II Ca 707/18
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-11-2018
-
Osoba publikująca:Arkadiusz Jania
-
Korektor:Arkadiusz Jania
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:XII C 3189/17/P
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Ca 707/18
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 kwietnia 2018 roku
Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym: Przewodniczący: SSO Jarosław Tyrpa po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 roku w Krakowie na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.
przeciwko A. P.
o zapłatę na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie z dnia 26 stycznia 2018 roku, sygn. akt XII C 3189/17/P
1. oddala apelację;
2. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
SSO Jarosław Tyrpa
Sygn. akt II Ca 707/18
UZASADNIENIE
Niniejsza sprawa była rozpoznana przez Sąd Rejonowy w postępowaniu uproszczonym. Również Sąd Okręgowy jako Sąd II instancji rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym.
Sąd Odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego, zatem na zasadzie art. 505 13 § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku obejmować będzie jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia z przytoczeniem przepisów prawa.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie, zarzuty naruszenia prawa materialnego w zasadzie stanowią powielenie zarzutów podniesionych przez pozwanego w sprzeciwie, do których odniósł się już Sąd Rejonowy, a tut. Sąd stanowisko to w całości podziela. Nie można podzielić sposobu wykładni art. 4 ust. 6 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych dokonanej przez pozwanego, według którego treść tego przepisu należy rozumieć w ten sposób, że odpowiada on za opłaty jedynie do faktycznie zajmowanej powierzchni lokalu. Ustawa wyróżnia dwie kategorie osób, które nie są członkami spółdzielni ani uprawnionymi z tytułu praw spółdzielczych lub odrębnej własności lokalu:
1. osoby pełnoletnie stale zamieszkujące w lokalu - w tej kategorii nie ponoszą odpowiedzialności małoletni, niezależnie od ich relacji prawnorodzinnej do członka (uprawnionego do lokalu), a także pełnoletni zstępni tej osoby, jeżeli pozostają na ich utrzymaniu,
2. osoby faktycznie korzystające z lokalu, które to jednak korzystanie nie może polegać na stałym zamieszkiwaniu (np. najemca lokalu z przeznaczeniem na warsztat pracy) i w tej grupie nie ma włączeń odpowiedzialności.
Z art. 4 ust. 6 1 ustawy wynika ograniczenie odpowiedzialności osób wywodzących swoje prawo do zajmowania lokalu od innych osób uprawnionych i odpowiadających z tymi ostatnimi solidarnie za opłaty należne za okres faktycznego korzystania z lokalu, a nie za korzystanie z określonej części lokalu. Sam zaś sposób i zakres korzystania z lokalu, jak również ustalenia dotyczące regulowania opłat należą do kwestii, które strony stosunku prawnego dotyczącego korzystania z lokalu mieszkalnego regulują między sobą, w sposób niezależny od Spółdzielni. Ustalenia takie nie są wiążące dla Spółdzielni, albowiem podstawę prawną solidarnego zobowiązania do wnoszenia opłat w należnej wysokości zarówno przez osoby uprawnione do lokalu z tytułu posiadanego prawa własności czy praw spółdzielczych, jak i osoby uprawnione tylko do jego używania w oparciu o umowę cywilnoprawną stanowi art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy, kwestie dotyczące ustaleń co do podziału płatności za lokal mogą mieć znaczenie dla rozliczeń między pozwanym a M. P. i B. P., jednak nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
W tym stanie rzeczy rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego odpowiada prawu, a Sąd ten korzystając z uprawnienia przewidzianego w art. 148 1 k.p.c., władny był rozpoznać niniejszą sprawę na posiedzeniu niejawnym, skoro strony przedstawiły swoje stanowiska w pismach procesowych i nie złożyły wniosków o przeprowadzenie rozprawy.
Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Na poniesione przez stronę powodową koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 450 zł ustalone zgodnie z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.
SSO Jarosław Tyrpa