Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1365/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 maja 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. O. prawa do ustalenia wysokości emerytury z uwzględnieniem aktualnej kwoty bazowej w części socjalnej z tytułu podlegania ubezpieczeniu społecznemu ponad 30 miesięcy po przyznaniu świadczenia.

Wnioskodawczyni odwołała się od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego w Łodzi, wnosząc o jej zmianę poprzez obliczenie ponownie emerytury według starych zasad podnosząc, że mimo urodzenia się po 31 grudnia 1948r. powinna skorzystać z możliwości przeliczenia świadczenia emerytalnego na starych zasadach z uwzględnieniem art.53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił co następuje:

M. O., urodzona (...), od dnia 29 września 2006 roku (tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego 55 lat) wnioskodawczym pobierała wcześniejszą emeryturę przyznaną decyzją z dnia 3 października 2006 roku na podstawie art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( decyzja k.69-70 akt ZUS).

Decyzją z dnia 30 marca 2012r. pozwany ZUS przyznał wnioskodawczyni emeryturę kapitałową na podstawie art.24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS 9 decyzja k.11-14 akt emerytalnych).

W dniu 10 października 2016 roku ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie prawa do emerytury w związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Decyzją z dnia 26 października 2016 roku organ rentowy przyznał M. O. emeryturę od dnia 1 października 2016 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Do wyliczenia emerytury przyjęto:

-

kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji

95.505,25 złotych,

-

kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego 602.815,04 złotych,

-

sumę pobranych emerytur 252.969,27 złotych,

-

średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach tj. 208,60 miesięcy.

W związku z tym kwota emerytury wyniosła 2134,95 złotych (decyzja k.14-15 akt ZUS).

Organ zawiesił wypłatę tak ustalonej emerytury z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia ze świadczeniem korzystniejszym dla wnioskodawczym.

Od tej decyzji wnioskodawczyni odwołała się do Sądu i prawomocnym wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2018 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie III AUa 805/17 zmienił wyrok Sądu Okręgowego i oddalił odwołanie wnioskodawczyni (wyrok z uzasadnieniem k.20-23).

W dniu 2 maja 2018r. M. O. wniosła o obliczenie emerytury z uwzględnieniem aktualnej kwoty bazowej do części socjalnej z tytułu podlegania ubezpieczeniu ponad 30 miesięcy po przyznaniu świadczenia.

Zaskarżoną aktualnie decyzją z dnia 23 maja 2018r. pozwany ZUS odmówił przeliczenia emerytury zgodnie z wnioskiem odwołującej.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie M. O. jest nie zasadne.

Spór w sprawie sprowadza się do możliwości zastosowania w stosunku do wnioskodawczyni dyspozycji art. 53 w związku z art.27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Zgodnie z art. 27 powołanej ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.

Z treści art. 53 ustawy wynika, że emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy ( ust.2).

Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury (ust.3).

Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (ust.4).

Z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni urodziła się (...) prawo do emerytury wcześniejszej miała przyznane w oparciu o przepisy art. 46 w zw. Z art. 29 ustawy emerytalnej i fakt przepracowania przez nią 30 miesięcy po nabyciu prawa do emerytury nie ma znaczenia. Stanowisko organu rentowego jest trafne a powoływane przez nią orzeczenia Sądu Najwyższego i innych sądów nie dotyczą kwestii daty urodzenia osób starających się o przeliczenie emerytury, która to data ma istotne znaczenie dla stosowania powyższych przepisów.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny i prawny Sąd Okręgowy, działając na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. w związku z przywołanymi wyżej przepisami, orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem.