Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 34/19

POSTANOWIENIE

Dnia 20 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela A. K.

o ogłoszenie upadłości (...) sp. z o.o. w T.

w przedmiocie wniosku wierzyciela o zwolnienie od kosztów sądowych

na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 14 stycznia 2019 r., sygn. akt V GU 260/18

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy w T. oddalił wniosek wierzyciela o zwolnienie od kosztów sądowych w postaci opłaty od zażalenia, gdyż analiza jego oświadczenia majątkowego prowadzi do wniosku, że jest on w stanie ponieść koszty sądowe bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. O tych możliwościach świadczą posiadane oszczędności w kwocie około 35.000 zł, uzyskiwany przez małżonka wierzyciela dochód miesięczny w wysokości ok. 2.200 zł, a także fakt, że wnioskodawczyni ponosi comiesięczne wydatki w kwocie prawie 3.000 zł co budzi wątpliwości Sądu Rejonowego co do braku możliwości pokrycia kosztów sądowych. Ponadto, zdaniem tego Sądu, wnioskodawczyni nie traktuje równorzędnie swoich wydatków, a przecież Skarb Państwa nie może być traktowany w drugiej, po innych wierzycielach, kolejności (k.560-561).

W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawczyni nie godząc się ze stanowiskiem Sądu Rejowego zarzuciła mu błędną ocenę jej sytuacji majątkowej, a w konsekwencji odmowę zwolnienia od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Wskazując na powyższe wniosła ona o zmianę zaskarżonego postanowienia i zwolnienie go od kosztów sądowych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania (k.594).

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie wnioskodawczyni – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art 13 § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne i ocenę prawną zdarzeń przedstawioną przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia .W szczególności wbrew zarzutom zażalenia Sąd Rejonowy dokonał trafnej oceny przedmiotowego wniosku w świetle art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, który to przepis uzależnia ewentualne uwzględnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych złożonego przez osobę fizyczną od wykazania, że nie jest ona w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, że wnioskodawczyni wykazała, że rzeczywiście nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w postaci opłaty sądowej od zażalenia wynoszącej 200 zł bez uszczerbku utrzymania siebie i swojej rodziny, co w świetle art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wyklucza to możliwość uwzględnienia jego zażalenia. Należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy dokonał trafnej oceny sytuacji majątkowej wnioskodawczyni, którą Sąd odwoławczy w całości podziela i odwołuje się do tych argumentów bez potrzeby ich ponownego przywoływania, skutkującej odmową przyznania pozwanemu zwolnienia od kosztów sądowych.

W ocenie Sądu Okręgowego podnoszona w zażaleniu okoliczność, iż wnioskodawczyni nie osiąga żadnych dochodów i nie otrzymuje zasiłku dla bezrobotnych nie ma istotnego znaczenia w sytuacji, gdy jak wynika to z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, żaląca posiada środki, które z których może uiścić należną opłatę od zażalenia.

Reasumując, z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)