Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 83/18

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Joanna Kończyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowyA. J.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2018 r. w S. sprawy

z powództwa (...) S.A. z siedzibą w G.

przeciwko L. Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej L. Ł. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w G. kwotę 1277,14 zł (tysiąc dwieście siedemdziesiąt siedem złotych 14/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 04.04.2017 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanej L. Ł. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w G. kwotę 799,27 zł (siedemset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 27/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nadaje wyrokowi w pkt I i III rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 83/18

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. w G. reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego pozwem wniesionym w dniu 26.10.2017 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej L. Ł. (Ł.) kwoty 1513,26 zł wraz z odsetkami ustawowymi, a od 01.01.2016 r. odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

59,67 zł od dnia 28.03.2014 r. do dnia zapłaty,

105,39 zł od dnia 29.05.2014 r. do dnia zapłaty,

71,06 zł od dnia 29.07.2014 r. do dnia zapłaty,

137,34 zł od dnia 04.04.2017 r. do dnia zapłaty,

1113,80 zł od 04.04.2017 r. do dnia zapłaty,

W uzasadnieniu powód wskazał, że powód zawarł z pozwaną umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej w dniu 01.10.2013 r. Na podstawie tej umowy powódka zobowiązała się świadczyć na rzecz pozwanej usługę energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego zlokalizowanego w U. przy ul. (...). W związku z wykonywaniem w/w umowy strona powodowa obciążyła pozwaną opłatami za świadczoną usługę zgodnie z obowiązującą taryfą wystawiając faktury VAT, które nie zostały opłacone przez stronę pozwaną. Powód bezskutecznie wyzwał pozwaną do dobrowolnego uregulowania należności.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, postanowieniem z dnia 15.12.2017 r. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Pozwana L. Ł. nie złożyła w zakreślonym terminie odpowiedzi na pozew, nie stawiła się na rozprawie w dniu 27.07.2018 r., nie zajęła w sprawie stanowiska ustnie ani pisemnie wobec czego Sąd wydał wyrok zaoczny.

Sąd uznał za prawdziwe następujące twierdzenia powoda:

L. Ł., jako konsumentka, w dniu 01.10.2012 r. zawarła umowę, na podstawie której (...) S.A. w G. dystrybuowała energię elektryczną do lokalu mieszkalnego położonego w U., przy ul (...).

okoliczność przyznana, a nadto umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej k. 22

Z tytułu świadczonych L. Ł. usług dystrybucji energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego położonego w U. przy ul. (...), (...) S.A. w G. wystawiła faktury VAT:

-nr (...)/1F na kwotę 154 zł z terminem płatności 27.03.2014 r.

-nr (...)/1F na kwotę 110,09 zł z terminem płatności 28.05.2014 r.

-nr (...)/1F na kwotę 71,06 zł z terminem płatności 28.07.2014 r.

-nr (...) na kwotę 137,34 zł z terminem płatności 03.04.2017 r.

-nr (...) na kwotę 1343,83 zł z terminem płatności 03.04.2017 r.

okoliczność przyznana, a nadto faktury VAT k. 26-31

Pismem z dnia 13.07.2017 r. (...) S.A. w G. wezwała L. Ł. do zapłaty kwoty 1513,26 zł wynikającej z faktur VAT wskazanych wyżej w terminie 7 dni pod rygorem wystąpienia na drogę sądową. L. Ł. odebrała to wezwanie w dniu 20.07.2017 r.

okoliczność przyznana, a nadto wezwanie do zapłaty k. 19, wydruk ze strony internetowej Poczty Polskiej śledzenia przesyłek k. 20

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części

Podstawę prawną powództwa stanowiły postanowienia łączącej strony umowy, przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (j.t. Dz.U. 2012.1059) oraz przepisy kodeksu cywilnego .

Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. (art. 339 § 1 i 2 kpc).

Okoliczności faktyczne w świetle przedstawionych przez pełnomocnika powoda dokumentów nie budziły wątpliwości Sądu i Sąd uznał przytoczone przez powoda w pozwie twierdzenia co do istniejącego stanu faktycznego za prawdziwe.

Roszczenia z tytułu umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej przedawniają się w określonym w art. 118 k.c. terminie trzyletnim, gdyż są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pozwana zawarła umowę z powodem jako konsumentka.

Powództwo podlegało oddaleniu w części z uwagi na treść art. 117 § 21 k.c. który stanowi, iż po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Przepis ten został wprowadzony do ustawy Kodeks Cywilny na podstawie ustawy z dnia 13.04.2018 r. o zmianie ustawy Kodeks Cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2018.1104) i zaczął obowiązywać od dnia 09.07.2018 r. Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 5 ust. 4 w/w ustawy z dnia 13.04.2018 r. roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Natomiast norma art. 125 pkt 1 k.c. stanowi, iż bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. (art. 124 § 1 i 2 k.c.)

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 26.10.2017 r. Na ten dzień niewątpliwie było już przedawnione roszczenie o zapłatę kwot wynikających z faktur: nr (...) z terminem płatności 27.03.2014 r., nr (...)/1F z terminem płatności 28.05.2014 r. i nr (...)/1F z terminem płatności 28.07.2014 r.

W tym zakresie, co do kwot 59,67 zł, 105,39 zł, 71,06 zł Sąd na podstawie art.117 § 21 k.c. oddalił powództwo, o czym orzeczono w pkt II sentencji wyroku zaocznego.

W pozostałym zakresie Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu w pkt I sentencji wyroku. O roszczeniu odsetkowym orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c., zasądzając od pozwanej, który przegrała proces w 84,4%, na rzecz powoda zwrot kosztów procesu zgodnie z wynikiem procesu. Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się: opłata od pozwu 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w stawce ustalonej na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015.1804 ze zm.)-900 zł, opłata skarbowa za pełnomocnictwo-17 zł. (947x84,4%=799,27)

Sąd z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. nadał wyrokowi w pkt I i III rygor natychmiastowej wykonalności (pkt IV sentencji)