Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 276/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2019 r. w S.

odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 26 lutego 2018 r. Nr (...)

w sprawie W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury pomostowej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. M. prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 listopada 2017 roku.

Sygn. akt IVU 276/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 26.02.2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. M. prawa do emerytury pomostowej motywując to faktem, że ubezpieczony nie wykazał okresu pracy w szczególnych warunkach w rozmiarze 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony W. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podniósł, że ponad 15 lat pracował w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w M..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony W. M. urodzony dnia (...) złożył w dniu 28.11.2017r. wniosek o emeryturę pomostową. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy W. M. w rozmiarze 41 lata, 1 miesiąc i 24 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 14 lat, 1 miesiąc i 14 dni pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika (jest to w sprawie bezsporne), że ubezpieczony udowodnił 14 lat, 1 miesiąc i 14 dni pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych jako kierowca autobusu. W okresie od 01.04.1980r. do 31.05.1983r. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze ponad 3,5 tony. Jeździł samochodami marki S., K. i K.. Woził materiały budowlane. W okresie od 01.06.1983r. do 31.08.1983r. ubezpieczony pracował jako operator ciężkiego sprzętu budowlanego – spychacza, dźwigu. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.19v), zeznania świadków: A. B. (k. 12v), A. W. (k. 12v) akt osobowych, akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2017r. poz. 664) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku.

W. M. spełnia powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 01 kwietnia 1980r. do 31 maja 1983r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 ton. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie A. B. i A. W.. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach takich jak świadectwo pracy i umowy o pracę znajdujące się w aktach osobowych. Z dokumentacji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w spornych okresach wykonywał wyłącznie pracę kierowcy samochodów ciężarowych. Były to samochody wywrotki o ładowności znacznie przekraczającej 3,5 tony. Okres ten, łącznie z okresami uznanymi przez ZUS, wynosi ponad 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony wymienione jest w załączniku A dział VIII pkt.2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony spełnia również warunek zawarty w pkt. 6 tego przepisu, ponieważ po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych jako kierowca autobusu. Praca ta została uwzględniona w załączniku 2 pkt 8 do ustawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.