III K 248/18
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-12-2018
-
Osoba publikująca:Justyna Grzegorek
-
Korektor:Katarzyna Głowacka
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II AKa 185/16 II AKa 185/16 II K 133/15 II K 133/15 II K 133/15 II K 133/15 II K 133/15 II K 1438/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 II K 317/15 III K 69/17 V KK 487/05 II K 1460/15 II K 350/15/N II KK 93/17 IV KK 1/06 IV KK 8/10 V KK 250/09
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2018 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym w składzie:
Przewodnicząca: SSO Karolina Siwierska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu G. K.
po rozpoznaniu sprawy skazanego E. M.
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego
postanawia
1. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego;
2. na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
E. M. był karany sądownie następującymi wyrokami:
I. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 10. 04. 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 133/15 na karę grzywny, którą następnie zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności,
II. wyrokiem Sądu Rejonowego w Biłgoraju z dnia 15. 07. 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 317/15 na karę grzywny, którą następnie zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności,
III. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa - Nowej Huty z dnia 19. 01. 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 350/15/N na karę grzywny, którą następnie zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności,
IV. wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim z dnia 22. 01. 2016 r. w sprawie o sygn.. akt II K 1460/15 na karę grzywny, którą następnie zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności,
V. wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim z dnia 28. 06. 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 1438/15 na karę grzywny,
VI. wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 06. 06. 2017 r. w sprawie o sygn. akt III K 69/17 na karę pozbawienia wolności.
Pismem z dnia 12. 06. 2018 r. skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego.
Sąd zważył, co następuje:
Wniosek E. M. okazał się niezasadny i nie zasługuje na uwzględnienie.
W ramach kary łącznej wolno łączyć tylko kary tego samego rodzaju, a więc karę pozbawienia wolności z inną karą pozbawienia wolności, karę ograniczenia wolności z inną karą ograniczenia wolności, karę grzywny z inną karą grzywny oraz kary rodzajowo różne, lecz podlegające łączeniu; acz możliwość łączenia kar rożnych rodzajowo – za sprawą art. 87 k.k. – została ograniczona do przypadku łączenia kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności.
Kary będące podstawą wymiaru kary łącznej określa się często mianem kar jednostkowych. W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na to, że omawiany warunek dotyczy wyłącznie kar pierwotnie wymierzonych. Takie rozumienie rzeczonego warunku przyjął również SN, który w wyroku z dnia 20. 02. 2006 r. (IV KK 1/06, Prok. i Pr. – wkł. 2006, Nr 6, poz. 9) wyraźnie stwierdził, że: "Kodeks karny nie przewiduje (…) możliwości orzekania kary łącznej co do kar zastępczych, określonych w miejsce zasadniczych kar ograniczenia wolności lub grzywny".
Nie ma zatem podstaw do łączenia kar zastępczych ani ze sobą (wyr. SN z 20.2.2006 r., IV KK 1/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 285; wyr. SN z 18.3.2010 r., IV KK 8/10, Biul. PK 2010, Nr 3, poz. 7; wyr. SA w Szczecinie z 21.12.2016 r., II AKa 185/16, niepubl.; D. K., M. K. , K. łączna i wyrok łączny, s. 51–52), ani z karami zasadniczymi (wyr. SN z 14.1.2010 r., V KK 250/09, L.; wyr. SN z 3.4.2006 r., V KK 487/05, OSNKW 2006, Nr 6, poz. 59; post. SN z 20.4.2017 r., II KK 93/17, L.; D. K., M. K. , K. łączna i wyrok łączny, s. 51–52).
W odniesieniu do wniosku skazanego należy stwierdzić, że nie ma podstaw do połączenia kar orzeczonych wobec niego wyrokami opisanymi wyżej w punktach I-IV, z uwagi na fakt, iż w tych przypadkach w miejsce kar grzywny zostały orzeczone kary zastępcze pozbawienia wolności. Z kolei kary orzeczone wyrokami opisanymi wyżej w punktach V i VI nie podlegają łączeniu ze względu na różnorodność rodzajową.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku skazanego i wydania wyroku łącznego, wobec czego Sąd umorzył postępowanie.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie przepisów powołanych w pkt. 2 postanowienia.
SSO Karolina Siwierska