KIO 1600/17
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Piotr Cegłowski
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 1600/17
WYROK
z dnia 21 sierpnia 2017 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Aneta Mlącka
Protokolant: Piotr Cegłowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 02.08.2017 r. przez Wykonawcę
G. sp. z o. o. (...) w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego - Gmina Laszki
(...).
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego G. sp. z o. o. (...) i
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - G.
sp. z o. o. (...) tytułem wpisu od odwołania
2.2 zasądza od Odwołującego G. sp. z o. o. (...) na rzecz Zamawiającego Gmina Laszki
(...) kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) –
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu uzasadnionych
kosztów strony w postaci wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Przemyślu.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 1600/17
UZASADNIENIE
Zamawiający - Gmina Laszki prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie przetargu nieograniczonego na „ Budowę i rozbudowę istniejącej oczyszczalni
ścieków w m. L.”.
Odwołujący „G.” sp. z o.o. zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt. 2, 6,7
ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego, art. 87 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy Pzp
poprzez ich nie zastosowanie, art. 92 ust 1 pkt. 3 i 7 ustawy Pzp przez bezpodstawne
unieważnienie postępowania
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności Zamawiającego polegającej na odrzuceniu
oferty Odwołującego, unieważnienie czynności Zamawiającego polegającej na
unieważnieniu postępowania, nakazanie Zamawiającemu dokonania ponownej oceny
złożonej oferty przy zastosowaniu art. 87 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp.
Zamawiający w treści zawiadomienia o odrzuceniu oferty wskazał jako przyczynę
niezgodność oferty z wymogami SIWZ oraz dodatkowo błąd rachunkowy w wyliczeniu ceny,
który nie miał charakteru oczywistej omyłki rachunkowej.
Odwołujący był jedynym wykonawcą, który złożył ofertę.
Istota sporu między stronami sprowadza się do rozbieżnej oceny skutków omyłki popełnionej
przez Odwołującego przy wypełnianiu w kosztorysie ofertowym tabel w dwóch pozycjach
kosztorysowych tj. w pozycji 2.1.21, która dotyczyła dostarczenia urządzenia sitopiaskownika
oraz w pozycji 4.2.11, która dotyczyła dostarczenia urządzenia typu WUKO. Zgodnie z § 3
ust. 4 wzoru umowy stanowiącej załącznik do SIWZ cena za wykonanie umowy miała
charakter kosztorysowy. Odwołujący stwierdził, że wypełniając ww. pozycje kosztorysu
pomylił się i w obu pozycjach w miejscu przeznaczonym na opis robót omyłkowo dopisał
jeszcze zwrot „krotność 0,5". Odwołujący podkreślił, że „dopisek” nie miał związku i nie
przystawał do treści opisu w tych pozycjach. Dalsza część tabeli, w obu przypadkach
zawierała pozycje do wypełnienia oznaczone w przedmiarze robót jako : „jednostki miar”,
,,ilość” „cena jednostkowa" oraz „wartość netto" ,przy czym przy urządzeniu sitopiaskownika
jako jednostki miary do zaoferowania zamawiający przewidział komplety, a przy urządzeniu
WUKO sztuki. Odwołujący wypełniając ww. pozycje wpisał 1 komplet sitopiaskownika, cenę
jednostkową określił jako 200 000 zł, a dla urządzenia WUKO wpisał w miejscu 1 sztukę, zaś
cenę jednostkową określił: 140 000 zł . Dalej Odwołujący wskazał, że w konsekwencji
omyłkowego dopisania zwrotu „krotność 0,5” (w treści opisu pozycji), w każdej z pozycji na
skutek przemnożenia ceny jednostkowej przez mnożnik 0,5 jako wynik tego mnożenia w
pozycji wartość netto pojawiły się kwoty odpowiednio 100 000 zł dla urządzenia
sitopiaskownika oraz 70 000 zł dla urządzenia WUKO.
Zamawiający przy badaniu oferty zauważył tę pomyłkę i zawiadomił Odwołującego o
dokonanym sprostowaniu omyłki pisarskiej. Zamawiający jako podstawę prawną wskazał art.
87 ust.2 pkt. 1 i 3 ustawy. Zamawiający uznał, że opis: „krotność 0,5” był wynikiem omyłki i w
konsekwencji wykreślił ten opis, przyjmując w obu przypadkach ilość zaoferowanych
jednostek /tak jak Odwołujący/ za 1. Równocześnie Zamawiający zmniejszył zaoferowaną
przez Odwołującego cenę jednostkową dla sitopiaskownika z kwoty 200 000 zł na kwotę 100
000 zł, a dla urządzenia WUKO z kwoty 140 000 zł do kwoty 70 000 zł. W odpowiedzi na
otrzymane zawiadomienie Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo, w którym zwrócił
uwagę na bezpodstawność działania polegającego na zmianie cen zaoferowanych przez
Odwołującego. W szczegółowym uzasadnieniu Odwołujący podniósł między innymi ,ze art.
87 ust. 2 pkt. 3 daje podstawę tylko do poprawienia „innej omyłki", która polega na
niezgodności z SIWZ, tymczasem zaoferowana cena jednostkowa nie spełnia tego kryterium
i nie można o niej powiedzieć, że jest niezgodna z SIWZ. W konsekwencji Zamawiający
odrzucił ofertę Odwołującego uznając, że jego stanowisko było brakiem zgody w rozumieniu
art. 89 ust. 1 pkt. 7 ustawy Pzp na poprawienie oferty.
W ocenie Odwołującego, Zamawiający błędnie zastosował art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy.
Prawidłowo mając na uwadze treść oferty, a więc ilość rzeczywiście zaproponowanych przez
Odwołującego w ofercie kompletów sito piaskowników /jeden komplet/ oraz zaoferowanych
sztuk urządzeń WUKO /jedna sztuka/ i zaoferowaną za nie cenę jednostkową odpowiednio
200 000 zł oraz 140 000 zł winien w trybie art. 89 ust. 2 pkt. 2 ustawy poprawić oczywistą
omyłkę rachunkową z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek
w działaniu arytmetycznym. Oznacza to poprawienie wyniku mnożenia w pozycjach" ilość „z
kwoty 100 000 na 200 000 zł przy sitopiaskowniku i z 70 000 zł na 140 000 zł przy
urządzeniu WUKO. Odwołujący wskazał, że dopisanie zwrotu „krotność 0,5" przy opisie
pozycji kosztorysowych Zamawiający winien ocenić jako oczywistą omyłkę pisarską.
Jak wskazał Odwołujący, rodzaj omyłek, które popełnił przy wypełnianiu tych dwóch pozycji
kosztorysowych, nie uprawniał Zamawiającego do jednostronnej zmiany zaoferowanych cen
jednostkowych.
Zdaniem Odwołującego, nie było w ogóle podstawy prawnej do zastosowania przepisu art.
87 ust. 2 pkt. 3 ustawy. Zamawiający bezpodstawnie uznał ,że stanowisko Odwołującego
wyrażone w piśmie z dnia 13.07.2017 r stanowiło brak zgody na poprawienie oferty w
rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy. Ustawodawca bardzo restrykcyjnie traktuje brak
zgody wykonawcy na poprawienie innej omyłki o której stanowi art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy.
Odwołujący zauważył, że przy zastosowaniu tego przepisu nawet brak reakcji wykonawcy,
jego milczenie, powoduje obowiązek odrzucenia oferty i traktowane jest jako brak zgody.
Konsekwencją braku zgody jest nie tylko obowiązek Zamawiającego odrzucenia oferty ,ale
również zatrzymania wadium, a więc daleko idące konsekwencje. Dlatego też tylko takie
działanie Zamawiającego które mieści się w dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy może być
prawnie chronione , a brak zgody wykonawcy obłożony tak daleko idącą sankcją. W
niniejszej sprawie pismo Odwołującego nie powinno być potraktowane jako brak zgody w
rozumieniu przedmiotowego przepisu i z konsekwencjami jakie z mocy prawa rodzi brak
zgody w trybie tego przepisu. W okolicznościach niniejszej sprawy Odwołujący nie miał innej
możliwości zwrócenia uwagi Zamawiającemu na bezpodstawność działania jak tylko w
formie pisma, ze szczegółowym uzasadnieniem swojego stanowiska.
Odwołujący wskazał także, że Zamawiający zawiadamiając o poprawieniu oferty nie zakreślił
Odwołującemu 3 dniowego terminu na udzielenie odpowiedzi, nie pouczając o skutkach
braku zgody. Nie spodziewał się w ogóle odpowiedzi w tej sprawie.
Dalej Odwołujący argumentował, że w sytuacji gdyby w związku z charakterem popełnionych
omyłek w tych dwóch pozycjach kosztorysowych Zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości
co do treści oferty winien był w trybie art.87 ust. 1 wystąpić do Odwołującego o wyjaśnienie
treści oferty.
Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie, W treści odpowiedzi przedstawił wniosek o
odrzucenie odwołań od obydwu czynności Zamawiającego z uwagi na fakt, iż zostały
wniesione w postępowaniu znak RGR 1271.2/2017, a takiego postępowania Zamawiający
nie prowadził oraz dotyczyło dwóch czynności, a odwołujący wniósł tylko jedną opłatę.
W ocenie Izby powyższy wniosek jest całkowicie bezzasadny. Fakt wpisania niewłaściwego
znaku postępowania, nie oznacza, że zostało wniesione w innym postępowaniu. Wykonawca
jednoznacznie przytoczył nazwę postepowania i wskazał czynności oraz daty dokonania tych
czynności, do których odnosi się odwołania. Fakt, że odwołanie obejmuje więcej zarzutów
niż jeden, jak również, że odnosi się do większej niż jedna ilości czynności Zamawiającego w
danym postepowaniu nie oznacza, że konieczne jest wnoszenie osobnego wpisu od
każdego z zarzutów. Wniesione zostało bowiem w jednym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego i dotyczą czynności tego samego Zamawiającego w tym
postępowaniu. Wnioski Zamawiającego są zupełnie pozbawione podstaw prawnych oraz nie
znajdują oparcia w jakiejkolwiek dotychczasowej praktyce. Zupełnie oczywistym jest
składanie odwołania obejmującego kilka zarzutów obejmujących kilka czynności tego
samego Zamawiającego w postępowaniu.
Zamawiający wnosił także o odrzucenie odwołania na czynność unieważnienia w dniu 31
lipca 2017r. postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z uwagi na jego
niedopuszczalność wynikającą wprost z treści art. 180 ust 2 pzp, który nie wymienia tej
czynności jako podstawy wniesienia odwołania. Należy jednak podkreślić, że czynność
unieważnienia postepowania przez Zamawiającego była konsekwencją dokonanej czynności
odrzucenia oferty Odwołującego. Oferta ta była jedyną w postepowaniu, a jej odrzucenie i
brak innych ofert stanowiły podstawę unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia
na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Uwzględnienie zatem
odwołania będzie skutkowało koniecznością unieważnienia czynności unieważnienia
postępowania.
Izba ustaliła zatem, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska i
dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do wniesienia odwołania,
zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Izba ustaliła, że w obu pozycjach dotyczących dostawy sitopiaskownika oraz dostarczenia
urządzenia WUKO, w miejscu opisu pozycji i robót, został dopisany dodatkowy zwrot
„krotność 0,5". Odwołujący wskazał, że „dopisek” ten nie miał związku z opisem pozycji i
robót i nie przystawał do treści opisu w tych pozycjach. Odwołujący podkreślał, że
sformułowanie „krotność 0,5” ma charakter omyłki pisarskiej i powinno zostać usunięte.
W ocenie Izby, sformułowanie to nie stanowi jedynie omyłki pisarskiej. Sformułowanie to nie
jest bowiem opisem (jak twierdzi Odwołujący), ale czynnikiem, który dotyczy rachunków w
tych pozycjach. Usunięcie sformułowania „krotność 0,5” z treści opisu pozycji spowoduje
konieczność dokonania innych poprawek w tych pozycjach. „Krotność 0,5” nie jest opisem,
ale czynnikiem, który wpływa na cenę każdej z dwóch spornych pozycji, a nadto wpływa na
cenę całej oferty.
Co więcej, usunięcie omyłki pisarskiej (jak nazwał tę omyłkę Odwołujący) w postaci „krotność
0,5”, spowoduje konieczność dokonywania dalszych poprawek, co do których istnieje więcej
niż jedna możliwości dokonania tej poprawy.
Zatem nawet gdyby uznać, tak jak chciałby tego Odwołujący, że „krotność 0,5” jest jedynie
omyłką pisarską i tę omyłkę należy usunąć, to pozostaje rozstrzygnięcie co do dokonanej
kalkulacji w każdej z dwóch spornych pozycji. Usunięcie określenia „krotność 0,5”, zdaniem
Izby nie jest możliwe, gdyż dokonane obliczenia (w każdej z dwóch spornych pozycji) odbyły
się z uwzględnieniem mnożenia przez „krotność 0,5”. Opis ten („Krotność 0,5”) miał zatem
wpływ na obliczenie ceny. Co najważniejsze, nie jest możliwe samodzielne ustalenie
Zamawiającego i nie wynika to z innej części oferty Odwołującego, czy „krotność 0,5”
odnosiła się do ilości, czy była zawarta w cenie jednostkowej, czy do odnosiła się do ceny
wynikowej. Ponieważ nie można ustalić jednoznacznie tej okoliczności, to w ocenie Izby nie
ma możliwości dokonania poprawek w ofercie Odwołującego. Dokonanie czynności
poprawienia treści oferty Odwołującego przez Zamawiającego, w tej sytuacji stanowiłoby
niedozwoloną ingerencję Zamawiającego w treść oferty, polegającą na określeniu jej treści w
sposób uznaniowy, nie zaś w sposób jednoznacznie oczywisty. Podkreślić należy, że o
omyłce można mówić jedynie w takiej sytuacji, gdy dla każdego, obiektywnie oczywiste jest,
że zamiast treści dotychczas istniejącej, powinna pojawić się inna treść – określona dla
wszystkich jednoznacznie. Jeśli natomiast istnieje możliwość wyboru treści, która ma zostać
uzupełniona i poprawienie takie może zostać dokonane na różne sposoby, to nie można
mówić o omyłce. I z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszym postępowaniu.
W niniejszej sprawie istnieje możliwości dokonania modyfikacji przez Odwołującego w
sposób korzystny dla siebie treści oferty już po terminie otwarcia ofert przez Zamawiającego.
Pozostawienie przy pewnych pozycjach krotności, rodzi bowiem po stronie Odwołującego
możliwość twierdzenia (w sytuacji, gdy w postępowaniu złożone zostałyby inne oferty), iż
krotność była wstawiona celowo i podana cena jest zgodna z jego wolą, a w innych
sytuacjach, że jest to omyłka i tak naprawdę Odwołujący zaoferował wyższą cenę, a
wskazanie krotności jest omyłką.
Należy zauważyć, że w każdej z dwóch spornych pozycji kosztorysu ofertowego, Odwołujący
w treści opisu wpisał „krotność 0,5”, a ponadto wpisał 1 komplet (w przypadku
sitopiaskownika) i 1 sztukę (w przypadku urządzenia WUKO) oraz w każdej z tych pozycji
dwie ceny – jednostkową i wynikową netto. Taki układ pozwalał Odwołującemu na dokonanie
modyfikacji treści kosztorysu w zakresie ceny w sposób korzystny dla siebie już po terminie
składania ofert. W każdej ze spornych pozycji znalazły się bowiem dwie różne ilości (1
komplet/sztuka oraz krotność 0,5) – a także dwie różne ceny, co umożliwiło Odwołującemu,
w zależności od sytuacji, powołanie się na te ilości w sposób dla siebie korzystny.
Izba nie miała zatem wątpliwości, że ujęcie w treści opisu pozycji stwierdzenia „krotność 0,5”
nie stanowi omyłki. Potwierdza to także stanowisko Odwołującego wyrażone w trakcie
rozprawy, zgodnie z którym: „kosztorys stanowi kalkulację indywidualną – w każdej pozycji
indywidualnie określa się nakłady rzeczowe, robociznę i materiały. Nie ma standardu takich
pozycji.” Powyższe stwierdzenie Odwołującego, że Odwołujący ma możliwość indywidualnie
kształtować kosztorys. Ponadto Zamawiający wyjaśnił, że Odwołujący brał udział w
analogicznym postępowaniu (znak RGR.I.271.1/2017), w którym dokonywał wyceny
analogicznych pozycji przedmiaru - bez wpisywania krotności do opisu. Wówczas cena dla
urządzenia z pozycji 2.1.21 wynosiła 98.000zł (obecnie 200 000 zł), a dla pozycji 4.2.11
została wskazana kwota 85.000zł (obecnie 140 000 zł). Jako dowód Zamawiający
przedstawił kosztorys z postępowania, które toczyło się czerwcu 2017 r. W ocenie Izby jest
to dodatkowy dowód potwierdzający okoliczność świadomego działania Wykonawcy. Trudno
bowiem racjonalnie wyjaśnić wzrost ceny urządzenia o ponad 100% (dla pozycji 2.1.21) i o
prawie 100% (dla pozycji 4.2.11) w tak krótkim czasie – i nie uczynił tego także Odwołujący.
W trakcie rozprawy Odwołujący twierdził, że: „Ceny przy robotach budowlanych mają swoją
specyfikę, zależą od pór roku i innych czynników. Tutaj była to kwestia ilości zamówień na
rynku. Na przełomie roku było ich znacznie mniej.” W ocenie Izby, twierdzenia Odwołującego
nie są wiarygodne. Odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie takiego
twierdzenia. Ponadto przywoływane okoliczności, w tym „kwestia ilości zamówień na rynku”
– tu w rozumieniu Odwołującego – w niewielkiej ilości - nie są informacjami znanymi
powszechnie. Brak jest jakichkolwiek ogólnie pojawiających się informacji, które stanowiłyby
potwierdzenie takiej opinii Odwołującego. Nie sposób zatem przyjąć, aby ceny w tak krótkim
czasie (dwa miesiące) wzrosły aż o 100 %. Powyższe okoliczności, w ocenie Izby, jedynie
potwierdzają, że nie mamy do czynienia z omyłką, a wprowadzenie różnych ilości i cen w
jednej pozycji kosztorysu (2.1.21 oraz 4.2.11) umożliwiało mu dokonanie w sposób korzystny
dla siebie modyfikacji treści oferty, już po terminie otwarcia ofert.
Zamawiający w treści odpowiedzi na odwołanie wskazał, że uznał, że wyliczenia
Odwołującego nie zawierały oczywistej omyłki rachunkowej, gdyż podanie w kosztorysie
krotności oznacza konieczność mnożenia wskaźnika „krotność" i „cena jednostkowa”, a
wynik tej operacji jest w rzeczywistości podaną przez Odwołującego ceną jednostkową.
Ponadto Zamawiający wskazał, że oczywistą omyłką rachunkową jest omyłka wynikająca z
błędnej operacji rachunkowej na liczbach. Stwierdzenie omyłki może mieć miejsce w
sytuacji, w której przebieg działania matematycznego może być prześledzony i na podstawie
reguł rządzących tym działaniem, możliwe jest stwierdzenie błędu w jego wykonaniu. W
ocenie Zamawiającego w niniejszej sprawie omyłka rachunkowa nie występuje, gdyż
działania matematyczne dla obydwu pozycji w kosztorysie Odwołującego są poprawne:
poz. 2.1.21: cena jednostkowa 100 tys. zł (200 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. = :=: cena 100
tys. zł
poz. 4.2.11: cena jednostkowa 70 tys. zł (140 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. - cena 70 tys. zł
W ocenie Izby, w niniejszym postępowaniu nie mamy zatem do czynienia z omyłką w
rozumieniu art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zdaniem Izby, wbrew twierdzeniu Odwołującego, brak jest podstaw do uznania, że omyłka
miała charakter rachunkowy. Zamawiający trafnie zauważył, że działania przedstawione w
kosztorysie są prawidłowe, a zatem nie zawierają omyłki rachunkowej. Nie jest zatem
możliwe jej poprawienie. Działanie matematyczne 0,5x1x200 000=100 000 jest poprawne,
tak jak poprawne jest działanie matematyczne 0,5x1x140 000 = 70 000. Tym samym nie
zachodziły podstawy do poprawienia omyłki rachunkowej.
W ocenie Izby, w niniejszym postępowaniu nie mamy również do czynienia z inną omyłką w
rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi o możliwości poprawienia innej omyłki (niż pisarska lub
rachunkowa), polegającej na niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, niepowodującego
istotnych zmian w treści oferty. Zatem omyłka musi dotyczyć niezgodności oferty z treścią
SIWZ. Podkreślenia wymaga, że Odwołujący (tak w treści pisma skierowanego do
Zamawiającego, jak i w treści odwołania) podkreślił, że w jego ofercie brak jest takiej omyłki.
Oznacza to, że skoro sam Odwołujący przyznaje, że w jego ofercie brak jest innej omyłki niż
pisarska lub rachunkowa, która oznaczałaby niezgodność treści oferty z treścią SIWZ, to nie
można uznać, że taka omyłka zachodziła.
Tym samym, w ocenie Izby, uprawniona była czynność Zamawiającego, polegająca na
odrzuceniu oferty Odwołującego w oparciu o stwierdzenie niezgodności treści tej oferty z
treścią SIWZ. Treść oferty jest niezgodna z treścią SIWZ, gdyż zaoferowano pół urządzenia
sitopiaskownika i pół urządzenia WUKO, co jest niemożliwe i odbiega od wymagań
Zamawiającego. Jednak poprawienie tego sformułowania rodzi konieczność dokonania
innych zmian, które nie są jednoznaczne i wymagają zmian, które byłyby nieuprawnioną
ingerencją w treść oferty i dokonanie zmian jej ceny w sposób uznaniowy, co oznacza, że
Zamawiający był uprawniony do odrzucenia oferty Odwołującego przy uznaniu wystąpienia w
jej treści błędu w obliczeniu ceny. Ceny bowiem nie da się poprawić w sposób oczywisty.
W świetle powyższego należało uznać, że odrzucenie oferty Odwołującego na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy Prawo zamówień publicznych nie stanowiło naruszenia ww.
artykułu.
W konsekwencji, niezasadny jest zarzut unieważnienia postępowania. Zamawiający był
uprawniony do unieważnienia postępowania, gdyż w postępowaniu została złożona jedna
oferta, która została odrzucona. Wobec braku innych ofert, Zamawiający był uprawniony,
stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, do unieważnienia
postępowania.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238 ze zm.) do kosztów
postępowania odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1
rozporządzenia. Izba nie zasądziła na rzecz Zamawiającego przedstawionych kosztów z
tytułu dojazdu na rozprawę. Zamawiający przedstawił jedynie wykaz tych kosztów, nie
przedstawił w tym zakresie biletów i rachunków.
Przewodniczący:
………………………………
WYROK
z dnia 21 sierpnia 2017 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Aneta Mlącka
Protokolant: Piotr Cegłowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 02.08.2017 r. przez Wykonawcę
G. sp. z o. o. (...) w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego - Gmina Laszki
(...).
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego G. sp. z o. o. (...) i
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - G.
sp. z o. o. (...) tytułem wpisu od odwołania
2.2 zasądza od Odwołującego G. sp. z o. o. (...) na rzecz Zamawiającego Gmina Laszki
(...) kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) –
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu uzasadnionych
kosztów strony w postaci wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Przemyślu.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 1600/17
UZASADNIENIE
Zamawiający - Gmina Laszki prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie przetargu nieograniczonego na „ Budowę i rozbudowę istniejącej oczyszczalni
ścieków w m. L.”.
Odwołujący „G.” sp. z o.o. zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt. 2, 6,7
ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego, art. 87 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy Pzp
poprzez ich nie zastosowanie, art. 92 ust 1 pkt. 3 i 7 ustawy Pzp przez bezpodstawne
unieważnienie postępowania
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności Zamawiającego polegającej na odrzuceniu
oferty Odwołującego, unieważnienie czynności Zamawiającego polegającej na
unieważnieniu postępowania, nakazanie Zamawiającemu dokonania ponownej oceny
złożonej oferty przy zastosowaniu art. 87 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp.
Zamawiający w treści zawiadomienia o odrzuceniu oferty wskazał jako przyczynę
niezgodność oferty z wymogami SIWZ oraz dodatkowo błąd rachunkowy w wyliczeniu ceny,
który nie miał charakteru oczywistej omyłki rachunkowej.
Odwołujący był jedynym wykonawcą, który złożył ofertę.
Istota sporu między stronami sprowadza się do rozbieżnej oceny skutków omyłki popełnionej
przez Odwołującego przy wypełnianiu w kosztorysie ofertowym tabel w dwóch pozycjach
kosztorysowych tj. w pozycji 2.1.21, która dotyczyła dostarczenia urządzenia sitopiaskownika
oraz w pozycji 4.2.11, która dotyczyła dostarczenia urządzenia typu WUKO. Zgodnie z § 3
ust. 4 wzoru umowy stanowiącej załącznik do SIWZ cena za wykonanie umowy miała
charakter kosztorysowy. Odwołujący stwierdził, że wypełniając ww. pozycje kosztorysu
pomylił się i w obu pozycjach w miejscu przeznaczonym na opis robót omyłkowo dopisał
jeszcze zwrot „krotność 0,5". Odwołujący podkreślił, że „dopisek” nie miał związku i nie
przystawał do treści opisu w tych pozycjach. Dalsza część tabeli, w obu przypadkach
zawierała pozycje do wypełnienia oznaczone w przedmiarze robót jako : „jednostki miar”,
,,ilość” „cena jednostkowa" oraz „wartość netto" ,przy czym przy urządzeniu sitopiaskownika
jako jednostki miary do zaoferowania zamawiający przewidział komplety, a przy urządzeniu
WUKO sztuki. Odwołujący wypełniając ww. pozycje wpisał 1 komplet sitopiaskownika, cenę
jednostkową określił jako 200 000 zł, a dla urządzenia WUKO wpisał w miejscu 1 sztukę, zaś
cenę jednostkową określił: 140 000 zł . Dalej Odwołujący wskazał, że w konsekwencji
omyłkowego dopisania zwrotu „krotność 0,5” (w treści opisu pozycji), w każdej z pozycji na
skutek przemnożenia ceny jednostkowej przez mnożnik 0,5 jako wynik tego mnożenia w
pozycji wartość netto pojawiły się kwoty odpowiednio 100 000 zł dla urządzenia
sitopiaskownika oraz 70 000 zł dla urządzenia WUKO.
Zamawiający przy badaniu oferty zauważył tę pomyłkę i zawiadomił Odwołującego o
dokonanym sprostowaniu omyłki pisarskiej. Zamawiający jako podstawę prawną wskazał art.
87 ust.2 pkt. 1 i 3 ustawy. Zamawiający uznał, że opis: „krotność 0,5” był wynikiem omyłki i w
konsekwencji wykreślił ten opis, przyjmując w obu przypadkach ilość zaoferowanych
jednostek /tak jak Odwołujący/ za 1. Równocześnie Zamawiający zmniejszył zaoferowaną
przez Odwołującego cenę jednostkową dla sitopiaskownika z kwoty 200 000 zł na kwotę 100
000 zł, a dla urządzenia WUKO z kwoty 140 000 zł do kwoty 70 000 zł. W odpowiedzi na
otrzymane zawiadomienie Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo, w którym zwrócił
uwagę na bezpodstawność działania polegającego na zmianie cen zaoferowanych przez
Odwołującego. W szczegółowym uzasadnieniu Odwołujący podniósł między innymi ,ze art.
87 ust. 2 pkt. 3 daje podstawę tylko do poprawienia „innej omyłki", która polega na
niezgodności z SIWZ, tymczasem zaoferowana cena jednostkowa nie spełnia tego kryterium
i nie można o niej powiedzieć, że jest niezgodna z SIWZ. W konsekwencji Zamawiający
odrzucił ofertę Odwołującego uznając, że jego stanowisko było brakiem zgody w rozumieniu
art. 89 ust. 1 pkt. 7 ustawy Pzp na poprawienie oferty.
W ocenie Odwołującego, Zamawiający błędnie zastosował art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy.
Prawidłowo mając na uwadze treść oferty, a więc ilość rzeczywiście zaproponowanych przez
Odwołującego w ofercie kompletów sito piaskowników /jeden komplet/ oraz zaoferowanych
sztuk urządzeń WUKO /jedna sztuka/ i zaoferowaną za nie cenę jednostkową odpowiednio
200 000 zł oraz 140 000 zł winien w trybie art. 89 ust. 2 pkt. 2 ustawy poprawić oczywistą
omyłkę rachunkową z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek
w działaniu arytmetycznym. Oznacza to poprawienie wyniku mnożenia w pozycjach" ilość „z
kwoty 100 000 na 200 000 zł przy sitopiaskowniku i z 70 000 zł na 140 000 zł przy
urządzeniu WUKO. Odwołujący wskazał, że dopisanie zwrotu „krotność 0,5" przy opisie
pozycji kosztorysowych Zamawiający winien ocenić jako oczywistą omyłkę pisarską.
Jak wskazał Odwołujący, rodzaj omyłek, które popełnił przy wypełnianiu tych dwóch pozycji
kosztorysowych, nie uprawniał Zamawiającego do jednostronnej zmiany zaoferowanych cen
jednostkowych.
Zdaniem Odwołującego, nie było w ogóle podstawy prawnej do zastosowania przepisu art.
87 ust. 2 pkt. 3 ustawy. Zamawiający bezpodstawnie uznał ,że stanowisko Odwołującego
wyrażone w piśmie z dnia 13.07.2017 r stanowiło brak zgody na poprawienie oferty w
rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy. Ustawodawca bardzo restrykcyjnie traktuje brak
zgody wykonawcy na poprawienie innej omyłki o której stanowi art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy.
Odwołujący zauważył, że przy zastosowaniu tego przepisu nawet brak reakcji wykonawcy,
jego milczenie, powoduje obowiązek odrzucenia oferty i traktowane jest jako brak zgody.
Konsekwencją braku zgody jest nie tylko obowiązek Zamawiającego odrzucenia oferty ,ale
również zatrzymania wadium, a więc daleko idące konsekwencje. Dlatego też tylko takie
działanie Zamawiającego które mieści się w dyspozycji art. 87 ust. 2 pkt. 3 ustawy może być
prawnie chronione , a brak zgody wykonawcy obłożony tak daleko idącą sankcją. W
niniejszej sprawie pismo Odwołującego nie powinno być potraktowane jako brak zgody w
rozumieniu przedmiotowego przepisu i z konsekwencjami jakie z mocy prawa rodzi brak
zgody w trybie tego przepisu. W okolicznościach niniejszej sprawy Odwołujący nie miał innej
możliwości zwrócenia uwagi Zamawiającemu na bezpodstawność działania jak tylko w
formie pisma, ze szczegółowym uzasadnieniem swojego stanowiska.
Odwołujący wskazał także, że Zamawiający zawiadamiając o poprawieniu oferty nie zakreślił
Odwołującemu 3 dniowego terminu na udzielenie odpowiedzi, nie pouczając o skutkach
braku zgody. Nie spodziewał się w ogóle odpowiedzi w tej sprawie.
Dalej Odwołujący argumentował, że w sytuacji gdyby w związku z charakterem popełnionych
omyłek w tych dwóch pozycjach kosztorysowych Zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości
co do treści oferty winien był w trybie art.87 ust. 1 wystąpić do Odwołującego o wyjaśnienie
treści oferty.
Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie, W treści odpowiedzi przedstawił wniosek o
odrzucenie odwołań od obydwu czynności Zamawiającego z uwagi na fakt, iż zostały
wniesione w postępowaniu znak RGR 1271.2/2017, a takiego postępowania Zamawiający
nie prowadził oraz dotyczyło dwóch czynności, a odwołujący wniósł tylko jedną opłatę.
W ocenie Izby powyższy wniosek jest całkowicie bezzasadny. Fakt wpisania niewłaściwego
znaku postępowania, nie oznacza, że zostało wniesione w innym postępowaniu. Wykonawca
jednoznacznie przytoczył nazwę postepowania i wskazał czynności oraz daty dokonania tych
czynności, do których odnosi się odwołania. Fakt, że odwołanie obejmuje więcej zarzutów
niż jeden, jak również, że odnosi się do większej niż jedna ilości czynności Zamawiającego w
danym postepowaniu nie oznacza, że konieczne jest wnoszenie osobnego wpisu od
każdego z zarzutów. Wniesione zostało bowiem w jednym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego i dotyczą czynności tego samego Zamawiającego w tym
postępowaniu. Wnioski Zamawiającego są zupełnie pozbawione podstaw prawnych oraz nie
znajdują oparcia w jakiejkolwiek dotychczasowej praktyce. Zupełnie oczywistym jest
składanie odwołania obejmującego kilka zarzutów obejmujących kilka czynności tego
samego Zamawiającego w postępowaniu.
Zamawiający wnosił także o odrzucenie odwołania na czynność unieważnienia w dniu 31
lipca 2017r. postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z uwagi na jego
niedopuszczalność wynikającą wprost z treści art. 180 ust 2 pzp, który nie wymienia tej
czynności jako podstawy wniesienia odwołania. Należy jednak podkreślić, że czynność
unieważnienia postepowania przez Zamawiającego była konsekwencją dokonanej czynności
odrzucenia oferty Odwołującego. Oferta ta była jedyną w postepowaniu, a jej odrzucenie i
brak innych ofert stanowiły podstawę unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia
na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Uwzględnienie zatem
odwołania będzie skutkowało koniecznością unieważnienia czynności unieważnienia
postępowania.
Izba ustaliła zatem, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska i
dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do wniesienia odwołania,
zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Izba ustaliła, że w obu pozycjach dotyczących dostawy sitopiaskownika oraz dostarczenia
urządzenia WUKO, w miejscu opisu pozycji i robót, został dopisany dodatkowy zwrot
„krotność 0,5". Odwołujący wskazał, że „dopisek” ten nie miał związku z opisem pozycji i
robót i nie przystawał do treści opisu w tych pozycjach. Odwołujący podkreślał, że
sformułowanie „krotność 0,5” ma charakter omyłki pisarskiej i powinno zostać usunięte.
W ocenie Izby, sformułowanie to nie stanowi jedynie omyłki pisarskiej. Sformułowanie to nie
jest bowiem opisem (jak twierdzi Odwołujący), ale czynnikiem, który dotyczy rachunków w
tych pozycjach. Usunięcie sformułowania „krotność 0,5” z treści opisu pozycji spowoduje
konieczność dokonania innych poprawek w tych pozycjach. „Krotność 0,5” nie jest opisem,
ale czynnikiem, który wpływa na cenę każdej z dwóch spornych pozycji, a nadto wpływa na
cenę całej oferty.
Co więcej, usunięcie omyłki pisarskiej (jak nazwał tę omyłkę Odwołujący) w postaci „krotność
0,5”, spowoduje konieczność dokonywania dalszych poprawek, co do których istnieje więcej
niż jedna możliwości dokonania tej poprawy.
Zatem nawet gdyby uznać, tak jak chciałby tego Odwołujący, że „krotność 0,5” jest jedynie
omyłką pisarską i tę omyłkę należy usunąć, to pozostaje rozstrzygnięcie co do dokonanej
kalkulacji w każdej z dwóch spornych pozycji. Usunięcie określenia „krotność 0,5”, zdaniem
Izby nie jest możliwe, gdyż dokonane obliczenia (w każdej z dwóch spornych pozycji) odbyły
się z uwzględnieniem mnożenia przez „krotność 0,5”. Opis ten („Krotność 0,5”) miał zatem
wpływ na obliczenie ceny. Co najważniejsze, nie jest możliwe samodzielne ustalenie
Zamawiającego i nie wynika to z innej części oferty Odwołującego, czy „krotność 0,5”
odnosiła się do ilości, czy była zawarta w cenie jednostkowej, czy do odnosiła się do ceny
wynikowej. Ponieważ nie można ustalić jednoznacznie tej okoliczności, to w ocenie Izby nie
ma możliwości dokonania poprawek w ofercie Odwołującego. Dokonanie czynności
poprawienia treści oferty Odwołującego przez Zamawiającego, w tej sytuacji stanowiłoby
niedozwoloną ingerencję Zamawiającego w treść oferty, polegającą na określeniu jej treści w
sposób uznaniowy, nie zaś w sposób jednoznacznie oczywisty. Podkreślić należy, że o
omyłce można mówić jedynie w takiej sytuacji, gdy dla każdego, obiektywnie oczywiste jest,
że zamiast treści dotychczas istniejącej, powinna pojawić się inna treść – określona dla
wszystkich jednoznacznie. Jeśli natomiast istnieje możliwość wyboru treści, która ma zostać
uzupełniona i poprawienie takie może zostać dokonane na różne sposoby, to nie można
mówić o omyłce. I z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszym postępowaniu.
W niniejszej sprawie istnieje możliwości dokonania modyfikacji przez Odwołującego w
sposób korzystny dla siebie treści oferty już po terminie otwarcia ofert przez Zamawiającego.
Pozostawienie przy pewnych pozycjach krotności, rodzi bowiem po stronie Odwołującego
możliwość twierdzenia (w sytuacji, gdy w postępowaniu złożone zostałyby inne oferty), iż
krotność była wstawiona celowo i podana cena jest zgodna z jego wolą, a w innych
sytuacjach, że jest to omyłka i tak naprawdę Odwołujący zaoferował wyższą cenę, a
wskazanie krotności jest omyłką.
Należy zauważyć, że w każdej z dwóch spornych pozycji kosztorysu ofertowego, Odwołujący
w treści opisu wpisał „krotność 0,5”, a ponadto wpisał 1 komplet (w przypadku
sitopiaskownika) i 1 sztukę (w przypadku urządzenia WUKO) oraz w każdej z tych pozycji
dwie ceny – jednostkową i wynikową netto. Taki układ pozwalał Odwołującemu na dokonanie
modyfikacji treści kosztorysu w zakresie ceny w sposób korzystny dla siebie już po terminie
składania ofert. W każdej ze spornych pozycji znalazły się bowiem dwie różne ilości (1
komplet/sztuka oraz krotność 0,5) – a także dwie różne ceny, co umożliwiło Odwołującemu,
w zależności od sytuacji, powołanie się na te ilości w sposób dla siebie korzystny.
Izba nie miała zatem wątpliwości, że ujęcie w treści opisu pozycji stwierdzenia „krotność 0,5”
nie stanowi omyłki. Potwierdza to także stanowisko Odwołującego wyrażone w trakcie
rozprawy, zgodnie z którym: „kosztorys stanowi kalkulację indywidualną – w każdej pozycji
indywidualnie określa się nakłady rzeczowe, robociznę i materiały. Nie ma standardu takich
pozycji.” Powyższe stwierdzenie Odwołującego, że Odwołujący ma możliwość indywidualnie
kształtować kosztorys. Ponadto Zamawiający wyjaśnił, że Odwołujący brał udział w
analogicznym postępowaniu (znak RGR.I.271.1/2017), w którym dokonywał wyceny
analogicznych pozycji przedmiaru - bez wpisywania krotności do opisu. Wówczas cena dla
urządzenia z pozycji 2.1.21 wynosiła 98.000zł (obecnie 200 000 zł), a dla pozycji 4.2.11
została wskazana kwota 85.000zł (obecnie 140 000 zł). Jako dowód Zamawiający
przedstawił kosztorys z postępowania, które toczyło się czerwcu 2017 r. W ocenie Izby jest
to dodatkowy dowód potwierdzający okoliczność świadomego działania Wykonawcy. Trudno
bowiem racjonalnie wyjaśnić wzrost ceny urządzenia o ponad 100% (dla pozycji 2.1.21) i o
prawie 100% (dla pozycji 4.2.11) w tak krótkim czasie – i nie uczynił tego także Odwołujący.
W trakcie rozprawy Odwołujący twierdził, że: „Ceny przy robotach budowlanych mają swoją
specyfikę, zależą od pór roku i innych czynników. Tutaj była to kwestia ilości zamówień na
rynku. Na przełomie roku było ich znacznie mniej.” W ocenie Izby, twierdzenia Odwołującego
nie są wiarygodne. Odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie takiego
twierdzenia. Ponadto przywoływane okoliczności, w tym „kwestia ilości zamówień na rynku”
– tu w rozumieniu Odwołującego – w niewielkiej ilości - nie są informacjami znanymi
powszechnie. Brak jest jakichkolwiek ogólnie pojawiających się informacji, które stanowiłyby
potwierdzenie takiej opinii Odwołującego. Nie sposób zatem przyjąć, aby ceny w tak krótkim
czasie (dwa miesiące) wzrosły aż o 100 %. Powyższe okoliczności, w ocenie Izby, jedynie
potwierdzają, że nie mamy do czynienia z omyłką, a wprowadzenie różnych ilości i cen w
jednej pozycji kosztorysu (2.1.21 oraz 4.2.11) umożliwiało mu dokonanie w sposób korzystny
dla siebie modyfikacji treści oferty, już po terminie otwarcia ofert.
Zamawiający w treści odpowiedzi na odwołanie wskazał, że uznał, że wyliczenia
Odwołującego nie zawierały oczywistej omyłki rachunkowej, gdyż podanie w kosztorysie
krotności oznacza konieczność mnożenia wskaźnika „krotność" i „cena jednostkowa”, a
wynik tej operacji jest w rzeczywistości podaną przez Odwołującego ceną jednostkową.
Ponadto Zamawiający wskazał, że oczywistą omyłką rachunkową jest omyłka wynikająca z
błędnej operacji rachunkowej na liczbach. Stwierdzenie omyłki może mieć miejsce w
sytuacji, w której przebieg działania matematycznego może być prześledzony i na podstawie
reguł rządzących tym działaniem, możliwe jest stwierdzenie błędu w jego wykonaniu. W
ocenie Zamawiającego w niniejszej sprawie omyłka rachunkowa nie występuje, gdyż
działania matematyczne dla obydwu pozycji w kosztorysie Odwołującego są poprawne:
poz. 2.1.21: cena jednostkowa 100 tys. zł (200 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. = :=: cena 100
tys. zł
poz. 4.2.11: cena jednostkowa 70 tys. zł (140 tys. zł x krotność 0,5) x 1 szt. - cena 70 tys. zł
W ocenie Izby, w niniejszym postępowaniu nie mamy zatem do czynienia z omyłką w
rozumieniu art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zdaniem Izby, wbrew twierdzeniu Odwołującego, brak jest podstaw do uznania, że omyłka
miała charakter rachunkowy. Zamawiający trafnie zauważył, że działania przedstawione w
kosztorysie są prawidłowe, a zatem nie zawierają omyłki rachunkowej. Nie jest zatem
możliwe jej poprawienie. Działanie matematyczne 0,5x1x200 000=100 000 jest poprawne,
tak jak poprawne jest działanie matematyczne 0,5x1x140 000 = 70 000. Tym samym nie
zachodziły podstawy do poprawienia omyłki rachunkowej.
W ocenie Izby, w niniejszym postępowaniu nie mamy również do czynienia z inną omyłką w
rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi o możliwości poprawienia innej omyłki (niż pisarska lub
rachunkowa), polegającej na niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, niepowodującego
istotnych zmian w treści oferty. Zatem omyłka musi dotyczyć niezgodności oferty z treścią
SIWZ. Podkreślenia wymaga, że Odwołujący (tak w treści pisma skierowanego do
Zamawiającego, jak i w treści odwołania) podkreślił, że w jego ofercie brak jest takiej omyłki.
Oznacza to, że skoro sam Odwołujący przyznaje, że w jego ofercie brak jest innej omyłki niż
pisarska lub rachunkowa, która oznaczałaby niezgodność treści oferty z treścią SIWZ, to nie
można uznać, że taka omyłka zachodziła.
Tym samym, w ocenie Izby, uprawniona była czynność Zamawiającego, polegająca na
odrzuceniu oferty Odwołującego w oparciu o stwierdzenie niezgodności treści tej oferty z
treścią SIWZ. Treść oferty jest niezgodna z treścią SIWZ, gdyż zaoferowano pół urządzenia
sitopiaskownika i pół urządzenia WUKO, co jest niemożliwe i odbiega od wymagań
Zamawiającego. Jednak poprawienie tego sformułowania rodzi konieczność dokonania
innych zmian, które nie są jednoznaczne i wymagają zmian, które byłyby nieuprawnioną
ingerencją w treść oferty i dokonanie zmian jej ceny w sposób uznaniowy, co oznacza, że
Zamawiający był uprawniony do odrzucenia oferty Odwołującego przy uznaniu wystąpienia w
jej treści błędu w obliczeniu ceny. Ceny bowiem nie da się poprawić w sposób oczywisty.
W świetle powyższego należało uznać, że odrzucenie oferty Odwołującego na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy Prawo zamówień publicznych nie stanowiło naruszenia ww.
artykułu.
W konsekwencji, niezasadny jest zarzut unieważnienia postępowania. Zamawiający był
uprawniony do unieważnienia postępowania, gdyż w postępowaniu została złożona jedna
oferta, która została odrzucona. Wobec braku innych ofert, Zamawiający był uprawniony,
stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, do unieważnienia
postępowania.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238 ze zm.) do kosztów
postępowania odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1
rozporządzenia. Izba nie zasądziła na rzecz Zamawiającego przedstawionych kosztów z
tytułu dojazdu na rozprawę. Zamawiający przedstawił jedynie wykaz tych kosztów, nie
przedstawił w tym zakresie biletów i rachunków.
Przewodniczący:
………………………………