Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 24 stycznia 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 944/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

protokolant: sekr. sądowy Robert Wójcik

przy udziale prokuratora Ewy Gołębiowskiej

po rozpoznaniu dnia 24 stycznia 2019 r. w Warszawie

sprawy R. S. s. L. i S., ur. (...) w O.

oskarżonego o przestępstwo z art. 209 § 1a k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 18 maja 2018 r. sygn. akt II K 217/18

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Otwocku do ponownego rozpoznania.

VI Ka 944/18

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wniesiona przez prokuratora zasługuje na uwzględnienie, co w efekcie skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji.

Zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania jest zasadne, jeśli zostaną spełnione przesłanki wskazane w art. 66 § 1 k.k. Przy czym kluczowe jest wykazanie, że wina i społeczna szkodliwość czynu (którego okoliczności popełnienia nie budzą wątpliwości) nie są znaczne, a następnie rozważenie, czy w realiach danej sprawy zachodzą pozostałe przesłanki wskazane w powołanym przepisie.

Sąd I instancji uzasadniając skorzystanie z w/w instytucji skupił się przede wszystkim na warunkach i właściwościach osobistych oskarżonego. Nie wskazał natomiast, dlaczego w realiach niniejszej sprawy uznał, że społeczna szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu nie jest znaczna. Tymczasem skarżący słusznie podniósł okoliczności, które w przedmiotowej sprawie nie mogą być pominięte przy analizie stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu.

I tak Sąd Rejonowy przeszedł do porządku nad faktem, że przypisany w zaskarżonym wyroku okres niealimentacji trwał ponad 12 lat, co już samo w sobie powinno skłaniać do pogłębionej analizy zachowania oskarżonego w kontekście winy i szkodliwości społecznej czynu. Tym bardziej, że utrzymywanie więzi z synem, przekazywanie mu pieniędzy czy kupowanie prezentów nie jest wystarczającym wytłumaczeniem zachowania oskarżonego. Przecież w pierwszym rzędzie powinien wywiązywać się ze swoich obowiązków alimentacyjnych. To przede wszystkim one umożliwiłyby zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych syna, a dodatkowo mógł łożyć na jego utrzymanie wyższą kwotę. Jednocześnie nie można tracić z pola widzenia postawy oskarżonego, który przez tak długi okres lekceważył orzeczenie sądowe, mimo posiadania możliwości chociażby częściowego wywiązywania się z nałożonego obowiązku alimentacyjnego, skoro był w stanie wspierać finansowo syna. Powstaje zatem pytanie, dlaczego nie wpłacał tych pieniędzy na poczet zasądzonych alimentów.

Chociażby z tych względów Sąd Odwoławczy nie może odmówić racji zarzutowi apelacji i przytoczonym na jego poparcie argumentom. Tym samym na obecnym etapie postępowania nie mógł zaakceptować zaskarżonego orzeczenia. W tym stanie rzeczy jedynym możliwym rozstrzygnięciem – zgodnie z art. 454 § 1 k.p.k. – było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji powinien skierować sprawę do rozpoznania na rozprawie i przeprowadzić postępowanie dowodowe. Zdaniem Sądu Odwoławczego pozwoli ono na wyjaśnienie wszystkich okoliczności niezbędnych do prawidłowego wyrokowania, szczególnie tych istotnych dla ustalenia stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W tym kontekście należy wnikliwie przeanalizować zachowanie oskarżonego i w przypadku uznania winy ocenić, czy zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania, czy też należy skazać oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

VI Ka 944/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE