Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1777/15

POSTANOWIENIE

8 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Barbara Braziewicz

SR(del.) Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2015 roku

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa – (...)w W.

przeciwko dłużnikowi M. C.

o świadczenie pieniężne

w przedmiocie skargi dłużnika na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) T. A. podjęte w sprawie o sygn. akt Km 1362/13

na skutek zażalenia dłużnika

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego
w T.

z dnia 23 lutego 2015 r., sygn. akt I Co 2318/13

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz

UZASADNIENIE

Zaskarżonym rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 2 postanowienia z dnia 23 lutego 2015r. Sąd Rejonowy w (...)odrzucił skargę M. C. na postanowienie z dnia 13 sierpnia 2015r. wskazując, że zażalenie było niedopuszczalne, gdyż zaskarżonym orzeczeniem został on zwolniony od kosztów sądowych.

Zażalenie na to postanowienie wniósł M. C. wnosząc o jego uchylenie podnosząc, że postanowienie to jest arbitralne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Dopuszczalność zaskarżenia orzeczenia w postępowaniu cywilnym nie przysługuje wszystkim stronom procesu. Ogranicza się jedynie do tych osób, które mają interes prawny w zaskarżeniu orzeczenia, określany mianem gravamen. Interes ten sprowadza się do stwierdzenia poczucia pokrzywdzenia spowodowanym niekorzystną dla strony różnicą między zgłoszonym przez nią żądaniem a sentencją orzeczenia, wynikającej z porównania zakresu żądania i treści rozstrzygnięcia. (porównaj: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006r., II CZ 22/06). Zatem interes prawny w zaskarżeniu orzeczenia musi wynikać z potrzeby uchylenia niekorzystnego dla strony rozstrzygnięcia, które w sposób samodzielny wpływa na jej prawo do obrony.

W zakresie tego rozstrzygnięcia (zwolnienia skarżącego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych) M. C. nie miał interesu prawnego w jego zaskarżeniu, gdyż orzeczenie to kształtowało jego sytuację procesową w sposób korzystny. Uznać zatem należało zasadność odrzucenia jego skargi na postanowienie z dnia 13 sierpnia 2014r. w zakresie punktu pierwszego sentencji.

Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu w oparciu o art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz

III Cz 1777/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE