Sygn. akt II K 322/18
Dnia 29 października 2018 roku
Sąd Rejonowy w Chełmnie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący – SSR Agnieszka Knade-Plaskacz
Protokolant – sekr. sądowy K. S.
przy udziale Prokuratora – ------
po rozpoznaniu w dniu 29/10/2018 roku
sprawy:
J. S. (1)
s. E. i H. z domu K.
ur. (...) w S.
oskarżonego o to, że:
w grudniu 2017 r. w C. na ul. (...) dokonał przywłaszczenia rzeczy znalezionej w postaci telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości 550 zł na szkodę P. M. (1),
tj. o czyn z art. 284 § 3 k.k.
orzeka:
I. na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 67 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego J. S. (1) na okres 1 (jednego) roku próby od uprawomocnienia się wyroku;
II. na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 152 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 70 zł (siedemdziesiąt złotych) oraz wymierza mu opłatę w kwocie 70 zł (siedemdziesiąt złotych).
IIK 322/18
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
J. S. (1) w grudniu 2017 r. w C. na ul. (...) znalazł telefon komórkowy m-ki S. (...) o wartości 550 zł należący do P. M. (1). Telefon zabrał do domu, a po pewnym czasie oddał synowi w użytkowanie. Po wykryciu użytkownika przez funkcjonariuszy policji, telefon został zwrócony P. M. (2).
Oskarżony ma 65 lat, jest emerytem, osiągając dochody w wysokości 1800 zł., nie był dotychczas karany.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie uznanych za wiarygodne dowodów: wyjaśnień oskarżonego J. S. (k. 13), zeznań świadka P. M. (k. 2), karty karnej (k. 37 akt), danych osobo-poznawczych k.12 pokwitowanie odbioru telefonu( k. 9)
J. S. (1) stanął pod zarzutem popełnienia czynu z art. z art. 284 § 3 k.k. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia.
Sąd dokonał następującej oceny zebranego w sprawie ma teriału dowodowego:
W oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wina oskarżonego J. S. oraz okoliczności popełnienia zarzucanego mu przestępstwa nie budzą wątpliwości. Sąd oceniając zgromadzone dowody oparł przekonanie o sprawstwie oskarżonego J. S. na jego wyjaśnieniach i zeznaniach świadka P. M.. Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego J. S., w których przyznał się do przywłaszczenia znalezionego telefonu. Zeznania świadka pozwoliły natomiast ustalić wartość telefonu, determinującą kwalifikację prawną czynu.
Zgodnie z poczynionymi ustaleniami okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a jednocześnie pozwalają przyjąć, że społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne. J. S. popełnił przestępstwo z art. 284 § 3 k.k. polegające na przywłaszczeniu rzeczy znalezionej. Zdaniem Sądu oskarżony zrealizował znamiona uprzywilejowanego typu przestępstwa tzw. wypadku mniejszej wagi, co ustalono biorąc pod uwagę przede wszystkim elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe: nieznaczną wartość mienia, które przywłaszczył , sposób działania sprawcy, w tym fakt, że jego postępowanie nie było zaplanowane. Oskarżony mógł o znalezieniu telefonu zawiadomić Policję. Zaniechanie takich działań i przekazanie telefonu swojemu synowi do używania dowodziło ponad wszelką wątpliwość zamiar oskarżonego przywłaszczenia telefonu.
Stosownie do przepisu art. 66 § 1.k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.
Sąd uznał, że stopień jego zawinienia nie jest znaczny, podobnie jak wpływający na niego stopień społecznej szkodliwości. Oskarżony przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia, nie był dotychczas karany za przestępstwo. Postawa oskarżonego dowodziła, że wstydził się on swego sprawczego zachowania i z całą pewnością doświadczenie procesu karnego i odpowiedzialności będą skutecznie powstrzymywać go przed ponownym popełnieniem przestępstwa. Uzasadnia to przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegać porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Rozważając wszystkie istniejące w sprawie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe Sąd uznał, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania.
Z uwagi na łączne wystąpienie wyżej opisanych okoliczności Sąd przychylił się do wniosku Prokuratora i warunkowo umarzając postępowanie karne, wyznaczył oskarżonemu okres 1 roku próby. W ocenie Sądu taki okres próby jest wystarczający i pozwoli na weryfikację postawionej wobec J. S. prognozy kryminologicznej.
Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody (art. 67§3 k.k.) W niniejszej sprawie telefon został zwrócony, s. została zatem naprawiona w całości. Nie było więc podstaw do zasądzenia odszkodowania, jak i nawiązki.
Sąd mając na względzie uzyskiwane dochody przez sprawcę zasądził ponadto na podstawie art. 627 k.p.k. od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w (...) - koszty sądowe w kwocie 70 złotych, oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 70 złotych.
(...)/11//2018 r.
SSR Agnieszka Knade-Plaskacz