Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 18 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Wojciech Wysoczyński

Protokolant: stażysta Olga Paciorek

po rozpoznaniu w dniu 4 października 2018 roku, w Ł., na rozprawie,

z powództwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.

przeciwko M. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygnatura akt I C 89/18

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2017 roku, powód (...) S.A. z siedzibą w G. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew przeciwko M. S. o zapłatę kwoty 8.058,22 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz o zwrot kosztów procesu ( pozew k.3-5)

W dniu 21 listopada 2017 roku, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględniający roszczenie pozwu (nakaz zapłaty k. 9).

W dniu 15 grudnia 2017 roku, pozwana wywiodła sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wniosła o oddalenie powództwa kwestionując aby kiedykolwiek otrzymała od powoda faktury za dostarczony prąd ( sprzeciw k.10-11).

W dniu 18 grudnia 2017 roku, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał sprawę według właściwości ogólnej pozwanej, to jest do Sądu Rejonowego w Łęczycy ( postanowienie k.14v).

Na skutek przekazania sprawy według właściwości powód uzupełnił braki formalne pozwu poprzez złożenie pozwu i jego odpisu oraz dowodu udzielenia pełnomocnictwa, oraz wniósł o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych ( odpis pozwu k. 18-72).

Postanowieniem z dnia 13 lipca 2018 roku, Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Łęczycy oddalił wniosek pozwanej o zwolnienie jej od kosztów sądowych oraz ustanowienie pozwanej pełnomocnika z urzędu ( postanowienie k. 81).

W toku postępowania pozwana podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie wnosząc o oddalenie powództwa kwestionując powództwo co do zasady.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. S. od 2 kwietnia 1984 roku, zamieszkuje w Ł. przy ul. (...) mieszkanie nr. lokalu (...). Poprzednio ulica (...) nosiła nazwę Al. (...) ( wydruk z bazy PESEL SAD k. 95).

Pozwana nigdy nie zamieszkiwała w Ł. przy ul. (...) nr. lokalu (...). Nie posiadała też do tego lokalu jakiegokolwiek tytułu prawnego ( bezsporne ).

W dniu 10 kwietnia 2000 roku pozwana zawarła z Zakładem (...) w P. ( poprzednikiem prawnym powoda ) umowę nr. (...) sprzedaży energii elektrycznej.

Jako adres zamieszkania pozwanej wskazano w umowie: Ł. Al. (...) mieszkanie nr. lokalu (...). Jako adres do korespondencji pozwanej wskazano Ł. Al. (...) mieszkanie nr. lokalu (...).

Przedmiotem umowy nr. nr. (...) było określenie praw i obowiązków stron związanych ze sprzedażą i zakupem energii elektrycznej sprzedawca ( powód ) zadeklarował dostarczanie odbiorcy ( pozwanej ) energii elektrycznej, a odbiorca zadeklarował odbiór i kupno energii elektrycznej dla potrzeb gospodarstwa domowego w lokalu w Ł. Al. (...) mieszkanie nr. lokalu (...).

Zgodnie z § 6 umowy faktury za dostarczoną energię regulowany miały być przez odbiorcę w terminie i wysokości wskazanej na fakturze. W przypadku przekroczenia terminów płatności sprzedawcy przysługiwały odsetki ustawowe. W przypadku opóźnienia w zapłacie należności za dostarczoną energię elektryczną przez okres 14 dni licząc od daty płatności należności określonej w fakturze, sprzedawca następnego dnia po upływie tego terminu był uprawniony do niezwłocznego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej.

Począwszy od października 2015 roku, korespondencja kierowana do pozwanej przez powoda była na adres Ł. Al. (...) mieszkanie nr. lokalu (...) ( kserokopie faktur k. 27-61). Pozwana nie otrzymała żadnej z faktur za dostarczoną energię. Pozwana nie otrzymała również wezwania do zapłaty z dnia 2 sierpnia 2017 roku ( bezsporne, oświadczenie pozwanej rozprawa z 4.10.2018 roku 00:18:16).

Z uwagi na powyższe pozwana trzykrotnie udała się do Biura (...) powoda w celu wyjaśnienia braku doręczenia faktur, lecz nie uzyskała jakichkolwiek wyjaśnień (bezsporne, oświadczenie pozwanej rozprawa z 4.10.2018 roku 00:18:16).

W chwili obecnej do lokalu pozwanej dostarczana jest energia elektryczna pomimo braku zapłaty kolejnych faktur przez pozwaną ( bezsporne, oświadczenie pozwanej rozprawa z 4.10.2018 roku 00:18:16).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na treści złożonych dokumentów, których prawdziwość nie została przez strony zakwestionowana.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo jest przedwczesne.

Zgodnie z (...) umowy nr. (...) dotyczącej sprzedaży energii elektrycznej faktury za dostarczoną energię regulowany miały być przez odbiorcę w terminie i wysokości wskazanej na fakturze.

Jak bezsporne ustalono, począwszy od października 2015 roku, korespondencja kierowana do pozwanej przez powoda była na błędny adres tj. Ł. Al. (...) mieszkanie nr. lokalu (...). Pozwana nigdy nie zamieszkiwała w Ł. przy ul. (...) nr. lokalu (...). Nie posiadała też do tego lokalu jakiegokolwiek tytułu prawnego. Pozwana nie otrzymał kierowanej na ten adres korespondencji.

Wprawdzie w umowie adres lokalu do którego miała zostać dostarczona energia wskazano błędnie, jednakże adres do korespondencji na jaki miała być dostarczana pozwanej korespondencja został wskazany przez pozwaną prawidłowo tj. Ł. ul. (...) mieszkanie nr. lokalu (...) i na ten adres powód winien kierować korespondencję do pozwanej czego z niewiadomych powodów nie czynił.

Wbrew twierdzeniom powoda, pozwana negowała aby otrzymała faktury będące podstawą faktyczną żądania oraz wezwanie do zapłaty z dnia 2 sierpnia 2017 roku. Strona powodowa nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu, że pozwana otrzymała przedmiotowe dokumenty. Okoliczność ta przesądza o przedwczesności żądania powoda.

Trudno nakładać na pozwana obowiązek antycypacji wysokości i terminu zapłaty jaki powinna uiścić powodowi. Sama pozwana próbowała w BOI powoda wyjaśnić powód brak doręczenia jej korespondencji, jednak nie uzyskała wiążących informacji czy zaleceń co dalszego postępowania.

Znamiennym, jest również fakt, że powód do chwili obecnej nie skorzystał z uprawnienia przewidzianego § 6 ust. 7 i 8 umowy i mimo opóźnień w zapłacie za dostarczoną energię dostarcza pozwanej energię eklektyczną. Okoliczność ta świadczy o fakcie, że sam powód nie realizuje w sposób właściwy postanowień umowy nr. (...) dotyczącej sprzedaży energii elektrycznej zawartej z pozwaną. Dopiero po doręczeniu pozwanej faktur na prawidłowy adres wskazany w umowie powód będzie mógł domagać się od pozwanej zapłaty za dostarczoną energię eklektyczną.

Absolutnie nie można podzielić stanowiska powoda, że pozwana uznała istniejące zadłużenie. W sprawie nie znajduje również zastosowania art. 230 k.p.c.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 471 k.c. w związku z § 6 ust. 1 umowy nr. (...) dotyczącej sprzedaży energii elektrycznej żądanie powoda oddalono z uwagi na jego przedwczesność.

Powód przegrał proces w całości uiszczając uprzednio opłatę od pozwu. Pozwana nie poniosła kosztów postępowania. Z tego względu, że koszty zostały już opłacone przez stronę, która przegrała proces, zaś pozwana nie poniosła kosztów procesu, nie istniała potrzeba orzekania w wyroku o kosztach przedmiotowego postępowania.