Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Feder

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 4 czerwca 2018 roku sprawy

S. S. (1) (S.)

syna R. i D. z domu W.,

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 1 kwietnia 2014 roku do 4 sierpnia 2014 roku oraz od 20 stycznia 2015 roku do 25 czerwca 2015 roku w C. będąc zobowiązanym na mocy ugody zawartej w Sądzie Rejonowym w C. z dnia 18 grudnia 2012 roku sygn. III RC 402/12 do płacenia świadczeń alimentacyjnych w kwocie po 500 złotych miesięcznie na rzecz swoich dzieci M. i J. S., uchylał się od tego obowiązku, czym naraził je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk

orzeka:

1.  oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu we wniosku z tym ustaleniem, że uchylał się od płacenia świadczeń alimentacyjnych w sposób uporczywy, tj. przestępstwa z art. 209§ 1 kk przy zastosowaniu art.4§1 kk i za to na podstawie art. 209§ 1 kk przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności,

2.  na podstawie art.34§1, 1a pkt.1 kk i art.35 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

3.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt. 3 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci M. i J. S.,

4.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 201/18

UZASADNIENIE

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że w okresie od 1 kwietnia 2014 roku do 4 sierpnia 2014 roku oraz od 20 stycznia 2015 roku do 25 czerwca 2015 roku w C. będąc zobowiązanym na mocy ugody zawartej w Sądzie Rejonowy w C.z dnia 18 grudnia 2012 roku sygn.. akt III RC 402/12 do płacenia świadczeń alimentacyjnych w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz swoich dzieci M. i J. S., uporczywie uchylał się od tego obowiązku, czym naraził je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony S. S. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, co potwierdził również zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Oskarżony oświadczył, że chciałby dobrowolnie poddać się karze 1 roku ograniczenia wolności polegającego na pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a także obowiązkowi systematycznego łożenia na utrzymanie małoletnich dzieci.

W związku z powyższym Prokurator Rejonowy do przesłanego aktu oskarżenia dołączył wniosek w trybie art.335§1 kpk wnosząc o skazanie bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie oskarżonemu S. S. (1) kary 1 roku ograniczenia wolności polegającego na pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a także orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku systematycznego łożenia na utrzymanie dzieci.

Należy w tym miejscu również wskazać, że przed rozpoznaniem wniosku Prokuratora Sąd Rejonowy rozważył, czy zarzucony oskarżonemu czyn wypełnia znamiona przestępstwa z art. 209§1 kk w zw. z art.4§1 kk.

Należy w tym miejscu wskazać, że art.209§1 kk ustanawia odpowiedzialność karną za przestępstwo polegające na nie alimentacji. Zmiana treści tego przepisu nastąpiła w dniu 31 maja 2017 roku. Wedle dotychczasowego brzmienia tego przepisu odpowiedzialność za przestępstwo nie alimentacji ponosi ten, kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W chwili obecnej odpowiedzialność za to przestępstwo została wskazana w §1a art.209 kk. Przy czym wyeliminowano znamię uporczywości i dodano znamię polegające na koniczności wynikania obowiązku z orzeczenia sadowego, ugody lub innej umowy oraz że wysokość zaległości stanowi równowartość 3 świadczeń okresowych.

W związku z powyższym Sąd Rejonowy uznał, że względniejsze dla oskarżonego było dotychczasowe brzemienia przepisu 209 kk, przy zastosowaniu art.4§1 kk.

W ocenie Sądu Rejonowego, czyn zarzucony oskarżonemu S. S. (1) wypełnił znamiona przestępstwa wskazanego we wniosku tj. art.209§1 kk w zw. z art.4§1 kk. W opisie czynu wskazano jasno i szczegółowo sposób działania oskarżonego. Sąd uzupełnił jedynie wynikające z materiału dowodowego, znamię uporczywości zachowania oskarżonego.

Sąd Rejonowy uznał, że okoliczności popełnienia przestępstwa przez S. S. (1) i jego wina nie budzą żadnych wątpliwości. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Zaproponowana kara odpowiada stopniowi zawinienia oskarżonego S. S. (1) oraz stopniowi społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu. Przy rozpoznawaniu wniosku Sąd wziął pod uwagę fakt, że oskarżony jest młodą osobą- ma 37 lata. Posiada wykształcenie zawodowe- jest mechanikiem samochodowym. Jest rozwodnikiem i ma na utrzymaniu dwoje dzieci. Posiada stała prace i zarabia miesięcznie 1.600 zł.

W związku z postawą oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz powyższymi okolicznościami, Sąd uwzględnił wniosek w trybie art.335 §1 kpk o wydanie wyroku skazującego w zaproponowanej postaci. W ocenie Sądu Rejonowego, oskarżony ma możliwość podjęcia pracy społecznie użytecznej.

Sąd Rejonowy uznał S. S. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art.209§1 kk w zw. z art.4§1 kk i za to na podstawie tego przepisu Sąd skazał oskarżonego na karę 1 roku ograniczenia wolności. Na podstawie art. 34§1,1a pkt.1 kk i art.35§1 kk Sąd Rejonowy zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Na podstawie art.34§3 kk w zw. z art.72§1 pkt.3 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci M. i J. S..

S. S. (1) w przeszłości był karany sądownie, za inne przestępstwa. Jest to okoliczność obciążająca. Sąd Rejonowy uwzględnił ja przy ustaleniu okresu wykonywania pracy społecznie użytecznej.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących. Ocenie Sądu Rejonowego, wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kk. Oskarżony utrzymuje się z niewysokich dochodów, które pozwalają mu na skromne życie. Uiszczenie przez niego kosztów postępowania byłoby dla niego zbyt uciążliwe.