Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Myśliwiec

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Stanisława Synowiec

po rozpoznaniu 29 listopada 2018 r. w J.

przy udziale

sprawy z powództwa (...) (...) K. (...): (...)

przeciwko H. S.

o zapłatę

I. oddala powództwo w całości;

II. kosztami postępowania obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

Sygn. akt I C 837/18 upr.

Uzasadnienie wyroku z dnia 29 listopada 2018 r.

Powód (...) z siedzibą w Z. (S.) domagał się zasądzenia od H. S. kwoty 10.252,93 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 5.248,43 zł oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie pozwu wskazał, że dochodzona kwota stanowi wierzytelność, wynikającą z zawartej pomiędzy pozwaną a (...) Finanse Sp. z o.o. umowy pożyczki z dnia (...) Pozwana nie wywiązała się częściowo z obowiązku spłaty, w związku z czym w dniu 11.09.2015 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. sp.j. a T. (...)doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności, na mocy której przedmiotową wierzytelność nabył fundusz. Z kolei w dniu 31.10.2017 r. (...) dokonał przelewu w.w. wierzytelności na rzecz powoda. Pozwana została zawiadomiona o dokonanym przelewie pismem z dnia 17.01.2018 r. Wezwanie do zapłaty pozostało jednak bezskuteczne.

W odpowiedzi na pozew pozwana H. S. wnosiła o oddalenie powództwa w całości. Zarzuciła, że z powodem nie zawierała żadnej umowy, a powód nie wykazał, że może domagać się od niej zapłaty. Zarzuciła również, że koszty pożyczki z firmą (...) zostały stanowczo zawyżone.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana H. S. zawarła w dniu 3 sierpnia 2016 r. z (...) Finanse Sp. z o.o. umowę pożyczki, na mocy której uzyskała od pożyczkodawcy środki pieniężne w kwocie 6.000 zł, zobowiązując się m.in. do zapłaty odsetek i poniesienia kosztów pożyczki w kwocie 6.000 zł ( dowód: kserokopia umowy pożyczki o nr (...) z dn.(...)r. – k.6-10, formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego – k.11-14, tabela opłat i prowizji -k.15, potwierdzenie wypłaty środków w kwocie 6.000 zł za pośrednictwem (...) S.A. – k.16).

Działające w imieniu (...) jako wierzyciela – (...) S.A. – przesłało do pozwanej zawiadomienie o wypowiedzeniu w.w. umowy, datowane na 7 czerwca 2017 r. żądając zapłaty całkowitej kwoty zaległości 1.182,28 zł, z jednoczesną informacją, że brak zapłaty w wyznaczonym terminie spowoduje, że wypowiedzenie stanie się skuteczne, a kwota 10.572,80 zł wymagalna.

Skierowane do pozwanej żądanie zapłaty pozostało bezskuteczne, w związku z czym, (...) na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dn. 31.10.2017 r. - dokonał przeniesienia przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda - (...) ( dowód: zawiadomienie o wypowiedzeniu umowy z daty 07.06.2017 r. wraz z dowodem nadania i odbioru – k.19-22, kserokopia umowy przelewu wierzytelności z dn. 31.10.2017 r. pomiędzy (...) a (...) wraz z wyciągiem z wykazu wierzytelności – 26-33, oświadczenie o dokonaniu cesji praw (...) S.A. z daty 16.11.2017 r. -k.24).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych w treści uzasadnienia dokumentów oraz przesłuchania pozwanej. Stanowiły one wiarygodny dla Sądu materiał dowodowy, w którym Sąd nie dopatrzył się niczego, co uzasadniałoby powzięcie jakichkolwiek wątpliwości co do ich wiarygodności i mocy dowodowej, dlatego stanowiły podstawę dla poczynionych w sprawie ustaleń. Dokument w postaci wydruku oświadczenia o dokonaniu cesji praw J. M. z daty 05.08.2016 r. – k.23,Sąd ocenił zgodnie z art. 245 k.p.c. jako dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie. Wobec faktu, że powód nie przedłożył powoływanej w pozwie umowy przelewu wierzytelności z dn.11.09.2015 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. sp. j. a (...) ,jak też w żaden inny sposób nie wykazał, że miało miejsce zdarzenie w postaci cesji wierzytelności pomiędzy pierwotnym pożyczkodawcą a poprzednikiem prawnym powoda ( (...)), oświadczenie J. M. z daty 05.08.2016 r. nie mogło stanowić samoistnej podstawy dla przyjęcia, że umowa miała miejsce i ustaleń, co stanowiło jej przedmiot. W konsekwencji, powoływane w tym zakresie przez powoda okoliczności faktyczne nie stanowią podstawy rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako niezasadne podlega oddaleniu.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że sąd rozstrzyga sprawę według właściwego prawa materialnego na podstawie koniecznych ustaleń faktycznych, uzyskanych dzięki zebranym środkom dowodowym. Na ustalenia te składają się dowody, które przedstawiają w pierwszej kolejności same strony, zgodnie z brzmieniem art. 232 k.p.c.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie na powodzie spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym przede wszystkim legitymacji procesowej czynnej.

W ocenie Sądu, powód nie wykazał skutecznie, aby przysługiwała mu legitymacja do dochodzenia roszczenia opisanego w pozwie.

Co prawda z przedłożonej w poczet materiału dowodowego kserokopii umowy pożyczki (k.6) wynika, że pozwana H. S. zawarła z (...) Finanse Sp. z o.o. umowę pożyczki ze zobowiązaniem do spłaty łącznie kwoty 13.961,10 zł, jednakże materiał dowodowy sprawy nie daje podstaw dla przyjęcia, że powód – (...) z siedzibą w Z. - nabył skutecznie wierzytelność, wynikającą z tej umowy pożyczki w wysokości wskazanej w pozwie.

Na okoliczność nabycia przedmiotowej wierzytelności powód nie przedłożył bowiem dokumentu w postaci odpisu, czy kserokopii umowy przelewu wierzytelności z dn.11.09.2015 r. na mocy której miało dojść do przelania przez pożyczkodawcę na rzecz T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty spornej wierzytelności. Powód nie wykazał tej okoliczności także w żaden inny sposób.

Należy zauważyć, że nie stanowi dowodu nabycia uprawnień do w.w. wierzytelności, ani oświadczenie o dokonaniu cesji praw J. M. z daty 05.08.2016 r. ani jakiekolwiek inne pisma (wydruki komputerowe) wzmiankujące o takim zdarzeniu. Wydruki nie stanowią dokumentów prywatnych w rozumieniu art. 245 k.c. natomiast jako „inne środki dowodowe” nie stanowią dostatecznej podstawy dla wnioskowania o skuteczności nabycia przez powoda dochodzonej wierzytelności.

Wobec nieprzedstawienia powoływanej za podstawę faktyczną powództwa umowy cesji – Sąd nie ma możliwości oceny złożonych oświadczeń co do skuteczności nabycia dochodzonej wierzytelności. W tym miejscu wskazać należy, iż powód, wywodząc powództwo o zapłatę, podstawy prawnej dochodzonego roszczenia upatruje w art. 509 k.c. stanowiącym, iż wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (§ 1). Wypada tu zaznaczyć, iż przelew jest umową, mocą której wierzyciel przenosi na osobę trzecią wierzytelność, tj. prawo podmiotowe przysługujące wierzycielowi do żądania od dłużnika, aby spełnił świadczenie. Cesja wierzytelności nie jest zatem czynnością jednostronną, a umową, z mocy której wierzyciel - cedent, przenosi na nabywcę - cesjonariusza wierzytelność przysługującą mu wobec dłużnika. Umowa przelewu jest umową przyczynową - kauzalną. Charakter przyczynowy umowy przelewu wynika z treści art. 510 k.c. (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 października 1999 r., III CKN 399/98, LEX nr 1218257).

Mając to na uwadze stwierdzić należy, że jednostronne oświadczenie zbywcy wierzytelności (k.23) w przedmiocie potwierdzenia przeniesienia tytułu prawnego do wierzytelności nie może zastępować dokumentu w postaci umowy, obejmującej oświadczenia obu stron czynności prawnej. Dowód w tej postaci nie pozwala wysnuć jakichkolwiek ustaleń w przedmiocie oświadczenia woli złożonego przez drugą stronę czynności prawnej, a tym samym nie czyni zadość obowiązkowi wykazania skutecznego nabycia wierzytelności. Godzi się również zauważyć, że ocena skuteczności przeniesienia praw do wierzytelności jest rzeczą Sądu orzekającego, a nie zbywcy jako strony czynności prawnej. Tym samym pisma inkorporujące jedynie oświadczenia wiedzy zbywcy, nie stanowią dostatecznej podstawy do wnioskowania o skuteczności nabycia przez powoda praw do spornej wierzytelności.

Należy przypomnieć, że powód dla skuteczności zgłoszonego powództwa powinien wykazać nie tylko ostatnie zdarzenie w postaci cesji wierzytelności z dnia 31.10.2017 r., lecz ciąg cesji wierzytelności, sięgający pierwotnego wierzyciela (kontrahenta pozwanej) – w rozpoznawanym wypadku dwukrotny przelew. W konsekwencji, skoro materiał dowodowy nie daje podstaw do stwierdzenia, że cedentowi – funduszowi (...) przysługiwała wierzytelność opisana w pozwie – to tym samym brak podstaw do uznania skuteczności nabycia przez powoda tej wierzytelności.

W zaistniałych okolicznościach, na podstawie art. 720 k.c. w zw. z art. 509 k.c. oraz art. 6 k.c. i 232 k.p.c. powództwo podlega oddaleniu.

O kosztach rozstrzygnięto w myśl art. 98 § 1 i 3 k.p.c.