Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 28 września 2015 roku, powód Ł. M. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 22 maja 2015r. wystawionego przez wierzyciela (...) Bank Spółkę Akcyjną we W. przeciwko dłużnikowi Ł. M. i zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 14 lipca 2015r. w sprawie o sygn. akt I Co 618/15 w całości, zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego i opłaty od pełnomocnictwa według norm przepisanych, udzielenie zabezpieczenia poprzez zawieszenie w całości postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1) sygn. akt Km (...).

W uzasadnieniu powód wskazał, iż czynnością prawną, z której wywodzi się wierzytelność pozwanej objęta tytułem wykonawczym, jest umowa pożyczki nr NP\ (...), która została zawarta z wierzycielem w dniu 3 listopada 2008r. przez R. M., który jest spadkodawcą powoda Ł. M.. R. M. zmarł w dniu 7 lutego 2010r., w związku z powyższym najpóźniej w tym dniu mógł uregulować swoje zobowiązanie. Ostatnia rata została zapłacona przez R. M. w październiku 2009r., a termin zapłaty następnej raty upływał w dniu 10 listopada 2009r. Według pełnomocnika powoda, pożyczkobiorca z dniem 11 listopada 2009r. pozostał w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia od tego dnia winien być liczony termin przedawnienia roszczenia. Zgodnie z art. 118 k.c., termin przedawnienia dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 3 lata. Według powoda, dochodzona przez pozwaną wierzytelność jako związana z prowadzeniem działalności gospodarczej uległa przedawnieniu w dniu 11 listopada 2012r., a zatem przed wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego z dniem 22 maja 2015r. Wobec powyższego, powód podniósł zarzut przedawnienia roszczenia wynikającego z umowy nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. Ponadto wskazał, iż zgodnie z umową NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r., pożyczka udzielona R. M. była ubezpieczona w (...) SA, a zatem, skoro R. M. zmarł, to (...) Bank SA we W. powinien uzyskać zaspokojenie roszczenia wynikającego z umowy pożyczki od ubezpieczyciela. (k. 4 – 6 akt IX C 163/15)

Na mocy postanowienia z dnia 13 października 2015r. Sąd udzielił zabezpieczenia powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1) w sprawie o sygn. akt Km (...) – do czasu prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy. (k. 22 – 24 akt IX C 163/15)

W odpowiedzi na pozew z dnia 4 listopada 2015 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od Ł. M. na rzecz (...) Bank SA we W. zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych oraz kwoty 17 złotych tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż powód nie kwestionuje istnienia, wymagalności ani wysokości roszczenia. Według pozwanej, powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż warunkiem uwzględnienia powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności jest istnienie tytułu wykonawczego. Tytuł wykonawczy, którego pozbawienia wykonalności domaga się powód, został w części skonsumowany w toku postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1411/15 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1), zatem wobec wygaśnięcia w tym zakresie wykonalności tytułu wykonawczego powództwo w tej części nie może zostać uwzględnione. Pozwana wskazała, iż kwota została w całości zaliczona na poczet spłaty wymagalnego kapitału. Ponadto, w odniesieniu do zarzutu przedawnienia, pozwana wskazała, iż według niej nie doszło do przedawnienia roszczenia. Wskazała, iż powód jako spadkobierca R. M. wstąpił w sytuację prawną zmarłego. Z uwagi na to, iż termin spłaty ostatniej raty wyrównawczej upływał w dniu 8 listopada 2013r., to dopiero w tej dacie stała się wymagalna całość niespłaconego do tego dnia kapitału. Pozwana podniosła, iż spłata kredytu w ratach nie jest bowiem świadczeniem okresowym w rozumieniu przepisu art. 118 k.c. Według pozwanej, skoro termin spłaty pożyczki upływał w dniu 8 listopada 2013r., zaś pozwana skierowała wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w dniu 29 czerwca 2015r., termin przedawnienia roszczenia nie upłynął przed dniem wniesienia wniosku, zaś złożenie wniosku skutecznie przerwało jego bieg. Z ostrożności procesowej pozwana wskazała, iż nawet gdyby wbrew powyższemu przyjąć, iż każda z rat pożyczki przedawniała się osobno, zaś trzyletni bieg przedawnienia rozpoczynał bieg z dniem jej wymagalności, roszczenie objęte bankowym tytułem egzekucyjnym z dnia 22 maja 2015r. nie uległo w całości przedawnieniu, gdyż spłata pożyczki miała nastąpić w 60 ratach. Poprzez złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu doszło do przerwania biegu przedawnienia rat wymagalnych do trzech lat przed terminem złożenia przedmiotowego wniosku. (k. 32 – 36 akt IX C 163/15)

Na rozprawie wyznaczonej na dzień 21 marca 2016r. stawił się pełnomocnik powoda. Pełnomocnik pozwanej nie stawił się, mimo zawiadomienia o jej terminie.

Pełnomocnik powoda podtrzymał żądanie pozwu, wskazując, iż strona powodowa przede wszystkim podnosi, iż umowa kredytowa wygasła z chwilą śmierci spadkodawcy oraz, iż strona pozwana otrzymała zapłatę od ubezpieczyciela. Podniósł, iż pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów , które by wskazywały, iż że takiej zapłaty nie otrzymała, a skoro pozwana miała prawo ubiegania się o zapłatę od ubezpieczyciela, to oczywistym jest, że zapłatę taką otrzymała. Ponadto, pełnomocnik powoda oświadczył, iż powód otrzymał wypowiedzenie umowy kredytowej z czerwca 2010r. , w związku z czym od tego terminu winien biec najpóźniej termin przedawnienia. (k. 82 – 83 akt IX C 163/15)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 listopada 2008r. została zawarta umowa pożyczki nr NP\ (...) pomiędzy R. M. jako pożyczkobiorcą a (...) Bank Spółką Akcyjną we W. jako pożyczkodawcą, zwanym w umowie Bankiem.

Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Bank udzielił pożyczkobiorcy na jego wniosek pożyczki w kwocie 28.569,35 zł.

Bezsporne, a nadto:

- umowa pożyczki nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. – k. 13 – 17.

Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty pożyczki w 60 ratach, które miały być płatne w kwotach i terminach określonych w harmonogramie spłat, stanowiącym załącznik do umowy. Strony ustaliły termin spłaty ostatniej raty wyrównawczej do dnia 08.11.2013r.

Bezsporne, a nadto:

- § 2 pkt 1 i § 2 pkt 2 umowy pożyczki nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. – k. 13 – 17.

Strony postanowiły, iż zabezpieczeniem umowy będzie ubezpieczenie z tytułu śmierci w ramach umowy ubezpieczenia zawartej pomiędzy (...) Bank S.A. a (...) S.A.

Bezsporne, a nadto:

- § 1 pkt 9 umowy pożyczki nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. – k. 13 – 17.

R. M. jako pożyczkobiorca oświadczył, że przystępuje jako ubezpieczony/pożyczkobiorca do umowy ubezpieczenia zawartej pomiędzy (...) Bankiem S.A. a (...) S.A. obejmującej swym zakresem ryzyko śmierci, inwalidztwa i medical assistance i wskazał (...) Bank S.A. jako osobę uprawnioną do otrzymania świadczenia w razie jego śmierci, inwalidztwa.

Bezsporne, a nadto:

- oświadczenie Pożyczkobiorcy o przystąpieniu do ubezpieczenia w umowie pożyczki nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. – k. 15.

Strony postanowiły, iż w przypadku zwłoki z zapłatą co najmniej dwóch pełnych rat za co najmniej dwa okresy płatności Bank wezwie pożyczkobiorcę korespondencyjnie do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. W przypadku, gdy pożyczkobiorca nie ureguluje zaległości w powyższym terminie, Bank będzie miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Bezsporne, a nadto:

- § 2 pkt 11 umowy pożyczki nr NP\ (...) z dnia 3 listopada 2008r. – k. 13 – 17.

Pożyczkobiorca R. M. zaprzestał spłaty rat pożyczki od listopada 2009r.

Bezsporne.

Pożyczkobiorca R. M. zmarł w dniu 7 lutego 2010r. Spadek po R. M. na podstawie ustawy nabył syn Ł. M. w całości.

Bezsporne, a nadto:

- odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Słubicach I Wydział Cywilny z dnia 29 sierpnia 2013r., sygn. akt I Ns 273/12 – k. 11.

Pismem z dnia 14 czerwca 2010r. (...) Bank S.A. we W. skierował do R. M. wypowiedzenie umowy pożyczki wskazując łączną kwotę zadłużenia na 26.695,93 zł. Powyższe pismo odebrał powód Ł. M..

Bezsporne, a nadto:

- wypowiedzenie umowy pożyczki z dnia 14 czerwca 2010r. – k. 79.

W dniu 22 maja 2015r. (...) Bank S.A. we W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny przeciwko Ł. M. – wskazując, iż na podstawie ksiąg Banku pozwany stwierdza, że w dniu sporządzenia bankowego tytułu egzekucyjnego przysługuje bankowi wymagalna wierzytelność od Ł. M., będącego spadkobiercą zmarłego w dniu 07.02.2010r. R. M., na podstawie umowy pożyczki NP\ (...) z dnia 03.11.2008r. zawartej przez R. M., która stanowi czynność bankową. W bankowym tytule egzekucyjnym wskazano, iż dłużnik Ł. M. zobowiązany jest do zapłaty na rzecz (...) Bank S.A. we W. z tego tytułu:

1. kwoty 23.369,91 z tytułu niespłaconego kapitału kredytu wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi naliczanymi od dnia 23.05.2015r. do dnia zapłaty,

2. kwoty 325,59 zł z tytułu odsetek naliczonych od dnia 04.11.2008r. do dnia 22.05.2015r.,

3. kwoty 15 zł z tytułu naliczonych opłat i prowizji,

Bezsporne, a nadto:

- bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 22 maja 2015r. – k. 9.

W dniu 29 czerwca 2015r. złożył w Sądzie Rejonowym w Słubicach wniosek z dnia 24 czerwca 2015r. o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 22 maja 2015r. wystawionemu przez (...) Bank S.A. we W. przeciwko Ł. M..

Bezsporne, a nadto:

- wniosek o nadanie kalzuli wykonalności z dnia 24 czerwca 2015r. wraz z dowodem nadania w dniu 29 czerwca 2015r. – k. 38 – 40, 41.b

Postanowieniem z dnia 14 lipca 2015r. Sąd Rejonowy w Słubicach I Wydział Cywilny, w sprawie o sygn. akt I Co 618/15, w punkcie I nadał klauzulę wykonalności wskazanemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przez (...) Bank S.A. we W. przeciwko dłużnikowi Ł. M. z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 85.708,05 zł; w punkcie II sentencji postanowienia Sąd zasądził od dłużnika Ł. M. na rzecz wierzyciela (...) Bank S.A. we W. kwotę 127 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Bezsporne, a nadto:

- postanowienie Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 14 lipca 2015r., sygn. akt I Co 618/15 – k. 10,

- bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 22 maja 2015r. – k. 9.

W dniu 11 sierpnia 2015r. (...) Bank S.A. we W. złożył u Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym Szczecin – P. i Zachód J. W. (1) wniosek z dnia 4 sierpnia 2015r. o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko Ł. M. na podstawie ww. tytułu wykonawczego o egzekucję:

- kwoty 23.710,50 zł

- odsetek ustawowych od kwoty 23.369,91 zł liczonych jak w tytule wykonawczym od dnia 23 maja 2015r. do dnia zapłaty,

- 67 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt Km (...)

Bezsporne.

W toku postępowania egzekucyjnego w sprawie Km (...) Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1) wyegzekwował od powoda kwotę 9.299, 21 zł, z czego wierzycielowi – pozwanemu przekazał kwotę 1.360,62 zł.

Bezsporne, a nadto:

- karta rozliczeniowa znajdująca się w aktach postępowania egzekucyjnego Km (...) Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (2).

Pozwany zaliczył przekazaną kwotę 1.360,62 zł na poczet spłaty wymagalnego kapitału.

Bezsporne, a nadto:

- oświadczenie pozwanego w odpowiedzi na pozew z dnia 4 listopada 2015r. – k. 33.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się bezzasadne.

W niniejszej sprawie powód żąda pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 22 maja 2015r. wystawionego przez wierzyciela (...) Bank Spółkę Akcyjną we W. przeciwko dłużnikowi Ł. M. i zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 14 lipca 2015r. w sprawie o sygn. akt I Co 618/15 w całości.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 840 § 1 k.p.c., „dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie

3) (….)”;

Należy wskazać, iż powód w pozwie nie zakwestionował de facto istnienia, wymagalności, ani wysokości roszczenia. Powód podniósł bowiem jedynie zarzut przedawnienia roszczenia objętego tytułem wykonawczym. Według niego do przedawnienia roszczenia doszło z dniem 11 listopada 2012r., a zatem przed sporządzeniem przez pozwaną bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 22 maja 2015r. Według powoda zatem podstawą do uwzględnienia powództwa jest zaistnienie okoliczności wskazanych w art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c., albowiem powód przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym nie będącym orzeczeniem sądu z uwagi na przedawnienie roszczenia w chwili sporządzenia bankowego tytułu egzekucyjnego.

W myśl przepisu art. 843 § 3 k.p.c., w pozwie powód powinien przytoczyć wszystkie zarzuty, jakie w tym czasie mógł zgłosić, pod rygorem utraty prawa korzystania z nich w dalszym postępowaniu. W świetle powyższej regulacji zatem zgłoszenie dopiero w toku rozprawy w dniu 21 marca 2016r. zarzutu, iż umowa pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. wygasła na skutek śmierci pożyczkobiorcy – R. M. należy ocenić za spóźnione. Powód, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w pozwie z dnia 28 września 2015r. nie sformułował takiego zarzutu, formułując jedynie zarzut przedawnienia roszczenia wynikającego z umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. Wskazał także, iż pożyczka ta była ubezpieczona w (...) S.A., a zatem skoro pożyczkobiorca R. M. zmarł, to pozwany powinien był uzyskać zaspokojenie roszczenia wynikającego z umowy pożyczki od ubezpieczyciela. Powód nie twierdził przy tym w pozwie, iż pozwany zaspokojenie takie uzyskał. Twierdzenia w toku rozprawy w dniu 21 marca 2016r. odnośnie tego, iż pozwany uzyskał zaspokojenie należności od ubezpieczyciela – w świetle powołanego przepisu art. 843 § 3 k.p.c. należy ocenić jako spóźnione i nieskuteczne.

Wbrew jednakże twierdzeniom powoda, Sąd pragnie wskazać, iż nie doszło do wygaśnięcia umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. z chwilą śmierci pożyczkobiorcy R. M., albowiem w treści umowy pożyczki brak takiego uzgodnienia między stronami. W myśl art. 922 § 1 k.c., jedyny spadkobierca zmarłego, tj. Ł. M. wstąpił w prawa i obowiązki zmarłego. Art. 922 § 1 k.c. stanowi bowiem, iż prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Z chwilą śmierci R. M. – tj. z dniem 7 lutego 2010r. Ł. M. jako jego jedyny spadkobierca stał się stroną umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. W ocenie Sądu, umowa pożyczki nie wygasła z chwilą otwarcia spadku – taki skutek nie został bowiem przewidziany ani w umowie pożyczki, ani nie wynika z obowiązujących przepisów. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z przepisu art. 922 § 1 k.c., spadkobierca wstąpił zatem w sytuację prawną zmarłego, stając się dłużnikiem osobistym pozwanego.

Powód nie wykazał, aby roszczenie objęte tytułem wykonawczym uległo przedawnieniu.

W myśl przepisu art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia (roszczeń majątkowych) wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Spłata pożyczki w ratach nie jest świadczeniem okresowym w rozumieniu art. 118 k.c. Przedmiotem świadczenia w umowie pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. jest z góry określona kwota pieniędzy, której spłata, zgodnie z wolą stron, została podzielona na raty. Ze świadczeniem okresowym mamy do czynienia, gdy przedmiotem świadczenia są pieniądze lub rzeczy oznaczone rodzajowo, a w ramach jednego i tego samego stosunku prawnego dłużnik ma spełnić wiele świadczeń jednorazowych, spełnienie tych świadczeń następuje w określonych regularnych odstępach czasu, świadczenia te nie składają się na pewną z góry określoną całość. Świadczeniem okresowym jest np. obowiązek uiszczania czynszu z tytułu najmu, dzierżawy, jak również odsetki, i to zarówno umowne, jak i ustawowe związane z opóźnieniem płatności. (komentarz lex, P. N.). Z odrębnym terminem wymagalności każdej z rat mamy do czynienia wiec tylko w przypadku świadczeń okresowych.

W niniejszej sprawie bezspornie mamy do czynienia z roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej – termin przedawnienia takiego roszczenia wynosi trzy lata od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W myśl bowiem art. 120 § 1 k.c., bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

Powód nie wykazał, aby roszczenie z umowy pożyczki stało się wymagalne wcześniej niż wynika z ogólnych postanowień wskazanej umowy. W szczególności, o czym była mowa powyżej, z uwagi na ocenę, iż roszczenie z umowy pożyczki nie jest roszczeniem okresowym, za nieprawidłowe należy ocenić stanowisko powoda w zakresie tego, iż termin przedawnienia należy liczyć od dnia 11 listopada 2009r. oraz, iż roszczenie z umowy pożyczki uległo przedawnieniu z dniem 11 listopada 2012r. Okoliczność, iż spadkodawca nie uiścił raty w dniu 10 listopada 2009r., nie wpływa na uznanie, iż z dniem 11 listopada 2009r. całe roszczenie z umowy pożyczki stało się wymagalne w rozumieniu przepisu art. 120 § 1 k.c.

Ponadto, roszczenie z umowy pożyczki nie stało się wymagalne z chwilą otwarcia spadku, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie z powołanym przepisem art. 922 § 1 k.p.c., z chwilą otwarcia spadku obowiązki majątkowe wynikające tej umowy przeszły na powoda jako jedynego spadkobiercę.

Jak wynika z § 2 pkt 5 umowy pożyczki, z upływem terminu wymagalności poszczególnej raty Bank został upoważniony do pobierania z rachunku bieżącego środków w wysokości wymagalnej spłaty raty. W sytuacji zaś zaistnienia zwłoki z zapłatą co najmniej dwóch pełnych rat za co najmniej dwa okresy płatności, Bank został uprawniony do wezwania pożyczkobiorcy do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania – pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. W sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie ureguluje zaległości w powyższym terminie, po stronie Banku powstanie prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. (§ 2 pkt 11 umowy).

Pozwana skierowała wypowiedzenie umowy do pożyczkobiorcy R. M. w piśmie z dnia 14 czerwca 2010r., a zatem w chwili, gdy R. M. już nie żył (zmarł bowiem, co jest bezsporne, w dniu 7 lutego 2010r.). Do wypowiedzenia umowy zatem nie doszło, albowiem zgodnie z art. 61 § 1 k.c., oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Skoro R. M. w dniu 14 czerwca 2010r. nie żył, nie można uznać, iż doszło do skutecznego złożenia mu oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy pożyczki. Pozwany winien był zatem skierować wypowiedzenie umowy do następcy prawnego pożyczkobiorcy – powoda. Należy podkreślić, iż powód nie twierdzi aby pozwana skierowała do niego wypowiedzenie umowy, potwierdził jedynie w toku rozprawy w dniu 21 marca 2016r., iż powód otrzymał wypowiedzenie umowy z dnia 14 czerwca 2010r. – skierowane do R. M..

Niewątpliwie zatem, nie doszło do skutecznego złożenia oświadczenia woli pozwanego o wypowiedzeniu umowy pożyczki. Nie można zatem uznać, iż umowa pożyczki została wypowiedziana na podstawie wskazanego wypowiedzenia.

Zgodnie z umową pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. pozwana, na wniosek pożyczkobiorcy, udzieliła R. M. pożyczki w kwocie 28.569,35 zł. W umowie nie wskazano wprost terminu zwrotu pożyczki. Z umowy wynika, iż pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty pożyczki w 60 ratach, które płatne będą w kwotach i terminach określonych w harmonogramie spłat, stanowiącym załącznik do umowy pożyczki. Ani powód, ani pozwany nie przedłożyli wskazanego harmonogramu. Jednakże w § 2 ust. 2 umowy pożyczki strony wskazały termin płatności ostatniej raty wyrównawczej – do dnia 8 listopada 2013r. Należy zatem uznać, iż dzień 8 listopada 2013r. został ustalony zgodnie przez strony umowy pożyczki jako dzień spłaty ostatniej raty pożyczki, a zatem jako dzień zwrotu pożyczki w rozumieniu przepisu art. 720 § 1 k.c. Z dniem następnym po tym dniu, tj. z dniem 9 listopada 2013r. wierzytelność z umowy pożyczki stała się wymagalna.

Roszczenie staje się wymagalne wówczas, kiedy wierzyciel może skutecznie żądać od dłużnika zadośćuczynienia jego roszczeniu (orzeczenie SN z 12 lutego 1991 r., III CRN 500/90, LexisNexis nr (...), OSN 1992, nr 7-8, poz. 137). Ustawa nie definiuje pojęcia wymagalności roszczenia. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się zgodnie, że przez wymagalność należy rozumieć stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. Jest to stan potencjalny o charakterze obiektywnym, którego początek następuje w chwili, gdy wierzytelność zostaje uaktywniona.

W niniejszej sprawie zatem stan wymagalności roszczenia wynikającego z umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. nastąpił z dniem następnym po terminie spłaty ostatniej raty pożyczki – tj. z dniem 9 listopada 2013r. Od tego dnia rozpoczął zatem bieg trzyletni termin przedawnienia , który upłynąłby w dniu 9 listopada 2016r. W dniu sporządzenia bankowego tytułu egzekucyjnego – tj. w dniu 22 maja 2015r. roszczenie z umowy pożyczki, wbrew twierdzeniom powoda, nie uległo przedawnieniu.

Z uwagi na wniesienie przez pozwaną do Sądu Rejonowego w Słubicach w dniu 29 czerwca 2015r. wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 22 maja 2015r., doszło z tym dniem do przerwania biegu przedawnienia roszczenia wynikającego z umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008r. W myśl bowiem przepisu art. 123 § 1 pkt 1 k.c., bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Zgodnie zaś z art. 124 § 1 i 2 k.c., po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Postępowanie przed Sądem Rejonowym w Słubicach zostało zakończone wydaniem postanowienia z dnia 14 lipca 2015r. i od tego dnia przedawnienie zaczęło biec na nowo.

W chwili złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, tj. z dniem 11 sierpnia 2015r. – doszło kolejny raz do przerwania biegu przedawnienia roszczenia.

W ocenie Sądu, roszczenie objęte tytułem wykonawczym, którego dotyczy pozew, nie jest zatem przedawnione, wbrew twierdzeniom powoda.

W odniesieniu do sformułowanego w pozwie twierdzenia, iż pożyczka udzielona R. M. na podstawie przedmiotowej umowy była ubezpieczona w (...) S.A., a zatem, jak podniósł powód, pozwany powinien uzyskać zaspokojenie roszczenia wynikającego z umowy pożyczki od ubezpieczyciela – należy wskazać, iż powód nie twierdził w pozwie, iż pozwany uzyskał zaspokojenie roszczenia od ubezpieczyciela, a jedynie, iż powinien był je uzyskać. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości nie odnosząc się do powyższego twierdzenia.

Ponadto, powództwo podlega oddaleniu – w części dotyczącej żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności co do kwoty 1.360 zł z uwagi na ustalenie, iż w tej części tytuł został skonsumowany w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie Km (...) przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem i poglądami doktryny, nie można żądać pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego po jego wykonaniu. W tym wypadu bowiem wygasa wymagalność tego tytułu. Powództwo przeciwegzekucyjne może być realizowane pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego. Prawo do wytoczenia powództwa opozycyjnego dłużnik traci z chwilą wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym w każdym przypadku. (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 maja 2010r., II CSK 592/09)

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie Sąd oparł na dowodach z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową i pozwaną – bankowego tytułu egzekucyjnego i postanowienia Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 14 lipca 2015 roku, sygn. akt I Co 618/15, odpisu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku Sądu Rejonowego w Słubicach z 29 sierpnia 2013 roku, odpisu umowy pożyczki z dnia 3 listopada 2008 roku nr (...), karty rozliczeniowej znajdującej się w aktach KM 1411b/15 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie J. W. (1), odpisu wniosku z dnia 24 czerwca 2015 roku o nadanie klauzuli wykonalności dołączonego do odpowiedzi na pozew, wypowiedzenia umowy pożyczki z dnia 14 czerwca 2010 roku. Dowody z tych dokumentów zostały ocenione jako wiarygodne, albowiem żadna ze stron nie podważała ich autentyczności. Należy podkreślić, iż większość z ustalonych okoliczności między stronami była bezsporna. Strony różniły się jedynie w ocenie co do stwierdzenia czy doszło do przedawnienia roszczenia objętego tytułem wykonawczym, czy też nie.

Mając na względzie powyższe, na podstawie wskazanych przepisów, orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono jak w punkcie II sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Stosownie do wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu, strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić stronie wygrywającej poniesione przez nią koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia swych praw lub celowej obrony. W rozpoznawanej sprawie powód przegrał sprawę, albowiem jego powództwo zostało oddalone. Pozwana, reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła w odpowiedzi na pozew z dnia 4 listopada 2015r. o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kwoty 17 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a zatem należy jej się zwrot wszystkich poniesionych kosztów procesu od powoda. Koszty procesu poniesione przez pozwaną wyniosły kwotę 2.400 złotych tytułem wynagrodzenia radcowskiego ustalonego na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. (tekst jedn. Dz. U. z 213r., poz. 490) w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804) i 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować w kontrolce uzasadnień;

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

3. Przedłożyć akta z pismami albo po upływie 30 dni od wykonania.

SSR L. B., 28 kwietnia 2016r.