Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2018 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: S. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 września 2016 r., znak: (...)

w sprawie: S. H.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu S. H. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 24 sierpnia 2016 r. do dnia 7 września 2019 r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 2843/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił. S. H. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Od tej decyzji ubezpieczony odwołał się powołując się na stan zdrowia, który jego zdaniem uzasadnia przyznanie prawa do renty. W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie powołując się na to, że komisja lekarska nie ustaliła u ubezpieczonemu niezdolności do pracy. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że ubezpieczony najpierw pobierał zasiłek choroby a do 23 sierpnia 2016 roku świadczenie rehabilitacyjne. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. Ubezpieczony wniosek o przyznanie świadczenia złożył 19 sierpnia 2016 roku, do 23 sierpnia 2016 roku ubezpieczony pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Lekarz orzecznik w swoim orzeczeniu z 9 września 2016 roku stwierdził, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, tak samo orzekła komisja lekarska w orzeczeniu z 23 września 2016 roku. Skoro stan zdrowia ubezpieczonego był sporny między stronami postanowieniem z 8 listopada 2016 roku Sąd Okręgowy powołał w sprawie zespół biegłych. W składzie był pulmonolog, okulista i internista. Opinie biegłych okulisty z 25 października 2017 roku i internisty z 1 lutego 2018 roku nie stwierdzały u ubezpieczonego niezdolności do pracy. Natomiast biegły pulmonolog w swojej opinii z 7 września 2017 roku stwierdził, że stan zdrowia ubezpieczonego związany ze schorzeniem układu oddechowego w postaci przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, upośledzenie wentylacji płuc dużego stopnia powoduje oraz obturacyjny bezdech senny w postać umiarkowana powoduje długotrwałą, częściową niezdolność do pracy. Biegły stwierdził, że ta niezdolność istnieje w ciągłości od tego 2015 roku, w którym już ubezpieczony z tego powodu korzystał z zasiłku chorobowego a następnie świadczenia rehabilitacyjnego biegły powołał się tutaj na badanie spirometryczne z 2 grudnia 2015 roku, które ujawniło niewydolność wentylacyjną. Biegły też wskazał, że ta niezdolność do pracy określa na 2 lata od badania mając na myśli jak przyjął Sąd datę badania, które miało miejsce 7 września 2017 roku, bo też wskazał, że ta spirometria, wynik spirometrii z 28 sierpnia 2017 roku wykazujący cechy znacznej obturacji oskrzeli wskazuje na dalsze pogorszenie parametrów wentylacji w porównaniu do badań poprzednich. W związku z powyższym Sąd uznał, że biegły przyjął, iż ta niezdolność do pracy istnieje na okres 2 i jest ciągła, istnieje na okres 2 lat od daty badania, czyli do 7 września 2019 roku tak prawidłowo należy rozumieć te wnioski opinii biegłego. Z tą opinią organ rentowy się zgodził, ubezpieczony również podzielił wnioski tej opinii, dlatego Sąd Okręgowy uznał, że ta opinia może być podstawą wyrokowania, bo biegły pulmonolog jest doświadczonym lekarzem, prawidłowo powołał się na schorzenie występujące u ubezpieczonego, co, do których wyniki są w dokumentacji ZUS- u, ocenił ten stan zdrowia biorąc pod uwagę swój stan wiedzy medycznej i właściwie uzasadnił swoje orzeczenie. Wobec zgody stron na takie wnioski opinii Sąd nie widział powodów żeby dalej prowadzić postępowanie dowodowe. Skoro materiał dowodowy zgromadzony w sprawie a w szczególności opinia biegłego pulmonologa potwierdza, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy to Sąd stwierdził spełnienie przez ubezpieczonego tego jednego spornego warunku w postaci istnienia niezdolności do pracy, bo pozostałych warunków organ rentowy nie kwestionował, co do stażu pracy. I dlatego stwierdzając, że ubezpieczony spełnił warunki do uzyskania prawa do renty Sąd kierując się brzmieniem artykułu 100 ustęp 2 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który to przepis mówi, że świadczenie rentowe przyznaje się po ustaniu czy to zasiłku chorobowego czy świadczenia rehabilitacyjnego zmieniając na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego decyzję przyznał świadczenie właśnie od następnego dnia po ustaniu świadczenia rehabilitacyjnego na okres do 7 września 2019 roku. W punkcie II wyroku Sąd stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1 a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. To oznacza, że to świadczenie nie zostanie..., zostanie spłacone od tego 24 sierpnia 2016 roku natomiast nie zostanie spłacone z odsetkami. Już wyjaśniam, dlaczego, dlatego, że to badanie spirometryczne z 28 sierpnia 2017 roku a więc, no prawie rok po złożeniu przez Pana wniosku dopiero potwierdziły jak gdyby, że ten stan zdrowia nie uległ poprawie, co umożliwiło Sądowi przyznanie Panu renty właśnie na ten okres biegnący od 2017 roku. W związku z powyższym zdaniem Sądu ZUS nie mógł Panu przyznać prawa do renty, bo on tym wynikiem nie dysponował.