmiana wierzyciela. Skoro zatem treść załącznika została wyłączona poza podpisaną treść umowy, skarżący był zobligowany do przedłożenia również załącznika z urzędowo poświadczonymi podpisami osób zawierających umowę.

Tym samym brak było podstaw do uznania aby wnioskodawca przedłożył do akt dokumentację spełniającą wymogi z art. 788 § 1 k.p.c. warunkującą nadanie klauzuli wykonalności. Podkreślenia wymaga, że omawiany tryb pozwala na uzyskanie tytułu wykonawczego w uproszczonym trybie, a zatem dokumentacja podlegająca badaniu sądu powinna być jednoznaczna.

Konkludując, w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do uznania aby wnioskodawca wykazał następstwo prawne względem pierwotnego wierzyciela w trybie art. 788 § 1 k.p.c.

Z tych względów zażalenie zostało oddalone na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Sławomir Łabuz SSO Andrzej Dyrda SSO Anna Hajda