Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A w W.

przeciwko J. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 196/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. z siedzibą w W. wniósł pozew w dniu 22 stycznia 2018r., domagając się zasądzenia od pozwanego J. S. kwoty 1691,25 zł z odsetkami umownymi od kwoty 1500,- zł dnia 23.01.2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że (...) Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzieliła pozwanemu - zgodnie z jego wnioskiem - drogą elektroniczną przez Internet, pożyczki w wysokości 1.500 zł na okres 25 dni. Kwota ta została przelana na rachunek pozwanego w dniu 31.07.2014 r. Pozwany zobowiązany był do zwrotu pożyczki powiększonej o prowizję do dnia 25.08.2014 r. Pozwany nie zwrócił całości pożyczki w terminie. Przedmiotowa wierzytelność została zbyta na rzecz powoda.

Pozwany nie stawił się na termin rozprawy, nie złożył odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się do żądań pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 08.02.2014 r . (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z pozwanym umowę pożyczki nr (...) za pośrednictwem strony internetowej. W ramach zwartej umowy pozwany w dniu 31.07.2014 r. otrzymał kwotę pożyczki w wysokości 1500 zł. Pozwany zobowiązał się do zwrotu pożyczki do dnia 25.08.2014 r. Pozwany spłacił pożyczkę częściowo.

W dniu 3.01.2018 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wystawił oświadczenie informujące o przelewie wierzytelności z tytułu umowy pożyczki nr (...) na rzecz powoda (dowód: dokumenty k. 6-15)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie rozciąga się na prawo materialne a obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) (...)

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości to, że pozwany z pierwotnym wierzycielem zawarł umowę pożyczki na podstawie której pożyczył kwotę 1.500,- zł a pożyczka miała zostać zwrócona do dnia 25.08.2014 r. .

Sąd, orzekając po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 13 kwietnia 2018r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018.1104) zobowiązany jest badać z urzędu - na podstawie art. 5 ust. 4 tej ustawy, czy roszczenie nie jest przedawnione.

Według art. 117 § 1 k.c. przedawnieniu ulegają roszczenia majątkowe. Zgodnie zaś z. art 117 § 2 ¹ k.c. po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat sześć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej trzy lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się zaś od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 k.c.). Roszczenie staje się zaś wymagalne po upływie terminu do jego spełnienia.

Z twierdzeń powoda i przedłożonych dokumentów dołączonych do pozwu wynika, iż pożyczka miała zostać zwrócona do dnia 25.08.2014 r. Z dniem 26.08.2014r. roszczenie o zwrot całej pożyczki stało się wymagalne. Oznacza to, że 3-letni termin przedawnienia właściwy dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, upłynął z dniem 26 sierpnia 2017 r.,. Nie zachodzą okoliczności mogące świadczyć o przerwie bądź zawieszeniu biegu przedawnienia.

Powództwo wytoczone zostało po upływie terminu wyżej wskazanego i jako dotyczące roszczenia przedawnionego podlega oddaleniu.

Na marginesie należy zauważyć, że powód nie wykazał także swojej legitymacji czynnej , co jednak nie wymaga rozważania w odniesieniu do roszczenia przedawnionego.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)