Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 259/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Dagmara Kos

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko W. L.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 259/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 7 grudnia 2017 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego W. L. kwoty 102.376,57 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 1.280,00 zł i zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzone nim roszczenie wynika z zawartej przez strony w dniu 25 stycznia 2016 r. umowy pożyczki.

(pozew- k.4-6)

Nakazem zapłaty z dnia 19 stycznia 2018 r. wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie sygn. akt
VI Nc – e 2371198/17 Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu W. L. aby zapłacił powodowi (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę dochodzoną pozwem wraz z kosztami procesu.

(nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie sygn. akt VI Nc – e 12371198/17- k.7)

W dniu 2 lutego 2017 r. pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wnosił o oddalenie powództwa w całości. W sprzeciwie tym przyznał on, iż z powodem łączyła go umowa pożyczki lecz twierdził, iż był on wprowadzony w błąd przy jej zawarciu i wobec tego była ona nieważna a poza tym twierdził, iż zapłacił powodowi żądaną w pozwie kwotę.

(sprzeciw- k.8-9)

Wobec wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty postanowieniem z dnia 12 marca 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wieluniu.

(postanowienie z dnia 12 marca 2018 r. wydane przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie sygn. akt VI Nc – e 2317198/17- k. 14)

Kolejnym postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uchylił postanowienie z dnia 12 marca 2018 r. i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.

(postanowienie z dnia 25 kwietnia 2018 r. wydane przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie sygn. akt VI Nc – e 2317198/17- k. 14)

Na rozprawie w dniu 25 stycznia 2019 r. nikt się nie stawił.

(protokół rozprawy z dnia 25 stycznia 2019 r. na płycie CD 00:00:21 – 00:00:53- koperta k.55)

S ąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarł z pozwanym W. L. w dniu 25 stycznia 2016 r. umowę pożyczki nr (...).

(bezsporne)

Powód twierdził w pozwie, iż pozwany nie wywiązywał się z warunków tej umowy wobec czego z dniem 10 sierpnia 2017 r. zadłużenie z niej wynikające postawione zostało w stan pełnej wymagalności.

(bezsporne)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Jak wynika z treści pozwu powód domagał się
w przedmiotowej sprawie zasądzenia na jego rzecz od pozwanego należności wynikającej z umowy pożyczki.

Zgodnie z art. 720 § 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę sama ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił swojego roszczenia
a jego twierdzenia o okolicznościach faktycznych przytoczone
w pozwie budziły uzasadnione wątpliwości.

W myśl art. 6 kc ciężar udowodnienia faktów prawotwórczych, spoczywa na osobie, która wywodzi z nich skutki prawne. Zgodnie
z art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód powołując się na umowę pożyczki, jaką miał z nim zawrzeć pozwany, nie złożył dokumentu tej umowy i nie wykazał tym samym na jakich warunkach umowa ta była zawarta przez strony i w jakich przypadkach mogła być ona wypowiedziana pozwanemu. Powód nie wykazał jednocześnie w żaden sposób, by faktycznie doszło do wypowiedzenia umowy pożyczki oraz by wypowiedzenie było poprzedzone wezwaniem pozwanego do zapłaty z pouczeniem o możliwości złożenia przez niego wniosku o restrukturyzację zadłużenia, co jest niezbędne dla skuteczności wypowiedzenia umowy pożyczki. Ponadto powód nie udowodnił też w żaden sposób wysokości swojego roszczenia.

Ponieważ zatem powód nie przedłożył żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, a pozwany nie uznawał powództwa, Sąd powództwo oddalił.

I C 259/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE