Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Przesmycki

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Zdrojewskiej – Gutowskiej

po rozpoznaniu w dniach 8.11.2017r., 30.01.2018 r., 29.03.2018 r. sprawy karnej

M. K. s. W. i D. z d. M., ur. (...) w G., pesel: (...), zam. (...)-(...) G. ul. (...), obywatelstwa polskiego,
o wykształceniu średnim, bez zawodu, nie karanego sądownie;

oskarżonego o to, że :

w dniu 25 marca 2017 r. o godz. 1:05 w G. ul. (...) – stacja S. prowadził w ruchu lądowym samochód marki S. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania na urządzeniu typu A.: godz. 1:17 I- 1,03 mg/l, na urządzeniu Alkometr A 2.0 godz. 1:33 II – 0,85 mg/l, godz. 1:37 III – 0,84 mg/l, godz. 1:53 IV – 081 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu;

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

o r z e k ł :

1.  Oskarżonego M. K. uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, to jest występku z art. 178a§1 kk z tym ustaleniem, że oskarżony najpierw poruszał się ulicą (...), a następnie wjechał na mieszczącą się przy tej ulicy stację S.
i za to na mocy art. 178a§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69§1 kk i art. 70§1 kk warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

2.  Na mocy art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat, zaliczając na mocy art. 63§4 kk okres zatrzymania prawa jazdy od 25 marca 2017 r.

3.  Na mocy art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł. (pięciu tysięcy złotych).

4.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł. (sto dwadzieścia złotych) tytułem opłaty i obciąża go kosztami postępowania w kwocie 320 zł. (trzysta dwadzieścia złotych).

sygn. akt II K 603/17

UZASADNIENIE

Oskarżony M. K. jest z zawodu kucharzem i żołnierzem zawodowym. Dotychczas oskarżony nie był karany sądownie.

d o w ó d : karta karna k. 31.

W nocy 25 marca 2017 r. ok. godz. 1:05 w G. oskarżony jechał ul. (...) samochodem marki S. (...) o nr rej. (...). Przy ulicy tej znajduje się stacja S.. Tam też oskarżony postanowił kupić się hot doga. W tym czasie na stacji pracowali R. S. (1) i I. J., która przyjęła od oskarżonego zamówienie. Czuła od oskarżonego woń alkoholu. Kiedy świadek zauważyła, że oskarżony wsiada do samochodu S. postanowiła o tym powiadomić R. S. (1), który po chwili usłyszał pukanie koleżanki. Oboje pracownicy stacji wybiegli z budynku stacji i pobiegli za odjeżdżającym samochodem oskarżonego. Pukali w bagażnik samochodu, aby oskarżony się zatrzymał, machali do niego rękoma. Mimo to oskarżony nadal jechał dojeżdżając do ul. (...). Tam się zatrzymał będąc jeszcze w obrębie stacji. Wtedy do samochodu od strony kierowcy podbiegł R. S. (1). O. drzwi i zabrał kluczyki od samochodu. Wezwano policję.
W organizmie oskarżonego stwierdzono stężenie rzędu 0,85 m/l, 0,84 mg/l, 0,81 mg/l i 1,03 mg/l alkoholu w godz. od 1:17 do 1:53.

d o w ó d : protokoły badania trzeźwośxi k. 2 – 5,

zeznania S. S. k. 163v,

zeznania R. S. k. 164,

zeznania J. J. k. 164,

zeznania R. O. k. 168,

nagranie monitoringu k. 164, 21.

Oskarżony nie przyznał się do winy i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Po czym przyznał się do winy i złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania.

d o w ó d : wyjaśnienia oskarżonych l. 162v.

Zdaniem Sądu wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznaje się do winy nie można dać wiary, bowiem są niespójne, nielogiczne oraz sprzeczne z zebranymi dowodami w postaci zeznań świadków, zapisu monitoringu, a nawet składanych przez samego oskarżonego wniosku o dobrowolne poddanie się karze.

Z zebranych dowodów wprost wynika, że oskarżony będąc w stanie upojenia alkoholowego prowadził samochód ul. (...) po czym wjechał na stację paliw. Tam też został zatrzymany. Przyjechał na stację niewątpliwie w stanie nietrzeźwym co wynika z zeznań I. J. i R. S. (1). Po przekazaniu funkcjonariuszom policji został przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu sprawnymi i posiadającymi legalizację urządzeniami, których wyniki są do siebie zbliżone. W tym stanie rzeczy Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w sprawie świadków, bowiem są one obiektywne i szczere oraz logiczne i spójne z pozostałymi dowodami w postaci nagrania z monitoringu i wyników badania trzeźwości. Dowody te są też zgodne z tą częścią wyjaśnień oskarżonego, w których zdecydował przyznać się do winy i złożyć wniosek o warunkowe umorzenie postępowania.

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Przestępstwo z art. 178a§1 kk popełnia kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Oskarżony naruszył ten przepis, bowiem w dniu 25 marca 2017 r. o godz. 1:05
w G. ul. (...) – stacja S. prowadził w ruchu lądowym samochód marki S. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania na urządzeniu typu A.: godz. 1:17 I- 1,03 mg/l, na urządzeniu Alkometr A 2.0 godz. 1:33 II – 0,85 mg/l, godz. 1:37 III – 0,84 mg/l, godz. 1:53 IV – 081 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Za to Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na 5 lat. Przy wymiarze tej kary i środka Sąd miał na względzie, jako okoliczności obciążające wysokość stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego, który powodował, że był on w stanie upojenia alkoholowego. Kierowca w takim stanie żadną miarą nie może liczyć na wyrozumiałość Sądu, bowiem jest nieprzewidywalny i groźny dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał uprzednią niekaralność oskarżonego, która w ocenie Sądu pozwala na przyjęcie, że oskarżony więcej nie wkroczy na drogę przestępstwa i zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary. Zdaniem Sądu okres 2 lat pozwoli na stwierdzenie, czy oskarżony skorzysta z danej mu szansy. Na mocy art. 43a§2 kk orzeczono obligatoryjnie świadczenie pieniężne. O kosztach orzeczono po myśli art. 627 kpk.