Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Kzw 679/18

POSTANOWIENIE

Dnia 30 października 2018 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie - VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Jarosz

Protokolant: st. sekretarz sądowy Małgorzata Idzikowska-Oleszczyk

po rozpoznaniu w sprawie M. Ś.

s. J. i B., ur. (...) w Ż.

skazanego za przestępstwo z art. 291 §1 kk w zw. z art. 65 §1 k.k.

na skutek zażalenia wniesionego w dniu 18.10. 2018 roku przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 12 października 2018 roku wydane w sprawie o sygn. akt VII K 827/16 Sądu Rejonowego w Chorzowie II Ko 1552/18

w przedmiocie nie uwzględnienia wniosku o zwolnienie od dozoru kuratora

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

zw. z art. 1 §

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Myszkowie na zasadzie art. 74 § 2 i §2 a k.k. nie uwzględnił wniosku o zwolnienie skazanego od dozoru kuratora nałożonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 25.03.2016r. sygn. akt VII K 827/15. Wyrokiem tym M. Ś. został uznany winnym popełniania ciągu przestępstw z art. 291 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. i za to została mu wymierzona kara łączna 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, przy czym w okresie próby skazany został oddany pod dozór kuratora. Nadto na mocy art. 45 §1 k.k. orzeczono wobec skazanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 10 500 zł jako równowartość korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przypisanych mu przestępstw.

Powyższe postanowienie zaskarżył skazany zarzucając mu

1.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że w odniesieniu do niego nie zachodzą przesłanki uzasadniające zwolnienie go od dozoru kuratora, podczas gdy jego sytuacja osobista, zawodowa, oraz zachowanie w trakcie okresu próby takiemu rozstrzygnięciu przeczą;

2.  zaniechanie przez Sąd I Instancji przeprowadzenia jakichkolwiek czynności oraz dowodów mających na celu zbadanie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności nie podjęcie działań prowadzących do wyjaśnienia jaka jest jego aktualna sytuacja osobista.

3.  Stawiając powyższy zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i zwolnienie go od dozoru kuratora, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sadowi I Instancji celem ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego słusznie Sąd Rejonowy uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy do uchylenia dozoru. Słusznie Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu zaakcentował, że skazany dopuścił się szeregu przestępstw o wysokim stopniu społecznej szkodliwości, w przeszłości był już karany. Sąd Rejonowy w Chorzowie wyrokiem z dnia 25.04.2016r. uznał, że skazany mimo uprzedniej karalności, oraz wysokiej społecznej szkodliwości popełnionych czynów zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary, ale uznał za niezbędne nałożenie na skazanego w okresie 4 letniego okresu próby dozoru kuratora. Analiza akt dozoru prowadzi do wniosku, że istotnie kurator nie ma zastrzeżeń do zachowania skazanego, który prowadzi działalność gospodarczą, łoży na utrzymanie swego dziecka, nie są prowadzone wobec niego nowe postępowanie. To jednak, że skazany przestrzega porządku prawnego samo w sobie nie uzasadnia uchylenia dozoru, zwłaszcza, że dozór ten nie jest wykonywany w sposób prawidłowo. Zgodnie bowiem z art. 169 par. 4 k.k.w. dozór wykonuje się w miejscu stałego pobytu skazanego. Tymczasem wedle sprawozdań kontrolnych kuratora „ dozorowany nie chce ujawniać miejsca swojego pobytu, z uwagi na brak zgody ze strony partnerki życiowej. Nie uchyla się od dozoru, pozostaje w kontakcie z kuratorem, spotkania odbywają się w miejscu zamieszkania rodziców probanta ” –sprawozdanie z dnia 27.09.2018r. . Sąd Okręgowy absolutnie nie podziela spostrzeżeń kuratora, że skazany nie uchyla się od dozoru, skoro kurator nawet nie zna miejsca pobytu skazanego, i zauważa, że obowiązkiem kuratora jest sprawowanie dozoru w miejscu stałego pobytu, gdyż koniecznym jest ustalenie jak skazany zachowuje się w miejscu swego pobytu, jaką opinię ma w środowisku domowym i sąsiedzkim. Za niedopuszczalne Sąd Okręgowy uważa sprawowanie dozoru jedynie poprzez dogodne dla skazanego spotkania w miejscu zamieszkania jego rodziców.

Podstawę prawną orzeczenia stanowią przepisy art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.