Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Cz 68/19

POSTANOWIENIE

Dnia 24.01.2019 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janina Ignasiak

Sędziowie: SSO Jolanta Janas

SSO Karol Kołodziejczyk (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24.01.2019 r.

sprawy z wniosku B. K.

z udziałem Z. L. , J. L.

o zniesienie współwłasności

na skutek zażalenia wnioskodawczyni B. K.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 28 listopada 2018r.

sygn. akt II Ns 3392/15

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w pkt 2 w ten sposób, że nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa następujące kwoty:

- 76,04 zł od B. K.,

- 50,70 zł od Z. L.,

- 25,34 zł od Z. i J. małż. L. solidarnie – tytułem zwrotu kosztów poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa;

2. oddalić wniosek wnioskodawczyni o zwrot opłaty od zażalenia.

Sygn. akt VI Cz 68/19

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy Częstochowie:

1. przyznał biegłemu sądowemu S. W. wynagrodzenie za wydaną opinię na rozprawie dnia 7 września 2018 r. w kwocie 152,08 zł i na poczet tego wynagrodzenia nakazał wypłacić mu 152,08 zł tymczasowo z sum budżetowych Skarbu Państwa;

2. nkazał pobrać od wnioskodawczyni B. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 152,08 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższe postanowienie zaskarżyła w zakresie pkt 2 wnioskodawczyni, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 520 § 1 – 3 k.p.c., poprzez nieprawidłowe ustalenie zasady ponoszenia kosztów procesu i obciążenie wyłącznie wnioskodawczyni kosztami opinii ustnej uzupełniającej wydanej przez biegłego na rozprawie, podczas gdy zarzuty i uwagi do opinii zostały zgłoszone w pismach procesowych tak przez wnioskodawczynię (pismo z dnia 2.05.2018 r.), jak i przez uczestników postępowania (pismo z dnia 8.05.2018 r.), a co za tym idzie opinia ustna wydana została w realizacji oczekiwań wnioskodawczyni i uczestników postępowania, przy czym brak jest takich okoliczności faktycznych, które uzasadniałyby obciążenie wyłącznie wnioskodawczynię kosztami opinii ustnej uzupełniającej.

Wobec powyżej podniesionego zarzutu, skarżąca wniosła o zmianę postanowienia w części objętej zaskarżeniem w ten sposób, że nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa od wnioskodawczyni B. K. kwotę 75,04 zł, od uczestniczki postępowania Z. L. kwotę 50,70 zł, natomiast od uczestników postępowania Z. L. i J. L. kwotę 25,34 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy uznał zażalenie za zasadne.

Jako podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał ogólnie art. 520 k.p.c. Zasada orzekania o kosztach w postępowaniu nieprocesowym została wyrażona w § 1 tego artykułu, Zgodnie z tą zasadą, każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie, co oznacza, że obciążają go koszty tej czynności, której sam dokonał, oraz czynności podjętej (np. przez sąd) w jego interesie. § 2 umożliwia stosunkowe rozdzielenie obowiązku zwrotu kosztów między uczestnikami lub obciążenie nimi jednego uczestnika (lub kilku wybranych). Z kolei art. 520 § 3 dopuszcza możliwość zasądzenia kosztów postępowania od uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone na rzecz uczestnika, który te wnioski negował albo składał wnioski przeciwne.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że w tzw. sprawach działowych (o zniesienie współwłasności, o dział spadku oraz podział majątku wspólnego po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej) nie zachodzi przewidziana w art. 520 § 2 i 3 sprzeczność interesów tych uczestników, którzy domagają się podziału, niezależnie od tego, jaki sposób podziału postulują i jakie wnioski składają w tym względzie (postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2011 r., II CZ 120/11, IC 2012, nr 11, s. 43; postanowienie SN z dnia 3 lutego 2012 r., I CZ 133/11, IC 2013, nr 3, s. 53; postanowienie SN z dnia 6 czerwca 2012 r., IV CZ 13/12, LEX nr 1232808 i postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2012 r., I CZ 148/12, OSNC-ZD 2013, nr B, poz. 44).

Różne udziały we wspólności mogą natomiast rzutować na stopień zainteresowania w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 520 § 2 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 19 listopada 2010 r., III CZ 46/10, OSNC 2011, nr 7–8, poz. 88; postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2011 r., IV CZ 101/10, IC 2011, nr 11, s. 44; postanowienie SN z dnia 25 sierpnia 2011 r., II CZ 55/11, LEX nr 949024 i postanowienie SN z dnia 3 lutego 2012 r., I CZ 133/11, LEX nr 1215253).

Wypada zatem zgodzić się z autorem zażalenia, że zważywszy na okoliczność, iż opinia ustna uzupełaniająca wydana przez biegłego na rozprawie stanowiła realizację oczekiwań wysuniętych przez pełnomocników obu stron, a przy tym nie zostały wskazane jakichkolwiek okoliczności, wskazujące na konieczność włożenia przedmiotowych kosztów tylko na jedną stronę, uznać należało, iż koszt opinii uzupełniającej winien być podzielony stosownie do wielkości udziałów stron we własności nieruchomości będącej przedmiotem postępowania (tj. 3/6 części wnioskodawczyni, 2/6 części uczestniczka postępowania Z. L., 1/6 część na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej Z. L. i J. L.).

W związku z powyższym, na mocy art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., zażalenie zostało uwzględnione.

Jednocześnie, Sąd odwoławczy nie stwierdził zaistnienia przesłanki z art. 79 ust.1 lit.e do zwrotu wnioskodawczyni z urzędu uiszczonej opłaty od zażalenia.