Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 25.10.2018 r. w Giżycku

sprawy z powództwa Syndyka Masy Upadłości (...) (...) w upadłości w G.

przeciwko N. Ł., S. Ł. (1), A. Ł., S. Ł. (2)

o zapłatę

w przedmiocie skargi o wznowienie postępowania w sprawie I C 509/16 Sądu Rejonowego w Giżycku

I.  Zmienia w punktach 1-8 i 10-11 wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29.07.2016r. sygn. akt I C 509/16 (I C 673/16) w ten sposób, że powództwa oddala.

II.  Zasądza od powoda Syndyka Masy Upadłości (...) (...) w upadłości w G. na rzecz pozwanych N. Ł. i S. Ł. (1) solidarnie kwotę 3.600,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

III.  Nakazuje pobrać od powoda Syndyka Masy Upadłości (...) (...) w upadłości w G. na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) kwotę 870,00 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków budżetowych.

Sygn. akt. I C 306/18

UZASADNIENIE

N. Ł., S. Ł. (1), A. Ł., S. Ł. (2) domagały się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29.07.2016 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I C 509/16, domagając się zmiany w/w wyroku i oddalenia powództwa w całości. Nadto wnosiły o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Skarżące podniosły w uzasadnieniu, że wymienione orzeczenie tut. Sądu zostało oparte na podrobionym dokumencie w postaci dwóch umów pożyczki (kredytów konsumenckich) nr (...) oraz nr (...), albowiem ich poprzednik prawny – spadkodawca R. Ł. – nie zawierał w istocie z pożyczkodawcą (...) (...) z siedzibą w G. żadnej umowy pożyczki. To, w ocenie skarżących z kolei daje podstawę do zastosowania art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c., a zatem winno prowadzić do zmiany w/w wyroku i oddalenia powództwa w całości.

(...) (...) z siedzibą w G. nie kwestionowała wniesionej skargi o wznowienie postępowania.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku Wydziału VI Gospodarczego z dnia 21.11.2017 r., sygn. akt VI GU 596/17 ogłoszono upadłość (...) (...) w G. i wyznaczono do reprezentowania syndyka masy upadłości (...) w osobie L. K..

Postanowieniem z dnia 28.02.2018 r. tut. Sąd wezwał do udziału w sprawie Syndyka masy upadłości (...) (...) w upadłości z siedzibą w G. – L. K..

L. K. – Syndyk masy upadłości (...) (...) w upadłości z siedzibą w G. nie oponował wniesionej skardze i wnosił o nieobciążanie go kosztami postępowania.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25.03.2013 r. oraz 30.04.2013 r. sporządzono dwie umowy pożyczki (kredytu konsumenckiego) nr (...) oraz nr (...), z których wynikało, że pożyczkodawcą jest (...) (...) z siedzibą w G., zaś pożyczkobiorcą – R. Ł..

(okoliczności bezsporne)

Podpisy złożone na w/w umowach pożyczki nie zostały nakreślone przez osobę, której podpisy zadeklarowano jako podpisy R. Ł..

(dowód: opinia biegłego z zakresu klasycznych badań dokumentów – k. 223-251)

R. Ł. zmarł w dniu 21.01.2014 r., zaś spadek po nim na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyły córki: S. Ł. (1), A. Ł. oraz N. Ł. – każda w 1/3 części.

(dowód: okoliczności bezsporne)

Wyrokiem z dnia 29.07.2016 r., sygn. akt I C 509/16 (I C 673/16) tut. Sąd zasądził solidarnie od pozwanych N. Ł., S. Ł. (1), A. Ł. na rzecz powoda (...) (...) z siedzibą w G. kwotę 23.533,11 (dwadzieścia trzy tysiące pięćset trzydzieści trzy 11/100) złotych z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od dnia 17.01.2014 r. do dnia zapłaty, przy czym od dnia 01.01.2016 r. nie większymi niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie, oraz kwotę 17.887,07 (siedemnaście tysięcy osiemset osiemdziesiąt siedem 07/100) złotych z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od dnia 17.01.2014 r. do dnia zapłaty, przy czym od dnia 01.01.2016 r. nie większymi niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie. Nadto Sąd obciążył w/w kosztami procesu.

Podstawę rozstrzygnięcia w sprawie I C 509/16 (I C 673/16) stanowiły w/w umowy pożyczki.

(dowód: z akt I C 509/16: umowa pożyczki z dnia 30.04.2013 r. – k. 18-20v, , regulamin – k. 21-25, wypowiedzenie umowy – k. 26-27, uchwała nr 2/z – k. 28, deklaracja członkowska – k. 29, harmonogram spłaty pożyczki – k. 30-31v, raport spłaty – k. 32, umowa pożyczki z dnia 25.03.2013 r. – k. 116-118v, regulamin – k. 119-122, wypowiedzenie umowy – k. 123-124, uchwała nr 3/z – k. 124, deklaracja członkowska – k. 126, harmonogram spłaty pożyczki – k. 127-127v, raport spłaty – k. 129, wyrok z dnia 29.07.2016 r.- k. 202-202v, uzasadnienie wyroku z dnia 29.07.2016 r.- k. 210-211v)

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest ustalony w sprawie stan faktyczny – wynika on nie tylko z dokumentów, czy opinii biegłego sądowego z zakresu klasycznych badań dokumentów – przede wszystkim nie kwestionowała tego żadna ze stron.

Zgodnie z art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. można żądać wznowienia na tej podstawie, że wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym.

Strona powodowa (pożyczkodawca) wywodziła swoje roszczenie z dwóch w/w umów kredytowych. Okoliczności sprawy, w szczególności fakt, że R. Ł. nigdy nie zawarł ze stroną powodową umowy o kredyt ustalone zostały w oparciu o dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Szczególne znaczenie dowodowe miała przy tym opinia grafologiczną, która jednoznacznie wykazała, że podpis na przedmiotowych umowach kredytowych nie pochodzi od R. Ł.. Niewątpliwie skarżące wykazały, że R. Ł. nie podpisał spornych umów, nie wiedział o ich istnieniu i nie skorzystał ze środków uzyskanych od pożyczkobiorcy w wyniku sfałszowania tej umowy. Przy tym Sąd dostrzegł, że Syndyk Masy Upadłości (...) (...) w upadłości w G. nie oponował wniesionej skardze o wznowienie postępowania, ani nie kwestionował wniosków płynących ze sporządzonej w sprawie opinii biegłego.

W związku z powyższym skargę o wznowienie postępowania należało uwzględnić i na podstawie art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. i art. 412 § 1 i 2 k.p.c. uchylić wyrok tut. Sądu z dnia 29.07.2016 r., sygn. akt I C 509/16 (I C 673/16) oraz zmienić w punktach 1-8 i 10-11 w/w wyrok w ten sposób, że powództwo oddalić. Nadmienić należy przy tym, że zmianie nie ulegało rozstrzygnięcie zawarte w pkt 9 spornego orzeczenia, albowiem w rozstrzygnięciu tym Sąd już prawomocnie oddalił powództwo w stosunku do S. Ł. (2), co wyklucza zastosowanie przez tut. Sąd instrumentów prawnych przewidzianych w art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. i art. 412 § 1 i 2 k.p.c.

O kosztach procesu orzeczono po myśl art. 98 k.p.c. i zasądzono na rzecz skarżących reprezentowanych przez pełnomocnika kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym jak w pkt II sentencji.

Tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa - na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 k.p.c. Sąd nakazał pobrać od powoda kwotę 870 zł, na którą składała się wydatki związane ze sporządzoną w sprawie opinią biegłego. O powyższym orzeczono jak w pkt III sentencji.

Wniosek Syndyka Masy Upadłości (...) (...) w upadłości w G. o nieobciążanie go kosztami procesu nie zasługiwał na uwzględnienie. Niewątpliwie konsekwencją uwzględniania złożonej skargi o wznowienie postępowania jest uznanie powoda za stronę przegrywającą sprawę. Wynik przeprowadzonego postępowania dowodowego ewidentnie prowadzi do wniosku, że wystąpienie ze skargą i podjęcie obrony przez skarżące było nie tylko uzasadnione, ale nawet konieczne. Obciążenie zatem skarżących kosztami przy tak ukształtowanym stanie faktycznym i prawnym niniejszej sprawy pozostawałoby w sprzeczności nie tylko z treścią art. 98 k.p.c., jak i z zasadami współżycia społecznego.