Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 05 września 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

przeciwko (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. kwotę 3614,27 zł (trzy tysiące sześćset czternaście złotych dwadzieścia siedem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 15 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1017 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: V GC 1239/18 upr

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 19 września 2018 roku

Powódka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. w dniu 19 stycznia 2018 roku złożyła do tut. Sądu pozew przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. o zapłatę. Powódka żądała zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kwoty 3.614,27 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 15 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, w ramach prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej zajmuje się konserwacją i naprawą pojazdów samochodowych. W dniu 31 marca 2016 roku doszło do powstania szkody w pojeździe marki K. (...) o nr rej. (...) z którego korzystała, jako leasingobiorca, pozwana. W związku z tym, (...) Sp. z o.o. zleciła naprawę rzeczonego pojazdu powódce. Powódka należycie wywiązała się z umowy i naprawiła uszkodzony pojazd, a następnie wystawiła fakturę VAT nr (...) z dnia 31 marca 2016 roku na kwotę 4.445,55 zł, której termin zapłaty upłynął w dniu 14 kwietnia 2016 roku. Pozwana odebrała naprawiony pojazd i nie zgłaszała uwag do wykonanej naprawy. Niemniej pozwana nie dokonała zapłaty za naprawę pojazdu w całości. Powódka nadmieniła, iż ubezpieczycielem sprawcy szkody w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych był (...) S.A., który uznał swoją odpowiedzialność za przedmiotową szkodę i wypłacił odszkodowanie w wysokości 3.614,27 zł na konto leasingodawcy jako właściciela pojazdu. Pozwana uregulowała natomiast kwotę 831,28 zł będącą równowartością podatku VAT wynikającego z wystawionej faktury. Powódka wskazała, iż z uwagi na fakt, że to pozwana zleciła powódce naprawę pojazdu jest ona obowiązana do uregulowania należności za naprawę pojazdu. Odnośnie odsetek wskazała, iż wnosi o zasądzenie odsetek ustawowych od dnia 15 kwietnia 2016 roku tj. od dnia następnego po dniu w którym upłynął termin do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 31 marca 2016 roku.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu Wydziale V Gospodarczym w dniu 12 marca 2018 roku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem pozwu.

Pozwana (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. w przepisanym terminie wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana zakwestionowała, aby po stronie powódki powstało roszczenie objęte pozwem i wskazała, iż nie łączy jej z powódką żaden stosunek prawny. Wskazała, iż nie jest właścicielem pojazdu a jedynie z niego korzysta, zaś właścicielem jest (...) Fundusz (...), który otrzymał odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu od towarzystwa ubezpieczeniowego.

Sąd ustalił, co następuje :

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. w ramach prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej zajmuje się konserwacją i naprawą pojazdów samochodowych. Postanowieniem z dnia 12 stycznia 2018 roku spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. zmieniła nazwę na (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T..

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. zlecił spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. naprawę pojazdu K. (...) o nr rej. (...). Nadto upoważnił zakład naprawczy do bezgotówkowego rozliczenia szkody i odbioru odszkodowania za naprawę samochodu marki K. (...) z tytułu szkody nr (...), jednocześnie zobowiązując się w przypadku braku odpowiedzialności towarzystwa (...), do pokrycia kosztów naprawy z własnych środków. Sporządzona kalkulacja naprawy określała koszty naprawy na kwotę 4.620,48 zł brutto (3.756,49 zł netto + 863,99 zł VAT).

Właścicielem pojazdu K. (...) o nr rej. (...) jest (...) S.A., zaś leasingobiorcą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G..

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu VII Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego, k. 23; wydruk z krajowego rejestru sądowego KRS: (...), k. 14-15; kalkulacja naprawy nr (...), k. 16-17; upoważnienie do bezgotówkowego rozliczenia szkody, k. 43; zlecenie usługi serwisowej, k. 50; zeznania świadka M. J., k. 51v.)

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. wykonała naprawę pojazdu. Za wykonaną naprawę wystawiła na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. fakturę VAT nr (...) z dnia 31 marca 2016 roku na kwotę 4.445,55 zł. Termin zapłaty został wyznaczony na dzień 14 kwietnia 2016 roku. Faktura została podpisana przez prezesa spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. B. B..

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. uiściła w dniu 29 sierpnia 2016 roku kwotę 415,64 zł tytułem „zapłaty za fakturę (...) 50% VATu”. Następnie w dniu 10 sierpnia 2017 roku uiściła kolejną kwotę 415,64 zł tytułem faktury „ (...)”.

(dowód: faktura VAT nr (...), k. 47; dowód wpłaty, k. 48-49; zeznania świadka M. J., k. 51v. )

(...) S.A. z siedzibą w W. po rozpatrzeniu zgłoszonych roszczeń z tytułu szkody w pojeździe marki K. o nr rej. (...), decyzją z dnia 13 kwietnia 2016 roku przyznał odszkodowanie w kwocie 3.614,27 zł. Odszkodowanie zostało przyznane i wypłacone na rzecz właściciela pojazdu (...) S.A.

(okoliczność bezsporna, dowód: decyzja (...) z dnia 13 kwietnia 2016 roku, k. 19 )

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. pismem z dnia 12 grudnia 2017 roku wezwał (...) Sp. z o.o. w G. do uiszczenia kwoty 3.614,27 zł tytułem nieuregulowanej części faktury VAT nr (...) z dnia 14 kwietnia 2016 roku wystawionej na kwotę 4.445,55 zł.

(dowód: wezwanie do zapłaty, k. 20.)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu zeznania świadka M. J. oraz o przedłożone przez strony postępowania dokumenty. Strony nie podważały wiarygodności przedłożonych do sprawy dokumentów, a również Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. J., bowiem były one spójne i logiczne oraz pozostawały zbieżne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek zeznawał w sposób logiczny i wyczerpujący na okoliczność zawarcia umowy między stronami i jej treści, w szczególności zlecenia powódce naprawy pojazdu, wykonania umowy przez powoduję i wysokości zadłużenia pozwanej względem powódki.

Sąd oddalił wniosek pozwanej o przesłuchanie jej w charakterze strony
na okoliczność nieistnienia roszczenia, bowiem art. 299 k.p.c. przewiduje możliwość dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron jedynie gdy po wyczerpaniu środków dowodowych lub ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Istotą dowodu z przesłuchania stron jest więc jego subsydiarność w stosunku do innych dowodów i nie służy stronie do ustosunkowania się do zebranego wcześniej materiału dowodowego, ale złożeniu zeznań o faktach, które nie zostały dostatecznie wyjaśnione.
W niniejszej sprawie, okoliczności co do których miała zeznawać pozwana zostały wyjaśnione i nie budziły wątpliwości, a zatem brak jest podstaw do dopuszczenia dowodu
z jej zeznań. Nadto należy wskazać, iż mimo wezwania na rozprawę prezesa pozwanej spółki (...) nie stawił się on na termin rozprawy bez uzasadnia.

W przedmiotowej sprawie spór oscylował wokół obowiązku zapłaty przez pozwaną za naprawę pojazdu marki K. (...) kwoty 3.614,27 zł. Powódka wskazywała bowiem, iż pozwana zleciła jej naprawę uszkodzonego pojazdu marki K. (...), naprawa została dokonana, a pojazd odebrany, jednak pozwana uregulowała jedynie wysokość podatku VAT w kwocie 863,98 zł. Z kolei pozwana wskazywała, iż nie łączył ją z powódką żaden stosunek prawny, a właścicielem pojazdu jest (...) Fundusz (...), który to otrzymał odszkodowanie od towarzystwa ubezpieczeń za powstałą w pojeździe szkodę.

Przechodząc do merytorycznej oceny powództwa, w ocenie Sądu powództwo okazało się zasadne. Umowa zawarta między stronami miała charakter umowy o dzieło. Zgodnie z art. 627 k.c. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W niniejszej sprawie Sąd nie miał wątpliwości, iż to pozwana spółka zleciła powódce naprawę uszkodzonego pojazdu. Wskazuje na to zarówno zlecenie usługi serwisowej jak i wypełnione upoważnienie do bezgotówkowego rozliczenia szkody podpisane osobiście przez prezesa zarządu pozwanej spółki. Nadto prezes pozwanej spółki własnoręcznym podpisem potwierdził otrzymanie wystawionej faktury VAT oraz została opłacona wartość podatku VAT wynikającą z wystawionej przez powódkę faktury. Całkowicie nieuzasadnione są zatem twierdzenia pozwanej, iż nie łączył jej z powódką żaden stosunek prawny, skoro odebrała i pokwitowała wystawioną na siebie fakturę VAT a nadto dokonała zapłaty części należności. Nie ma znaczenia dla obowiązku zapłaty fakt, iż pojazd marki K. (...) był własnością leasingodawcy, skoro to leasingobiorca zlecił jego naprawę w imieniu własnym. Tym samym to leasingobiorca stał się stroną zawartej z powodową spółką umowy, a nie leasingodawca. To spółka (...) Sp. z o.o. w G. zleciła naprawę uszkodzonego pojazdu i to ona zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia za wykonaną naprawę. Fakt, iż odszkodowanie z tytułu szkody powstałej w pojeździe zostało przez towarzystwo (...) wypłacone właścicielowi pojazdu tj. leasingodawcy nie ma znaczenia dla obowiązku zapłaty za zlecona naprawę. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. wykonała naprawę pojazdu marki K., a za wykonaną naprawę wystawiła na rzecz zlecającego fakturę VAT nr (...), z której do zapłaty pozostała kwota 3.614,27 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanej (...) Sp. z o.o. w G. na rzecz powódki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. kwotę 3.614,27 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych Dz.U. z 2013 r. poz. 403 t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 684, który stanowi, iż w transakcjach handlowych - z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: wierzyciel spełnił swoje świadczenie; wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie. W przedmiotowej sprawie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione, a więc Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia następnego po dniu płatności wskazanym w fakturze tj. od dnia 15 kwietnia 2016 roku.

Odnośnie kosztów postępowania orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c., który stanowi, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie stroną przegrywającą sprawę jest pozwana i to ona winna zwrócić powódce poniesione przez nią koszty postępowania. Do kosztów postępowania należy zaliczyć koszty opłaty sądowej w kwocie 100 zł, koszty zastępstwa procesowego powódki w kwocie 900 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Tym samym pozwana jest obowiązana zwrócić powódce koszty w kwocie 1.017 zł.