Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 126/19

POSTANOWIENIE

Dnia 26 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo

Sędziowie: SO Agnieszka Terpiłowska

SO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

przy udziale P. (...) w W.

sprawy z powództwa Gminy W.

przeciwko M. P., R. P., P. P. (1) i P. P. (2)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych M. P. i R. P. na postanowienie zawarte w punkcie VI wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 4 października 2018r., sygn. VII C 605/17

p o s t a n a w i a:

I. zmienić zaskarżone postanowienie w zakresie punktu VI wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 04.10.208r., sygn. VII C 605/17 w ten sposób, że zasądzić od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3.415,60 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

II. zasądzić od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

(...)

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem zawartym w pkt VI wyroku z dnia 4 października 2018r., sygn. VII C 605/17 Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd wskazał, że miał na uwadze, iż każda ze stron w określonym zakresie przegrała i wygrała niniejsze postępowanie. Strona powodowa wystąpiła z roszczeniem, które co do zasady było uzasadnione i z tego poniosła koszty opłaty sądowej, a jednocześnie przegrała w części niniejszy proces, z uwagi na podniesienie zarzutu przedawnienia przez pozwanego. Częściowe cofniecie pozwu w tej sytuacji należy uznać za przegranie procesu w tej części. Z drugiej strony pozwani również przegrali proces w części, wobec nie uwzględnienia przez Sąd ich zarzutów, a jednocześnie ponieśli koszty związane z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika. W takiej sytuacji, zdaniem Sądu Rejonowego, każda ze stron winna ponieść koszty we własnym zakresie, ze względu na przyczynę oddalenia powództwa w części, tj. podniesienie zarzutu przedawnienia. Pozwani skorzystali bowiem z instytucji, która nie neguje istnienia samego roszczenia, a jedynie powoduje, że strona powodowa obecnie nie może go już dochodzić od pozwanych.

Zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie VI powyższego wyroku złożyli pozwani M. P. i R. P., zarzucając mu naruszenie art. 100 zdanie 1 k.p.c. poprzez uznanie, że w sytuacji cofnięcia częściowego powództwa przez powoda, samo istnienie roszczenia powoda, mimo podniesionego skutecznie przez stronę pozwaną zarzutu przedawnienia, stanowi o słuszności nieobciążania powoda kosztami procesu poniesionymi przez pozwanych i zniesienie kosztów pomiędzy stronami.

Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wnieśli o:

- zmianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3.416 zł;

- zasadzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postepowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

Roszczenie strony powodowej w niniejszej sprawie opiewało na kwotę 43.791,21 zł, natomiast jej żądanie zostało uwzględnione do wysokości 9.048,86 zł (tj. ok. 20%).

Stosownie do art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań poniesione przez strony koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Wskazać przy tym trzeba, że wzajemne zniesienie kosztów postępowania może być uzasadnione w przypadku, gdy ostateczny wynik postępowania co do istoty jest dla obu stron korzystny i niekorzystny w porównywalnym stopniu, a także w przypadku zbliżonej wysokości kosztów poniesionych przez każdą ze stron w toku postępowania.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na wyraźną dysproporcję w sytuacji stron, ukształtowanej zapadłym wyrokiem. Ostatecznie strona pozwana uległa zaledwie co do kwoty 9.048,86 zł (20% żądania), w przeważającej części (80%) wygrywając niniejszy proces. Wobec tak znacznego zróżnicowania wyniku postępowania na korzyść jednej ze stron zaskarżone orzeczenie Sądu Rejonowego w istocie jawi się jako niesłuszne. Nie ulega wątpliwości, że w zaistniałych okolicznościach poniesione przez strony koszty zastępstwa procesowego powinny zostać rozdzielone adekwatnie do wyniku postępowania w sprawie.

Przechodząc natomiast do oceny wysokości żądania zawartego w zażaleniu, Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że w przypadku stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu roszczenie o ich częściowy zwrot przysługuje nie tylko stronie pozwanej (jako wygrywającej) względem strony powodowej, ale również stronie powodowej względem strony pozwanej. Przy obliczeniu ostatecznego wyniku stosunkowego rozdzielenia kosztów należy zatem uwzględnić koszty poniesione przez obie strony procesu. W niniejszej sprawie strona powodowa wygrała proces w 20%, strona pozwana zaś w 80%. Obie strony postępowania poniosły koszty sądowe w różnych kwotach: strona powodowa w kwocie 2.190 zł, na co składa się opłata sądowa od pozwu (5% x 43.792 zł); strona pozwana w kwocie 4.817 zł, na co składają się koszty zastępstwa procesowego 4.800 zł (Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych DZ.U.2015.1804 obowiązujące na dzień złożenia pozwu w dniu 07.04.2016r.) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł.

Rozdzielając zatem stosunkowo poniesione przez strony koszty, strona powodowa powinna ponieść je w 80%, tj. w kwocie 3.853,60 zł (4.817 zł x 80%), zaś strona pozwana w 20%, tj. 438 zł (2.190 zł x 20%).

W związku z powyższym koszty zasądzone od strony powodowej na rzecz pozwanych powinny stanowić kwotę 3.415,60 zł (3.853,60 zł – 438 zł).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy postanowił jak w punkcie I sentencji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono w oparciu o przepis art. 98 §1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z §10 ust. 2 pkt. 1 w zw. z §2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015 r., poz. 1804 jt.).

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

​  (...)

​  (...)

​  (...).

​  (...)

(...)

​  (...)

​  (...)

​  (...)

​  (...)

(...)

(...)

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

(...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

-(...)

- (...)

- (...)

- (...)

(...)