Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ca 358/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

Protokolant : st. sekr. sąd. Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2018 roku w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z powództwa Towarzystwa (...) w W.
przeciwko M. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Sieradzu

z dnia 8 czerwca 2018 r., sygnatura akt I C 357/18

I .zmienia zaskarżony wyrok w całości na następujący:

1.  zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 178 (sto siedemdziesiąt osiem ) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 143 (sto czterdzieści trzy) złote tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 90 (dziewięćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

II. nie obciąża pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I Ca 358/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 08 czerwca 2018 r. Sąd Rejonowy w Sieradzu w sprawie o sygnaturze akt I C 357/18 oddalił powództwo Towarzystwa (...) w W. przeciwko M. S. o zapłatę. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż przyczyną oddalenia powództwa było naruszenie przez ubezpieczyciela obowiązków wynikających z art. 28 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Apelację od powyższego wyroku w ustawowym terminie wywiódł pełnomocnik powoda, który zaskarżył orzeczenie w całości i zarzucił mu obrazę przepisów prawa materialnego - art. 28 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1a i ust. 1b ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uzależnieniu zawarcia umowy ubezpieczenia na kolejne 12 miesięcy od wypełnienia przez ubezpieczyciela obowiązków ustawowych, polegających na: potwierdzeniu przez ubezpieczyciela zawarcia umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, wysłaniu ubezpieczonemu w terminie 14 dni przed upływem 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia, podczas gdy wznowienie umowy ubezpieczenia w trybie art. 28 ust. 1 ww. ustawy ma na celu ochronę interesu konsumenta i nie może być uznane za nieskuteczne poprzez niedochowanie przez ubezpieczyciela obowiązków wynikających z ustawy. W oparciu o tak sformułowany zarzut pełnomocnik powoda wniósł o zmianę wyroku i uwzględnienie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony powodowej była w pełni uzasadniona, co skutkować musiało zmianą zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym w środku odwoławczym.

Zgodnie z treścią art. 505 9 §11 k.p.c. w postępowaniu uproszczonym apelację można oprzeć na naruszeniu prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, czy na naruszeniu przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Natomiast w oparciu o art. 505 13 § 2 jeżeli Sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych statuuję zasadę zawarcia z mocy samego prawa następnej umowy ubezpieczenia na kolejne 12 miesięcy. Wskazana klauzula prolongacyjna ma na celu automatyczne zapewnienie ciągłości ochrony ubezpieczeniowej, co pozwala na zagwarantowanie poszkodowanemu najszybszej i stabilnej możliwości uzyskania odszkodowania bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń, a także chroni ubezpieczonego przed sankcjami związanymi z przerwą w okresie ubezpieczenia, tj. opłatą karną za brak OC komunikacyjnego oraz obowiązkiem wypłaty z „własnej kieszeni” wysokiego odszkodowania na wypadek spowodowania wypadku czy kolizji. Kolejne ustępy wskazanego przepisu regulują obowiązki zakładu ubezpieczeń, polegające m.in. na konieczności poinformowania ubezpieczonego o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia i potwierdzeniu zawarcia umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od jej zawarcia. Ustawodawca nie zastrzegł jednak, na wypadek naruszenia obowiązków przez ubezpieczyciela, sankcji w postaci wyłączenia klauzuli prolongacyjnej. Gdyby wolą ustawodawcy było każdorazowe nieprzedłużanie stosunków ubezpieczenia w przypadku niedopełnienia przez ubezpieczyciela obowiązków wynikających z ww. ustępów, to taką sankcję ustawodawca wskazałby wprost w przepisach powołanej ustawy. Wobec braku takiej regulacji uznać należy, iż prolongowanie umowy ubezpieczenia w przypadku braku jej wypowiedzenia jest niezależne od dopełnienia przez ubezpieczyciela obowiązków wynikających z ust. 1 a i 1b art. 28 ww. ustawy.

W przekonaniu Sądu II instancji wyrok Sądu I instancji nie jest prawidłowy i stoi w oczywistej sprzeczności z celem wynikającym z regulacji zawartej w ustępie 1 art. 28 ww. ustawy oraz naraża ubezpieczonego na poniesienie konsekwencji finansowych ze strony Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w postaci opłaty karnej za brak OC komunikacyjnego, a także obowiązku pokrycia ewentualnego odszkodowania na wypadek zaistnienia podstaw odpowiedzialności. Należy bowiem zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie pozwana zawarła umowę ubezpieczenia na okres od 16 października 2015 roku do 15 października 2016 roku, a zbyła pojazd będący przedmiotem ubezpieczenia w dniu 20 października 2016 roku, tj. już w okresie obowiązywania umowy ubezpieczenia, którą Sąd I instancji uznał za niezawartą. W postępowaniu przed Sądem I instancji powód wykazał, iż na datę zbycia pojazdu pozwana posiadała ubezpieczenie OC jedynie u powoda. Uznanie, iż umowa ubezpieczenia nie wznowiła się skutecznie prowadzi do sytuacji, w której pozwana nie posiadała ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych od dnia 16 października 2016 roku. Pozostawienie pozwanej bez ochrony ubezpieczeniowej jest sprzeczne ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem prawa, którego w niniejszej sprawie emanację stanowi art. 28 ust. 1 ustawy. Z tych też względów należało zmienić zaskarżony wyrok Sądu I instancji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. , powództwo uwzględnić i zasądzić od pozwanej M. S. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 178 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 marca 2017 r. do dnia zapłaty .

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wynikająca z art. 98 k.c. Sąd zasądził od pozwanej M. S. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 143 złote tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za pierwszą instancję. Mając na względzie całokształt okoliczności ( wysokość dochodzonej należności w relacji do wysokości kosztów ) uznać należało, że zasady współżycia społecznego powinny przemawiać za odstąpieniem od odciążenia pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego.