Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodniczący SSR Dorota Hańczyc - Górska

Protokolant Mateusz Goślicki

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2018 roku w L.

sprawy z powództwa małoletnich I. S. i P. S.

przeciwko: S. S.

o alimenty

I zasądza od pozwanego S. S. na rzecz córki I. S. urodzonej dnia (...) w W. tytułem alimentów kwotę 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych oraz na rzecz syna P. S. urodzonego dnia (...) w W. tytułem alimentów kwotę 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych tj. łącznie kwotę 1 300 (jeden tysiąc trzysta złotych) miesięcznie płatne do rąk matki D. S. z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 17 kwietnia 2018 roku;

II w pozostałej części powództwo oddala;

III koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi;

IV zasądza od pozwanego S. S. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Legionowie kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu;

V wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 roku (data prezentaty) małoletni I. S. i P. S. reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową D. S. zastępowaną przez profesjonalnego pełnomocnika adwokata M. M., złożyli pozew o zasądzenie od pozwanego S. S. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniej I. S. i w kwocie po 800 zł miesięcznie na rzecz małoletniego P. S., łącznie w kwocie po 1800 zł miesięcznie płatnych do rąk matki dzieci D. S., do dnia 10–tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia powództwa oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz D. S. kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że aktualnie zamieszkuje z dziećmi w mieszkaniu w W., którego miesięczny koszt utrzymania wynosi 700 złotych. Jako miesięczny koszt utrzymania małoletniej I. S. wskazała kwotę 1 700 złotych, zaś małoletniego P. S. kwotę 1300 złotych. Na kwotę odpowiadającą miesięcznemu utrzymaniu małoletniej córki jej zdaniem składają się wydatki w postaci: wyżywienia w kwocie 500 zł miesięcznie, dentysta w kwocie około 60 zł raz na trzy miesiące, lekarstwa (w tym witaminy dla dziecka) w kwocie około 100 zł miesięcznie, środki higieny i czystości oraz kosmetyki (w tym pielucho-majtki) w kwocie około 200 zł miesięcznie, obuwie, odzież i bielizna (w zależności od pory roku) w kwocie około 300-400 zł miesięcznie, rozrywka dla dziecka w kwocie około 100 zł miesięcznie, jak również zabawki, książeczki oraz pomoce edukacyjne w kwocie około 200 zł miesięcznie. Na kwotę odpowiadającą miesięcznemu utrzymaniu małoletniego P. S. składają się natomiast wydatki w postaci: wyżywienia (w tym warzywa i owoce oraz mleko modyfikowane NAN) w kwocie około 300 zł miesięcznie, wizyty lekarskie (w tym obowiązkowe szczepienia dziecka) w kwocie około 40 zł miesięcznie, lekarstwa (w tym witaminy dla dziecka) w kwocie około 100 zł miesięcznie, środki higieny i czystości oraz kosmetyki (w tym pieluchy jednorazowe) w kwocie około 300 zł miesięcznie, obuwie, odzież i bielizna (w zależności od pory roku) w kwocie około 200 zł miesięcznie oraz zabawki w kwocie 50 zł miesięcznie. Małoletni powodowie są dziećmi zdrowymi. Matka małoletnich podała, że pozwany nie pomaga jej w opiece nad dziećmi, nie łoży na ich utrzymanie. D. S. utrzymuje się z zasiłku macierzyńskiego oraz świadczenia 500 +. Pozwany z kolei posiada wyższe wykształcenie, pracuje i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 4500 złotych, a w miesiącu lutym 2018 roku otrzymał premię w kwocie 12 000 złotych. Jest współwłaścicielem mieszkania położonego w W. oraz nieruchomości rolnej położonej we wsi T.. (dowód: pozew k. 3 - 13).

Na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 roku, pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów wniósł o zasądzenie alimentów w łącznej kwocie 1400-1800 zł miesięcznie (k. 112). W toku postępowania i na rozprawie w dniu 3 października 2018 roku, pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów podtrzymywał powództwo. (k. 145 - verte)

W odpowiedzi na pozew pozwany S. S. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika radcę prawnego R. P., uznał powództwo do kwoty po 500 zł na rzecz małoletniej I. S. i w kwocie po 400 zł na rzecz małoletniego P. S., łącznie w kwocie po 900 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa (k. 77 – 79).

Na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 roku pełnomocnik pozwanego wniósł o zasądzenie alimentów w łącznej kwocie 1200 zł miesięcznie. (k. 112) W toku postępowania i na rozprawie w dniu 3 października 2018 roku, pełnomocnik pozwanego podtrzymywał swoje stanowisko i oświadczył, że pozwany uznaje powództwo do kwoty 1200 złotych na dwoje dzieci oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. (k. 145 - verte)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia I. S. urodzona dnia (...) w W., dla której sporządzono akt urodzenia nr X/957/2015 ma obecnie 3 lata. (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 15) Małoletni P. S. urodzony dnia (...) w W., dla którego sporządzono akt urodzenia nr 1465011/00/AU/ (...) ma niespełna dwa lata. (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 16) Powodowie pochodzą z nieformalnego związku (...). Rodzice małoletnich pozostawali ze sobą w związku do dnia 1 marca 2018 roku, po czym pozwany wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania w W.. Od dnia 12 stycznia 2018 roku małoletni zameldowani są na pobyt stały w mieszkaniu w W. (dowód: zaświadczenia o zameldowaniu na pobyt stały k. 17 i 18), gdzie do chwili obecnej zamieszkują razem ze swoją matką. Małoletni powodowie są dziećmi zdrowymi, chorują na choroby wieku dziecięcego.

Ponadto małoletnia powódka I. S. od dnia 1 września 2018 roku uczęszcza do publicznego przedszkola, za które matka płaci miesięczną opłatę w kwocie 120 zł wraz z wyżywieniem plus średnio opłatę w kwocie około 5 zł za każdy dzień (za każdą kolejną godzinę po godzinie 13.00 w przedszkolu jest liczona opłata w kwocie 1 zł). Dodatkowo we wrześniu bieżącego roku matka małoletniej uiściła kwotę 40 zł za ubezpieczenie małoletniej oraz kwotę 30 zł na radę rodziców. (dowód: dowód wpłaty k. 19)

Małoletni P. S. od dnia 3 września 2018 roku uczęszcza do żłobka, za które matka uiszcza miesięcznie czesne w kwocie 900 zł. (dowód: umowa z dnia 03.09.2018 roku k. 139-142, dowód wpłaty k. 149)

W ostatnim czasie matka małoletnich powodów wyremontowała pokój dzieci, tj. pomalowała ściany, odmalowała łóżko oraz zakupiła dwie szafy, ławeczkę, jak również zabawki. (dowód: faktura VAT nr (...) k. 120, faktura VAT nr (...) k. 120, faktura VAT nr (...) k. 121, faktura VAT nr (...) k. 122 oraz faktura VAT (...) k. 164) Małoletni przebywają i pozostają pod opieką swojej matki, jednakże ojciec małoletnich spotyka się z dziećmi w każdą środę przez około 2-3 godziny i zabiera dzieci w sobotę lub w niedzielę w każdym tygodniu. Wówczas pozwany pokrywa koszty utrzymania małoletnich powodów. Ponadto zakupił drewniany domek do ogródka dla dzieci oraz kamizelki dla dzieci, a także matka małoletnich otrzymuje odzież dla dzieci od rodziny pozwanego. (dowód: faktura VAT (...)) Małoletni powodowie chorują na choroby wieku dziecięcego. D. S. poniosła w miesiącu lipcu koszty szczepienia dzieci w kwocie 520 złotych.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów w pozwie oszacowała miesięczny koszt ich utrzymania na kwotę 3000 zł, z czego utrzymanie małoletniej I. S., to kwota około 1700 zł miesięcznie, natomiast małoletniego P. S., to kwota około 1000-1300 zł miesięcznie. Na poparcie swoich twierdzeń dotyczących kosztów utrzymania małoletnich dzieci ich matka złożył rachunki i faktury. (dowód: kopia wyciągu z rachunku bankowego przedstawicielki ustawowej (...) k. 26-30, kopia potwierdzenia zamówienia nr (...) k. 31, kopia potwierdzenia zamówienia nr (...) k. 32, faktura nr (...) k. 119, faktura VAT nr (...) k. 123-124, faktura VAT nr (...) k. 125, faktura nr (...) k. 150, faktura VAT nr (...) k. 151-152, faktura VAT nr (...) k. 153, faktura VAT nr (...) k. 154 faktura VAT nr (...) k. 155, faktura nr (...) k. 156, faktura VAT nr (...) k. 157-158, faktura VAT nr (...) k. 160, faktura VAT nr (...) k. 161-162 oraz faktura VAT nr (...)).W toku przesłuchania na rozprawie w dniu 3 października 2018 roku podała, że miesięczne koszty utrzymania córki wynoszą ponad jeden tysiąc złotych i taką samą kwotę wskazała jako koszty utrzymania syna.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów D. S. ma 29 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem administracji. Od dnia 1 października 2018 roku pracuje jako monter tworzyw sztucznych w RaviMedzie w Ł. z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 1500 zł miesięcznie. (dowód: umowa o pracę z dnia 1 października 2018 roku k. 147) Ponadto przedstawicielka ustawowa pracując przed 2015 roku w Cyfrowym P. zarabiała kwotę około 4500 zł miesięcznie. Wcześniej przebywała natomiast na zasiłku chorobowym, na którym otrzymywała kwotę około 5000 zł miesięcznie, a następnie na urlopie macierzyńskim, na którym otrzymywała kwotę około 7000 zł miesięcznie. (dowód: kopia zaświadczenia o wypłaconych zasiłkach i świadczeniach od dnia 01 stycznia 2018 roku do dnia 10 maja 2018 roku k. 71) W 2017 roku przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów osiągnęła dochód w kwocie 83 698, 15 zł. (dowód: kopia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2017 PIT-36 k. 59-64) Ponadto od dnia 1 stycznia 2017 roku otrzymuje comiesięczne świadczenie 500+. (dowód: zaświadczenie z Ośrodka Pomocy (...) w W. k. 72) Jest właścicielem samochodu marki F. (...) o wartości 20 000 zł, posiada oszczędności w kwocie 1000 zł, jednakże nie posiada żadnych lokat, ruchomości, czy też nieruchomości. Choruje na reumatyzm i chorobę tkanki łącznej, ale nie przyjmuje na stałe żadnych leków. Co pół roku jeździ do laryngologa i przechodzi okresowe badania morfologiczne. Jako miesięczny koszt swojego utrzymania, matka małoletnich podała: wyżywienie w kwocie około 500 zł miesięcznie, ubrania w kwocie około 100 zł miesięcznie oraz fryzjer w kwocie 35 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania, do których zalicza się: czynsz w kwocie 496,35 zł miesięcznie (dowód: informacja o wysokości opłat od 1 marca 2018 roku k. 19), gaz w kwocie około 110 zł miesięcznie (dowód: kopia faktury VAT nr (...) z dnia 01.02.2018 roku k. 20, kopia faktury (...) nr (...) z dnia 01.02.2018 roku k. 21 oraz kopia faktury (...) nr (...) z dnia 01.02.2018 roku k. 22) oraz energia elektryczna w kwocie około 40 zł miesięcznie. (dowód: kopia faktura nr (...) z dnia 31.12.2017 roku k. 23, kopia faktura nr (...) z dnia 31.01.2018 roku k. 24, kopia faktura nr (...) z dnia 28.02.2018 roku k. 25 oraz dowód z przesłuchania przedstawicielki ustawowej D. S. k. 143 – verte –145 – verte, 145, dowód z przesłuchania pozwanego S. S. k. 145 – verte - 145 ).

Pozwany S. S. ma 37 lat, posiada wykształcenie licencjackie o kierunku logistyka. Z uwagi na okoliczność, że nie zna języka angielskiego, co stanowi barierę w wykonywaniu tego zawodu, nie pracuje w nim. W chwili obecnej prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...) z siedzibą w W.. (dowód: kopia wydruku z CEiIoDGRP k. 98) Współpracuje z firmą obsługującą Cyfrowy P. i z tego tytułu osiąga miesięczne przychody oscylujące pomiędzy kwotą 4800 zł złotych brutto do kwoty 7923,15 złotych brutto oraz dodatek w kwocie 200 zł. Aktualnie otrzymuje kwotę 24 złote brutto za godzinę świadczenia usług. (dowód: kopia aneksu nr (...) do umowy z dnia 1 kwietnia 2016 roku k. 135, kopie faktur k. 91 - 93) Z kwoty tej pozwany opłaca ZUS w kwocie ponad 1200 zł. (dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 9 maja 2018 roku, numer transakcji (...) k. 94) Ponadto odprowadza podatek VAT od otrzymywanego wynagrodzenia oraz podatek dochodowy. Po odliczeniu wskazanych zobowiązań pozostaje mu do dyspozycji kwota około 3500 zł miesięcznie. (dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 23 marca 2018 roku, numer transakcji (...) k. 96, potwierdzenie przelewu z dnia 25 kwietnia 2018 roku, numer transakcji (...) k. 97 oraz potwierdzenie przelewu z dnia 25 maja 2018 roku, numer transakcji (...) k. 95) W 2017 roku osiągnął przychód, przy czym wykazał przychód z umowy najmu, w kwocie 86 735,99 złotych, zaś dochód w kwocie 29 827,92 złotych. (dowód: kopia PIT 36 k. 82 – 85) Dodatkowo w miesiącu lutym bieżącego roku otrzymał premię w kwocie około 6000 zł brutto, z której to kwoty spłacił kredyt matki małoletnich w kwocie 5000 zł. Ponadto do miesiąca lipca bieżącego roku opłacał telefon i internet matki małoletnich. Pozwany mieszka w wynajętym mieszkaniu, za które płaci czynsz w kwocie 1500 zł miesięcznie. (dowód: kopia umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia 1 czerwca 2018 roku k. 128) Poza kosztem opłaty czynszu, pozwany nie podał i nie udokumentował żadnych innych kosztów związanych z eksploatacją mieszkania. Jest właścicielem nieruchomości rolnej położonej w miejscowości T., którą otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców. (dowód: kopia aktu notarialnego Repertorium A nr 3847/2015 z dnia 25 kwietnia 2015 roku k. 33-35) Z tego tytułu otrzymuje roczną dotację unijną w kwocie 1200 zł. Pozwany ze swoją byłą żoną J. D. jest współwłaścicielem mieszkania położonego w W.. (dowód: kopia aktu notarialnego Repertorium A nr 1741/2009 z dnia 1 kwietnia 2009 roku k. 36-43) Mieszkanie ma powierzchni 67,8 m ² i zostało zakupione za kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich w 2010 roku na okres 35 lat, którego miesięczna rata wynosi około 1550 zł w zależności od kursu (...) (dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 16 lipca 2018 roku k. 130) oraz opłata czynszu w kwocie 600 zł. (dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 17 lipca 2018 roku k. 131) W chwili obecnej mieszkanie to jest wynajmowane za kwotę 2200 zł. Po spłacie kredytu zaciągniętego w celu zakupu tegoż mieszkania i opłaceniu czynsz do kosztów jego utrzymania pozwany dokłada kwotę 100 złotych miesięcznie oraz opłaca podatek w kwocie 100 złotych. Pozwany nie dokonał podziału majątku wspólnego z byłą żoną, bowiem aktualnie wysokość kredytu pozostałego do spłaty przewyższa wartość mieszkania. Pozwany nie posiada oszczędności i zmuszony był zaciągnąć kredyt na życie w kwocie 3000 zł. Jako miesięczne koszty swojego utrzymania ojciec małoletnich podał następujące kwoty: wyżywienie w kwocie 500 zł miesięcznie, media i koszty dojazdu do pracy w kwocie około 150 zł miesięcznie oraz koszt ubrań, czy też ewentualnie wizyty u lekarza w kwocie około 150 zł miesięcznie. S. S. przyznał, że miał problemy z alkoholem, spożywał alkohol ciągami przez 1 – 2 dni raz na trzy miesiące, co było bezpośrednią przyczyną jego rozstania z matką małoletnich powodów. Podjął intensywne leczenie i uczęszcza na terapię. (dowód: kopia Zaświadczenia k. 129, zeznania świadka K. P. k. 112 – verte – 113, przesłuchanie pozwanego S. S. k. 144v-145).

W ocenie Sądu Rejonowego zasługuje na uwzględnienie dowód z zeznań świadka K. P., bowiem jest on osobą obcą dla stron postępowania, a jego zeznania korespondowały z istocie z dowodem z przesłuchania stron, choć zeznania te nie miały istotnego znaczenia w sprawie, bowiem świadek ten potwierdził nadużywanie alkoholu przez pozwanego w okresie przed nawiązaniem znajomości z matką małoletnich powodów, kiedy zamieszkiwali wspólnie. Przyznał, że D. S. skarżyła się na pozwanego, że nadużywa alkoholu, zaś pozwany kontaktuje się z dziećmi, tęskni za nimi. Rzadko jednak przebywał w miejscu zamieszkania stron i nie widział osobiście pozwanego znajdującego się pod wpływem alkoholu od sześciu lat.

Sąd dał wiarę dowodowi z przesłuchania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów D. S. w części i pozwanego S. S., albowiem zeznali oni w sposób logiczny i konsekwentny, a ich twierdzenia zostały wykazane złożonymi do akt dokumentami, a nadto ich zeznania w istocie korespondują ze sobą.

W ocenie Sądu Rejonowego nie mogą się ostać twierdzenia D. S. dotyczące wysokości kosztów utrzymania małoletnich powodów. Faktury dołączone do pozwu za zakup żywności, obejmują zakup wszystkich produktów żywnościowych, w tym również środków chemicznych, jednakże z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż nie wszystkie zakupione produkty spożywcze czy też kosmetyczne są spożywane lub zużywane przez dzieci, a zakupione środki chemiczne nie służą jedynie ich potrzebom. W konsekwencji przyjąć należy, że faktury stanowią potwierdzenie zakupu danych towarów, jednak nie wynika z nich, zaspokojeniu czyich potrzeb mają one służyć. Wyciąg z rachunku bankowego matki małoletnich również nie stanowi wiarygodnego źródła ponoszonych na rzecz małoletnich kosztów, albowiem w wyciągu takim wykazano jedynie listę transakcji i ich kwotę, nie jest tam natomiast wyszczególnione, co i dla kogo zostało zakupione, a zatem przyjąć należy, że zakupione towary są przeznaczone na utrzymanie całej rodziny. Strony zgodnie podały, że dzieci nie wymagają żadnej szczególnej diety, a małoletni żywi się przede wszystkim warzywami. Ponadto dzieci uczęszczają do żłobka i do przedszkola, gdzie mają zapewnione posiłki w postaci śniadań, obiadów i podwieczorków. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że dzieci w wieku małoletnich powodów nie rosną już tak szybko i wskazany przez matkę małoletniej koszt 300-400 zł miesięcznie za zakup obuwia, odzieży oraz bielizny jest zbyt wygórowany, a przede wszystkim nie został w żaden sposób udokumentowany przez przedstawicielkę ustawową. Ponadto babcia ojczysta zakupuje ubranka dla małoletniej, a ubranka dla małoletniego przekazywane są także przez siostrę pozwanego. Ze złożonej do akt niniejszej sprawy faktury wynika, że małoletni został ostatnio zaszczepiony, koszt szczepień wyniósł kwotę 520 zł, jednakże należy mieć na uwadze, że szczepienia takie nie są dokonywane co miesiąc, a dzieci stron nie chorują przewlekle. W przypadku, gdy małoletnia I. S. choruje, wówczas odejmowana jest stawka żywieniowa za opłaty w przedszkolu, a co za tym idzie powoduje to obniżenie opłaty miesięcznej za przedszkole. Małoletni P. S. chorował ostatnio na bostonkę i za leki matka zapłaciła kwotę ponad 120 zł. Według twierdzeń matki choruje on często, średnio dwa razy w ciągu miesiąca. Należy uwzględnić okoliczność, iż w czasie kiedy dzieci przebywają pod opieką ojca pozostają na jego utrzymaniu. W ostatnim okresie zapłacił on za wizytę córki u dentysty, ponieważ ma próchnicę. Sąd nie dał również wiary twierdzeniom matki dotyczącym kosztów ponoszonych przez nią w zakresie rozrywek dla dzieci, zabawek, książeczek oraz pomocy edukacyjnych dla małoletniej I. w kwocie około 300 zł miesięcznie, albowiem pojęcie rozrywki dla dziecka i zakres wchodzący w przedmiotową „rozrywkę” nie został w żaden sposób sprecyzowany przez matkę małoletniej. Ponadto na zakup zabawek dla małoletniego P. wskazała ona kwotę 50 zł miesięcznie. W niniejszym zakresie pozostają rozbieżności, ponieważ w toku postępowania, przedstawicielka ustawowa podała, że za książeczki, kolorowanki oraz wyklejanki płaci kwotę 100 zł miesięcznie. D. S. przyznała, że to pozwany zabiera dzieci na różnego rodzaju rozrywki w postaci basenu czy też trampolin.

Prawdziwość oraz rzetelność dołączonych do akt niniejszej sprawy dokumentów nie wzbudziła wątpliwości Sądu, stąd też uznano je za wiarygodny materiał dowodowy i oparto na nich ustalenia stanu faktycznego.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, przedmiotowe powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o., wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania , a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Bezspornym w sprawie jest, że pozwany jest ojcem małoletnich powodów I. S. i P. S.. Rodzice małoletnich powodów zamieszkują w rozłączeniu. Dzieci zamieszkuje z matką, która je wychowuje. Ciąży, zatem na pozwanym obowiązek alimentacyjny względem małoletnich powodów.

Małoletnia powódka I. S. ma obecnie 3 lata i uczęszcza do publicznego przedszkola. Miesięczna opłata za wyżywienie w przedszkolu wynosi 120 złotych, do której dochodzi opłata w kwocie 1 złotych za każdą godzinę pobytu w przedszkolu po godzinie 13.00. Małoletnia powódka jest zdrowa, choruje na choroby wieku dziecięcego. Nie wymaga stosowania specjalnej diety.

Małoletni powód P. S. aktualnie ma niespełna 2 lata i uczęszcza do prywatnego żłobka. Czesne za uczęszczanie do żłobka wynosi 900 złotych. Małoletni powód jest zdrowy, nie wymaga stosowania specjalnej diety.

Matka małoletnich powodów D. S. obecnie pracuje i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu w kwocie około 1500 złotych. Nie choruje przewlekle, nie przyjmuje na stałe żadnych leków. Nie ma innych osób na utrzymaniu poza małoletnimi powodami.

Ojciec małoletnich powodów S. S. prowadzi działalność gospodarczą i z tego tytułu osiąga dochody w kwocie zależnej od liczby przepracowanych godzin z wynagrodzeniem za godzinę pracy w wysokości brutto 24 złote. Nie choruje na stałe. W niniejszej sprawie poza sporem pozostaje okoliczność, iż pozwany widuje się z dziećmi, utrzymuje z nimi kontakt, bierze udział w ich wychowaniu, łoży na ich rzecz alimenty, jak również poświęca im swój czas wolny oraz kupuje dla nich dodatkowe zabawki czy ubrania. Pozwany po wyprowadzce od swojej partnerki, wynajmował pokój u swojego kolegi, następnie zdecydował się na wynajęcie mieszkania, żeby zapewnić odpowiednie miejsce do odbywania kontaktów z dziećmi. Ponadto pozwany zaczął uczęszczać na terapię odwykową. (dowód: zaświadczenie wystawione przez Centrum Odwykowe Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w W. k. 129) Pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu poza małoletnimi powodami.

Dochody uzyskiwane przez rodziców małoletnich powodów, a zwłaszcza dochody ich matki, nie są wysokie. Stwierdzić należy, iż trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są, zatem, dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych. ( Tak : Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, wydanie II zmienione, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 803). Zauważyć należy, że fakt, iż pozwany jest obciążony spłatą zadłużenia na rzecz osób trzecich nie zwalnia go od obowiązku łożenia alimentów na rzecz małoletnich powodów. W podobnej sytuacji Sąd Najwyższy orzekł w dniu 14 czerwca 1963 r. ( III CR70/63, OSNCP 1964, nr 6 poz. 116 ), iż okoliczność, że ojciec dzieci jest dłużnikiem innej osoby, nie pozbawia dzieci prawa dochodzenia alimentów od ojca. Mają one interes prawny w uzyskaniu wyroku zasądzającego alimenty, aby móc wyegzekwować swoją należność i partycypować w podziale funduszy uzyskanych w drodze egzekucji w zbiegu z innymi wierzycielami.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego matka małoletnich powodów zawyżyła koszty ich utrzymania wskazując w pozwie łączną kwotę 3000 złotych, a w toku postępowania podając, iż na utrzymanie dzieci przeznacza miesięcznie kwotę ponad 2000 złotych. Podała bowiem, że na wyżywienie córki i syna przeznacza kwotę po 500 złotych na każde z nich, łącznie kwotę 1000 złotych miesięcznie, przy czym małoletnia powódka uczęszcza do przedszkola, zaś małoletni powód - do żłobka, a zatem konieczne jest tylko zapewnienie im wyżywienia częściowo w ciągu tygodnia, a w całości podczas weekendów. Zaznaczyć należy, iż w każdy weekend miesiąca, małoletni przez jeden dzień oraz w czasie jednego popołudnia w tygodniu pozostają pod opieką pozwanego i na jego utrzymaniu. Także pozostałe wydatki jak choćby na odzież i obuwie czy zabawki oraz środki higieny są zawyżone. Mało prawdopodobne jest, aby na zabawki matka powodów przeznaczała kwotę 300 – 400 złotych miesięcznie przy uzyskiwanym wynagrodzeniu w kwocie 1500 złotych miesięcznie. Ponadto, po przeanalizowaniu dochodów uzyskiwanych przez oboje rodziców, nie sposób przyjąć, aby konieczne było zakupowanie powodom drogiej odzieży lub w nadmiernej ilości. Matka małoletnich otrzymuje odzież dla dzieci od pozwanego i jego rodziny, a zatem jedynie uzupełnia ją o niezbędne rzeczy. Niewątpliwie wskazany miesięczny koszt zakupu odzieży, jest w ocenie Sądu Rejonowego znacznie zawyżony. Należy dbać o zdrowie dziecka, a zatem zakup odpowiednich szczepionek czy też wydatki na stomatologa są niezbędne. Małoletni powodowie są dziećmi zdrowymi, nie wymagają stosowania specjalnej diety. Wskazać należy, że także pozwany zakupuje na rzecz dzieci odzież, obuwie czy też zabawki i inne drobne przedmioty. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż nie jest możliwe, aby matka małoletnich powodów na miesięczne ich utrzymanie przeznaczała kwotę początkowo, jak podała, 3000 złotych, później ponad 2000 złotych przy uzyskiwanych zarobkach 1500 złotych miesięcznie, świadczeniu 500 + i alimentach od pozwanego aktualnie w kwocie łącznej 1300 złotych miesięcznie. Stąd w ocenie Sądu Rejonowego kwota ta nie jest wiarygodna, co wykazane zostało powyżej. Ponadto D. S. w toku postępowania nie wykazała aby takie kwoty miesięcznie przeznaczała na utrzymanie dzieci.

Jak powyżej wskazano zakres świadczeń alimentacyjnych uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych, które, już tylko z uwagi na wiek dzieci i okoliczność, że uczęszczają one odpowiednio do przedszkola i do żłobka są znaczne oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 k. r. o.). Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów kształtują się na poziomie od 800 – do 1100 złotych miesięcznie na każdego z nich, jednak ograniczone są możliwościami majątkowymi i zarobkowymi ich rodziców. Możliwości zarobkowe zobowiązanych nie zawsze mogą być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami; obejmują one, bowiem także wysokość zarobków lub dochodów, które zobowiązany jest w stanie uzyskać. ( Tak: OSNCP 1988, nr 4, poz. 42 ) W ocenie Sądu Rejonowego pozwany wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe prowadząc działalność gospodarczą, bowiem pracuje przez około 47 godzin w tygodniu, a przy posiadanym, jedynie licencjackim, wykształceniu należy domniemywać, iż zmiana zatrudnienia nie spowoduje w jego wypadku osiągnięcia wyższych dochodów. Natomiast D. S., jak sama przyznała mogłaby powrócić do pracy w Cyfrowym P. pod warunkiem umieszczenia dzieci odpowiednio w przedszkolu i żłobku położonym w pobliżu miejsca jej pracy. Podjęła decyzję o zatrudnieniu w pobliżu miejsca zamieszkania, nie wykorzystuje więc swoich możliwości zarobkowych w całości. Pracuje bowiem z wynagrodzeniem w kwocie około 1500 złotych netto miesięcznie, przy czym posiada średnie wykształcenie. Nie poszukuje innego zatrudnienia. Jest osobą stosunkowo młodą, zdrową i prężną. Z drugiej jednak strony stanowisko matki małoletnich powodów, z uwagi na ich wiek, można uznać za usprawiedliwione. Przez podjęcie zatrudnienia w pobliżu miejsca zamieszkania matka nie musi wozić dzieci do żłobka lub przedszkola do W., dzieci spędzają więcej czasu z matką, są bardziej wypoczęte. W takiej jednak sytuacji należy rozważyć zmniejszenie wydatków czynionych na małoletnie dzieci uwzględniając aktualną sytuację majątkową i zarobkową ich rodziców.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Do dnia wspólnego zamieszkiwania, rodzice małoletnich wspólnie ponosili koszty związane z utrzymaniem małoletnich, natomiast od momentu wyprowadzenia się pozwanego, przekazał on dobrowolnie w miesiącu marcu 2018 roku kwotę 1500 zł na dzieci. Małoletnie nie są jeszcze dziećmi pełnoletnimi, stąd też ciężar ich wychowania oraz utrzymania spoczywa na ich rodzicach. Małoletni nie posiadają również majątku, z którego mogłyby być zaspakajane ich usprawiedliwione potrzeby.

Z treści art. 135 § 1 i 2 k.r.o. wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, natomiast zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Podkreślić należy, iż na obojgu rodzicach ciąży obowiązek utrzymania małoletnich dzieci. Matka powodów również powinna wykorzystywać swe możliwości zarobkowe, aby poprawić sytuację materialną zarówno swoją jak i dzieci. W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów jest wystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb dzieci takich jak normalne warunki bytowania i prawidłowy rozwój fizyczny, przy przyjęciu kryterium równej stopy życiowej rodziców i dzieci, oraz zapewni im odpowiedni do ich wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój umysłowy, a także rozrywki i wypoczynek obecnie oraz w okresie najbliższego rozwoju. Sąd Rejonowy ustalając wysokość alimentów na rzecz dzieci nie może naruszać zasady równej stopy życiowej dzieci i ich rodziców. Przy zasądzeniu alimentów w wyższej kwocie w ocenie Sądu Rejonowego, doszłoby do jej naruszenia. Przy ustalaniu wysokości świadczenia alimentacyjnego od pozwanego na rzecz dzieci Sąd Rejonowy wziął też pod uwagę okoliczność, że S. S. spędza z powodami w każdy weekendy miesiąca jeden dzień oraz jedno popołudnie w tygodniu. W tym czasie małoletni powodowie pozostaje na jego wyłącznym utrzymaniu.

Ustalając wysokość alimentów Sąd miał też na względzie możliwości zarobkowe ojca dziecka. Ustalone świadczenie alimentacyjne nie doprowadzi go do niedostatku, bowiem uzyskuje on dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zasądzona w wyroku kwota alimentów stanowi znaczną część całkowitego, miesięcznego kosztu utrzymania małoletnich powodów. W pozostałym zakresie w kosztach utrzymania małoletnich I. i P. S. powinna partycypować ich matka.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w wyroku z mocy artykułu 128, 135 i 133 kro, oddalając powództwo w pozostałej części jako zbyt wygórowane. Jako że małoletni powodowie nie wykazali, aby istniały niezaspokojone ich potrzeby za okres przed wytoczeniem powództwa albo też, że dla ich zaspokojenia zaciągnięte zostały zobowiązania wobec osób trzecich, Sąd zasądził na ich rzecz rentę alimentacyjną jedynie od dnia wytoczenia powództwa.

O rygorze natychmiastowej wykonalności w punkcie pierwszym wyroku Sąd orzekł na zasadzie artykułu 333 § 1 punkt 1 k. p. c .

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 100 k.p.c., w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Jako że Sąd uwzględnił powództwo tylko częściowo, a w pozostałym zakresie, powództwo oddalił, koszty postępowania wzajemnie zniósł. Ponadto z mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2004 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczoną opłatę od pozwu w części uwzględnionego żądania.

z/odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikom stron bez pouczeń.

L. dnia 5 listopada 2018 roku