Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 391/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Sobczak

Protokolant: sekr. sąd. Daria Góralczyk

w obecności oskarżyciela: asp. sztab. E. K.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 31.07.2018 roku i 02.10.2018 roku

sprawy przeciwko K. W. (1) urodzonemu (...) w P., synowi W. i K. z domu G.,

obwinionemu o to, że:

w dniu 14 lutego 2018 r. około godz. 05:20 na drodze (...) w miejscowości G., gm. S. , woj. (...), kierując samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku B-33 ograniczającego prędkość do 70 km/h jadąc z prędkością od 73,1 km/h – 80, 7 km/h ,

to jest o wykroczenie z art. 92a kw

1)  obwinionego K. W. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 92a kw i na podstawie tego przepisu w zw. z art. 24 § 1 i § 3 kw wymierza mu karę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych grzywny;

2)  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 30 (trzydzieści) złotych opłaty i 385,77 (trzysta osiemdziesiąt pięć 77/100) złotych z tytułu zwrotu wydatków.

Sygn. akt II W 391/18

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2018 roku w miejscowości G. gm. S., woj. (...) na skrzyżowaniu dróg (...) relacji C. - C. i drogi (...) doszło do wypadku drogowego polegającego na zderzeniu dwóch samochodów osobowych marki P. o nr rej. (...) kierowanego przez Z. K. i V. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez K. W. (1). Oba samochody były sprawne pod względem technicznym. Podczas tego zdarzenia Z. K. poniósł śmierć na miejscu. W takcie prowadzonego postępowania przygotowawczego ustalono, że do zaistniałego wypadku drogowego doprowadził Z. K., który wjechał swoim samochodem na skrzyżowanie z drogi podporządkowanej bez zachowania szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu samochodowi marki V. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez K. W. (1). Na drodze, którą poruszał się obwiniony w miejscu zdarzenia obowiązywało ograniczenie prędkości do 70 km/h.

Technika i taktyka kierującego samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) K. W. (1) była nieprawidłowa, ponieważ przed wypadkiem jechał z prędkością wynoszącą od 73,1 km/h do 80,7 km h, jednak prędkość ta mimo, że była naruszeniem zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, to nie pozostawała w związku przyczynowym z zaistniałym wypadkiem drogowym.

(dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego K. W. k-36v w zw. z k-21, opinia ustna biegłego sądowego K. K. k- 42v-43, opinia pisemna K. K. k- 9-21).

Obwiniony K. W. (1) ma(...) lat, jest żonaty i ma trzy osoby na utrzymaniu, prowadzi własną działalność gospodarczą i osiąga dochód 7000 złotych miesięcznie, był karany za wykroczenia drogowe.

(dowód: wyjaśnienia obwinionego k-36, informacja o karalności za wykroczenia drogowe k-22).

K. W. (1) nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Przesłuchany w charakterze obwinionego wyjaśnił wcześniej, że w dniu zdarzenia kierując samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) dozwolonej prędkości 70 km/h nie przekroczył.

(dowód: wyjaśnienia obwinionego K. W. k.-36v w zw. z k- 21)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Z ustaleń Sądu wynika, że w dniu 14.02.2018 roku w miejscowości G. gm. S., woj. (...) na skrzyżowaniu dróg (...) relacji C.- C. i drogi (...) doszło do wypadku drogowego polegającego na zderzeniu dwóch samochodów osobowych marki P. o nr rej. (...) kierowanego przez Z. K. i V. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez K. W. (1). K. W. (1) przed zaistnieniem wypadku drogowego jechał z prędkością co najmniej 73,1 km/h w miejscu, którym obowiązywało ograniczenie prędkości do 70 km/h. Za takimi ustaleniami Sądu przemawia opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadków drogowych oraz ruchu drogowego K. K. (3) poparta jego opinią uzupełniającą ustną złożoną na rozprawie, która w ocenie Sądu nie budzi wątpliwości. Biegły jednoznacznie stwierdził, że dokonana przez niego rekonstrukcja zaistniałego wypadku drogowego wykazała, iż prędkość kolizyjna samochodu, którym kierował obwiniony wynosiła od 72,2 km/h do 79,8 km/h i wyliczając najmniejszą prędkość z jaką mógł on poruszać się przed wypadkiem ujął ewentualny margines błędu, czyli pole tolerancji 10% a więc po 5 % błędu w każdą stronę. Przy najbardziej korzystnej wersji dla obwinionego była to prędkość 73,1 km/h, a więc niedopuszczalna w tym miejscu, gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 70 km/h. Sąd zatem nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w których twierdził, że jechał przed zaistniałym wypadkiem drogowym z prędkością dopuszczalną. Tego rodzaju wyjaśnienia są linią obrony przyjętą przez obwinionego.

Analizując zatem zebrany w sprawie materiał dowodowy nie ma wątpliwości, że K. W. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu. Nie ma w tej sprawie okoliczności wyłączających jego winę, gdyż jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną.

Działaniem swoim obwiniony wypełnił znamiona wykroczenia art.92a kw, gdyż

w dniu 14 lutego 2018 r. około godz. 05:20 na drodze (...) w miejscowości G., gm. S. , woj. (...), kierując samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku(...) ograniczającego prędkość do 70 km/h jadąc z prędkością od 73,1 km/h do 80,7 km/h.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające Sąd przyjął fakt, iż obwiniony był wielokrotnie karany za wykroczenia drogowe.

Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął nieznaczne przekroczenie dozwolonej prędkości przez obwinionego, jego ustabilizowany tryb życia.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 92a kw w zw. z art. w zw. z art. 24§1 i§3 kw wymierzył K. W. (1) za popełnione wykroczenie karę 150 złotych grzywny. Przy wymiarze kary grzywny Sąd miał na uwadze także fakt, iż w wyniku zaistniałego zdarzenia obwiniony doznał obrażeń ciała i w istocie rzeczy jest pokrzywdzonym w zaistniałym wypadku drogowym.

Orzeczona obwinionemu kara jest adekwatna do czynu, którego się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 119 kpw w zw. 616§2 kpk i art118§1kpw. Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 30 złotych opłaty zgodnie z art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) i kwotę 385,77 z tytułu zwrotu wydatków. Na wydatki w przedmiotowej sprawie składa się kwota 100 złotych z tytułu zwrotu zryczałtowanych wydatków zgodnie z §1pkt1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia10.10.2001 roku w sprawie zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. Nr 118, poz.1269) i kwota 285,77 złotych z tytułu zwrotu wydatków związanych z udziałem biegłego sądowego w sprawie.