Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 28 września 2018 r., Sąd Rejonowy oddalił wniosek B. T. i A. K. (1) o odłączenie z księgi wieczystej działki o nr (...) i przyłączenie jej do księgi wieczystej (...). W ocenie Sądu brak było podstaw do dokonania żądanego wpisu, gdyż wnioskodawcy nie wykazali, aby przysługiwało im którekolwiek z praw wskazanych w art. 626 ² § 2 kpc, w związku z czym nie posiadali oni legitymacji do złożenia wniosku. Z dołączonej do wniosku umowy sprzedaży wynika, że przedmiotem obrotu była działka nr (...).

W apelacji od powyższego postanowienia, uczestnik postępowania podniósł, że zgodnie z § 5 w zw. z § 1 opisanego we wniosku aktu notarialnego, G. (...) sprzedała na rzecz wnioskodawców udział wynoszący (...) i (...) w nieruchomości składającej się z działki nr (...) o powierzchni (...)ha. W związku z tym Sąd powinien wydać postanowienie o odłączeniu z księgi wieczystej wskazanej działki. Ponadto, z nieznanych przyczyn, Sąd ustalił, że uczestnik i wnioskodawcy wnieśli o założenie nowej księgi wieczystej.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja podlegała uwzględnieniu.

Rozpoznając wniosek o wpis, jak wynika z art. 626 ⁸ § 2 kpc, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do niego dokumentów oraz treść księgi wieczystej, nie może natomiast uwzględniać żadnych innych okoliczności, z dokumentów tych nie wynikających. Kognicja sądu wieczystoksięgowego jest zatem zawężona, ogranicza się bowiem do badania jedynie powyższych okoliczności, a zakres ten dotyczy sądów obu instancji: pierwszej - przy wpisie, jak i drugiej – przy rozpoznawaniu apelacji od wpisu, z wyjątkiem dowodu z dokumentu.

W rozpoznawanej sprawie, do wniosku złożonego w trybie art. 626 ^{( 4)} § 1 kpc, przedłożono akt notarialny z (...) r., rep. (...), w którym to wyraźnie stwierdza się, że A. P. działająca w imieniuG. (...) C., w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami / tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 121 /, zbywa B. T. udział wynoszący (...) w nieruchomości opisanej w § 1 aktu, niezbędnej do poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, położonej w J. nr (...), gmina C., stanowiącej działkę nr (...), a B. udział ten kupuje i oświadcza, że nabywa do majątku osobistego. Analogicznie w kolejnej literze § 5 aktu, sprzedano udział wynoszący (...), uczestniczce A. K. (2) / § 5 lit. a i b ww. aktu notarialnego /. W § 1 wyraźnie natomiast opisuje się działkę o nr (...), o powierzchni (...) ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr (...). Nie ulega zatem wątpliwości, że przedmiotem obrotu była wspomniana działka, a nie – wbrew rozważaniom Sądu pierwszej instancji – działka przyległa o nr (...), w której wnioskodawcy posiadają identyczne, jak w umowie sprzedaży udziały. To błędne ustalenie wynikało zapewne ze zbędnego powtórzenia w § 5 aktu notarialnego numeru działki przylegającej, gdy jednak jednoznacznie tam stwierdzono, że sprzedawane są udziały w nieruchomości opisanej w § 1 umowy. Tak więc wbrew odmiennemu stanowisku Sądu Rejonowego, wnioskodawcy byli legitymowani do złożenia przedmiotowego wniosku. Z uwagi na to, że Sąd I instancji nie rozpoznał istoty sprawy / gdyż podstawą oddalenia wniosku był brak legitymacji / Sąd odwoławczy uchylił zaskarżone orzeczenie na podstawie art. 386 § 4 kpc w zw. z art. 626 ^{( 1)} § 1 kpc i art. 13 § 2 kpc. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd zbada więc czy zaistniały podstawy do uwzględnienia wniosku wnioskodawców i wyda odpowiednie rozstrzygnięcie.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

  (...)

  (...)

  (...)

(...)

  (...)

  (...)

  (...)

  (...)

(...)

(...)

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

(...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

a.  (...)

(...)

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

a.  (...)

b.  (...)

2.  (...)

……………………………………