Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III AUz 223/18

POSTANOWIENIE

Dnia 28 grudnia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marta Sawińska

Sędziowie: SSA Jolanta Cierpiał (spr.)

del. SSO Renata Pohl

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Majchrzak

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy (...) spółka z o.o. w P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o zaległe składki

na skutek zażalenia (...) Spółki z o.o. w P.

na zarządzenie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 6 września 2018 r. sygn. akt VII U 970/18

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie z dnia 6 września 2018r. i sprawę przekazać do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Poznaniu, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania zażaleniowego.

del. SSO Renata Pohl

SSA Marta Sawińska

SSA Jolanta Cierpiał

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 6 września 2018r. wydanym w sprawie VII U 970/18 Sąd Okręgowy w Poznaniu zwrócił odwołanie (...) Spółka z o. o. w P. z dnia 7 czerwca 2018r.

W uzasadnieniu wskazano, w oparciu o art. 477 10 § 1 k.p.c. i art. 130 § 1 i 2 k.p.c., że strona wniosła odwołanie, które nie spełniało wymogów formalnych pisma procesowego, ponieważ odwołanie zostało opatrzone jedynie nieczytelnym ciągiem znaków, nie zawierającym liter i nie odzwierciedlającym brzmienia nazwiska odwołującego, zaś mimo prawidłowego wezwania zarządzeniem z dnia 12 lipca 2018 r. – strona odwołująca nie uzupełniła tego braku. Odwołujący działający przez prokurenta w dniu 31 lipca 2018 r. nadesłał odpis odwołania, tym niemniej dokument niniejszy został opatrzony jedynie nieczytelnym podpisem. W związku z tym nie można było uznać, że jest to podpis odwołującego (czy też jego upoważnionego przedstawiciela), w rozumieniu art. 126 § 1 pkt 4 k.p.c. Z tych względów odwołanie podlegało zwrotowi.

W zażaleniu na powyższe zarządzenie odwołujący wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie skutkuje uchyleniem zaskarżonego zarządzenia.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego błędne jest stanowisko wyrażone w zaskarżonym zarządzeniu, że odwołanie zawierało brak formalny w postaci braku wyraźnego podpisu strony (czy też jej pełnomocnika), uniemożliwiający jego rozpoznanie i skutkujący koniecznością zwrotu tego odwołania, wobec nieuzupełnienia tego braku formalnego na wezwanie Sądu.

Zgodnie z art. 477 9 § 1 k.p.c. odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. W myśl art. Art. 477 10 § 1 k.p.c. odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji lub orzeczenia, zwięzłe przytoczenie zarzutów oraz wniosków i ich uzasadnienie oraz podpis ubezpieczonego albo osoby odwołującej się od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, albo przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika ubezpieczonego albo osoby odwołującej się od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności.

W odwołaniu (...) Spółki z o. o. w P. złożonym do akt sprawy sporządzonym w formie wydruku komputerowego znajdował się podpis o treści: „D. J. prokurent”, przy czym odwołanie nie zostało podpisane własnoręcznie przez prokurenta.

Zarządzeniem z dnia 12 lipca 2018 r. wezwano prokurenta odwołującej spółki do uzupełnienia braku odwołania poprzez jego podpisanie, względnie nadesłanie czytelnie podpisanego odpisu odwołania przez pełnomocnika odwołującego. W odpowiedzi na to wezwanie strona przedłożyła tożsamy odpis odwołania w formie wydruku komputerowego z podpisem o treści: „D. J. prokurent”, przy czym odwołanie tym razem zostało podpisane własnoręcznie przez prokurenta.

W ocenie Sądu Apelacyjnego tak sformułowana treść podpisu pod odwołaniem była wystarczająca do przyjęcia, że odwołanie zostało złożone skutecznie i wystarczająca do nadania biegu sprawie, skoro nie było wątpliwości, że odwołująca spółka jest reprezentowana przez prokurenta D. J., która w imieniu spółki wniosła odwołanie i je podpisała. Podkreślić należy, że wraz z zażaleniem odwołująca złożyła poświadczony notarialnie wzór podpisu prokurenta D. J., który jest tożsamy z podpisem złożonym na powyższym odwołaniu.

Zgodnie z art. 109 1 § 1 k.c. prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Prokurent jest zatem pełnomocnikiem, czyli osobą umocowaną do dokonywania czynności prawnych za spółkę.

Przywołać tutaj należy utrwalone w orzecznictwie Sądu Najwyższego stanowisko podkreślające odformalizowanie odwołania od decyzji organu rentowego. Odformalizowanie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych oznacza także racjonalizowanie treści pism składanych w organie rentowym w oparciu o rzeczywistą wolę w nich wyrażoną. Jeżeli w terminie do złożenia odwołania ubezpieczony podejmuje na piśmie lub do protokołu czynność, z której wynika, że nie zgadza się z decyzją i uważa, że powinna być ona zmieniona lub uchylona, to należy taką czynność zakwalifikować jako odwołanie od decyzji. Odwołanie nie musi być adresowane do sądu lub ani zawierać stwierdzenia, aby w razie nieuwzględnienia żądania zostało ono przekazane do rozpoznania sądowi. Konieczne jest jednak ustalenie okoliczności dotyczących dokonania takiej czynności, w tym przede wszystkim zamiaru (woli) osoby ją podejmującej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 2009 r., III UK 52/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2004 r. II UK 396/03, wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 19 grudnia 2012 r. III AUa 1005/12).

W tej sytuacji Sąd Apelacyjny stwierdził, że nie było podstaw do zwrotu odwołania na podstawie art. 130 § 1 i 2 k.p.c., a w konsekwencji zaskarżone zarządzenie podlegało uchyleniu, o czym orzeczono na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 398 k.p.c. Orzeczenie o kosztach znajduje swoje uzasadnienie w treści art. 108 § 2 k.p.c., zgodnie z którym Sąd II instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę Sądowi I instancji do rozpoznania, pozostawia temu Sądowi rozstrzygniecie o kosztach instancji odwoławczej.

del. SSO Renata Pohl

SSA Marta Sawińska

SSA Jolanta Cierpiał