Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2018r.

Sąd Rejonowy w Tarnowie – I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – SSR Piotr Maziarz

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Aneta Bogacz

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2018r. w Tarnowie

sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G.

przeciwko M. K.

o zapłatę

oddala powództwo jako przedwczesne.

SSR Piotr Maziarz

Sygn. akt I C 1579/18 upr.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowie

z dnia 8 października 2018 roku

Spółdzielcza (...) z siedzibą w G. w pozwie skierowanym przeciwko M. K. domagała się od pozwanej zapłaty 5.628,42 złotych wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, lecz nie wyższymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie i kosztami postępowania.

Uzasadniając swoje stanowisko powódka wskazała, że na podstawie umowy z 4 maja 2015 roku udzieliła pozwanej pożyczki w wysokości 9.600,00 złotych, której spłata miała następować w ratach miesięcznych. Powódka podniosła ponadto, że w związku z opóźnieniem pozwanej w spłacie pożyczki powódka wezwała pozwaną do zapłaty do dobrowolnego uregulowania zadłużenia, po czym wypowiedziała umowę pożyczki przez co całe roszczenie stało się wymagalne z dniem 9 lutego 2018 roku. Powódka wyjaśniła także, że na zadłużenie składa się kwota kapitału w wysokości 5.619,27 złotych oraz odsetki karne od niespłaconego kapitał w wysokości 9,15 złotych.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z 19 marca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

M. K. wniosła sprzeciw od powyższego nakazu domagając się rozłożenia zasądzonej kwoty na raty powołując się przy tym na swą trudną sytuację materialną i zdrowotną.

W piśmie procesowym z 12 lipca 2018 roku powódka ograniczyła żądanie pozwu do kwoty 5.416,13 złotych.

I. Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 maja 2015 roku strony zawały umowę pożyczki, w ramach której powódka (pożyczkodawca) udzieliła pozwanej (pożyczkobiorca) pożyczki w wysokości 9.600,00 złotych.

Pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd Kasy wynoszącej w dniu zawarcia umowy 10% w skali roku. Zmiana stopy procentowej następowała raz na kwartał kalendarzowy w przypadku podwyższenia lub obniżenia stopy procentowej kredytu lombardowego ustalanej przez Narodowy Bank Polski, w zakresie oraz w kierunku, w jakim wysokość tej stopy uległa zmianie i o wartość równą zmianie, o ile zmiana ta nastąpiła w okresie obowiązywania umowy. Maksymalna stopa procentowa nie mogła w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne).

Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania wynosiła 18,79%, a całkowita kwota do zapłaty 13.668,78 złotych.

Pożyczkobiorca był zobowiązany do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami do 28 kwietnia 2020 roku. Spłata pożyczki miała następować w ratach miesięcznych w terminach określonych w harmonogramie spłaty.

Ponadto pożyczkobiorca był zobowiązany do zapłaty opłaty przygotowawczej w kwocie 40,00 złotych oraz prowizji w wysokości 1.392,00 złotych.

Całkowity koszt pożyczki wynosił 4.068,78 złotych, zaś szacunkowa wartość odsetek 2.622,64 złote.

Zgodnie z umową powódka była uprawniona do wypowiedzenia umowy z 30 dniowym terminem wypowiedzenia i postawienia po upływie okresu wypowiedzenia całej pożyczki wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wykonalności w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane, a także w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie zapłacił w terminach określonych w umowie pełnych rat pożyczki za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim wezwaniu do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy.

Dowód:

- umowa pożyczki nr (...) z 04.05.2018 r. – k. 36-39

- regulamin udzielania kredytów i pożyczek – k. 40-41

Spłata pożyczki miała następować w 60 miesięcznych ratach w wysokości 218,71 złotych, płatnych do 28 dnia każdego miesiąca począwszy od 28 maja 2015 roku, a skończywszy na 28 kwietnia 2020 roku.

Dowód:

- harmonogram spłaty pożyczki – k. 52 i 52v

Pozwana zaprzestała terminowej spłaty pożyczki w kwietniu 2016 roku wobec powyższego powódka kierowała do pozwanej wielokrotnie wezwania do zapłaty kolejnych rat pożyczki.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z 08.04.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 53-55

- wezwanie do zapłaty z 09.06.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 56-57

- wezwanie do zapłaty z 08.07.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 58-60

- wezwanie do zapłaty z 09.08.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 61-62

- wezwanie do zapłaty z 08.09.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 63-65

- wezwanie do zapłaty z 10.10.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 66-68

- wezwanie do zapłaty z 08.11.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 69-71

- wezwanie do zapłaty z 08.12.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 72-73

- wezwanie do zapłaty z 10.01.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 74-75

- wezwanie do zapłaty z 02.02.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 76-78

- wezwanie do zapłaty z 10.03.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 79-80

- wezwanie do zapłaty z 07.04.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 81-83

- wezwanie do zapłaty z 09.05.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 84-85

- wezwanie do zapłaty z 07.06.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 86-88

- wezwanie do zapłaty z 11.07.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 89-90

- wezwanie do zapłaty z 08.08.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 91-93

- zeznania świadka Z. Z. – k. 139 i 139v

Pismem z 3 stycznia 2018 roku powódka wypowiedziała umowę pożyczki, którą strony zawarły 5 maja 2015 roku. Wzywając jednoczenie pozwaną do zapłaty 911,92 złotych, na kwotę tą składał się zaległy kapitał w wysokości 721,83 złotych, odsetki umowne w kwocie 182,75 złotych oraz odsetki karne w kwocie 7,34 złotych w terminie 30 dnia od doręczenia wypowiedzenia.

Dowód:

- wypowiedzenie umowy z 03.01.2018 r. – k. 42

- potwierdzenie nadania i odbioru – k. 43 i 43v

Na dzień wniesienia pozwu pozwana zalegała z zapłatą 5.628,42 złotych, na co składa się niespłacony kapitał pożyczki w wysokości 5.619,27 złotych oraz odsetki w kwocie 9,15 złotych w tym 5,53 tytułem odsetek kapitałowych, 3,62 złote tytułem odsetek karnych. Natomiast na dzień 7 marca 2018 roku zadłużenie pozwanej z tytułu zaciągniętej pożyczki wynosiło 5.416,13 złotych, na kwotę tę składał się kapitał w wysokości 5.413,13 złotych.

Dowód:

- rozliczenie wysokości zadłużenia – k.50-51v

- raport spłaty na dzień 07.03.2018 r. – k. 104

W dniu 17 kwietnia 2018 roku strony zawarły ugodę, której przedmiotem była wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki oznaczonej nr (...), którą strony zawarły 4 maja 2015 roku wraz z kosztami postępowania stwierdzonymi tytułem egzekucyjnym z 19 marca 2018 roku wydanym przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt I Nc-e382673/18. W umowie tej strony ustaliły, że wierzytelność stanowiąca przedmiot ugody wynosi 6.747,98 złotych i składa się na nią kwota należności głównej oraz skapitalizowane odsetki należne do dnia podpisania ugody w łącznej kwocie 5.416,13 złotych, a także odsetki należne do dnia popisania ugody zgodnie z opisanym wyżej tytułem egzekucyjnym w kwocie 60,85 złotych, jak również opłata od pozwu i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.271,00 złotych. W ramach ugody pozwana zobowiązała się do spłaty zadłużenia wynikającego z ugody w ratach miesięcznych płatnych do każdego 4 dnia każdego miesiąca począwszy od 4 czerwca 2018 roku do 4 września 2021 roku zgodnie z harmonogramem spłaty stanowiącym załącznik nr 1 do ugody, w wysokości 200,00 złotych, przy czym ostatnia rata w wysokości 119,02 złotych. Ponadto pozwana była zobowiązana do zapłaty comiesięcznych składek członkowskich w kwocie 15,00 złotych.

Dowód:

- ugoda z 17.04.2018 r. wraz z załącznikiem nr 1 – k. 132-136

Pożyczka u powódki została zaciągnięta na potrzeby córki pozwanej Z. Z., która reguluje raty ustalone przez strony w ugodzie z 17 kwietnia 2018 roku. Dotychczas zapłaciła wszystkie wymagalne raty tj. za miesiące od czerwca do października bieżącego roku.

Dowód:

- zeznania Z. Z. – k. 130 i 130v

II. Sąd dokonał następującej oceny materiału dowodowego.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty prywatne, które stosownie do art. 245 k.p.c. stanowią dowód, treści oświadczeń jakie złożyły osoby, które je podpisały. Dokumenty, które stanowiły podstawę ustaleń faktycznych, sąd uznał w całości za autentyczne i wiarygodne. Żadna ze stron nie kwestionowała przedmiotowych dowodów od strony ich treści czy formy, nie ujawniły się także okoliczności, które dawałyby podstawę do dokonania z urzędu negatywnej oceny tych dokumentów. Stąd też omawiane dowody zachowują w pełni właściwą dla siebie moc dowodową wynikającą z art. 245 k.p.c.

Ponadto w ustaleniach Sąd oparł się również na zeznaniach złożonych przez córkę pozwanej Z. Z., w szczególności w zakresie w jakim zeznała ona, że pozwana reguluje terminowo ustalone przez strony w ugodzie raty, gdyż były one spójne i logiczne, zaś w toku postępowania nie ujawniły się okoliczności, które podważałby wiarygodność zeznań tego świadka. Fakt spłaty zobowiązań wynikających z zawartej pomiędzy stronami potwierdzają także dowody wpłat zalegające w aktach sprawy na kartach 141-144.

III. W tym stanie rzeczy, Sąd rozważył, co następuje.

Na wstępie rozważań wyjaśnić należy, iż powódka podstawy swych roszczeń upatrywała w umowie pożyczki, którą strony zawarły 4 maja 2015 roku. Podnieść jednak należy, iż pomiędzy stronami doszło do zawarcia ugody pozasądowej, która obejmowała wierzytelność, jaka przysługiwała powódce względem pozwanej, wynikającą z umowy pożyczki z 4 maja 2015 roku.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że strony zawarły 17 kwietnia 2018 roku ugodę pozasądową, która obejmowała m. in. zobowiązanie wynikające z zawartej uprzednio przez strony umowy pożyczki. Zgodnie z art. 917 k.c. przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Zawarta ugoda określiła na nowo treść łączącego strony stosunku prawnego. Wykonanie zobowiązania wynikającego z ugody zgodnie z jego treścią prowadzi do wygaśnięcia łączącego strony stosunku prawnego. Nie mogą zatem powstać nowe roszczenia, wynikające z tych samych stosunków prawnych, co roszczenia już objęte ugodą.

W ugodzie strony ustaliły między innymi sposób spełnienia świadczenia, a mianowicie, dłużniczka spełniać ma swe zobowiązanie częściowo (w ratach miesięcznych). Dokładnie określiły wysokość, skład rat, a nade wszystko termin spełniania świadczeń częściowych (ratalnych), które w większości nie są jeszcze wymagalne. Tym samym wierzycielka dobrowolnie i za otrzymaną odpłatnością zgodziła się na zmianę terminu wymagalności świadczenia pieniężnego, udzielając za ustaloną opłatą terminu na dobrowolne spełnienie świadczenia. Tym samym strony dokonały zmiany treści łączącego ich stosunku zobowiązaniowego. Zaszła tym samym istotna zmiana stanu faktycznego w sprawie poddanej pod osąd sądu. W świetle uzgodnień spłata zadłużenia została rozłożona na raty w wysokości po 200,00 zł. Ponadto pozwana zobowiązała się do uiszczenia comiesięcznie składek członkowskich w kwocie 15,00 złotych. A zatem pozwana jest zobligowana na mocy postanowień ugody do dokonywania comiesięcznych wpłat na rzecz powódki w kwocie 215,00 zł. Zgodnie z postanowieniami ugody każda z tych rat jest płatna do 4 dnia każdego miesiąca począwszy od 4 czerwca 2018 roku do 4 września 2021 roku.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że pozwana uregulowała wszystkie raty ugody, które stały się wymagalne przed dniem wyrokowania w niniejszej sprawie, co zostało potwierdzone zeznaniami córki pozwanej Z. Z., które korespondują z kolei z dowodami wpłat zalegającymi w aktach sprawy na kartach 141-144. Jak dotąd pozwana wykonuje swe zobowiązanie zgodnie z jego treścią, po modyfikacji dokonanej przez strony ugodą z 17 kwietnia 2018 roku. Termin płatności pozostałych rat ugody został ustalony przez strony w ugodzie na daty po dniu wyrokowania. Pozwana ma czas na ich ratalne spełnianie. W chwili obecnej dalsze świadczenia tj. te od listopada 2018 roku nie są wymagalne. W świetle wiążących postanowień ugody większość świadczeń nie jest jeszcze wymagalna, dlatego nie może zostać zasądzona wyrokiem. Zasądzenie takie jest też zbędne, skoro pozwana wykonuje swe obowiązki. W tym zakresie stwierdzić należy, że powódka dochodzi wierzytelności, która nie stała się jeszcze wymagalna.

Reasumując raty wymagalne zostały zapłacone, zaś te przyszłe jako niewymagalne nie mogły być zasądzone, co skutkować musiało oddaleniem powództwa w całości, jako przedwczesnego, co zostało zastrzeżone w treści wyroku.

SSR Piotr Maziarz