Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2018 r. w S.

odwołania S. Z.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 10 lipca 2018 r. Nr (...)

w sprawie S. Z.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. Z.
do renty rolniczej w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej zaistniałym w dniu 02 lutego 2017 roku w okresie od 01 maja 2018 roku do 31 października 2019 roku.

Sygn. akt: IV U 607/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 10 lipca 2018r. znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 pkt 1 i 2 oraz ust.4 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił S. Z. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskutek wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z wypadkiem przy rolniczej.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. Z. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty rolniczej w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 30 października 2012r., która uznała ubezpieczonego za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym od 17 maja 2018r. do grudnia 2018r., przy czym stwierdziła, że całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym nie pozostaje w związku przyczynowym z wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r., a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. Z. jest rolnikiem. W dniu 2 lutego 2017r. ubezpieczony uległ wypadkowi przy prowadzeniu działalności rolniczej, w wyniku którego doznał złamania panewki łopatki lewej. Następstwem tego zdarzenia był zespół bólowy stawu barkowego lewego z upośledzeniem funkcjonalnego zakresu ruchomości. Decyzją z 11 października 2017r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przyznał ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie za doznany w następstwie tego wypadku 12-procentowy długotrwały uszczerbek na zdrowiu (wniosek ubezpieczonego o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej w dniu 2 lutego 2017r., protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej oraz decyzja z 11 października 2017r. o przyznaniu ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej w dniu 2 lutego 2017r. k.1, 3-6 i 37 akt o jednorazowe odszkodowanie za wnioskiem z 14 lutego 2017r.).

W dniu 15 stycznia 2018r. ubezpieczony uległ kolejnemu wypadkowi przy prowadzeniu działalności rolniczej, w wyniku którego doznał ponownego uszkodzenia stawu barkowego lewego w postaci urazu skrętnego tego barku, jednakże bez pogorszenia funkcjonalnego i bez powiększenia uszczerbku na zdrowiu. Decyzją z 13 września 2018r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r. (wniosek ubezpieczonego o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r., protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej oraz decyzja z 13 września 2019r. o odmowie przyznania ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r. k.1, 3-4 i 24 akt o jednorazowe odszkodowanie za wnioskiem z 23 lutego 2018r.).

W 8 maja 2018r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy na skutek wypadku przy pracy rolniczej (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 4 sierpnia 2018r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie lekarza rzeczoznawcy z 4 czerwca 2018r. k.25v akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia, ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 5 lipca 2018r. uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od 17 maja 2018r. do grudnia 2018r. stwierdzając jednocześnie, że niezdolność ta nie pozostaje w związku z przyczynowym z wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r. (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.27 akt rentowych i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 5 lipca 2018r. k.29v akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 10 lipca 2018r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej (decyzja z 10 lipca 2018r. opatrzona znakiem: (...)k.23 akt rentowych). Jednocześnie kolejną decyzją z 10 lipca 2018r. znak: 20/GI/03518355-1, Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przyznał ubezpieczonemu prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od 17 maja 2018r. do 31 grudnia 2018r. (decyzja z 10 lipca 2018r. k.36 akt rentowych).

W dniu 2 lutego 2017r. w tracie pracy w gospodarstwie rolnym ubezpieczony doznał urazu barku lewego w postaci złamania panewki łopatki lewej z przemieszczeniem. Po hospitalizacji i leczeniu zachowawczym ubezpieczony odbył zabiegi rehabilitacyjne bez poprawy klinicznej. Następstwem przebytego urazu jest znacznego stopnia ograniczenie ruchomości barku lewego we wszystkich płaszczyznach z dużymi dolegliwościami bólowymi oraz pourazowe zmiany zwyrodnieniowe. Taki stan upośledza sprawność i wydolność ruchową kończyny górnej lewej w stopniu uniemożliwiającym ubezpieczonemu samodzielne wykonywanie niezbędnych prac w gospodarstwie rolnym. Powyższe skutkuje całkowitą niezdolnością ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 2 lutego 2017r. w okresie od dnia wypadku do 31 października 2019r. W dniu 5 stycznia 2018r. ubezpieczony doznał ponownego urazu barku lewego w postaci jego skręcenia, ale uraz ten nie wpłynął w istotny sposób na stan kliniczny barku lewego ubezpieczonego ,tj. nie spowodował pogłębienia istniejącej już dysfunkcji barku lewego (opinia biegłego ortopedy M. W. k.19 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. Z. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku osoby, u której całkowita niezdolność od pracy powstała w wieku powyżej 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym w myśl ust.4 powyższego przepisu jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała wskutek wypadku przy pracy rolniczej, warunek posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczony posiada jakikolwiek okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego, który obejmuje dzień wypadku. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej. W sprawie niesporne jest, że ubezpieczony w dacie wypadku przy pracy rolniczej, któremu uległ w dniu 2 lutego 2017r., a następnie w dniu 15 stycznia 2018r. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników (vide: karta ewidencyjna płatnika k.2 akt o jednorazowe odszkodowanie za wnioskiem z 14 lutego 2017r. oraz zaświadczenie o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników k.16 akt rentowych). W celu ustalenia, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy w osobie M. W.. W złożonej opinii biegły stwierdził, że na skutek doznanego przez ubezpieczonego, w dniu 2 lutego 2017r. podczas pracy rolniczej, złamania panewki łopatki lewej z przemieszczeniem, u ubezpieczonego występuje znacznego stopnia ograniczenie ruchomości barku lewego we wszystkich płaszczyznach z dużymi dolegliwościami bólowymi oraz pourazowe zmiany zwyrodnieniowe. Taki stan upośledza sprawność i wydolność ruchową kończyny górnej lewej w stopniu uniemożliwiającym ubezpieczonemu samodzielne wykonywanie niezbędnych prac w gospodarstwie rolnym i powoduje, że od dnia wypadku jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31 października 2019r. Jednocześnie biegły stwierdził, że na skutek kolejnego urazu barku lewego doznanego w dniu 5 stycznia 2018r. stan kliniczny tego barku nie uległ istotnemu pogorszeniu.

Analizując powyższą opinię biegłego ortopedy Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza specjalizującego się w schorzeniu, które wystąpiło u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego oraz jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna, a ponadto biegły oceniając stan zdrowia ubezpieczonego w kontekście niezdolności do pracy w rozumieniu rentowym nie ograniczył się – jak to uczyniła komisja lekarska Kasy – do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 15 stycznia 2018r., ale oceny tej dokonał również w związku z wcześniejszym wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 2 lutego 2017r. Na skutek obu tych zdarzeń ubezpieczony doznał urazu barku lewego, ale następstwa tego pierwszego wypadku (z 2 lutego 2017r.) były o wiele poważniejsze od następstw drugiego zdarzenia (z 15 stycznia 2018r.) na co wskazuje choćby wysokość doznanego przez ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu (vide: ustalenia faktyczne). Podkreślić przy tym należy, że we wniosku o rentę ubezpieczony wskazał, że domaga się renty rolniczej w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej, ale nie ograniczył swojego wniosku do wypadku z 15 stycznia 2018r., dlatego tez niezasadne było zawężenie przez organ rentowy oceny stanu zdrowia ubezpieczonego jedynie do następstw zdarzenia z 15 stycznia 2018r., w którym ubezpieczony nie doznał żadnego uszczerbku na zdrowiu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i na podstawie art.477.14§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty rolniczej w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej zaistniałym w dniu 2 lutego 2017r. na okres od 1 maja 2018r. ,tj. od miesiąca wystąpienia z wnioskiem o rentę do 31 października 2019r.