Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Zambrowie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Tomasz Makaruk
ProtokolantDanuta Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2018 r. w Zambrowie na rozprawie
w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko J. M.

o zapłatę 674,73 zł

I.  powództwo oddala;

II.  przyznaje kuratorowi nieznanej z miejsca pobytu pozwanej J. M. r.pr. U. B. tytułem wynagrodzenia kwotę 108 (sto osiem) złotych, którą należy wypłacić z zaliczki zapisanej pod pozycją 500031296963 sum na zlecenie Sądu Okręgowego w Łomży;

III.  nakazuje zwrócić powódce (...) w siedzibą w W. kwotę 30 (trzydzieści) złotych uiszczoną tytułem nienależnej opłaty od zażalenia.

Sygn. akt I C 250/17 upr

UZASADNIENIE

Powódka (...) w W. w pozwie skierowanym przeciwko J. M. domagała się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 674,73 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Uzasadniając żądanie wskazała, iż pozwana po rozwiązaniu umowy z (...) (28.01.2011 r.) nie zwróciła dekodera, w związku z czym firma obciążyła ją karą umowną w wysokości 640 zł, wystawiając w dniu 20.05.2016 r. notę obciążeniową nr (...) z terminem płatności 03.06.2016 r. W dniu 14.07.2016 r. została zawarta umowa przelewu wierzytelności pomiędzy (...) a (...) w W. na mocy, której powódka nabyła między innymi wierzytelność objętą pozwem w niniejszej sprawie. Na dochodzoną pozwem kwotę oprócz kary umownej składa się kwota skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej stwierdzonej notą obciążeniową za okres od 04.06.2016 r. do 13.03.2017 r..

Ponieważ pozwana J. M. wymeldowała się z adresu wskazanego w pozwie 02.01.2013 r., Sąd na wniosek powódki, ustanowił kuratora celem reprezentowania interesów pozwanej w niniejszym postępowaniu. Kurator nieznanej z miejsca pobytu pozwanej J. M. podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 19 marca 2010 r. J. M. zawarła z (...) w W. umowę numer (...), na mocy której uzyskała dostęp do oferty programowej nadawcy satelitarnego. Jednocześnie abonentka otrzymała dekoder wraz z kartą dekodującą, które zobowiązana była zwrócić na swój koszt w terminie do 30 dni od rozwiązania lub wygaśnięcia umowy. W przypadku niezwrócenia przez nią urządzenia dekodującego lub karty w powyższym terminie, została zobowiązana do zapłaty kary umownej w wysokości określonej w cenniku.

W dniu 28 stycznia 2011 r. umowa numer (...) została rozwiązana.

W dniu 20 maja 2016 r. (...) w W. wystawił Notę obciążeniową numer (...), w której wezwał J. M. do zapłaty kary umownej z tytułu braku zwrotu sprzętu w wysokości 640 zł z terminem płatności 03.06.2016 r.

Na podstawie Umowy przelewu wierzytelności z dnia 14 lipca 2016 r. (...) w W. nabyła od (...) S.A. w W. wierzytelność wobec J. M. wynikającą z noty obciążeniowej numer (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyciąg z umowy przelewu (k.31-34), umowę z załącznikami, regulaminem (k.35-42), wezwanie do zapłaty (k.43).

Przelew wierzytelności (art. 509 kc i kolejne) powoduje tylko sukcesyjne wstąpienie cesjonariusza w miejsce cedenta, a dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie (art. 513 kc).

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na skutecznie podniesiony przez kuratora nieznanej z miejsca pobytu pozwanej zarzut przedawnienia roszczenia.

Ponieważ roszczenie powódki związane jest z prowadzeniem działalności gospodarczej, to termin przedawnienia roszczenia wynosi 3 lata.

Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu Uchwały z dnia 5 listopada 2014 r. w sprawie III CZP 76/14 (Legalis): „ (…) W orzecznictwie przyjmuje się, że zastrzeżenie kary umownej nie rodzi zobowiązania, z właściwości którego wynikałby określony termin spełnienia świadczenia, nie ma bowiem wystarczających podstaw do twierdzenia, że świadczenie kary umownej powinno nastąpić niezwłocznie po naruszeniu powinności kontraktowych (art. 455 KC), przeciwnie, wskazuje się, że jeżeli w umowie strony nie oznaczyły terminu spełnienia świadczenia z tytułu kar umownych, zobowiązanie takie ma charakter bezterminowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2011 r. III CSK 282/10). Pogląd ten należy podzielić (…). Można w tym miejscu zwrócić uwagę na zagadnienie przedawnienia roszczeń w zobowiązaniach bezterminowych, przy czym chodzi tu o początek biegu tego terminu. Jeżeli początku biegu tego terminu nie reguluje przepis szczególny (tak jak np. przy roszczeniach z odszkodowawczych z deliktu czyni to art. 442 KC) wówczas początek biegu terminu przedawnienia wyznaczyć należy według art. 120 § 1 zd. 2 KC. Przepis stanowi, że bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność (a więc wezwał dłużnika do spełnienia świadczenia) w najwcześniej możliwym terminie. Tak więc powołany przepis nie charakteryzuje wymagalności roszczenia w znaczeniu wyżej wskazanym, ale wyznacza początek biegu terminu przedawnienia roszczeń zobowiązań bezterminowych wskazując, że chodzi tu o datę, w której ta wymagalność nastąpiłaby, gdyby wezwania dokonano w najwcześniejszym możliwym terminie. Tak więc, rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia może wyprzedzać nadejście dnia wymagalności (…)”.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, co przyznała także powódka, iż umowa łącząca pozwaną z (...) w W. została rozwiązana 28 stycznia 2011 r.. Zgodnie z § 6 ust. 11 R. (...) „W przypadku rozwiązania bądź wygaśnięcia Umowy Abonenckiej, Abonent jest zobowiązany do zwrotu, na własny koszt i ryzyko, udostępnionego mu urządzenia Dekodującego i Karty w terminie do 30 (trzydziestu) dni od rozwiązania/wygaśnięcia Umowy Abonenckiej na adres (...)”. Powyższe powoduje, iż w przypadku pozwanej dekoder powinien zostać zwrócony do 27 lutego 2011 r..

Jak stanowi § 6 ust. 9 Regulaminu świadczenia usług, w przypadku niezwrócenia urządzenia dekodującego lub karty w terminie wskazanym w Regulaminie, Abonent będzie zobowiązany do zapłaty kary umownej w wysokości określonej w cenniku.

Oznacza to, iż w dniu 28 lutego 2011 r. rozpoczął się bieg trzyletniego terminu przedawnienia roszczenia o zapłatę kary umownej za niezwrócenie dekodera, albowiem w tym dniu (...) w W. mógł najwcześniej wezwać pozwaną do zapłaty kary umownej.

Ponieważ pozew o zapłatę kary umownej został wniesiony 14 marca 2017 r., w pełni zasadnym jest podniesiony przez kuratora nieznanej z miejsca pobytu pozwanej, zarzut przedawnienia roszczenia.

O wynagrodzeniu należnym kuratorowi nieznanej z miejsca pobytu pozwanej orzeczono na podstawie § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej z dnia 9 marca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 536).