Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV K 142/15

UZASADNIENIE

Według stanu prawnego na dzień 19 marca 2012 roku Biuro Usług Handlowych i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. zarejestrowane było w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XX Wydział KRS pod numerem (...). (...) Sp. z o.o. byli oskarżony B. M. (1) i B. Z. (1). Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 19 sierpnia 1991 roku. Do dnia 23 marca 2011 roku prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. był B. Z. (1). Uchwałą nr 02/03/2010 z dnia 1 marca 2010 roku B. Z. (1) został odwołany z funkcji prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. Uchwała ta nie została odnotowana w KRS. Za lata 2012- 2013 nie zostały sporządzone sprawozdania finansowe (...) Sp. z o.o. W Krajowym Rejestrze Sądowym nie zostały złożył sprawozdania z działalności (...) Sp. z o.o. ( dowód: odpis KRS k. 16-40, k. 3224-3227, wyjaśnienia B. M. k. 3132 -3133, k. 1139-1141, 1142-1144, 1126-1157, k. 1256-1257, k. 2715-2716, k. 2809-2812, pismo k. 2922, uchwały k. 2923-29-28).

W dniu 30 października 2007 roku (...) Sp. z o.o. zawarło z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. umowę nr (...). W umowie (...) Sp. z o.o. zobowiązała się do wykonania budynku mieszkalnego wielorodzinnego na działce (...) położonej przy ulicy (...) 10 w P. wraz z robotami towarzyszącymi zgodnie z dokumentacją techniczną i pozwoleniem na budowę. W imieniu (...) Sp. z o.o. umowę podpisał B. M. (1). Za wykonanie przedmiotu umowy (...) Sp. z o.o. miała otrzymać wynagrodzenie w kwocie 1.550.000 złotych. W umowie strony postanowiły, że (...) Sp. z o.o. będzie wystawiać faktury na podstawie protokołów odbioru za wykonanie poszczególnych elementów budynku. Faktury miały być płatne przelewem w terminie 21 dni od daty złożenia kompletu dokumentów. Na zakończenie prac miał zostać sporządzony protokół końcowy i wystawiona końcowa faktura. W umowie zostało zawarte oświadczenie (...) Sp. z o.o. o posiadaniu wystarczających środków finansowych na realizację przedmiotu umowy. W dniu 10 kwietnia 2008 roku (...) Sp. z o.o. zawarła z (...) Sp. z o.o. aneks do umowy nr (...), w którym zmniejszony został zakres robót.

W okresie od 30 maja 2008 roku do 20 lutego 2009 roku (...) Sp. z o.o. wystawiła z tytułu realizacji inwestycji przy ulicy (...) 10 sześć faktur i tak:

- w dniu 30 maja 2008 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 115.473,85 złotych z terminem płatności do dnia 13 czerwca 2008 roku,

- w dniu 2 października 2008 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 20.591,16 złotych z terminem płatności do dnia 16 października 2008 roku,

- w dniu 24 października 2008 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 108.870,04 złotych z terminem płatności do dnia 7 listopada 2008 roku,

-w dniu 19 grudnia 2008 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 105.902,45 złotych z terminem płatności do dnia 2 stycznia 2009 roku,

- w dniu 10 lutego 2009 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 64.2269,84 złotych z terminem płatności do dnia 24 lutego 2009 roku,

- w dniu 10 lutego 2009 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 14.976,73 złotych z terminem płatności do dnia 24 lutego 2009 roku.

Na dzień zakończenia współpracy między (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o. tj. dzień 28 lutego 2009 roku zadłużenie (...) Sp. z o.o. wobec (...) Sp. z o.o. wynosiło 376.584,07 złotych.

Faktura VAT nr (...) z dnia 30 maja 2008 roku została częściowo zapłacona przez (...) Sp. z o.o. przed dniem 28 lutego 2009 roku i tak: dniu 30 września 2008 roku została wpłacona kwota 6.157,43 złotych, w dniu 31 października 2008 roku kwota 23.500 złotych, a w dniu 31 stycznia 2009 roku kwota 23.842,57 złotych.

(...) Sp. z o.o. dokonało na rzecz (...) Sp. z o.o. dwóch wpłat gotówkowych tytułem spłaty zadłużenia i tak: w dniu 10 marca 2009 roku kwoty 10.000 złotych i w dniu 26 stycznia 2010 roku kwoty 200.000 złotych.

Dokonane zostały też wpłaty na rachunek bankowy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach i tak: w dniu 1 lutego 2010 roku w kwocie 2.354,70 złotych, w dniu 24 czerwca 2010 roku w kwocie 3.180,31 złotych, w dniu 3 września 2010 roku w kwocie 74.328,92 złotych i w dniu 6 września 2010 roku w kwocie 18.664 złotych tj. łączna kwota 98.527,93 złotych ( dowód: tom 2 umowa nr (...) k.244-249, faktury VAT wraz z protokołami odbioru wykonanych robót k. 253-264, rozliczenia k. 241-243, aneks do umowy k. 20-251, zeznania świadka T. B. k. 235-237, k. 2504-2506).

Kolejnym podmiotem gospodarczym wykonującym prace budowlane na terenie budynku położonego przy ulicy (...) 10 w P. był firma (...).

Umowa o roboty budowalne pomiędzy (...) Sp. z o.o. a Zakładem Budowlano - (...) z siedzibą we W. została zawarta w dniu 29 marca 2010 roku na kwotę 450 000 złotych netto. Firma (...) wykonywała prace budowlane na terenie budynku położonego przy ulicy (...) 10 od dnia 1 kwietnia 2010 roku. W okresie od 20 kwietnia 2010 roku do 20 lutego 2009 roku Zakład Budowlano - (...) wystawił z tytułu zrealizowanych prac budowlanych cztery faktury VAT i tak:

- w dniu 20 kwietnia 2010 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 59.967,08 złotych z terminem płatności do dnia 21 kwietnia 2010 roku,

- w dniu 31maja 2010 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 122.115,86 złotych z terminem płatności do dnia 15 czerwca 2010 roku,

- w dniu 2 czerwca 2010 roku fakturę korygującą VAT nr (...) opiewającą na kwotę 1800 złotych z terminem płatności do dnia 2 lipca 2010 roku,

- w dniu 29 czerwca 2010 roku fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 28. 000,93 złotych z terminem płatności do dnia 13 lipca 2010 roku.

R. B. zawierając umowę z (...) Sp. z o.o. nie wiedział o jej złej sytuacji finansowej. Współpraca obu firm zakończyła się, gdy inwestor nie zapłacił pierwszych czterech faktur za wykonane prace budowlane. R. B. wniósł w dniu 13 sierpnia 2010 roku do Sądu Okręgowego w Łodzi X Wydział Gospodarczy pozew o zapłatę przez (...) Sp. z o.o. kwoty 211.883,87 złotych. Sąd Okręgowy w Łodzi nakazem zapłaty z dnia 30 sierpnia 2010 roku w sprawie o sygn. X GNc 530/10 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym nakazujący zapłatę R. B. Zakładowi Budowlano – (...) kwoty 211.883,87 złotych ( dowód: tom V śledztwa zeznania R. B. k. 879-880, nakaz zapłaty k. 881, faktury k. 882, k. 889, k. 890, protokół wykonawczy –rzeczowy k. 883, protokół odbioru robót k. 884, umowa o roboty budowlane k. 885-887, faktura korygująca k. 888).

Z informacji nadesłanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. oraz z danych zawartych w bilansach i rachunkach zysków i strat złożonych w KRS wynika, że w latach 2005-2010 (...) Sp. z o.o. odnotowywała straty i tak:

• w 2005 roku w wysokości 134.567,59 złotych,

• w 2006 roku w wysokości 150.915,95 złotych,

• w 2007 roku w wysokości:

- 215.917,23 złotych według danych Urzędu Skarbowego w P.,

- 180.416,82 złotych według danych z bilansu,

• w 2008 roku stratę w wysokości:

- 218.449,96 złotych według danych Urzędu Skarbowego w P.,

- 760.000,90 złotych według danych z bilansu,

• w 2009 roku stratę w wysokości:

- 202.686,40 złotych według danych Urzędu Skarbowego w P.,

- 203.544,23 złotych według danych z bilansu,

• w 2010 roku odnotowała stratę w wysokości 172.478,74 złotych według danych Urzędu Skarbowego w P. ( dowód: tom 1 pismo US w P. k. 157, deklaracje US k. 158-160, CIT -8 k. 161-162, sprawozdania i bilanse k.166-192).

Na dzień 8 grudnia 2010 roku (...) Sp. z o.o. posiadało zadłużenie wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w łącznej kwocie 42.974,51 złotych (kwota główna - 36.612,41 złotych odsetki - 3.760 złotych) z tytułu nieopłaconych składek na fundusz ubezpieczeń społecznych, na fundusz ubezpieczenia zdrowotnego, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ( dowód: tom X k. 1942, tom III śledztwa k. 462).

(...) Sp. z o.o. od 2008 roku nie regulowało należności publicznoprawnych wobec Skarbu Państwa. Zaległości wraz z odsetkami począwszy od 2008 roku w zapłacie podatków VAT i PIT wynosiły odpowiednio 192. 092,97 zł i 16.024,50 zł. W związku z tymi zaległościami Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wystawił szereg tytułów wykonawczych o sygn. SM 5/1116/10, SM 5/912/10, SM 5/767/10, SM 5/587/10, SM (...), SM (...), SM (...), SM 5/929/11, SM 5/430/11, SM 5/283/11, SM (...), SM (...), SM (...), SM 3/974/11, SM 3/973/11 i SM 3/289/12 ( dowód: tom V i VI śledztwa pismo Naczelnika US w P. k. 979 i następne do k. 1011 - tytuły wykonawcze, tom 1 śledztwa lista zaległości k. 163, 164).

Od 2009 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach G. P. prowadził przeciwko dłużnikowi (...) Sp. z o.o. dwadzieścia cztery postępowania egzekucyjne ( dowód: tom 1 pismo z dnia 20 kwietnia 2012 roku wraz z wydrukiem stanu spraw k.132-156).

(...) Sp. z o.o. nie wypłaciło należnego wynagrodzenia zatrudnionym pracownikom bądź wypłacało je z opóźnieniem. M. K. (1) nie otrzymał wynagrodzenia za okres od czerwca 2009 roku do maja 2010 roku w łącznej kwocie 19.186,38 złotych, M. Z. (1) za okres od 1 sierpnia 2010 roku do 21 lipca 2011 roku w kwocie 19.354,62 złotych i W. Z. (1) w kwocie 20.000 złotych ( zeznania świadka M. K. k. 351353, k. 808, odpis wyroku k.810-811; zeznania M. Z. k. 224-228, odpis wyroku k. 232; zeznania W. Z. k. 895-899).

W dniu 25 sierpnia 2009 roku Bank Spółdzielczy Towarzystwa (...)-Bank wystawiło bankowy tytuł egzekucyjny przeciwko (...) Sp. z o.o., B. Z. (1), B. Z. (2), B. M. (1) i E. M.. W bankowym tytule egzekucyjnym wysokość zobowiązania została określona na kwotę 577.344,52 złotych plus odsetki wymagalne za okres od 13 kwietnia 2009 roku w kwocie 34.988,33 złotych. W dniu 16 stycznia 2010 roku (...) Sp. z o.o. spłaciło całe zadłużenie wobec Banku (dowód: tom IV tytuł egzekucyjny k. 761-762, odpis postanowienia k. 763-764, tom VIII oświadczenie k. 1425; tom X k. 1914).

W dniu 4 marca 2010 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w sprawie XII GNc 3540/09 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł, że (...) Sp. z o.o. ma zapłacić powodowi (...) Spółka Jawna z siedzibą w P. kwotę 63.865 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2009 roku (dowód: odpis nakazu zapłaty k. 1116).

W dniu 26 stycznia 2010 roku B. M. (1), jako członek zarządu (...) Sp. z o.o., T. Z., E. M. i T. B. (2) zawarli umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości położonej przy ulicy (...) w Ł.. B. M. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. zobowiązał się sprzedać przedmiotową nieruchomość T. Z. za kwotę 244.000 złotych. Powyższą cenę sprzedaży nieruchomości kupujący zapłacił przed podpisaniem aktu notarialnego, przy czym kwota 200.000 złotych została wypłacona T. B. (2) - (...) Sp. z o.o. tytułem częściowego spełnienia świadczenia, na zabezpieczenie, którego został złożony wniosek o wpis hipoteki przymusowej na jej rzecz w dziale IV księgi wieczystej a kwota 44.000 złotych (...) Sp. z o.o. W umowie sprzedający zobowiązał się do dnia 31 sierpnia 2010 roku przedstawić do umowy przyrzeczonej ostateczną decyzję o warunkach zabudowy dotyczącą możliwości zabudowania przedmiotowej działki budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym. W przypadku niespełnienia tego warunku przez (...) Sp. z o.o. kupujący miał prawo żądać kwoty wypłaconej ceny sprzedaży w podwójnej wysokości, czyli w kwocie 488.000 złotych i prawo odstąpić od umowy. Aktem notarialnym z dnia 28 października 2010 roku B. M. (1), jako członek zarządu (...) Sp. z o.o., T. Z. i E. M. zawarli ugodę i rozwiązali umowę przedwstępną sprzedaży. W akcie notarialnym B. M. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. zobowiązał się do zwrotu na rzecz T. Z. kwoty 488.000 złotych w trzech ratach. Nieruchomość została zakupiona przez (...) Sp. z o.o. w dniu 10 października 2007 roku za kwotę 420.000 złotych ( dowód: akt notarialny k. 1437-1441; akt notarialny k. 1442-1448; opinia biegłego L. S. k. 2652-2658).

W dniu 26 stycznia 2010 roku B. M. (1), jako członek zarządu (...) Sp. z o.o. i T. Z. zawarli umowę sprzedaży nieruchomości położonej przy ulicy (...) w Ł.. B. M. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. zobowiązał się sprzedać przedmiotową nieruchomość T. Z. za kwotę 366.000 złotych. Powyższą cenę sprzedaży nieruchomości kupujący zapłacił przed podpisaniem aktu notarialnego Nieruchomość została zakupiona w dniu 23 maja 2007 roku za kwotę 460.000 ( dowód: tom 5 akt notarialny k. 2659-2663; opinia biegłego L. S. k. 2652-2658).

(...) Sp. z o.o. przekraczały wartość jej majątku od dnia 31 grudnia 2005 roku. Na dzień 31 grudnia 2005 roku zobowiązania Spółki przekroczyły wartość jej majątku na kwotę 71.998,65 złotych, na dzień 31 grudnia 2006 roku na kwotę 22 .914,60 złotych, na dzień 31 grudnia 2007roku na kwotę 203.331,42 złotych, na dzień 31 grudnia 2008 roku na kwotę 963.332,32 złotych, a na dzień 31 grudnia 2009 roku na kwotę 1.166.876,57 złotych. (...) Sp. z o.o. przestało wykonywać wymagalne zobowiązania obciążające Spółkę od dnia 13 czerwca 2008 roku. Na ten dzień wyznaczony był termin uregulowania płatności faktury VAT (...) na kwotę 115.473,85 złotych wobec (...) Sp. z o.o. Faktura ta została uregulowaną częściowo, nie uregulowano kwoty 61.973,5 złotych (dowód: tom VII śledztwa opinia biegłego L. S. k.1243-1252, k. 2937-2938, k. 2857-2859).

Wyrokiem nakazowym z dnia 15 maja 2015 roku w sprawie II K 567/14 Sąd Rejonowy w Pabianicach uznał oskarżonego B. M. (1) za winnego popełnienia czynu z art. 77 ust 2 ustawy z dnia 29 września 1944 roku o rachunkowości tj. za niesporządzenia sprawozdania finansowego za 2012 rok dla (...) Sp. z o.o. (dowód: tom XIV odpis wyroku k. 2710).

Na rzecz R. B. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach w sprawie Km 2/13 wyegzekwował kwotę 227.752,27 złotych, a na rzecz (...) Sp. z o.o. 98.527,93 złotych w sprawie KM 3813/09 (dowód: pismo komornika k. 3221).

Oskarżony B. M. (1) , syn B. i H. z domu J., urodził się w dniu (...) w A.. Oskarżony posiada wykształcenie średnie techniczne, z zawodu jest technikiem budowlanym. Oskarżony jest żonaty. Ma dwoje pełnoletnich dzieci. Oskarżony jest emerytem. Oskarżony był karany (dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. k. 3132, dane o karalności k. 3212-3213).

B. M. (1) w chwili dokonywania zarzucanych mu czynów mógł rozpoznać ich znaczenie i pokierować swoim postępowaniem (dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k. 1949).

W złożonych wyjaśnieniach B. M. (1) przyznał, że nie zostały sporządzone sprawozdania finansowe z działalności (...) Sp. z o.o. za 2012 i 2013 rok oraz, że nie zostały złożone w Krajowym Rejestrze Sądowym sprawozdania z działalności Spółki. W tym czasie Spółka nie zatrudniała głównego księgowego a on nie posiadł wiedzy niezbędnej do sporządzenia sprawozdań gdyż wcześniej tym się nie zajmował. W latach 2012 -2013 nadal był członkiem zarządu (...) Sp. z o.o. Oskarżony wyjaśnił, że sprawozdania finansowe i sprawozdania z działalności (...) Sp. z o.o. nie zostały sporządzone już za lata 2010 i 2011. Powodem tego stanu rzeczy był brak środków finansowych na zlecenie sporządzenia przedmiotowych dokumentów po tym jak główny księgowy Spółki (...) złożył wypowiedzenie. Sprawozdania za lata 2008 i 2009 zostały sporządzone, jednak nie zostały złożone w Krajowym Rejestrze Sądowym, ponieważ (...) Sp. z o.o. nie posiadało środków na pokrycie kosztów ich ogłoszenia we właściwym publikatorze (dowód: wyjaśnienia oskarżonego B. M. k. 1139-1141, tom VI; k. 2715-2716, tom XIV).

Oskarżony wyjaśnił, że sytuacja finansowa (...) Sp. z o.o. była trudna od kilkunastu lat. Płynność finansową Spółka utraciła w 2001 roku. Działalność deweloperska była próbą ratowania sytuacji finansowej (...) Sp. z o.o., gdyż nadzory inwestorskie nie przynosiły zysków. Pieniądze z nadzorów ledwo starczały na utrzymanie biura. W 2007 roku Spółka zakupiła dwie działki przy ulicy (...) w Ł.. (...) zostały zakupione częściowo za gotówkę a częściowo ze środków pochodzących z kredytu udzielonego przez „PA-CO-BANK” w P.. Na nieruchomościach Spółka zamierzała wybudować budynek wielorodzinny. Inwestycja nie przyniosła spodziewanych profitów, ponieważ (...) Sp. z o.o. nie zdołało uzyskać decyzji o warunkach zabudowy. W 2010 roku działki zostały sprzedane by zwolnić hipoteki z nieruchomości przy ulicy (...) 8 i 12 i spłacić kredyt w „PA-CO-BANK” w P.. Działki zostały sprzedane za połowę ceny ich zakupu. Działka przy ulicy (...) została sprzedana za kwotę 300.000 zł plus Vat. Kwota 200 000 złotych została przekazana firmie (...) Sp.z o.o. za wykonane prace budowlane przy ulicy (...) 10 . Oskarżony wyjaśnił, że wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki nie został złożony, ponieważ podejmował próby jej dokapitalizowania. Starał się m.in. o uzyskanie kontraktu na wykonywanie prac przy budowie autostrady (...). W momencie zawierania umów z nabywcami mieszkań przy ulicy (...) 10 miał świadomość trudnej sytuacji finansowej Spółki, jednak nie informował o tym klientów licząc, że inwestycję uda się pomyślnie zakończyć ( wyjaśnienia oskarżonego k. 1797-1799, tom VI).

Podczas kolejnego przesłuchania oskarżony stwierdził, że jego zdaniem (...) Sp. z o.o jest do uratowania. Oskarżony wyjaśnił, że w roku 2011 doszło do spotkania z osobami, które zakupiły mieszkania przy ulicy (...) 10 i wówczas padła propozycja wykupu udziałów w budynku, co pozwoliłoby lokatorom dokończyć budynek. Do wykupu nie doszło, gdyż parę osób się temu sprzeciwiło i wystąpiło na drogę sądową. W latach 2010- 2011 podejmował działania mające na celu poprawę kondycji (...) Sp. z o.o. W tym celu próbował nawiązać współpracę z firmą (...) przy budowie autostrady (...) i pozyskać kontrakt przy budowie autostrady (...). Firma (...) odrzuciła jednak ofertę, nie udało mu się także uzyskać zlecenia przy budowie autostrady (...). W międzyczasie (...) Sp. z o.o. padło ofiarą oszustwa ze strony osoby, która oferowała pośrednictwo w załatwieniu kredytu bankowego na dokończenie inwestycji przy ulicy (...) 10. Pośrednik otrzymał ponad 25.000 zł wynagrodzenia, jednak nie podjął działań w celu uzyskania kredytu dla Spółki. Jak wyjaśnił dalej, budowy przy ulicy (...) 10 nie udało się dokończyć, ponieważ Spółka nie posiadała środków na opłacenie prac niezbędnych do sfinalizowania inwestycji. Pierwszym wykonawcą na budowie była firma (...) Sp. z o.o. Firma ta zeszła z budowy z powodu zalegania przez (...) Sp. z o.o. z płatnościami. W tym czasie Spółka miała także problemy z zapłatą należności na rzecz wykonawcy przyłącza wodociągowo-kanalizacyjnego i drogi dojazdowej do budynku przy ulicy (...) 10. Po firmie (...) Sp.z o.o. na budowę weszła firma (...) i z tych samych powodów z niej zeszła. Po R. B. prace wykonywało przedsiębiorstwo (...), które z analogicznych powodów nie dokończyło prac. Oskarżony wyjaśnił, że (...) Sp. z o.o. nie uiściło należności za stolarkę okienną, ponieważ padło ofiarą oszustwa przy ubieganiu się o kredyt na dokończenie budowy przy ulicy (...) 10. W momencie podpisania umowy z (...) Spółka nie posiadała środków na opłacenie należności wobec kontrahenta. W wyjaśnieniach tych oskarżony stwierdził, że chce pozwać Miasto Ł. o odszkodowanie za niezasadną decyzję o odmowie wydania warunków zabudowy dla działek położonych w Ł. przy ulicy (...) ( wyjaśnienia oskarżonego B. M. k. 1142 – 1144, tom VI.).

Podczas składania kolejnych wyjaśnień oskarżony stwierdził, że nie pamięta, czy nabywcom lokali mówił o trudniej sytuacji (...) Sp. z o.o. Sprawozdania za lata 2006 – 2008 zostały złożone w KRS, więc każdy mógł sprawdzić sytuację finansową Spółki. Klienci byli dla niego najważniejsi, czego dowodem może być to, że na własnej nieruchomość przy ulicy (...) ustanowił zabezpieczenie hipoteczne dla zabezpieczenia wierzytelności przysługujących T. Z. wobec Spółki. Roszczenia T. Z. wobec (...) Sp. z o.o. wynikały z zakupu przez niego nieruchomości przy ulicy (...) i braku uzyskania przez niego warunków zabudowy ( wyjaśnienia oskarżonego B. M. k. 2010-2011, tom XI.)

Przed Sądem oskarżony B. M. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Oskarżony wyjaśnił, że budynek nr (...) stanowił element zespołu budynków (...). Na budynek nr (...) Sp. z o.o. uzyskało pozwolenie na budowę w 2006 roku i na te cele uzyskało środki kredytowe. Pozwolenie na budowę budynku nr (...) Spółka uzyskała pod koniec 2007 roku, co wiązało się z lokalizacją tego budynku w tzw. strefie zabytkowej. Opóźnienie to spowodowało podjęcie decyzji o zakupie działek przy ulicy (...) pod budowę budynku wielorodzinnego. (...) Sp. z o.o. nie uzyskało jednak warunków zabudowy. Część środków na zakup tych działek pochodziła ze środków kredytowych, a część ze środków przeznaczonych na budowę budynku nr (...). Kredyt był udzielony na budynki nr (...). Działki przy ulicy (...) zostały sprzedane ze stratą. Sytuacja finansowa Spółki była zła, ale nie oznaczało to, że nie mogła ona funkcjonować. (...) Sp. z o.o. nie regulowało swoich należności już przed 2011 rokiem. Wniosku o ogłoszenie upadłość Spółki nie zgłaszał gdyż nie widział takiej potrzeby. Nabywców lokali budynku nr (...) nie informował o stanie finansowym Spółki, gdyż był przekonany, że inwestycja zostanie zrealizowana. Wszystkie lokale w budynku nr (...) zostały sprzedane. Budynek ten został wybudowany do stanu surowego, zamkniętego. W październiku 2009 roku Zakład (...) złożył wniosek o upadłość firmy (...) Sp. z o.o., po czym go wycofał. Jego należności zostały uregulowane. W wyjaśnieniach tych oskarżony nie potrafił powiedzieć, jakimi środkami dysponowała Spółka w 2009 roku poza środkami od nabywców. Oskarżony wyjaśnił, iż nie wie czy Spółka miała środki na tą inwestycję, nie zajmował się tym. Jeśli chodzi o kredyt w Pa -CO -Bank -u to był zmieniany szeregiem aneksów. Pożyczki w kwocie 50.000 zł nie zwrócił A. Z., a gdy ten złożył wniosek o upadłość spółki, wysłał do niego w kwietniu 2012 roku sms-a, w którym prosił go o wycofanie wniosku. Oskarżony wyjaśnił, że nadzorca sądowy nie mógł ustalić adresu Spółki, bo przeniosła się ona na ulicę (...). Oskarżony wyjaśnił, że Spółka istnieje nadal, ale nie prowadzi działalności już od 2012 roku. Wniosek o likwidację spółki nie został złożony (wyjaśnienia oskarżonego k.2375 - 2381, k. 2384 tom II sądowy).

Na wiarygodność zasługują zeznania M. Z. (1), M. K. (1) i W. Z. (1) - pracowników (...) Sp. z o.o. M. Z. (1) w latach 2009-2010 pracował (...) Sp. z o.o. na stanowisku głównego specjalisty ds. przygotowania inwestycji. W dniu 29 września 2011 roku świadek rozwiązał z (...) Sp. z o.o. umowę o pracę bez wypowiedzenia z uwagi na brak wypłaty wynagrodzenia i wystąpił przeciwko Spółce z pozwem o zapłatę zaległego wynagrodzenia. Według świadka (...) Sp. z o.o. nie posiadało środków na inwestycję przy ulicy (...) 10. Z informacji przekazanych świadkowi przez oskarżonego wynikało, że pieniądze, które miały być przeznaczone na tą inwestycję przeznaczył on na dokończenie inwestycji przy ulicy (...) 8 i 12. Zdaniem świadka oskarżony liczył, że wykona inne inwestycje i z pochodzących z nich środków dokończy inwestycję przy ulicy (...) 10. Wiedzę na temat kondycji finansowej Spółki świadek czerpał na podstawie dokumentów, do których miał dostęp. Świadek widział wiele niezapłaconych faktur i wezwań do zapłaty. Według świadka oskarżony do prac przy ulicy (...) 10 zatrudniał najpierw firmy z okolicy, które wykonywały część prac dopóki ich kierownictwo nie zorientowało się, że nie ma on pieniędzy na ich wynagrodzenia. Gdy firma rezygnowała ze współpracy oskarżony podpisywał umowę z kolejną firmą dopóki nie okazało się, że jest „spalony” w branży budowlanej. Z zeznań świadka wynika także, że na polecenia oskarżonego wypłacał z konta Spółki pieniądze, które następnie mu przekazywał. Świadek nie wiedział, jaką część tych pieniędzy oskarżony przeznaczał na opłacenie należności Spółki a jaką „brał do swojej kieszeni”. Takie zachowanie oskarżonego nie podobało się jego wspólnikowi B. Z. (1), który nakazał mu wypisywać KP z informacją, że pieniądze stanowią wynagrodzenie oskarżonego lub są zaliczką wzięta przez niego. M. K. (1) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. najpierw na stanowisku specjalisty ds. technicznych a następnie dyrektora ds. inwestycji. Z zeznań świadka wynika, że inwestycja przy ulicy (...) 10 nie została dokończona z uwagi na brak środków. Świadek nie był w stanie powiedzieć czy umowy zawierane z podwykonawcami inwestycji przy ulicy (...) 10 miały pokrycie w finansach Spółki. Świadek przyznał, że (...) Sp. z o.o. miało problemy finansowe, ale według niego zapewnienia oskarżonego i podejmowane przez niego działania dawały przeświadczenie, że inwestycja zostanie dokończona. Świadek takie przeświadczenie miał, mimo, iż przez okres 6 miesięcy w 2009 roku i 3 miesięcy w 2010 roku nie miał wypłacanego wynagrodzenia. W. Z. (1) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. na stanowisku księgowego. W styczniu 2011 roku świadek złożył w Spółce wypowiedzenie, gdyż od połowy 2009 roku nie otrzymywał wynagrodzenia. Z zeznań świadka wynika, że kończąc swoją pracę w Spółce pozostawił w niej całą dokumentację księgową. Za lata 2006- 2009 według wiedzy świadka zostały sporządzone dokumenty do KRS. Dokumenty mogły nie zostać opublikowane z uwagi na brak opłat. Świadek zeznał, że na inwestycję przy ulicy (...) 8 i 12 (...) Sp. z o.o. zaciągnęło kredyt w PA- CO- Bank-u w P.. Kredyt nie obejmował inwestycji przy ulicy (...) 10. Według świadka część środków pochodzących ze sprzedaży mieszkań przy ulicy (...) 10 mogła zostać przeznaczona na spłatę kredytu w PA- CO -Bank-u w P.. Świadek nie był jednak w stanie powiedzieć, jaka część gdyż przy obsłudze wszystkich inwestycjach Spółka posługiwała się tymi samymi kontami, koszty i przychody księgowane były na zbiorczym koncie. Świadek zeznał, że już w 2006 roku w sprawozdaniu finansowym została wykazana strata. W ocenie świadka z bilansu, który sporządził za 2006 roku wynikało, że Spółka ma takie straty, które mogłyby uzasadniać wystąpienie do sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości. Podczas obrad Walnego Zgromadzenia, gdy przedstawiał sprawozdanie finansowe padała z jego ust propozycja zgłoszenia wniosku o upadłość, ale została przez zarząd zbyta. Wytłumaczono mu, że straty Spółka pokryje z zysku za następny rok. W ciągu kolejnych lat zarząd zatwierdzał straty, przyjmując, że zostaną pokryte z przyszłych zysków. Według świadka w latach 2007-2009 nie było jednak realnych podstaw przypuszczać, że takie zyski Spółka osiągnie. W ocenie Sądu zeznania M. Z. (1), M. K. (1) i W. Z. (1) zasługują na wiarygodność gdyż są jasne i logiczne, a nadto korelują ze sobą i z częściowo wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonego oraz załączonymi do akt sprawy dokumentami.

Na wiarygodność zasługują zeznania D. W. . Świadek została na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi XIV Wydziału Gospodarczego ds. Upadłościowych i Naprawczych z dnia 2 kwietnia 2012 roku w sprawie XIV GU 26/12 tymczasowym zarządcą sądowym (...) Sp. z o.o. Świadek w ramach swoich obowiązków miała ocenić stan prawny majątku dłużnika i dokonać jego zabezpieczenia. W złożonych zeznaniach świadek opisała, jakie czynności zostały przez nią podjęte, a swoje wnioski zawarła w sprawozdaniu, przedstawionym Sądowi. Z zeznań świadka wynika, że nie miała bezpośredniego kontaktu z oskarżonym gdyż z przekazanych jej informacji wynikało, że przebywał na zwolnieniu lekarskim. Z uzyskanych przez świadka informacji wynikało m.in., że w 2012 roku wynajmujący dwukrotnie wypowiedzieli Spółce umowę najmu z uwagi na brak regulowania czynszu. W ocenie Sądu zeznania D. W. zasługują na walor wiarygodności gdyż są jasne, logiczne i spójne a nadto korespondują z treścią sporządzonych przez nią dokumentów w ramach pełnionej przez nią funkcji tymczasowego nadzorcy sądowego (tom 3, k.413-432) oraz z zeznaniami A. Z.. Świadek, jako osoba obca dla oskarżonego nie miała żadnych powodów do składania niezgodnych z prawdą zeznań.

Wiarygodne są także zeznania A. Z. . Świadek dokonał przedpłaty na mieszkanie przy ulicy (...) 10 oraz w dniu 28 listopada 2008 roku udzielił pożyczki oskarżonemu w kwocie 50.000 złotych. Z zeznań świadka wynika, że pieniądze z pożyczki miały zostać przeznaczone na dokończenie inwestycji przy ulicy (...) 10. Oskarżony obiecywał mu dokończenie inwestycji jak i zwrot kwoty pożyczki. Gdy inwestycja nie została ukończona i nie nastąpił zwrot pożyczki wystąpił przeciwko (...) Sp. z o.o. na drogę postępowania sądowego i uzyskał nakazy zapłaty. Z zeznań świadka wynika, że gdy egzekucje okazały się bezskuteczne złożył w dniu 12 marca 2012 roku wniosek o ogłoszenie upadłości (...) Sp. z o.o. Sąd oddalił jego wniosek z uwagi na brak środków na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, co wynikało ze sprawozdania tymczasowego zarządczy D. W.. Świadek zeznał także, że nie złożył wcześniej wniosku o ogłoszenie upadłości (...) Sp. z o.o. gdyż był zapewniany przez oskarżonego, że inwestycja przy ulicy (...) 10 zostanie zakończona a on nie zdawał sobie sprawy, iż sytuacja Spółki jest taka fatalna. Zdaniem Sądu zeznania A. Z. zasługują na wiarygodność, bowiem są logiczne i rzeczowe a nadto znajdują potwierdzenie w załączonych przez świadka dokumentach, w tym aktach notarialnych, nakazach zapłaty i wezwanych do zapłaty ( tom 2, k. 354-361, k. 365-398; tom 3 k. 436-446).

Na wiarygodność zasługują zeznania R. B. i T. B. (2) . W złożonych zeznaniach świadkowie opisali okoliczności, w jakich prowadzone przez nich firmy nawiązały współpracę z (...) Sp. z o.o. w związku z inwestycją przy ulicy (...) 10, przebieg pracy przy tej inwestycji oraz wskazali przyczyny z powodu, których tą współpracę zakończyli. Z zeznań obu świadków wynika, że przystępując do prac przy inwestycji nie znali prawdziwej kondycji finansowej (...) Sp. z o.o. R. B. nie znał też przyczyn z powodu, których (...) Sp. z o.o. zakończyła współpracę z oskarżonym. T. B. (2) co prawda, jak sam zeznał, zdawał sobie sprawę, że sytuacja (...) Sp. z o.o. nie jest najlepsza ale nie wiedział o tym, że zadłużenie Spółki przekracza jej majątek oraz o tym, że posiada ona zaległości wobec US i ZUS-u. Z zeznań świadka wynika, że podpisując umowę liczył się z tym, iż mogą być opóźnienia w płatnościach faktur przez (...) Sp. z o.o. ale nie z tym, że będzie zmuszony dochodzić roszczeń (...) Sp. z o.o. na drodze postępowania egzekucyjnego. Obaj świadkowie byli zgodni twierdząc, że gdyby znali rzeczywistą kondycję finansową z (...) Sp. z o.o. nie podpisywaliby umów dotyczących inwestycji przy ulicy (...) 10. W ocenie Sądu zeznania świadków są jasne, logiczne i rzeczowe a nadto znajdują potwierdzenie w załączonych dla akt sprawy dokumentach w postaci umów, faktur, wezwań do zapłaty i informacjach przesłanych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach.

Zdaniem Sądu w istotnych dla sprawy kwestiach na wiarygodność zasługują zeznania B. Z. (1) . Świadek do dnia 1 marca 2010 roku pełnił funkcję prezesa (...) Sp. z o.o. Z zeznań świadka wynika, że w Spółce (...) zajmował się budownictwem mieszkaniowym a on budownictwem ogólnym, nadzorami. Według świadka (...) Sp. z o.o. przestało przynosić zyski w 2007 roku. Główną przyczyną problemów finansowych Spółki był zakup przez nią nieruchomości przy ulicy (...) w Ł. ze środków pochodzących z kredytu udzielonego przez PA-CO -Bank w P. na inwestycję przy ulicy (...). Na nieruchomości tej miały powstać budynki mieszkaniowe i usługowe, ale Spółka nie uzyskała warunków zabudowy. Działki przy ulicy (...) zostały sprzedane, ale ze stratą dla Spółki. W 2008 lub 2009 roku oskarżony został oszukany przez osobę z D., która miała mu pomóc w uzyskaniu kredytu. Za pośrednictwo osoba ta otrzymała kwotę 25.000 złotych ale nie uzyskała dla (...) Sp. z o.o. kredytu. Oskarżony podpisał dwie umowy z C. związane z budowami autostrad. Jedna umowa nie doszła jednak do skutku, a druga została rozwiązana w trakcie realizacji. Złożone przez świadka zeznania korelują z pozostałymi zabranymi w sprawie dowodami, w tym z częściowo wiarygodnymi wyjaśnieniami B. M. (1) oraz zeznaniami M. Z. (1), M. K. (1) i W. Z. (1).

Nic do sprawy nie wniosły zeznania D. K. .

Oskarżony B. M. (1) nie przyznał się do zarzuconych mu przestępstw, chociaż nie negował tego, że nie były sporządzone, a co za tym idzie złożone sprawozdania finansowe i z działalności Spółki za lata 2012 i 2013. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w zeznaniach księgowego – W. Z. (1) jak i odpisach KRS załączonych do akt sprawy. Oskarżony zdawał sobie sprawę ze złej kondycji finansowej Spółki i o tym, że winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki, co zresztą sugerował mu W. Z. (1). Należy tutaj zauważyć, iż oskarżony nie był nowicjuszem w branży budowalnej, działalność gospodarczą prowadził od kilkunastu lat. Odnośnie kontraktów, o których mówił oskarżony w swoich wyjaśnieniach, to owszem zostały one zawarte pod koniec 2010 roku ale pierwszy z nich został rozwiązany po roku współpracy, a drugi po trzech miesiącach z uwagi na niewywiązanie się przez Spółkę z przyjętych na siebie obowiązków. (...) Sp. z o.o. nie posiadało środków na rozpoczęcie budowy przy ulicy (...) 10. Okoliczność ta wynika z opinii (...) jak i zeznań świadków, jak choćby M. Z. (1). Oskarżony podpisując umowy z (...) Sp. z o.o. i R. B. nie poinformował swoich kontrahentów o złej kondycji finansowej (...) Sp. z o.o. Informował ich o przejściowych kłopotach, opóźnieniach w zapłacie faktur co nie miało pokrycia w rzeczywistej sytuacji finansowej (...) Sp. z o.o. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego sprowadzające się w uproszczeniu do tego, że niepowodzenie inwestycji przy ulicy (...) 10 miesi się w granicach ryzyka gospodarczego a nie oszustwa nie znajdą oparcia w zgormadzonym w sprawie materiale dowodowym. Wyjaśnienia te są przyjętą przez oskarżonego linią obrony mającą na celu uniknięcie przez niego odpowiedzialności karnej w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu pełnowartościowymi dowodami są ujawnione przed Sądem dokumenty, brak jest, bowiem jakichkolwiek przesłanek obniżających ich wiarygodność, zwłaszcza, że żadna ze stron ich nie kwestionowała. W tym na wiarygodność zasługuje opinia biegłych psychiatrów oraz opinia (...) gdyż zostały sporządzone przez osoby dysponujące wiadomościami specjalnymi, niezbędnymi do stwierdzenia okoliczności będących przedmiotem ich opinii. Opinie te są jasne, logiczne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym i wskazaniami wiedzy.

Oskarżony B. M. (1) jest osobą dorosłą. W toku postępowania przygotowawczego i sądowego nie ujawniono żadnych okoliczności, które wyłączałyby u oskarżonego zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów i pokierowania postępowaniem. Oskarżony miał możność prawidłowej oceny sytuacji zarówno w aspekcie faktycznym jak i prawnym. W chwili dokonywania zarzucanych mu czynów miał niczym nieskrępowaną, wolną wolę i mógł zachować się zgodnie z normami prawnymi. Biorąc pod uwagę wskazania art. 115 § 2 k.k. należy stwierdzić, iż czyny oskarżonego charakteryzuje większa niż znikoma społeczna szkodliwość. W sprawie nie zaistniały również żadne szczególne okoliczności, które wyłączałyby bezprawność czynów oskarżonego i tym samym usprawiedliwiałyby zachowanie niezgodne z prawem. W konsekwencji oskarżonego należy uznać za winnego dokonania czynów bezprawnych, karalnych i karygodnych.

B. M. (1) swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości gdyż dniu 15 lipca 2013 roku w Ł., jako członek Zarządu niżej wymienionego Spółki, wbrew art. 69 ust.1 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tj. Dz.U. 2013.330 z późn. zmian.) nie złożył w Krajowym Rejestrze Sądowym sprawozdania z działalności Biura Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. za okres od 1 stycznia 2012 roku do 31 grudnia 2012 rok.

B. M. (1) wypełnił także dyspozycję art. 77 pkt 2 i art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. gdyż w okresie od 31 marca 2014 roku do 15 lipca 2014 roku w Ł., jako członek Zarządu niżej wymienionej Spółki, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew art. 52 ust. 1 i art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tj. Dz.U. 2013.330 z późn. zmian.) dopuścił do niesporządzenia sprawozdania finansowego oraz nie złożył w Krajowym Rejestrze Sądowym sprawozdania z działalności Biura Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. za okres od 1 stycznia 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku.

Zgodnie z treścią art. 77 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości karze podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy dopuszcza do niesporządzenia sprawozdania finansowego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, skonsolidowanego sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, sporządzenia ich niezgodnie z przepisami ustawy lub zawarcia w tych sprawozdaniach nierzetelnych danych.

Zgodnie zaś z treścią art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości karze podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy nie składa sprawozdania finansowego lub sprawozdania z działalności we właściwym rejestrze sądowym.

W myśl art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości kierownik jednostki składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe, sprawozdanie z badania, jeżeli podlegało ono badaniu, odpis uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty, a w przypadku jednostek, o których mowa w art. 49 ust. 1 - także sprawozdanie z działalności - w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego. Kierowniku jednostki jest członek zarządu lub innego organu zarządzającego, a jeżeli organ jest wieloosobowy - członkowie tego organu, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę (…) Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu restrukturyzacyjnym (art. 3 ust. 1 pkt 6). Z powyższego osobą odpowiedzialną za rachunkowość jest szeroko rozumiane kierownictwo jednostki. Kierownik i organ nadzorujący jednostki ponoszą odpowiedzialność karną, mimo powierzenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych innej osobie, w tym osobie uprawnionej do prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 4 ust. 5 i art. 11 ust. 2). Zwrócić należy uwagę, iż kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości - z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury - zostaną powierzone innej osobie lub przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 2, za ich zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę lub przedsiębiorcę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. W przypadku, gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie tego organu.

Oskarżony B. M. (1) jako kierownikiem jednostki, którą zarządzał tj. Biura Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. był zobowiązany do dopilnowania by zostały sporządzone sprawozdania finansowe i sprawozdania z działalności Spółki zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości, a następnie złożone we właściwym rejestrze sądowym.

B. M. (1) z tych obowiązków się nie wywiązał. Sprawozdania za lata 2012 i 2013 nie zostały sporządzone i tym samym nie zostały złożone w KRS. Trudna sytuacja finansowa Spółki nie może stanowić usprawiedliwienia dla niepodjęcia przez oskarżonego działań, do których był zobowiązany przez przepisu ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości.

Stosownie do dyspozycji art. 286 §1 k.k. karze w nim określonej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Do realizacji znamienia wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu dochodzi nie tylko wtedy, gdy już w chwili zawierania umowy sprawca nie miał w ogóle zamiaru uiszczenia całości należności za uzyskiwany towar lub inne świadczenie, ale także wtedy, gdy świadomie zataił przed kontrahentem obiektywnie istniejącą sytuację, która ma wpływ na możliwość realizacji warunków transakcji wynikających z umowy. Wystarczające jest wykazanie, że ujawnienie prawdziwego stanu rzeczy powstrzymałoby pokrzywdzonego od zawarcia umowy lub skłoniło do bardziej skutecznego zabezpieczenia jej realizacji. Do wprowadzenia w błąd skutkującego niekorzystnym rozporządzeniem mieniem dochodzi również w wyniku wywołania błędnego wyobrażenia o okolicznościach decydujących o rozporządzeniu lub sposobie rozporządzenia (V KK 240/17 - wyrok SN - Izba Karna z dnia 06-12-2017 II AKa 312/17 podobnie wyrok SA Warszawa z dnia 22-01-2018 II AKa 478/17 - wyrok SA Katowice z dnia 29-12-2017).

Oskarżonego B. M. (1) dopuścił się dwóch przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i tak:

1. w okresie od 30 października 2007 roku do 24 lutego 2009 roku w P. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez Biuro Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. doprowadził (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 376.584,07 złotych, stanowiącej wartość robót i materiałów budowlanych wykorzystanych do wybudowania budynku w P. przy ulicy (...) 10, która to kwota stanowiła mienie znacznej wartości, za pomocą wprowadzenia w błąd przedstawiciela tej Spółki, co do możliwości finansowych wywiązania się z umowy nr (...) przez Biuro Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P..

2. w okresie od 29 marca 2010 roku do 13 lipca 2010 roku w P., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez Biuro Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. doprowadził R. B. Zakład Budowlano - (...) we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 211.883,87 złotych, stanowiącej wartość robót i materiałów budowlanych wykorzystanych do prac w budynku w P. przy ulicy (...) 10, która to kwota stanowiła mienie znacznej wartości, za pomocą wprowadzenia w błąd R. B., co do możliwości finansowych wywiązania się z umowy o roboty budowalne przez Biuro Usług (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P..

Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, że (...) Sp. z o.o. utraciło płynności finansową już w 2005 roku. Na dzień 31 grudnia 2005 roku zobowiązania Spółki przekraczały wartość jej majątku. Oskarżony winien złożyć wówczas wniosek o ogłoszenie upadłość (...) Sp. z o.o. jednak tego nie zrobił licząc, że pokryje straty z zysku z następnego roku. Spółka jednak z roku na rok generowała stratny. Na dzień 31 grudnia 2007 roku poziom zobowiązań Spółki znacząco przekroczył wartość jej majątku. Spółka miała ujemne kapitały własne, których poziom na koniec 2007 roku wynosił ponad 200.000 zł. (...) Sp. z o.o. nie posiadało środków finansowych na inwestycję przy (...) 10 w P.. Kredyt, jaki został udzielony Spółce przez PA-CO-BANK w P. dotyczył dofinasowania inwestycji przy ulicy (...) 8 i 12. Pieniądze, które zostały wpłacone przez nabywców lokali w budynku przy ulicy (...) 10 – co wynika z zeznań M. Z. (1) i W. Z. (1) – zostały przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wcześniej przeprowadzanymi inwestycjami przy ulicy (...) 8 i 12, a także na spłatę kredytu w PA-CO-Banku. Oskarżony miał świadomość złej sytuacji finansowej Spółki. Wynika to zeznań W. Z. (1) – księgowego Spółki jak i wyjaśnień samego oskarżonego. Tym samym oskarżony podpisując umowy najpierw z (...) Sp. z o.o. a następnie z R. B. dotyczące inwestycji przy ulicy (...) 10 doprowadził (...) Sp. z o.o. i R. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd, co do możliwości finansowych wywiązania się przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. z przedmiotowych umów. (...) Sp. z o.o. nie posiadało środków finansowych do zrealizowania tej inwestycji a przedstawiciel (...) Sp. z o.o. i R. B. o tym nie wiedzieli. Gdyby zaś posiadali taką wiedzę nie podpisali by umów z (...) Sp. z o.o.

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd miał na względzie duży stopień społecznej szkodliwości zarzucanych mu czynów wynikający z godzenia nimi w jedne z podstawowych dóbr chronionych prawem –mienie, jego motywację i sposób działania (działanie z chęci uzyskania korzyści majątkowych), rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw (wysokość wyrządzonych szkód, fakt, iż szkody został naprawione na etapie postępowań egzekucyjnych) i sposób życia przed i po popełnieniu przestępstw (uprzednią karalność, ustabilizowany tryb życia).

Biorąc pod uwagę wszystkie powołane powyżej okoliczności Sąd uznał, iż karami adekwatnymi do stopnia winy oskarżonego i do stopnia społecznej szkodliwości zarzucanych mu czynów będą kary: za przypisane oskarżonemu czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. odpowiednio kary: za czyn I. – 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II. – 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tj. Dz.U. 2013.330 z późn. zm.) kara grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 ( dziesięć) złotych każda, a za czyn z art. 77 pkt 2 i art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tj. Dz.U. 2013.330 z późn. zmian.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 ( dziesięć) złotych każda.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w miejsce kar jednostkowych grzywien Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda.

Sąd wymierzył oskarżonemu kary łączne stosując priorytetową zasadę kary łącznej – zasadę asperacji. Za zasadą asperacji przemawia brak ścisłego związku przedmiotowo-podmiotowego pomiędzy popełnionymi przez oskarżonego przestępstwami, ilość popełnionych przestępstw i ich rodzaj. Zasada absorpcji byłaby swoistą formą nagrody dla oskarżonego powodowałaby bowiem brak ukarania go za czyn, za który wymierzono karę ulegającą pochłonięciu. Przeciwko zastosowaniu w niniejszej sprawie zasady absorpcji przemawia także to, iż kara ma wpływać wychowawczo na oskarżonego i zapobiegać jego powrotowi do przestępstwa. Także cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa nie pozwalają na przyjęcie w stosunku do oskarżonego przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji. Czyny przypisane oskarżonemu muszą spotkać się z surową represją karną i daleko posunięta łagodność w tym zakresie, przejawiająca się w przyjęciu zasady absorpcji, zostałaby odebrana jako pobłażliwość Sądu. Sąd nie zastosował przy wymiarze kar łącznych zasady kumulacji uznając, iż kara wymierzona w oparciu o nią byłaby zbyt surowa dla skazanego. Zasada kumulacji winna być stosowana tylko w wyjątkowych wypadkach, gdyż jej stosowanie jest wyrazem swego rodzaju odpłaty za popełnione przestępstwa. Pogląd ten znajduje oparcie w ustalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego (wyrok SN z 02.12.1975 roku OSNKW 1976 z. poz. 33).

Zdaniem Sądu wymierzone oskarżonemu kary spełnią swe cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do niego, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu tylko zastosowanej izolacyjnej kary może wdrożyć oskarżonego do przestrzegania prawa w przyszłości i zapobiec ewentualnemu dalszemu popełnianiu przez niego przestępstw. Oskarżony jest sprawcą zdemoralizowanym, uprzednio karanym dlatego też proces jego resocjalizacji winien odbywać się w jednostce penitencjarnej.

Mając na uwadze, iż w stosunku do oskarżonego orzeczono bezwzględną karę pozbawienia wolności na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie uznając, że poniesienie ich byłoby dla niego i jego rodziny zbyt uciążliwe.