Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu - Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Karolina Głazińska-Izdebska

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewa Romanowska

w obecności oskarżyciela - funkcjonariusza Policji -------

po rozpoznaniu dnia 17 maja 2018 roku

sprawy obwinionej I. Ł. (1)

córki K. i J. z domu Z.

urodz. (...)roku w G.-D.

obwinionej o to, że: w dniu 2 stycznia 2018 roku około godz. 8.00 w miejscowości O., gm. K., pow. (...) (...), woj. (...)- (...) nie zachowała zwykłych środków ostrożności przy trzymaniu bydła;

to jest o wykroczenie z art. 77 kw

ORZEKA

1.  uznaje obwinioną za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, tj. wykroczenia z art. 77 kw i za to na mocy art. 77 kw w zw. z art. 24 § 1 i 3 kw wymierza jej karę grzywny w kwocie 100 (sto) złotych;

2.  zwalnia obwinioną od obowiązku uiszczenia opłaty, zaś wydatkami w sprawie obciąża Skarb Państwa.

II W 19/18

UZASADNIENIE

L. P. prowadzi gospodarstwo rolne w miejscowości O.. Jego sąsiadem jest I. Ł. (1), która również prowadzi tam gospodarstwo rolne. Grunty rolne wchodzące w skład obydwu gospodarstw graniczą ze sobą. Bydło I. Ł. (1) często chodzi po jej polu bez uwięzi. 2 stycznia 2018 r. dwie sztuki bydła należącego do I. Ł. (1) weszły na pole L. P., na którym składowane były kopce kukurydzy oraz wysłodków buraczanych, przykryte folią, ziemią oraz słomą. Zwierzęta chodziły po kopcach, w wyniku czego uszkodziły je oraz podziurawiły folię. Widząc to zdarzenie, L. P. przegnał zwierzęta na pole I. Ł. (1), zawiadamiając jednocześnie Policję.

Dowód:

- zeznania świadka L. P. – k. 23, nagranie rozprawy z 17.05.2018 r. od 00:05:53 do 00:15:33,

- zeznania świadka P. K. (1) - nagranie rozprawy z 17.05.2018 r. od 00:16:15 do 00:19:14.

Obwiniona I. Ł. (2) ma 59 lat, jest panną, prowadzi gospodarstwo rolne w miejscowości O..

Dowód:

- dane obwinionej – k. 3.

Wyrokiem nakazowym z 8 lutego 2018 r. tutejszy sąd uznał I. Ł. (1) za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, tj. wykroczenia z art. 77 kw i wymierzył jej karę grzywny w kwocie 100 zł.

W ustawowym terminie obwiniona wniosła sprzeciw, wskazując, że nie doszło do zdarzenia opisanego we wniosku o ukaranie. Wyjaśniła, że 2 stycznia 2018 r. wzięła 2 sztuki bydła na pole i cały czas z nimi przebywała. Policja, która przyjechała na miejsce widziała, że obwiniona stała ze zwierzętami na swoim polu. Funkcjonariusz nie wyjaśnił słuszności zgłoszenia L. P., który w ocenie obwinionej powiedział nieprawdę.

Obwiniona, zawiadomiona o terminie rozprawy, nie stawiła się przed sądem. W toku czynności wyjaśniających również nie złożyła wyjaśnień. Sąd przeprowadził rozprawę w trybie zaocznym.

Stan faktycznie w przedmiotowej sprawie sąd ustalił na podstawie zeznań świadka L. P. oraz dopełniających je zeznań funkcjonariusza Policji P. K. (2). Co prawda zeznania świadka L. P. różniły się między sobą odnośnie ilości była, które miało chodzić po jego polu. W tym zakresie sąd przyjął, że były to dwie sztuki – tak jak świadek wskazał podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu wyjaśniającym, kiedy to zapewne lepiej pamiętał zdarzenie. Świadek nie miał wątpliwości, że bydło należy do jego sąsiadki I. Ł. (1), gdyż wcześniej już zdarzały się takie sytuacje. Zeznania tego świadka były spójne i logiczne, wobec czego sąd uznał je za prawdziwe. Poza tym sąd miał na uwadze, że zeznania te bezpośrednio korespondowały z zeznaniami P. K. (1), który przyjechał na skutek zgłoszenia L. P.. Z zeznań tego funkcjonariusza wynikało, że po przyjeździe na miejsce bydło I. Ł. (1) było już na jej polu. Niemniej świadek ten zauważył, że na kopcu z kiszonką widoczne były uszkodzenia od racic bydła. Świadek jednocześnie zeznał, że nie była to pierwsza tego typu sytuacja, gdyż często biegają tam psy oraz bydło, stanowiące własność obwinionej. Zeznania tego świadka również okazały się wiarygodne, bowiem były zborne i logiczne. Poza tym sąd miał na uwadze, że świadek ten, jako osoba obca, postronna nie miał podstaw, aby bezzasadnie obciążyć obwinioną i zeznań nieprawdę.

Wobec tak ustalonego stanu faktycznego wina i sprawstwo obwinionej zostały wykazane. I. Ł. (1) 2 stycznia 2018 r. około godz. 8.00 w miejscowości O., gm. K., pow. (...) (...), woj. (...)- (...) nie zachowała zwykłych środków ostrożności przy trzymaniu bydła. Swoim zachowaniem wyczerpała znamiona wykroczenia z w art. 77 kw. Zgodnie z tym artykułem, kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany. Wobec jednoznacznych zeznań świadków sąd nie miał wątpliwości, że zwierzęta, które uszkodziły kopce pokrzywdzonego należały do obwinionej. Jednocześnie nie mogło budzić wątpliwości, że skoro zwierzęta te przeszły na teren pokrzywdzonego i spowodowały tam szkody, to obwiniona nie dochowała wymaganych środków ostrożności przy ich trzymaniu.

Uznając winę obwinionej, sąd wymierzył jej karę grzywny w wysokości 100 zł. Zdaniem sądu wymierzona kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu obwinionej. W sposób obiektywny oddaje rozmiar wyrządzonego bezprawia. Orzeczona kara grzywny jednocześnie nie może razić surowością, w szczególności biorąc pod uwagę, że obwiniona jest właścicielką gospodarstwa rolnego. Kara ta stanowi jednoznaczny sygnał dla obwinionej o jej nagannym zachowaniu.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 624 kpk w zw. z art. 119 kpw, zwalniając obwinioną od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej oraz obciążając Skarb Państwa poniesionymi wydatkami.