Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 maja 2018 roku Sąd Rejonowy w Skierniewicach w sprawie z powództwa J. B. przeciwko (...)spółce akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę, w pkt 1. zasądził od (...)spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz J. B. kwotę 8.667,55 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie: a. od kwoty 8.367,55 złotych od dnia 20 października 2016 roku do dnia zapłaty, b. od kwoty 300,00 złotych od dnia 14 marca 2017 roku do dnia zapłaty, w pkt 2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie, w pkt 3. zasądził od (...)spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz J. B. kwotę 2.670,55 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego 194/17 (wyrok k. 129, uzasadnienie wyroku k.134-137)

Apelację od powyższego wyroku złożył pozwany – (...)spółka akcyjna z siedzibą w W. - zaskarżając go w części, tj. w zakresie punktu 1 b co do kwoty 300,00 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia 14 marca 2017 roku do dnia zapłaty oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, stosownie do zakresu zaskarżenia.

Zaskarżonemu orzeczeniu Skarżący zarzucił:

A. obrazę przepisów prawa procesowego, tj.:

1. naruszenie przepisu art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz uczynienie jej dowolną, co w konsekwencji doprowadziło do wadliwego uznania, że powód udowodnił zasadność poniesienia kosztów sporządzenia kalkulacji naprawy, pomimo tego, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż nie istniała konieczność wykonania tejże kalkulacji oraz że w ogóle powód poniósł koszty jej sporządzenia.

B. naruszenie prawa materialnego, tj.:

1. przepisu art. 6 k c w związku z art. 232 k.p.c. poprzez uznanie, że powód udowodnił, iż poniósł koszty sporządzenia kalkulacji naprawy pojazdu marki R. nr rej. (...), chociaż wbrew ciążącemu na nim ciężaru dowodu, przedstawił wyłącznie niepodpisaną kalkulację kosztów naprawy oraz fakturę VAT na kwotę 300,00 złotych, które to dokumenty są niewystarczające do stwierdzenia, iż powód zlecił sporządzenie kalkulacji naprawy oraz uiścił podaną cenę za jej wykonanie;

2. przepisu art. 361 § 1 k.c. w związku z art. 824 ¹ k.c. w postaci zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda świadczenia pieniężnego nie pozostającego w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą poprzez przyznanie odszkodowania w kwocie 300,00 złotych tytułem poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy pojazdu R. (nr rej. (...)).

Wskazując na powyższe zarzuty Skarżący wniósł o zmianę skarżonego orzeczenia poprzez oddalenie powództwa w zaskarżonej części oraz rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, w tym kosztach zastępstwa procesowego przed Sądem II instancji, według norm przepisanych (apelacja k. 148 – 151).

W piśmie procesowym z dnia 8 października 2018 roku powód wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych (pismo procesowe ( k. 164 – 166).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Przed przystąpieniem do analizy treści środka zaskarżenia, należy zaznaczyć, że Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i jako trafnie i prawidłowo ocenione oraz logicznie wywiedzione ze zgromadzonego materiału dowodowego, przyjmuje za własne.

W ocenie Sądu odwoławczego żaden z zarzutów apelacyjnych, które sprowadzały się do kwestionowania ustaleń faktycznych i oceny dowodów pod kątem wymogów stawianych w art. 233 § 1 k.p.c., nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji nie naruszył dyspozycji przepisu art. 233 § 1 k.p.c., a ze zgromadzonego materiału dowodowego wyprowadził wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym. Zatem ocena ta nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i jako taka musi się ostać. Należy podnieść, że tylko w wypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo – wbrew zasadom doświadczenia życiowego – nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo – skutkowych, to przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (por. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 15 grudnia 2005 roku, sygn. akt I ACa 513/05, LEX nr 186115). Strona apelująca uchybień takich, jak powyższe, nie wykazała.

Sąd I instancji, w ocenie Sądu Okręgowego, trafnie ustalił i uznał, że koszt wykonania prywatnej ekspertyzy mieści się w granicach odszkodowania należnego od ubezpieczyciela sprawcy szkody. Na tle stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, powód wykazał istnienie adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem – kolizją drogową – a szkodą w postaci, nie tylko wydatków związanych z naprawą uszkodzonego pojazdu, ale i kosztów prywatnej ekspertyzy rzeczoznawcy. Zauważyć należy, że w sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń zaprzecza swojemu obowiązkowi wypłaty pełnej wysokości odszkodowania, podważając jego zasadę, strona poszkodowana niejako zmuszona zostaje do uzyskania potwierdzenia wysokości swoich roszczeń poprzez ocenę kosztów naprawy, dokonaną przez prywatnego rzeczoznawcę. Znaczna rozbieżność, co do należnego odszkodowania w pełni usprawiedliwiała posiłkowanie się przez powoda specjalistyczną prywatną ekspertyzą. Dla oceny zasadności poniesienia kosztów prywatnej ekspertyzy istotne było również to, że w piśmie z dnia 7 czerwca 2016 roku, doręczonym adresatowi w dniu 13 września 2016 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz brakującej części należnego odszkodowania za szkodę w w/w samochodzie w kwocie 9.024,61 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 marca 2016 roku do dnia zapłaty, a ponadto zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy w wysokości 300,00 zł. Do wezwania powód załączył kserokopię umowę cesji, kalkulację naprawy nr (...) z dnia 8 lipca 2016 roku oraz fakturę VAT nr (...).

Chybiony jest postawiony w apelacji zarzut dotyczący naruszenia art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. Wskazać bowiem należy, że powód załączył do pozwu fakturę nr (...) z dnia 8 lipca 2016 roku wystawioną przez firmę (...), obciążającą go kwotą 300,00 złotych netto tytułem ustalenia kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu oraz kalkulację naprawy, sporządzoną w systemie eksperckim A.. Niezależnie od tego, że strona pozwana w toku postępowania przed Sądem I instancji nie kwestionowała okoliczności sporządzenia prywatnej kalkulacji oraz poniesienia tego wydatku przez powoda, to w ocenie Sądu Okręgowego, wbrew stanowisku Skarżącego, okoliczność czy koszty te zostały przez powoda poniesione, czy też nie pozostaje bez znaczenia dla oceny zasadności jego żądania w tym zakresie, skoro powód został obciążony określonym wydatkiem z tego tytułu przez zleceniobiorcę (rzeczoznawcę). Zasadność pokrycia tego wydatku jest w pełni uzasadniona, gdyż to na wyliczeniach wynikających z prywatnej ekspertyzy powód oparł żądanie zapłaty uzupełniającego odszkodowania, a żądanie to w całości zostało uwzględnione.

To pozwany wbrew spoczywającemu na nim w tym zakresie ciężarowi dowodowemu (art. 6 k.c.) nie podważył skutecznie zasadności zlecenia przez powoda sporządzenia kalkulacji osobie trzeciej i nie wykazał okoliczności, które przemawiałyby za przyjęciem, że koszt 300,00 złotych netto tytułem sporządzenia kalkulacji jest kosztem ponoszonym przez powoda w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem, że nie istniała podstawa do korzystania z usług innego specjalistycznego podmiotu i refundacji w ramach ubezpieczenia OC. Same zaś twierdzenia Skarżącego, dotyczące tego, że powód, jako cesjonariusz zawodowo trudni się skupywaniem i dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych nie są wystarczające do stwierdzenia braku zasadności korzystania przez powoda z usług specjalistycznych podmiotów, a w dalszej kolejności o braku jego uprawnienia do żądania w ramach odszkodowania z umowy OC sprawcy szkody zwrotu kosztów zleconej ekspertyzy prywatnej, która stała się podstawą do domagania się od ubezpieczyciela należnego odszkodowania w pełnej wysokości.

W świetle powyższych rozważań nie ma racji bytu zarzut naruszenia przepisu art. 361 § 1 k.c. w związku z art. 824 ¹ k.c. w postaci zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda świadczenia pieniężnego nie pozostającego w adekwatnym związku przyczynowym ze szkoda poprzez przyznanie odszkodowania w kwocie 300,00 złotych tytułem poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy pojazdu R. nr rej. (...).

Koszt przedmiotowej ekspertyzy stanowi, bowiem stratę w majątku powoda,
która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z działaniem sprawcy polegającym na spowodowaniu kolizji drogowej i odmowie zakładu ubezpieczeń wypłacenia pełnej wysokości odszkodowania poszkodowanemu. Tym samym przyjąć należy, że domaganie się zwrotu wydatków na sporządzenie prywatnej ekspertyzy pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, której wysokość została ustalona w oparciu o przesłanki z art. 361 § 1 k.c. Odszkodowanie z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody za szkody spowodowane ruchem pojazdu mechanicznego powinno tym samym obejmować także i ten wydatek obciążający powoda.

Sąd Okręgowy nie dostrzegł uchybień zaskarżonego wyroku, które winny być uwzględnione w toku kontroli instancyjnej z urzędu.

W tym stanie rzeczy, wobec bezzasadności wskazanych zarzutów sformułowanych przez stronę apelującą Sąd II instancji na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie
art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwany przegrał sprawę w całości, w związku
z czym powinien zwrócić stronie przeciwnej poniesione przez nią koszty procesu.
Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym (wynagrodzenie pełnomocnika powoda, będącego adwokatem, zostało ustalone na podstawie § 2 pkt 1 w związku § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie - Dz. U. 2015 roku, poz. 1800 z późn. zm.).

Krzysztof Wójcik Jolanta Jachowicz Iwona Godlewska