Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 285/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Abel-Mordasewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Piotra Machula

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2018 r. sprawy

G. D. syna H. i T. z domu S.,

ur. (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 28 lipca 2018 roku na jeziorze M. prowadził w ruchu wodnym łódź motorową marki Y. (...) z silnikiem o mocy 150 km nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno w pierwszym badaniu 0,86 mg/l, w drugim badaniu 0,80 mg/l, w trzecim badaniu 0,84 mg/l i czwartym badaniu 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

ORZEKA:

I. Oskarżonego G. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.178 a § 1 k.k. skazuje go na karę grzywny w rozmiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych;

II. Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu wodnym na okres 3 (trzech) lat;

III. Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. zasądza od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV. Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 120 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 28 lipca 2018 roku oskarżony G. D. przebywał w M. na urlopie wraz ze znajomymi mężczyznami (d. wyjaśnienia oskarżonego G. D. k. 22, 39-39v).

Tego dnia mężczyźni postanowili wypożyczyć łódź motorową i zmieniając się za kierownicą pływali w obrębie jeziora M.. W pewnym momencie za sterami łodzi usiadł oskarżony G. D.. Mężczyzna ten, płynąc łodzią, nie stosował się do obowiązującego na tym obszarze zakazu wytwarzania fali.

W tym też czasie służbę patrolową na terenie jeziora M. pełnili funkcjonariusze Policji A. B. oraz A. G.. Podczas patrolowania zauważyli oni łódź, której kierujący naruszał zakaz wytwarzania fali. W związku z powyższym postanowili zatrzymać jej kierującego do kontroli. Za sterami łodzi znajdował się oskarżony G. D. (d. zeznania świadka A. B. k. 17-18, 39-40).

Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone badania wykazały, że oskarżony G. D. miał o godzinie 14:33 - 0,86 mg/l, 14:52 - 0,80 mg/l, 14:44 - 0,84 mg/l, zaś o godzinie 14:46 - 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (d. protokół użycia alkotestu k.2-4).

Oskarżony G. D. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że był to taki jednorazowy wybryk, był pierwszy raz na wakacjach od 10 lat, pierwszy raz na M., pierwszy raz pływał łódką. P. wcześniej dwa dni, tego dnia rano wypił dwa piwa do śniadania. Ogólnie czuł się dobrze. Poprosił kolegów, żeby dali mu się przepłynąć. Kolega pozwolił na strefie wolnej płynąć. Dodał, że żałuje swojego czynu oraz, że obecna sytuacja finansowa nie jest na tyle dobra, żeby płacił wysokie kary. Myśli o zmianie pracy, a większości przypadków pracodawcy chcą świadectwo niekaralności. Chciałby zachować czyste konto. Prawo jazdy ma już 26 lat. Dba o to, żeby zarówno on, jak i wszyscy pracownicy, nie jeździli po alkoholu. Czuł się dobrze, myślał, że tego alkoholu nie ma, przeszacował swój organizm. Chciałby prosić o warunkowe umorzenie postępowania (d. wyjaśnienia oskarżonego G. D. k. 22, 39-39v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są one spójne z innymi zebranymi w sprawie dowodami.

Z wyjaśnieniami oskarżonego korespondują zeznania słuchanego w sprawie świadka funkcjonariusza Policji A. B. (k. 17-18, 39-40). Świadek ten zeznał, że tego dnia pełnił służbę na wodzie. Do kontroli zatrzymali łódkę, której sternik nie stosował się do zakazu wytwarzania fali. Pan został tez przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu i wynik ten był pozytywny. Mężczyzna ten nie posiadał nadto uprawnień do kierowania łodzią. W związku z powyższym łódź została przekazana osobie wskazanej, a ze sternikiem udali się do Komisariatu Policji, w celu przebadania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu stacjonarnym. Ponownie okazało się, że znajduje się on w stanie nietrzeźwości.

Oskarżony G. D. w dniu 28 lipca 2018 roku na jeziorze M. prowadził w ruchu wodnym łódź motorową marki Y. (...) z silnikiem o mocy 150 km nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno w pierwszym badaniu 0,86 mg/l, w drugim badaniu 0,80 mg/l, w trzecim badaniu 0,84 mg/l i czwartym badaniu 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 178 a § 1 k.k.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dobro prawne w które godzi przestępstwo (bezpieczeństwo w komunikacji), a nadto fakt, że mógł on spowodować zagrożenie innym pojazdów na wodzie. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego ( bezpieczeństwo w komunikacji), a także takie przesłanki wpływające na stopień społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu jak pobudki , motywację oskarżonego oraz sposób i okoliczności jego popełnienia ( oskarżony prowadził pojazd mechaniczny na wodzie, bez żadnego ważkiego powodu, wcześniej spożywając alkohol ) . Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego, zważywszy na to, że powszechnie zanana jest okoliczność , że prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jest czynem zabronionym.

Oskarżony G. D. nie był dotychczas karany sądownie (d. dane o karalności k. 14).

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego oraz adekwatna do jego stosunków majątkowych.

O zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu wodnym Sąd orzekł na podstawie art. 42 § 2 k.k. Przy wymiarze zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, Sąd miał na względzie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu jakie stwierdzono u oskarżonego.

Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach orzeczono jak w punkcie IV wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k.