Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Karina Marczak

Sędziowie: SO Violetta Osińska

SO Sławomir Krajewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika Przedsiębiorstwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...)

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) J. B.w sprawie Km 1082/02 z dnia 2 kwietnia 2012 roku, w postaci przybicia ruchomości

z udziałem wierzycieli (...) w W.Oddział Terenowy w S., Banku (...) Spółka Akcyjnaw W.Odział w G. W..

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 1 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt I Co 631/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2012 roku Sąd Rejonowy w Choszcznie (sygn. akt I Co 631/12) odrzucił skargę dłużnika.

Sąd wskazał, że w dniu 25 kwietnia 2012 roku do Sądu Rejonowego w Choszcznie wpłynęła skarga dłużnika Przedsiębiorstwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąw P.na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w(...) (J. B.) w przedmiocie przybicia wagi najazdowej o nośności 50 ton typ (...) firmy (...)z komputerowym wskaźnikiem nośności marki D.i komputerem D.na licytacji w dniu 02 kwietnia 2011 roku.

Stosownie do treści art. 869 § 1 i 2 k.p.c. komornik udzieli przybicia osobie ofiarującej najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaoferował. Z chwilą przybicia dochodzi do skutku sprzedaż ruchomości na rzecz nabywcy.

Natomiast zgodnie z treścią art. 870 § 1 k.p.c. wierzyciel lub dłużnik mogą zaskarżyć udzielenie przybicia w razie naruszenia przepisów o publicznym charakterze licytacji, o najniższej cenie nabycia i o wyłączeniu od udziału w przetargu. Skarga powinna być zgłoszona do protokołu licytacji.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu legitymowanymi do wniesienia skargi są jedynie wierzyciel oraz dłużnik. Skarga może być zgłoszona ustnie do protokołu licytacji, bądź pisemnie w formie załącznika do protokołu. Tym samym termin do wniesienia skargi został ograniczony do czasu zakończenia licytacji, co oznacza, że nie ma zastosowania art. 767 § 4 kpc.

Wierzyciel lub dłużnik nieobecni na licytacji nie mogą zaskarżyć przybicia po terminie licytacji (Edmund Wengerek „Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz do części drugiej Kodeksu postępowania cywilnego”, Warszawa 1998, Zbigniew Szczurek (red.) Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Sopot 1996). Tym samym skarga wniesiona przez dłużnika lub wierzyciela po sporządzeniu protokołu podlegała, zdaniem sądu, odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Dalej sąd podał, że z akt sprawy Km 1082/02 wynika, że w dniu 02 kwietnia 2012 r. odbyła się druga licytacja wagi najazdowej o nośności 50 ton typ (...) firmy (...) z komputerowym wskaźnikiem nośności marki D. i komputerem D.. W ocenie sądu komornik sądowy w sposób nieprawidłowy, w trakcie licytacji nie udzielił przybicia w/w ruchomości w formie postanowienia, jednakże to uchybienie nie może mieć wpływu na los niniejszej skargi, albowiem z treści skargi z dnia 24 kwietnia 2012 roku wynika, że dłużnik faktycznie zaskarża udzielenia przybicia przedmiotowej wagi na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.. Zaskarżenie udzielenia przybicia może nastąpić w ściśle określonych sytuacjach. Dłużnik nie był obecny na licytacji w dniu 02 kwietnia 2012 r., zatem przedmiotowa skarga zgodnie ż art. 870 § 1 kpc okazała się niedopuszczalna i tym samym podlegała odrzuceniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył dłużnik i zaskarżając postanowienie w całości, wniósł o jego uchylenie i pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności oraz zasądzenie od wierzycieli na swoją rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Dłużnik podkreślił, że waga jest środkiem trwałym zwanym nieruchomością. Komornik sprzedał jako ruchomość. Wartość nieruchomości szacowana jest na 144.000 zł. Sprzedana została za 9000 zł. Udział (...)wcześniej ograniczony do wierzytelności tylko (...) SAw G. W.. postanowieniem Sądu Rejonowego w Choszcznie. Wskazał dalej, że dłużnik składał wniosek do sądu o odmowę przybicia, lecz sąd nie wezwał dłużnika do dalszych wyjaśnień, a w postanowieniu uzasadnił, że dłużnik nie zgłosił zastrzeżeń do protokołu. Zdaniem dłużnika cała licytacja nie miała podstaw prawnych. Kolejno podał, że będzie domagał się wypłacenie różnicy kwoty, jaką zaniżono w czasie licytacji, która odbyła się bez wyceny rzeczoznawcy oraz zlicytowania przedmiotu jako ruchomości a nie nieruchomości. W przekonaniu dłużnika różnica kwot należy się wierzycielowi. Komornik do dnia wniesienia zażalenia tj. 10 sierpnia 2012 roku nie przekazał jednak kwoty, jaką uzyskał z licytacji mimo, że obowiązuje termin siedmiu dni.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadnym i jako takie podlegało oddaleniu.

Przed przystąpieniem do rozważań w sprawie należy wyjaśnić w oparciu o jaki stan prawny winna być rozpoznawana złożona przez dłużnika skarga na czynności komornika .

Ustawa z dnia 2 lipca 2004 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2004, Nr 172, poz. 1804) wprowadziła szereg zmian w postępowaniu egzekucyjnym, w tym również zmieniła przepisy art. 767 kpc, regulujące postępowania ze skargi na czynności komornika. Zmiany wprowadzone ustawą mają jednak zastosowanie do spraw egzekucyjnych wszczętych po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, a więc wszczętych po dniu 5 lutego 2005 roku, o czym stanowi przepis art. 7 powołanej ustawy. Postępowanie egzekucyjne, toczące się przeciwko dłużnikowi w sprawie Km 1082/02, gdzie dokonana została zaskarżona czynność komornika, zostało natomiast wszczęte w roku 2002 i wierzyciel żądał w nim przeprowadzenia egzekucji także z ruchomości dłużnika.

Stąd skargę wniesioną przez dłużnika należy rozpatrywać w oparciu o przepisy obowiązujące przed dniem 5 lutego 2005 roku.

Przepisy w tym stanie prawnym, w szczególności art. 767 kpc, nie wskazywały wprost co należy uczynić ze skargą spóźnioną lub której nie uzupełniono w wyznaczonym terminie. Wyjaśnienia wymaga, że skarga na czynności komornika jest środkiem odwoławczym, choć nie ma charakteru dewolutywnego. W doktrynie i orzecznictwie znajduje się ugruntowane stanowisko, iż nieuzupełnienie braków formalnych skargi powodowało jej odrzucenie (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 września 1995 r., III CZP 101/94, OSNCP 1995/2/24). Analogicznie postąpić, więc należało w razie złożenia skargi po upływie terminu.

Ta ostatnia sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie, gdzie Sąd Rejonowy zasadnie uznał, że przepis art. 870 § 1 kpc normuje szczególny termin do wniesienia skargi na czynność komornika w postaci przybicia ruchomości, która może był złożona wyłącznie do protokołu licytacji, a zatem w jej dniu.

Każda, więc skarga wniesiona po sporządzeniu takiego protokołu musi być potraktowana jako spóźniona i w konsekwencji odrzucona, na podstawie art. 370 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.

Skoro, więc przybicie zostało dokonane w protokole z dnia 2 kwietnia 2012 roku, a przedmiotowa skarga bezsprzecznie została wniesiona później, to koniecznym było wydanie powyższego rozstrzygnięcia.

Na marginesie wskazania wymaga, że nie sposób natomiast zaakceptować zapatrywania Sądu Rejonowego, iż w dniu 2 kwietnia 2012 roku nie doszło do udzielenia przybicia.

W szczególności art. 869 § 1 kpc nie przewiduje obowiązku wydawania przez komornika odrębnego postanowienia o udzieleniu przybicia.

Za wystarczające i równoznaczne z udzieleniem przybicia uznać należy oświadczenie komornika zawarte w protokole licytacji, określające nabywcę danej rzeczy ruchomej za określoną cenę.

Mając na uwadze wszystko powyższe i bez konieczności odnoszenia się do poszczególnych zarzutów zażalenia, które nie mogą mieć wpływu na rozstrzygnięcie, należało, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 par. 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzec jak w sentencji postanowienia.

(...)

(...)

(...)