Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III U 462/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2018r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Witkowski

Protokolant:

st. sekretarz sądowy Beata Dzienis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2018r. w Suwałkach

sprawy J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę pomostową

w związku z odwołaniem J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 13 lipca 2018 r. znak (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 13.07.2018r. odmówił J. S. prawa do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017r. poz. 664 ze.zm.), prawo do emerytury pomostowej, na zasadach ogólnych, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  urodził się po dniu 31.12.1948r.;

2.  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat,

3.  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 la dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4.  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 1440), wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5.  przed dniem 01.01.1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 lub art. 32 i art. 33 w/w ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6.  po dniu 31.12.2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 wymienionej w załączniku 1 lub 2 do ustawy;

7.  nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy.

Zakład odmówił J. S. przyznania emerytury na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31.12.2008r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy, nie osiągnął wieku 60 lat i nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Organ rentowy wskazał też, że zgodnie z art. 4 w związku z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, czyli na dzień 1.01.2009r. udowodnił okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat, tj. pracy wymienionej w załączniku nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach i rentach pomostowych.

Odmówił natomiast J. S. przyznania emerytury i na tej podstawie, gdyż na dzień 1.01.2009r. nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat, tj. pracy wymienionej w załączniku nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach i rentach pomostowych.

Nie uwzględnił do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia od 1.03.1983r. do 31.12.1998r., od 1.01.1999r. do 5.10.2000r. oraz od 10.10.2000r. do 31.12.2008r., ponieważ pracodawca nie potwierdził, że w tych okresach wykonywał prace wymienione w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach i rentach pomostowych.

W odwołaniu od tej decyzji J. S. powołał się na fakt wykonywania pracy na (...) od 1.03.1983r. na różnych stanowiskach, którą nadal wykonuje. Jak go poinformowano na początku pracy po uzyskaniu 60 lat życia lub przepracowaniu 40 lat przejdzie na emeryturę. Pracę zaś zaczął od 1.09.1974r. jako ubojowiec w (...).

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że decyzją z dnia 29.08.2018r. odmówił prawa do emerytury pomostowej też ze względu na nierozwiązanie stosunku pracy przez J. S..

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołania za uzasadnionego uznać nie można było.

Zgodnie z treścią powołanych przepisów art. 4 i art. 49 ustawy o emeryturach i pomostowych warunkiem uzyskania prawa do emerytury pomostowej jest rozwiązanie stosunku pracy, które w przypadku odwołującego się jednak nie nastąpiło. Na rozprawie odwołujący jednoznacznie zaś wskazał, ze nadal pozostaje w stosunku pracy, którego z nim nie rozwiązano. W tym więc stanie faktycznym i prawnym okoliczność ta – pozostawienie przez odwołującego się w stosunku pracy - czyni bezprzedmiotowym dokonanie rozważań w zakresie spełnienia przez niego pozostałych warunków (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 09.08.2016r. sygn. III AUa 1083/16, czy wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 23.01.2014r. sygn. III AUa 604/13). Sąd rozpoznający sprawę z zakresu ubezpieczeń społecznych w ramach odwołania od konkretnej decyzji organu rentowego „przyznaje” konkretne świadczenie lub określa jego wysokość (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25.04.2008r., sygn. akt I UK 267/08). Nie jest zatem dopuszczalne w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych wydanie wyroku ustalającego spełnienie przez ubezpieczonego niektórych warunków wymaganych do nabycia prawa do świadczenia lub wyroku przyznającego to świadczenie pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków w przyszłości (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 09.03.2010r., sygn. I UK 267/09 i z dnia 07.04.2011r. sygn. I UK 363/10). Podkreślić bowiem należy, iż poczynienie w niniejszej sprawie nawet korzystnych ustaleń dla odwołującego się w zakresie spełnienia przez niego pozostałych warunków niezbędnych do uzyskania prawa do emerytury pomostowej, nie jest wiążące ani dla organu rentowego, ani dla Sądu, w razie rozpoznawania ponownego wniosku o emeryturę. Nawet więc, gdyby K. K. w toku przedmiotowego postępowania udowodnił fakt przepracowania w szczególnych warunkach w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych 15 lat to i tak nie nabyłby prawa do emerytury pomostowej, albowiem wbrew wymogom wynikającym z art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych nie rozwiązał stosunku pracy.

Na rozprawie odwołujący się podniósł, że składając wniosek o emeryturę źle został pouczony i złożył wniosek o emeryturę pomostową zamiast o emeryturę kolejową. Chce zaś mieć emeryturę kolejową z racji odpowiedniego stażu pracy na kolei.

W postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych Sąd ma obowiązek zweryfikować wszelkie przesłanki uprawniające do uzyskania emerytury, a nie tylko te, które zostały wskazane w decyzji organu rentowego. Stąd też sąd w niniejszym postępowaniu rozważył, czy odwołującemu się należy emerytura kolejowa.

Emerytura kolejowa przysługuje albo z mocy art. 40 albo z mocy art. 50 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17.12.1998r. (t.j. Dz. U. z 2018r., poz. 1270).

Aby otrzymać emeryturę kolejową z mocy art. 40 trzeba być urodzonym przed 1.01.1949r., a odwołujący się urodził się (...) Artykuł ten brzmi bowiem „Kolejowa emerytura przysługuje pracownikowi kolejowemu urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949r., który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 55 lat, mężczyzn 60 lat;

2.  ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia na kolei, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia na kolei, o których mowa w art. 44-45”.

Aby otrzymać emeryturę kolejową z mocy art. 50 warunki do uzyskania emerytury określone w art. 40 spełnić trzeba było do 31.12.2008r. Jednym z tych warunków określonych art. 40 jest osiągnięcie przez mężczyzn wieku 60 lat. Do 31.12.2008r. odwołujący się nie osiągnął jednak wieku 60 lat.

Artykuł 50 brzmi następująco:

„1. Prawo do emerytury kolejowej, o której mowa w art. 40, przysługuje pracownikom kolejowym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r., a przed dniem 1 stycznia 1969r. jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

- nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

- warunki do uzyskania emerytury określone w tym przepisie spełnią do dnia 31 grudnia 2008r. „

Podnieść tu należy, że unormowanie warunków do otrzymania emerytury kolejowej z mocy art. 50 uznane zostało przez Trybunał Konstytucyjny za zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej (wyrok z dnia 22.06.1999r. K 5/99). Stąd wykładnia językowa tego przepisu jednoznacznie wskakującego, że osiągnięcie wieku 60 lat do 31.12.2008r. do otrzymania emerytury kolejowej z jego podstawy, nie budzi wątpliwości. Tak wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 27.11.2013r. III AUa 596/13 i z tym stanowiskiem trzeba zgodzić się z racji na autorytet sądu wyższej instancji. Jakkolwiek inna interpretacja przepisu art. 50 jest zatem nieuprawniona.

Odwołujący się nie ma zatem prawa do emerytury kolejowej.

Odwołujący się nie mógł też otrzymać emerytury w obniżonym wieku (a więc po ukończeniu 60 lat życia) na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a tylko taka jeszcze podstawa pozostawała dla odwołującego się, który nie ukończył 65 roku życia. Aby mianowicie otrzymać emeryturę na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS trzeba, zgodnie z tym artykułem w dniu wejścia w życie wskazanej ustawy, a więc 1.01.1999r. mieć okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat.

Odwołujący się zaś okresu składkowego i nieskładkowego do 1.01.1999r. nie ma. Pracę bowiem z nauką zawodu rozpoczął od 1.09.1974r. i dodając całe 25 lat będzie to data 1.09.1999r. Fakt zaś, że pracę z nauką zawodu zaczął od 1.09.1974r., wynika i ze świadectwa pracy w (...) w S. i samych wyjaśnień złożonych przez odwołującego się na rozprawie, który wskazał, że po szkole podstawowej zaczął naukę zawodu z pracą od 1.09.1974r., ponieważ jedną z klas szkoły podstawowej powtarzał

Mając zatem to wszystko na uwadze Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 14 §1 kpc oddalił odwołanie.

PW/bd