Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Pa 168/13

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący- Sędzia: SO Joanna Sawicz

Sędziowie: SO Monika Kiwiorska – Pająk(spr.), SO Iwona Iwanek

Protokolant: st. sekretarz sądowy Marta Kołodziejczyk

przy udziale ----

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2014 r. w Świdnicy

sprawy z powództwa D. G.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w O.

o odprawę pieniężną

na skutek apelacji wniesionej przez stronę pozwaną

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 30 września 2013 r. sygn. akt V P 179/11

apelację oddala.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu wyrokiem z dnia 30 września 2013r po rozpoznaniu sprawy z powództwa D. G. przeciwko: (...) Spółka z o.o. w O. o odprawę zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2 772,00 złotych brutto z ustawowymi odsetkami od dnia 29 stycznia 2011r. do dnia zapłaty tytułem odprawy pieniężnej, nakazał stronie pozwanej uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Wałbrzychu kwotę 138,00 złotych tytułem opłaty sądowej, od której powód był zwolniony, wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1386,00 złotych brutto.

Sąd Rejonowy wyrok oparł o następujący stan faktyczny :

Powód D. G. zatrudniony był u strony pozwanej (...) Spółka z o.o. w O. od dnia 1 czerwca 2008 r. jako Kierownik Zmiany na podstawie umowy o pracę zawartej na cza określony, która miała trwać do dnia 31 maja 2011 r.

Umowa wskazywała jako miejsce wykonywania pracy – województwo (...), faktycznie przez cały okres zatrudnienia powoda u pozwanej miejscem świadczenia pracy był sklep (...) w W..

Pismem z dnia 13 stycznia 2011 r. strona pozwana złożyła oświadczenie powodowi o wypowiedzeniu umowy o pracę, za uprzednim dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 29 stycznia 2011 r.

Ponieważ strony łączyła umowa zawarta na czas określony, strona pozwana w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę nie podała przyczyny wypowiedzenia.

Pismem z dnia 23 lutego 2011 r. powód zwrócił się do strony pozwanej o wypłacenie odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Powód wskazał w powołanym powyżej piśmie, iż zatrudniony był u strony pozwanej od dnia 1 czerwca 2008 r. i umowa o pracę została rozwiązana przez stronę pozwaną z dniem 29 stycznia 2010 r. z powodu likwidacji stanowiska pracy powoda ( art. 10 ust. 1 ustawy jak wyżej).

Pismem z dnia 4 marca 2011 r. strona pozwana poinformowała powoda, iż odprawa się nie należy ponieważ winę za wypowiedzenie, które złożyła stronie pozwanej (...) W. na ochronę fizyczną ponoszą pracownicy, gdyż brak było z ich strony zaangażowania w wykonywanie swoich obowiązków, brak umiejętności oraz nieznajomość procedur a także słabe wyniki w złapkach.

W wyniku odmowy przyznania i wypłaty powodowi odprawy pieniężnej, pismem z dnia 10 marca 2011 r. powód zwrócił się do Dyrektora (...) W. o ustosunkowanie się i określenie powodu złożenia wypowiedzenia i rozwiązania umowy ze stroną pozwaną.

Pismem z dnia 29 marca 2011 r. Dyrektor Sklepu (...) poinformował powoda, iż powodem rozwiązania umowy pomiędzy (...) Spółka z o.o. Sklep w W. a stroną pozwaną, świadczącą usługi w zakresie ochrony fizycznej, nie była jakość pracy pracowników pozwanej ani brak zaangażowania z ich strony w wykonywanie swoich obowiązków. Powodem wypowiedzenia umowy było znalezienie lepszej oferty.

Powód w dniu 30 marca 2011 r. ponownie zwrócił się do strony pozwanej o wypłacenie odprawy w związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

W uzasadnieniu powód powołał się m. in. na swoje pismo z dnia 10 marca 2011 r. skierowane do Dyrektora Sklepu (...) i na pismo Dyrektora , będące odpowiedzią na pismo powoda. Powód podniósł również, iż nadal pracuje na obiekcie (...) W. i jeżeli przyczyna rozwiązania umowy przez firmę (...) spółka z o.o. w W. stronie pozwanej leżałaby po stronie pracowników pozwanej, to Dyrekcja (...)nie wyrażałaby woli dalszej współpracy z osobami, które nie spełniały dotychczas jej oczekiwań. Powód podał także, że przez cały okres zatrudnienia u pozwanej nigdy nie otrzymał upomnienia ani nagany, wręcz przeciwnie otrzymywał premie od firmy (...) w wysokości 1000 zł a od strony pozwanej dyplom za zaangażowanie i wysokie wyniki w pracy.

Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa z dnia 1 czerwca 2008 r. przez członka Zarządu firmy (...) spółka z o.o. w W., Dyrektor Sklepu (...) był uprawniony do podejmowania w imieniu Spółki (...) czynności w zakresie prawa jako osoba reprezentująca Spółkę.

Powód obecnie zatrudniony jest w firmie (...) Spółka z o.o. w W. jako Kierownik Zmiany i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 2 500 zł netto.

Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sad Rejonowy wskazał, iż roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Sąd wskazał, iż powód domagał się zasądzenia od strony pozwanej odprawy pieniężnej w oparciu o przepis art. 8 ust.1 pkt 2 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm. ). Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy, w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, zwalnianemu pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli zatrudniony był u danego pracodawcy od 2 do 8 lat.

Ustawa powołana powyżej, która stanowi podstawę uwzględnienia roszczenia powoda wymaga, aby rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło „ z przyczyn niedotyczących pracowników”, ale nie zawiera definicji legalnej takiego określenia, jak również nie wymienia choćby przykładowo sytuacji faktycznych, w których pracownikowi przysługuje odprawa. W związku z tym – zgodnie z zasadami wykładni językowej – przyjąć należy, iż przesłanką przyznania zwalnianemu pracownikowi odprawy pieniężnej jest rozwiązanie stosunku pracy z jakiejkolwiek przyczyny, która nie dotyczy pracownika. Ważne jest przy tym , aby przyczyna ta była wyłącznym powodem rozwiązania stosunku pracy.

Sąd podniósł, iż zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy i poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne pozwalają na uznanie, że wypowiedzenie powodowi umowy o pracę dokonane zostało z przyczyn niedotyczących powoda a jedynie z powodu wypowiedzenia przez firmę (...) Spółka z o.o. w W. stronie pozwanej umowy o świadczenie usług w zakresie ochrony mienia, wobec pozyskania lepszej oferty w tym zakresie. Dowodem potwierdzającym ten fakt jest oświadczenie Dyrektora Sklepu (...) zawarte w piśmie skierowanym do powoda z dnia 29 marca 2011 r.

Zdaniem Sądu wbrew twierdzeniom pozwanej, K. R. był uprawniony do złożenia takiego oświadczenia, co wynika w sposób jednoznaczny z odpisu z KRS Spółki (...) i pełnomocnictwa z dnia 1 czerwca 2008 r. przedłożonego do akt przez powoda.

Ponadto jak wynika z oświadczenia K. R., powodem rozwiązania umowy ze stroną pozwaną na świadczenie usług w zakresie ochrony mienia nie był brak zaangażowania ze strony pracowników pozwanej w wykonywanie swoich obowiązków.

Sąd zaznaczył, iż z powyższym oświadczeniem Dyrektora Sklepu (...) koreluje fakt, iż po rozwiązaniu przez stronę pozwaną stosunku pracy z powodem, powód nadal pełnił funkcję Kierownika Zmiany na terenie obiektu (...) W., będąc już zatrudnionym przez nowego pracodawcę tj. firmę (...) Spółka z o.o. w W.. Gdyby powód nienależycie wykonywał swoje obowiązki na terenie obiektu (...), to z pewnością firma (...) nie godziłaby się na ten fakt, zważywszy, że to mienie tej firmy podlegało ochronie, którą to ochronę realizował powód jako Kierownik Zmiany w ramach zatrudnienia u pozwanej. Ponadto, co wynika z akt osobowych powoda oraz przesłuchania powoda w charakterze strony, przez cały okres zatrudnienia powoda u pozwanej nie zastosowano wobec niego żadnej z kar porządkowych, brak też jakiegokolwiek innego dowodu w aktach osobowych powoda, świadczącego o niesubordynacji powoda czy też nienależytym wypełnianiu obowiązków na rzecz pozwanej. Powód nadal chciał świadczyć pracę na rzecz pozwanej, jednak to za sprawą pozwanej stosunek pracy powoda u pozwanej ustał.

Sąd stwiedził, iż wobec powyższych jednoznacznych dowodów, przesądzających o braku zawinienia powoda w rozwiązanie z nim stosunku pracy, a potwierdzających istnienie przyczyny rozwiązania stosunku pracy z powodem po stronie pozwanej, uznał za niecelowe dopuszczenie dowodu z zeznań świadków zawnioskowanych przez stronę pozwaną, uznając iż materiał dowodowy zgromadzony w sprawie jest wystarczający do ostatecznego rozstrzygnięcia.

Sąd uznał, iż roszczenie powoda jest zasadne i zasądził na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844 z późn. zm. ) na jego rzecz odprawę pieniężną w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia w kwocie 2 772,00 zł brutto z ustawowymi odsetkami od dnia 29 stycznia 2011 r. ( data wymagalności roszczenia w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z dniem 29 stycznia 2011 r.) do dnia zapłaty.

Sąd o kosztach postępowania orzekł w oparciu o przepis art. 113 ust. ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz.594 ze zm.).

Rygor natychmiastowej wykonalności oparto o przepis art. 477(2) § 1 k.p.c.

Od w/w wyroku apelację złożyła strona pozwana zaskarżając wyrok w całości i wnosząc o :

1. zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu V Wydziału Pracy z dnia 30 września 2013 r. sygn. akt. 179/11 w całości i oddalenie powództwa, ewentualnie

2. uchylenie w całości zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu V Wydziału Pracy z dnia 30 września 2013 r., sygn. akt. V P 179/11 i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania,

3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania I i II instancji , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi strona pozwana zarzuciła naruszenie :

-

art. 10 ust.1 w zw. z art. 1 ust.1 w zw. z art.8 ust.1 Ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz.U. z 2003 r. nr 9, poz. 844 z póź.zm.) poprzez błędną wykładnię przesłanek zwolnień grupowych i zwolnień indywidualnych w ramach ustawy o zwolnieniach grupowych , chybione przyjęcie wypowiedzenia przez stronę pozwaną stosunku pracy powoda w ramach zwolnień indywidualnych w trybie w/w ustawy, bezzasadne zasądzenie odprawy.

- art. 30 § 4 kodeksu pracy poprzez nieuwzględnienie dopuszczalności nie wskazania przez pracodawcę przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę tj. nienależyte wykonywanie pracy przez powoda i brak jego dyspozycyjności i mobilności.

-

art. 233 i 227 kodeksu postępowania cywilnego poprzez wyrokowanie na podstawie zebranego niepełnego materiału dowodowego oraz oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie świadków i nieuwzględnienie faktów mających istotne znaczenie dla sprawy, w szczególności wskazanie w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew jak i pisma pozwanego z dnia 20.09.2013 r. tj. brak zastosowania ustawy o zwolnieniach grupowych w niniejszej sprawie z uwagi na brak zatrudnienia wymaganej ustawą ilości pracowników, nienależyte wykonanie pracy przez powoda oraz brak jego dyspozycyjności i mobilności.

-

naruszenie art. 328§ 2 kpc poprzez nie wskazanie w uzasadnieniu wyroku na jakich podstawach prawnych odmówił i pominął dowody z przesłuchania strony pozwanej oraz oddalił wnioski dowodowe pozwanego z przesłuchania świadków w postanowieniu dowodowym z dnia 30.09.2013 r.

-

nierozpoznanie istoty sprawy wskutek wadliwych postanowień dowodowych zaskarżonych poniżej co wnioskowanych przez pozwanego świadków jak i pominięcie przesłuchania pozwanego co uniemożliwiło ustalenie istotnych dla sprawy kwestii czy w sprawie zachodzą przesłanki stosowania ustawy o zwolnieniach grupowych oraz na okoliczność, że przyczyną wypowiedzenia były przyczyny leżące po stronie powoda.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

apelacja strony pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe nie naruszając obowiązujących przepisów i wydał prawidłowy wyrok.

Niesłuszny jest zarzut strony pozwanej dotyczący naruszenia art. 10 ust.1 w zw. z art. 1 ust.1 w zw. z art.8 ust.1 Ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. z 2003 r. nr 9, poz. 844 z póź.zm.) poprzez błędną wykładnię przesłanek zwolnień grupowych i zwolnień indywidualnych w ramach ustawy o zwolnieniach grupowych, chybione przyjęcie wypowiedzenia przez stronę pozwaną stosunku pracy powoda w ramach zwolnień indywidualnych w trybie w/w ustawy, bezzasadne zasądzenie odprawy.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1. przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:

1)10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,

2)10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,

3)30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników

-zwanego dalej "grupowym zwolnieniem".

Stosownie do art. 10. ust. 1. przepisy art. 5 ust. 3-7 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:

1)jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;

2)dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;

3)trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.

Wskazać należy, iż Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej wykładni przepisów dotyczących zwolnień grupowych i zwolnień indywidualnych w ramach ustawy o zwolnieniach grupowych. Należy zgodzić się z Sądem Rejonowym, iż wyżej cytowana ustawa wymaga, aby w przypadku zwolnień grupowych i indywidualnych rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło „ z przyczyn niedotyczących pracowników” . Sąd Rejonowy słusznie stwierdził, że ponieważ cytowana ustawa nie zawiera definicji przesłanki „ z przyczyn niedotyczących pracowników ”. Zgodnie z zasadami wykładni językowej przyjąć należy, iż przesłanką przyznania zwalnianemu pracownikowi odprawy pieniężnej jest rozwiązanie stosunku pracy z jakiejkolwiek przyczyny, która nie dotyczy pracownika.

Sąd I instancji prawidłowo uznał, iż wypowiedzenie powodowi umowy o pracę dokonane zostało w ramach zwolnień indywidualnych w trybie w/w ustawy tj. z przyczyny nie dotyczącej powoda. Jak ustalił Sąd Rejonowy pismem z dnia 13 stycznia 2011 r. strona pozwana złożyła oświadczenie powodowi o wypowiedzeniu umowy o pracę, za uprzednim dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 29 stycznia 2011 r. Ponieważ strony łączyła umowa zawarta na czas określony, strona pozwana w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę nie podała przyczyny wypowiedzenia. Pismem z dnia 23 lutego 2011 r. powód zwrócił się do strony pozwanej o wypłacenie odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Powód wskazał w powołanym powyżej piśmie, iż zatrudniony był u strony pozwanej od dnia 1 czerwca 2008 r. i umowa o pracę została rozwiązana przez stronę pozwaną z dniem 29 stycznia 2010 r. z powodu likwidacji stanowiska pracy powoda ( art. 10 ust. 1 ustawy jak wyżej). Pismem z dnia 4 marca 2011 r. strona pozwana w odpowiedzi na pismo powoda z dnia 23 lutego 2011 r. w sprawie odprawy pieniężnej, poinformowała powoda, iż odprawa się nie należy ponieważ winę za wypowiedzenie, które złożyła stronie pozwanej (...) W. na ochronę fizyczną ponoszą pracownicy, gdyż brak było z ich strony zaangażowania w wykonywanie swoich obowiązków, brak umiejętności oraz nieznajomość procedur a także słabe wyniki w „złapkach”. W wyniku odmowy przyznania i wypłaty powodowi odprawy pieniężnej, pismem z dnia 10 marca 2011 r. powód zwrócił się do Dyrektora (...) W. o ustosunkowanie się i określenie powodu złożenia wypowiedzenia i rozwiązania umowy ze stroną pozwaną. Pismem z dnia 29 marca 2011 r. Dyrektor Sklepu (...) poinformował powoda, iż powodem rozwiązania umowy pomiędzy (...) Spółka z o.o. Sklep w W. a stroną pozwaną, świadczącą usługi w zakresie ochrony fizycznej, nie była jakość pracy pracowników pozwanej ani brak zaangażowania z ich strony w wykonywanie swoich obowiązków. Powodem wypowiedzenia umowy było znalezienie lepszej oferty.

Twierdzenie strony pozwanej, iż wypowiedzenie z powodem umowy o pracę zostało dokonane z przyczyn dotyczących powoda nie zasługuje na uwzględnienie również z tego względu, że jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy powód po rozwiązaniu z nim umowy o pracę przez stronę pozwaną i zatrudnieniu go przez nowego pracodawcę tj. firmę (...) Spółka z o.o. nadal pełni funkcję Kierownika Zmiany na terenie sklepu (...). Należy zgodzić się z Sądem Rejonowym, że gdyby powód nienależycie wykonywał swoje obowiązki Kierownika Zmiany na terenie obiektu (...)w czasie zatrudnienia u strony pozwanej to kierownictwo (...) nie zgodziłoby się na wykonywanie przez powoda pracy Kierownika Zmiany na terenie obiektu (...) po jego zatrudnieniu w nowej firmie. Ponadto na co zwrócił uwagę Sąd Rejonowy z akt osobowych powoda oraz z jego przesłuchania w charakterze strony wynika, iż wobec powoda przez cały okres zatrudnienia u strony pozwanej nie zastosowano żadnych kar porządkowych, jak również brak jest jakiegokolwiek innego dowodu w jego aktach osobowych świadczących o niesubordynacji powoda czy też nienależytym wypełnianiu obowiązków na rzecz pozwanej. Powód nadal chciał świadczyć pracę na rzecz pozwanej, jednak to za sprawą pozwanej stosunek pracy powoda u pozwanej ustał.

W tym stanie faktycznym Sąd Rejonowy słusznie uznał, iż powodem wypowiedzenia umowy o pracę nie były przyczyny leżące po stronie powoda lecz wyłącznie po stronie pozwanej.

Z w/w powodów nieuzasadniony jest zarzut naruszenia art. 30 § 4 kodeksu pracy poprzez nieuwzględnienie dopuszczalności nie wskazania przez pracodawcę przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę tj. nienależyte wykonywanie pracy przez powoda i brak jego dyspozycyjności i mobilności.

Nie jest trafny również zarzut naruszenia art. 233 i 227 kodeksu postępowania cywilnego poprzez wyrokowanie na podstawie zebranego niepełnego materiału dowodowego oraz oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie świadków i nieuwzględnienie faktów mających istotne znaczenie dla sprawy, w szczególności wskazanie w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew jak i pisma pozwanego z dnia 20.09.2013 r. tj. brak zastosowania ustawy o zwolnieniach grupowych w niniejszej sprawie z uwagi na brak zatrudnienia wymaganej ustawą ilości pracowników, nienależyte wykonanie pracy przez powoda oraz brak jego dyspozycyjności i mobilności.

Zgodnie z przepisem art. 233§ 1 kpc Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Na mocy art.227 kpc przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Wskazać należy, iż w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy nie naruszył w/w przepisów. W szczególności nie można zgodzić się ze stroną pozwaną, iż Sąd Rejonowy rozstrzygnął sprawę o niepełny materiał dowodowy.

Zdaniem Sądu Okręgowego zebrany przez Sąd Rejonowy materiał dowodowy pozwalał na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Należy zgodzić się z Sądem Rejonowym, iż wobec jednoznacznych dowodów, potwierdzających, iż wypowiedzenie powodowi umowy o pracę nastąpiło wyłącznie z przyczyn dotyczących strony pozwanej tj. z powodu wypowiedzenia przez firmę (...) Spółka z o.o. w W. stronie pozwanej umowy o świadczenie usług w zakresie ochrony mienia wskutek pozyskania lepszej oferty, niecelowym było dopuszczenie dowodu z zeznań świadków zawnioskowanych przez stronę pozwaną na okoliczność przyczyn wypowiedzenia powodowi umowy o pracę. Natomiast odnośnie liczby pracowników zatrudnionych u strony pozwanej na dzień wypowiedzenia powodowi umowy o pracę to strona pozwana wskazała w piśmie procesowym z dnia 05.07.2011 r., że było zatrudnionych 78 pracowników a przepis art. 10 ust.1 cyt. ustawy wymaga dla przyjęcia zwolnienia indywidualnego zatrudnienia co najmniej 20 osób. Z w/w przyczyn zarzut strony pozwanej braku zastosowania ustawy o zwolnieniach grupowych w niniejszej sprawie z uwagi na brak zatrudnienia wymaganej ustawą ilości pracowników jak również nienależyte wykonanie pracy przez powoda oraz braku jego dyspozycyjności i mobilności nie może być uwzględniony.

Nie zasługuje na uwzględnienie naruszenie art. 328§ 2 kpc poprzez nie wskazanie w uzasadnieniu wyroku na jakich podstawach prawnych Sąd Rejonowy odmówił i pominął dowody z przesłuchania strony pozwanej oraz oddalił wnioski dowodowe pozwanego z przesłuchania świadków w postanowieniu dowodowym z dnia 30.09.2013 r.

Zgodne z przepisem art.328 § 2 kpc uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie ustalenie faktów, które Sąd uznał za udowodnione dowodów, na których się oparł i przyczyn , dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej , oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy nie uchybił temu przepisowi. Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku wskazał podstawę faktyczną rozstrzygnięcia tj. wskazał fakty, które uznał za udowodnione, dowody na których się oparł i przyczyny dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej oraz wyjaśnił podstawę prawną wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. W/w przepis nie wymaga podawania przez Sąd w uzasadnieniu orzeczenia podstawy prawnej na podstawie której Sąd oddala wniosek dowodowy.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut nierozpoznania istoty sprawy wskutek wadliwych postanowień dowodowych zaskarżonych poniżej wnioskowanych przez pozwanego świadków jak i pominięcie przesłuchania pozwanego co uniemożliwiało ustalenie istotnych dla sprawy kwestii czy w sprawie zachodzą przesłanki stosowania ustawy o zwolnieniach grupowych oraz na okoliczność, że przyczyną wypowiedzenia były przyczyny leżące po stronie powoda. Wskazać należy, iż w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy wbrew twierdzeniom strony pozwanej rozpoznał istotę sprawy i wydał słuszny wyrok.

Mając powyższe na względzie apelacja strony pozwanej podlegała oddaleniu na podstawie art.385 kpc.