Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

przy udziale oskarżyciela publicznego Arkadiusza Kamińskiego funkcjonariusza Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 18 grudnia 2018r. i 30 stycznia 2019r.sprawy

A. G. ,

córki B. i R. zd. M., urodzonej (...) w O.

oskarżonej o to, że:

będąc Prezesem Zarządu, tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) spółki (...) z/s w O., w dniu 03.01.2017r. urządzała gry na automatach do gier hazardowych o nazwie A. (...) nr (...) i A. G. nr (...) w barze (...) mieszczącym się przy ul. (...) w S., tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, naruszając dyspozycję określoną w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015r. poz. 612 ze zm)

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

I.  oskarżoną A. G. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i na podstawie art. 11 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks postępowanie umarza,

II.  na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 340 § 2 kpk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa automatów A. G. nr (...) i A. G. nr (...) wraz ze znajdującymi się w ich wnętrzu środkami pieniężnymi, przechowywanych w magazynie depozytowym (...)w O.,

III.  na podstawie art. 632a § 2 pkt 3 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 945,98 (dziewięćset czterdzieści pięć 98/100) zł

UZASADNIENIE

Oskarżona A. G. w okresie od lipca 2016r. do dnia 10 marca 2017r. pełniła funkcję Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o. w O., będąc zarazem jako jedyny organ spółki osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i finansowe tegoż przedsiębiorstwa, zajmującego się urządzaniem odpłatnych Konkursów (...) na urządzeniach typu quizomat. Dwa tego typu urządzenia, o nazwie A. (...) nr (...) i A. G. nr (...), stanowiącej własność reprezentowanej przez oskarżoną spółki, zostały ustawione w barze (...) na ul. (...) w S., na podstawie umowy dzierżawy powierzchni zawartej z prowadzącym działalność w imieniu właścicielki lokalu E. K. jej synem K. K..

(dowód: wyjaśnienia oskarżonej A. G. na k. 398 do słów „pod tą ustawę” na k. 398v, zeznania świadka K. K. na k. 51v – 52, k. 367 – 368 i k. 606, wypis z rejestru REGON na k. 23, wypis z Krajowego Rejestru Sądowego na k. 158 – 160, kserokopie faktur na k. 57 – 58, dokumentacja skarbowa i księgowa na k. 224 – 234).

Przedmiotowe urządzenia zostały ujawnione w trakcie kontroli przeprowadzonej w barze (...) w dniu 03 stycznia 2017r. przez funkcjonariuszy (...)w O.. Po przeprowadzeniu przez jednego z nich, K. D., eksperymentu procesowego w postaci gry na obu quizomatach i stwierdzeniu, że gra ma charakter odpłatny, element konkursu w postaci pytań o różnej tematyce i wartości punktowej nie jest ściśle powiązany z wizualizacją symboli wyświetlanych w postaci bębnów na ekranie terminala, istnieje możliwości prowadzenia gry bez konieczności udzielania odpowiedzi na kolejne pytania, w związku z podejrzeniem, iż ujawnione urządzenia wyczerpują znamiona automatów do gier hazardowych, zostały one zatrzymane za pokwitowaniem, w obecności pracownicy baru (...).

(dowód: zeznania świadków: M. M. na k. 7v – 8 i k. 606v, K. D. na k. 414 – 416 i k. 605v, protokół eksperymentu procesowego na k. 3 – 4, protokół przeszukania pomieszczenia na k. 9 – 11, protokół oględzin miejsca i rzeczy na k. 12 – 14, szkic na k. 15, pokwitowanie na k. 18).

Na zlecenie prawnika reprezentującego A. G. jako prowadzącą działalność gospodarczą związaną z eksploatacją automatów typu quizomat przez regionalne oddziały spółki (...), została sporządzone dwie opinie prawne, wydane przez prof. M. W. w dniu 06 listopada 2016r. (vide k. 29 – 39v) oraz przez prof. R. Z. w dniu 02 listopada 2016r. (vide k. 38 – 41), wskazujące, że użyta w urządzeniu „quizomat” wizualizacja zewnętrznie upodabnia wskazane urządzanie do klasycznego automatu do gier, ale przedstawiony schemat konkursu według jego producenta i twórcy oprogramowania Konkurs (...) nie jest grą losową, czy grą na automacie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, wynik danego etapu konkursu - uzyskanie nagrody lub nie - uzależniony jest wyłącznie od prawidłowości odpowiedzi na pytania, która to natomiast wynika z odpowiedzi i doświadczenia życiowego uczestnika, wykluczając element przypadkowości.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonej A. G. na k.116 od słów „w dniu 08.11.2016” do słów „integralną część” na k. 116v, na k. 398v od słów „aby wyjaśnić” do słów „przez spółkę”, opinia prof. M. W. na k. 29v – 39v, prof. R. Z. na k. 38 – 41, odpisy wyroków i postanowień na k. 342 – 357 i k. 495v – 520v)

Oskarżona dysponowała także wydaną uprzednio, w dniu 05 sierpnia 2016r., na zlecenie czeskiego zleceniodawcy, opinię techniczną nr (...) na podstawie badania przeprowadzonego w Instytucie Elektrotechniki z siedzibą w W. opracowaną przez R. F.. Stwierdził on, że wyniki analizy otrzymane w wyniku próbnych losowań zbiorów danych przeprowadzone metodami statystycznymi nie potwierdzają losowego charakteru wyżej wskazanego oprogramowani, wyniki uzyskiwanych odpowiedzi na zadane pytania nie zależą od przypadku, lecz od wiedzy uczestnika konkursu i udzielenia poprawnej odpowiedzi w odpowiednim czasie, przy udzielaniu prawidłowych odpowiedzi w wyznaczonym czasie wysokość nagrody w konkursie będąca sumą punktów za poprawne odpowiedzi jest dla uczestnika konkursu całkowicie przewidywalna, gdyż wartość pytania jest uczestnikowi konkursu znana jeszcze przed udzieleniem na nie odpowiedzi, może on zawsze sprawdzić jaki wynik osiągnie w przypadku poprawnej odpowiedzi oraz może na każdym etapie zrezygnować z udziału w konkursie wycofując pobraną wartość pytania, nadto nie jest możliwe ustalenie stopnia losowości metodą statystyczną, co jest wymogiem określonym w §2 ust. 1 pkt. 1c Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie szczególnych warunków rejestracji automatów i urządzeń do gier.

(vide wyjaśnienia oskarżonej A. G. na k.116 do słów „do urządzeń zatrzymanych”, na k. 398v od słów „jako prezes zarządu” do słów „oprogramowaniem wiedzowym”, opinia techniczna na k. 42 – 44, zeznania świadka R. F. na k. 99v – 101, k. 368 – 369 i k. 606).

Decyzją wydaną w dniu 30 grudnia 2016r. po wszczęciu z urzędu w dniu 28 września 2016r. postępowania w przedmiocie rozstrzygnięcia, czy gry pod nazwą (...) rozgrywane na automatach typu quizomat o nazwach A. G. są grami na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, Minister Rozwoju i Finansów rozstrzygnął, iż gry te spełniają kryteria określone w ustawie o grach hazardowych. Decyzja ta została ostatecznie utrzymana w mocy w dniu 14 kwietnia 2017r.

(dowód: kserokopie decyzji na k. 102 – 104v i k. 236 – 244v)

Analiza przebiegu gier na zabezpieczonych automatach A. G. przeprowadzona przez biegłego z zakresu mechaniki i techniki komputerowej dr inż. A. C. (1) wykazała, że uczestnik nie miał żadnego wpływu na uzyskanie wygranej rzeczowej w postaci punktów kredytowych, za które mógł prowadzić kolejne gry ani też pieniężnej, wynik gry w postaci liczby oznaczającej wartość pytania ustalanej losowo przez program gry, wizualizowanej dalej przez układ symboli i treść pytania był dla gracza nieprzewidywalny, opcja POMOC powoduje, że udzielanie odpowiedzi staje się całkowicie niezależne od wiedzy gracza, zapewniając przelanie punktów na licznik, z którego może być wypłacona nagroda pieniężna, gwarantując zarazem udzielenie prawidłowej odpowiedzi na każde pytanie wypacza sens gry. Udzielenie odpowiedzi następuje po ustaleniu wyniku gry – nie ma żadnego związku z uzyskanym układem symboli, wynik gry jest ustalany losowo przez jej program, nie jest uzależniony w żaden sposób id wiedzy lub predyspozycji gracza. W opinii zaznaczono również, iż posiadanie punktów na liczniku BANK umożliwia uzupełnienie nimi stawki i prowadzenie gry bez konieczności udzielenia odpowiedzi na pytanie. Realizowanie gry na urządzeniach komputerowych, wymóg wniesienia opłaty, realizacja wygranych wypłacanych bezpośrednio przez automaty, element losowości – brak wpływu gracza na końcowy wynik pojedynczej gry, uzależnionej od przypadku i algorytmu gry, stanowią cechy gier na automatach zdefiniowanych w ustawie o grach hazardowych

(dowód: opinia biegłego na k. 614 – 627).

Oskarżona A. G. , zarówno w trakcie przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego, jak i na rozprawie głównej nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wskazała, że eksploatowane przez jej firmę quizomaty A. G. nr (...) i A. G. nr (...) do konkursu wiedzy powszechnej (KWP) zostały przed wprowadzeniem na polski rynek zweryfikowane przez producenta jako urządzenie typu „quiz” nie mieszczące się w katalogu gier ustawy o grach hazardowych. Zaznaczyła, iż uczestnictwo w powyższym konkursie wymagało każdorazowo zaakceptowania i zatwierdzenia regulaminu, wskazującego w sposób jednoznaczny, że to uczestnik decyduje o przebiegu konkursu oraz czasie jego trwania. Wyjaśniła, iż rozgrywka ma charakter odpłatny i polega na zadawaniu pytań o różnym stopniu trudności, nagradzanych w zależności od tego stopnia. Zwróciła uwagę, że uczestnik w każdym czasie może powrócić do regulaminu i zakończyć konkurs, mając wyłączny wpływ na jego przebieg.

Powołała się ponadto na zlecenie - przed wprowadzeniem na polski rynek urządzeń typu quizomat - Instytutowi Elektrotechniki jako jednostce badającej upoważnionej przez Ministra Finansów, przeprowadzenia badania technicznego, a także na uzyskanie, po przeprowadzeniu badania przy użyciu terminala-quizomatu identycznego z zatrzymanymi w niniejszej sprawie, opinii technicznej z dnia 5 sierpnia 2016 r. nr (...). W opinii tej stwierdzono, że programy konkursu wiedzy powszechnej na quizomatach umożliwiają uczestnikowi uzyskanie nagrody wyłącznie w zależności od jego wiedzy, nie zaś przypadku, a uczestnik ma realny wpływ na wynik konkursu, znając wartość pytania przed udzieleniem na nie odpowiedzi oraz mając możliwość zakończenia konkursu w każdym czasie. Opierając się na powyższej opinii oskarżona podniosła także, że zastosowana w quizomatach wizualizacja w postaci obrazów podobnych do wizualizacji wykorzystywanych do automatów do gier hazardowych, jest elementem niezależnym, mającym charakter marketingowy i nie wpływa na wynik konkursu. Wyjaśniła również, iż przedmiotowy quizomat do konkursu wiedzy powszechnej jest produktem typu online, wszystkie elementy konkursu, takie jak baza danych pytań i wizualizacja, zapisane są na serwerze, natomiast sam quizomat pełni jedynie funkcję terminalu. Podkreśliła ponadto, iż w dniu 8 listopada 2016 r. na zlecenie jej obrońcy została sporządzona opinia prof. M. W. w przedmiocie prawnej oceny KWP organizowanych i prowadzonych na urządzeniach typu quizomat w świetle ustawy o grach hazardowych, wskazująca, że zasady i przebieg KWP prowadzonego na quizomatach zostały określone w regulaminie, którego treść podkreśla, iż konkurs jest quizem o charakterze wiedzowym, nielosowym, wynik KWP w całości i wyłącznie uzależniony jest od wiedzy uczestnika i nie jest w żadnym etapie uzależniony od przypadku, taki stan wyklucza uznanie KWP za grę losową, a w toku konkursu nie występują żadne elementy losowe, a KWP nie stanowi gry na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 oraz art. 2 ust. 5 ustawy o grach hazardowych, nie może być również uznany za grę hazardową w rozumieniu art. 1 w/w ustawy. Nadmieniła, że również na zlecenie jej obrońcy w dniu 2 listopada 2016 r. została wydana przez prof. R. Z. opinia prawna dotycząca odpowiedzialności karnej skarbowej z tytułu urządzania KWP na urządzeniach typu quizomat, zgodnie z wnioskami tej opinii konkurs na urządzeniu quizomat nie stanowi gry losowej ani gry na automacie w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych i nieuzasadnione oraz bezpodstawne jest kwalifikowanie KWP urządzanych na quizomatach jako urządzania i prowadzenie gry losowej na automacie wbrew przepisom ustawy w rozumieniu art. 107 k.k.s. W ocenie oskarżonej, KWP przeprowadzany na urządzeniu quizomat miał podobny charakter do konkursów typu (...), „Milion w Rozumie”, „Krzyżówka z nagrodą” czy „Jaka to melodia?”. W KWP funkcję prowadzącego pełni quizomat, a podobieństwo do urządzeń hazardowych służyło celom marketingowym. Nadmieniła także, że przedkładała uzyskane ekspertyzy techniczne i prawne urzędowi celnemu, zwracała się także do organów ścigania o powołanie specjalistów z dziedziny informatyki i ponowne badanie urządzeń, jej wnioski były jednak odrzucane.

Zwróciła nadto uwagę, że właściciel oprogramowania Konkurs (...) zwracał się do Ministra Finansów o wydanie decyzji, czy KWP jest grą hazardową w rozumieniu ustawy, nadto postępowanie w kwestii oceny tegoż oprogramowania w świetle definicji gry hazardowej zostało wszczęte z urzędu w dniu 28 września 2016r., jednakże decyzja administracyjna zapadła dopiero po 01 kwietnia 2017r., stan prawny i treść opinii technicznej nie nasuwały w jej ocenie wątpliwości nakazujących zwrócenie się do Ministra Finansów o wydanie decyzji.

(vide wyjaśnienia oskarżonej A. G. na k. 116-116v, 398-399v).

Powyższe wyjaśnienia oskarżonej zostały odczytane na rozprawie głównej prowadzonej pod jej nieobecność w dniu 18 grudnia 2018r. (vide k. 605).

Sąd zważył, co następuje :

Przytoczone wyjaśnienia A. G. zasługują w ocenie Sądu na podzielenie w zakresie dotyczącym jej roli w spółce (...) sp. z o.o. oraz w organizowaniu gier typu Konkurs (...) na automatach typu quizomat, w tym na dwóch urządzeniach zainstalowanych w barze (...) w S. i zabezpieczonych w trakcie czynności kontrolnych przez funkcjonariuszy celnych. W tym bowiem zakresie jej relacja znajduje odzwierciedlenie w zeznaniach zarządzającego lokalem K. K. (vide k. 51v – 52, k. 367 – 368, k. 606), zatrudnionej w nim M. M. (vide k. 7v – 8 i k. 606v) oraz jednego z przeprowadzających kontrolę funkcjonariuszy K. D. (vide k. 414 – 416 i k. 605v), a także dokumentacji w postaci protokołów eksperymentu procesowego (vide k. 3 – 4), przeszukania pomieszczenia (vide k. 9 – 11), oględzin miejsca i rzeczy wraz ze zdjęciami i szkicem (vide k. 12 – 15), wypisów z rejestru REGON (vide k. 23) i Krajowego Rejestru Sądowego (vide k. 158 – 160), kserokopii faktur (vide k. 57 – 58) i innych dokumentów skarbowych i księgowych (vide k. 224 – 234), dowody te tworzą spójną, wzajemnie uzupełniającą się całość.

Twierdzenia oskarżonej w zakresie dotyczącym działań podjętych w celu upewnienia się o legalności przedsiębranej działalności i pozyskania w tym celu opinii prawnych i ekspertyzy technicznej, wskazujących, iż konkurs wiedzy powszechnej organizowany z wykorzystaniem automatów typu quizomat nie może być uznany za grę na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 5 ustawy o grach hazardowych, znajdują również odzwierciedlenie w treści tychże ekspertyz, sporządzonych odpowiednio przez prof. M. W. (vide k. 29 – 37v), prof. R. Z. (vide k. 38 – 41) oraz zatrudnionego w Instytucie (...) (vide k. 42 – 44 i k. 152 – 153). Nie sposób zarazem zaaprobować wyrażanego w oparciu o powyższe ekspertyzy przekonania A. G. przekonania o braku elementu losowości urządzanych przez nią gier i uzależnienia ich wyniku wyłącznie od kompetencji gracza.

Do odmiennych wniosków prowadzi bowiem analiza zarówno udokumentowanego protokołem na k. 3 – 4 oraz nagraniem eksperymentu procesowego przeprowadzonego w dniu

03 stycznia 2017r. przez funkcjonariusza celnego K. D., polegającego na przeprowadzeniu gier na zabezpieczonych w barze (...) dwóch automatach A. G., potwierdzających przebieg wspomnianego eksperymentu zeznań wyżej wymienionego funkcjonariusza (vide k. 414 – 416 i k. 605v), jak również ustaleń i wniosków zawartych w opinii biegłego z zakresu mechaniki i techniki komputerowej dr inż. A. C. (1) (vide k. 614 – 627), wskazujących w sposób jednoznaczny i wzajemnie zgodny, iż przebieg gry pozostaje poza sferą oddziaływania grającego, jest niezależny od jego zdolności motorycznych, a także wiedzy, o wartości punktowej pojawiających się pytań decyduje sekwencja symboli widocznych na wizualizacji obracających się bębnów, mająca charakter przypadkowy, udzielenie prawidłowej odpowiedzi na pytanie nie warunkuje wygranej, z uwagi na możliwość skorzystania z opcji POMOC bądź uzupełnienia stawki punktowej z puli zgromadzonej na liczniku BANK, bez konieczności udzielania odpowiedzi. Przytoczone dowody, stanowiące spójną, wzajemnie uzupełniającą się całość, przemawiają za przyjęciem, iż pytania konkursowe mają charakter jedynie pozorny, mający na celu zakamuflowanie losowego charakteru pojedynczych gier, uzależnionych wyłącznie od algorytmu oprogramowania. Na aprobatę zasługuje zdaniem Sądu w szczególności cytowania opinia biegłego, wydana na podstawie wnikliwej analizy całokształtu materiału dowodowego, z uwzględnieniem faktycznego przebiegu gier przeprowadzonych na zabezpieczonych urządzeniach pełniących w istocie rolę terminali zapewniających dostęp do oferowanego za pomocą serwera internetowego oprogramowania, a także specjalistycznej wiedzy i doświadczenia zawodowego biegłego, nie powiązanego z żadną ze stron postępowania, odzwierciedlająca w sposób jasny i pełny poczynione ustalenia i sformułowane jednoznacznie wnioski.

Powyższych kryteriów pełnych, jasnych ekspertyz nie spełniają się natomiast sporządzone na wcześniejszym etapie postępowania opinie biegłych A. C. (2) (vide k. 105 – 114) i Z. S. (vide k. 422 – 434), co obniża ich przydatność dla poczynienia wiążących ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Walorów obiektywnego, w pełni miarodajnego dowodu nie sposób także przypisać prywatnym opiniom prawnym wydanym przez profesorów M. W.i R. Z., opracowanym wyłącznie na podstawie materiałów otrzymanych od zleceniodawcy, to jest pełnomocnika kierowanej przez A. G. spółki, jak wynika przy tym wprost z zastrzeżenia sformułowanego przez pierwszego z wymienionych, „nie badano ani weryfikowano prawdziwości przedstawionego nam w trakcie badania stanu faktycznego” (vide k. 29), żaden z autorów badających zgodność konkursu wiedzy powszechnej z regułami urządzania gier na automatach zgodnie z ustawą o grach hazardowych nie znał jej faktycznego przebiegu, opierając się na dokumentacji dobranej przez zleceniodawcę zainteresowanego uzyskaniem określonej konkluzji.

Nie sposób także nie odnotować, iż pozyskana przez oskarżoną ekspertyza techniczna wydana przez Instytut Elektrotechniki (vide k. 42 – 44) została opracowana przez zatrudnionego tamże R. F. na zlecenie innego podmiotu i zgodnie z relacją samego jej autora, dotyczyła wyłącznie konkretnego, badanego przez niego urządzenia o określonym numerze fabrycznym, z jednoczesnym zastrzeżeniem, iż działanie automatu wyłącznie w systemie online, z zapewnionym dostępem do Internetu, umożliwiało zarazem ingerencję w przebieg gry, poprzez modyfikację oprogramowania (vide zeznania R. F. na k. 99 -101). Dodać należy, iż wymieniony potwierdził występowanie w grze na badanym urządzeniu elementu losowości, jednakże nie przypisał mu istotnego znaczenia (vide zeznania R. F. na k. 369).

Przeciwko uznaniu przedmiotowej opinii technicznej jako miarodajnej dla zakwalifikowania wykorzystywanych przez spółkę (...) urządzeń typu quizomat jako automatów do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych przemawia nadto okoliczność, iż ekspertyza ta, zgodnie z wydanym wspomnianej placówce upoważnieniem, rozstrzygała wyłącznie o zgodności badanego urządzenia z wymogami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 marca 2012r. w sprawie szczegółowych warunków rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier, przy czym negatywny wynik opinii oznaczał, że badane urządzenie nie spełnia wymogów wymienionego rozporządzenia i nie może zostać ono zgodnie z prawem zarejestrowane i eksploatowane jako automat do gier. Organem właściwym do rozstrzygnięcia spełnienia przez określoną grę kryteriów wskazanych w ustawie z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, jest natomiast, zgodnie z art. 2 ust. 6 cytowanej ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż decyzja Ministra Rozwoju i Finansów wydana w postępowaniu wszczętym z urzędu z dniem 28 września 2016r. z udziałem (...) (...) sp. o.o., rozstrzygająca, że gry pod nazwą (...) rozgrywane na automatach typu A. G. Q. są grami na automatach w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych, zapadła w dniu 30 grudnia 2016r., a zatem w okresie poprzedzającym datę czynu zarzuconego oskarżonej, zaś sama A. G. posiadała wiedzę o toczącym się postępowaniu i wydanym w jego toku rozstrzygnięciu (vide wyjaśnienia oskarżonej na k. 116v i k. 399v), będąc zarazem prezesem innych regionalnych spółek z serii (...), w tym objętej przedmiotową decyzją.

Podwyższa okoliczność nie pozwala tym samym na podzielenie stanowiska oskarżonej, jakoby nie miała ona żadnych wątpliwości co do charakteru gier urządzanych na należących do spółki quizomatach i legalności prowadzonej działalności, a także na przyjęcie, iż pozyskanie przez wymienioną przedłożonych opinii prawnych i ekspertyzy technicznej spełniało wymogi dołożenia przez nią należytej staranności przy ocenie zgodności prowadzonej działalności z prawem i potraktowania jej zachowania jako wynikającego z usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności,

Zgodnie bowiem z utrwaloną w judykaturze i piśmiennictwie wykładnią uregulowanego w art. 10 § 4 kks kontratypu błędu co do prawa, przez usprawiedliwione błędne przekonanie należy rozumieć sytuację, w której z uwagi na ustalone okoliczności sprawcy nie można zarzucić, że gdyby dołożył należytej staranności, to rozpoznałby właściwie daną okoliczność, w oparciu o analizę osobowości sprawcy, jego możliwości rzeczywistej oceny sytuacji i przewidywania, przy czym w przypadku przedsiębiorcy nie wystarczy odwołanie do wzorca przeciętnego obywatela, lecz zastosować należy model osobowy o podwyższonym standardzie wymagań w zakresie świadomości prawnej. W ocenie Sądu, nie za nie budzący wątpliwości uznać tym samym należy wymóg zapoznania się podmiotu podejmującego profesjonalną działalność gospodarczą z podstawowymi przepisami odnoszącymi się do sfery podejmowanego przedsięwzięcia, zaś powoływanie się w tej sytuacji na nieznajomość stanu prawnego potraktować trzeba jako bezskuteczne. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym, iż A. G. legitymuje się wyższym wykształceniem w dziedzinie ekonomii, zdecydowała się na pełnienie funkcji jednoosobowego zarządu w spółce prawa handlowego zajmującej się w skali ogólnopolskiej tak specyficzną sferą jak urządzanie gier na automatach.

Mieć nadto na uwadze należy, iż oskarżona, niezależnie od deklarowanego przekonania, miała świadomość konsekwencji prawnych związanych z wprowadzeniem do obrotu handlowego urządzeń typu quizomat, zaś fakt pozyskiwania prywatnych ekspertyz prawnych i technicznych wskazuje na istnienie wątpliwości co do faktycznego charakteru urządzanych na nich konkursów. Dodać zarazem trzeba, iż wymieniona, wbrew jednoznacznemu brzmieniu art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 19 listopada 2009r., przewidującego wyłączną kompetencję ministra właściwego do spraw finansów do rozstrzygania w kwestii spełnienia przez daną grę kryteriów gry hazardowej, nie zwróciła się o wydanie decyzji w tym zakresie, zignorowała nadto toczące się od 28 września 2016r. postępowanie w przedmiocie uznająca automaty A. G. (...) za gry na automatach w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych, zakończone decyzją wydaną w dniu 30 grudnia 2016r. dla firmy (...) sp. o.o., również przez nią reprezentowanej. (vide k. 102 – 104).

W świetle powyższych okoliczności, powoływanie się przez A. G. na opracowane na jej zlecenie i na podstawie dostarczonych przez nią materiałów ekspertyzy należy potraktować jedynie jako element przyjętej przez nią linii obrony.

Podsumowując dotychczasowe rozważania, nie podzielając stanowiska oskarżonej dotyczące pozostawania w stanie usprawiedliwionej nieświadomości bezprawności własnego zachowania, stwierdzić należy, iż sprawstwo zarzuconego jej przestępstwa skarbowego nie ulega wątpliwości. Będąc bowiem osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i finansowe (...) sp. z o.o. w O., umieszczając na podstawie zawartej uprzednio umowy dzierżawy powierzchni w lokalu (...) na ul. (...) w S. dwa automaty do gier A. G. nr (...) i A. G. nr (...), w dniu 3 stycznia 2017r. urządzała na nich gry o charakterze komercyjnym i losowym, poza kasynem gier i nie posiadając wymaganej koncesji, wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, wyczerpując tym samym znamiona występku z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks.

Nie negując tym samym winy A. G., za zasadne uznano zastosowanie przewidzianego w art. 11 § 1 kpk, stosowanego odpowiednio na podstawie art. 113 § 1 kks, umorzenia absorpcyjnego, znajdującego zastosowanie w sprawach o występek zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 5, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe, ze względu na rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za inne przestępstwo, a interes pokrzywdzonego się temu nie sprzeciwia.

Jak wynika z informacji o karalności A. G. (vide k. 576 – 586), w okresie od 28 marca 2013r. do 14 sierpnia 2018r.zapadło wobec niej 99 wyroków skazujących wyłącznie za czyny tego samego rodzaju, wyczerpujące znamiona z art. 107 § 1 kks, na kary grzywny bądź pozbawienia wolności, przy czym, przy uwzględnieniu istnienia przesłanek do wydania wyroku łącznego oraz wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia za przypisany jej występek, nawet zastosowanie zasady częściowej absorpcji czyniłoby skazanie za niniejszy występek iluzorycznym, nie zmieniając w istocie sytuacji prawnej oskarżonej, zobowiązanej do zapłaty tytułem orzeczonych wobec niej grzywien równowartości ponad 1.700.000 zł. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt zaprzestania prowadzenia przez A. G. wspomnianej działalności, po rezygnacji z funkcji Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o. w marcu 2017r., a także jej aktualna sytuacja osobista związana z samotnym wychowywaniem niepełnosprawnego syna. (vide odpisy orzeczeń na k. 654 – 655).

Orzeczenie zgodnie z dyspozycją art. 30 § 5 kks w zw. z art. 340 § 2 kpk przepadku zabezpieczonych automatów i znajdujących się w ich wnętrzu środków pieniężnych zapobiega ich ponownemu użyciu przez samą oskarżoną lub inny podmiot, kształtuje także społeczną świadomość prawną unaoczniając nieopłacalność niezgodnej z prawem działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 632a § 2 pkt 3 zasądzono od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w sprawie.