Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 225/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Małgorzata Banaś

Protokolant:

sekretarz sądowy Małgorzata Bugiel

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2019 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko P. P. i D. P.

o zapłatę

1.  zasądza solidarnie od pozwanych P. P. i D. P. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 126.400,71 zł (słownie: sto dwadzieścia sześć tysięcy czterysta złotych 71/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza solidarnie od pozwanych P. P. i D. P. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 11.737 zł (słownie: jedenaście tysięcy siedemset trzydzieści siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt I C 225/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA z siedzibą w W. w pozwie wniesionym w postępowaniu elektronicznym upominawczym do Sądu Rejonowego w Lublinie domagał się zasądzenia od pozwanych solidarnie kwoty 126.400,71 zł.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że w dniu 18 lutego 2016r. pomiędzy stronami zawarta została umowa Pożyczki nr (...), na podstawie której pozwani zobowiązali się m. in. do terminowej spłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz powoda. W związku z nienależytym wykonywaniem przez pozwanych zaciągniętego zobowiązania skutkującym naruszeniem warunków umowy, zadłużenie powstałe na tle jej realizacji, z dniem 7 marca 2018r. zostało postawione w stan pełnej wymagalności. Na podstawie Ksiąg Rachunkowych Banku stwierdzone zostało że na dzień 27 kwietnia 2018 roku figuruje w nich wymagalna i niespłacona wierzytelność Banku przysługująca od pozwanych na co składa się:

a)  należność główna ( niespłacony kapitał ) w kwocie 120.096,84 zł

b)  należność z tytułu odsetek umownych w wysokości 3.746 zł

c)  odsetki umowne za opóźnienie w kwocie 2553.67 zł

d)  opłaty umowne w kwocie 4,20 zł

Nadto powód wskazał, iż w dniu 4.11.2016 r. doszło do prawnego połączenia (...) Bank S.A. z wydzieloną częścią Banku (...) S.A., dokonanego w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH. tj. poprzez przeniesienie na (...) Bank S.A. części majątku (...) S.A. w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, w świetle art. 531 § 1 KSH, z dniem 4.11.2016 r. (...) Bank S.A., wstąpił w prawa i obowiązki Banku (...) S.A. określone w sporządzonym na tę okoliczność planie podziału. W związku z jednoznacznym brzmieniem zapisów przedmiotowego planu, nie ma wątpliwości, że wyłącznie uprawnionym do dochodzenia wierzytelności z tytułu powołanej w pozwie umowy, pozostaje aktualnie (...) Bank S.A.

Pozew zawierał wskazanie dowodów na których powód opiera zgłoszone żądanie.

Postanowieniem z dnia 22 maja 2018r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowił przekazać sprawę do Sądu Okręgowego w Słupsku.

W odpowiedzi na pozew pozwani P. P. i D. P. reprezentowani przez fachowego pełnomocnika wnieśli o oddalenie powództwa w całości jako oczywiście nieuzasadnionego, zarzucając brak legitymacji czynnej powoda, nieudowodnienie roszczenia co do wysokości i co do zasady, naruszenie klauzuli dobrych obyczajów, przedwczesność powództwa, oraz naruszenie art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c. przez brak prób pozasądowego rozwiązania sporu, nie przedstawiając na powyższe zarzuty nie tylko dowodów ale i żadnego uzasadnienia. Nadto pozwani wskazali, że doręczone pozwanym dokumenty zawierają jedynie pozew w (...), postanowienie wydane w sprawie (...)o braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, pismo powoda z dnia 18.07.2018r. wraz z pełnomocnictwem, wyciąg z KRS powoda oraz dowód uiszczenia opłaty od pozwu, tym samym brak jest załączników wymienionych w pozwie jako lista dowodów.

Zarządzeniem z dnia 6 września 2018r. wydanym w trybie art. 207 § 3 k.p.c. Sąd zakreślił pełnomocnikowi powoda 14 dniowy termin do ewentualnego złożenia, pisma przygotowawczego wraz ze wszystkimi zarzutami i twierdzeniami przeciwko twierdzeniom i zarzutom pozwanych zawartym w odpowiedzi na pozew, oraz do przedstawienia ostatecznego stanowiska w przedmiocie żądania pozwu.

W dniu 17 września 2018r. powód wniósł do Sądu Okręgowego w Słupsku pismo w którym podtrzymał zgłoszone żądanie odwołując się w uzasadnieniu do stosownych dokumentów, które załączył jako dowody, wcześniej wskazane w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Pismo zostało podpisane przez M. K. upoważnioną zgodnie z przedłożonym pełnomocnictwem do działania w imieniu Banku w wymienionych czynnościach. Odpis pisma wraz załącznikami zgodnie z oświadczeniem w trybie art. 132 § 1 k.p.c. został nadany pełnomocnikowi pozwanych listem poleconym.

W piśmie z dnia 14 października 2018r. pozwani w odpowiedzi na otrzymaną od powoda korespondencją datowaną na dzień 13.09.2018r. wnieśli o zwrot przedmiotowego pisma z uwagi na okoliczność, iż zostało ono im doręczone nie za pośrednictwem Sądu, a bezpośrednio do pełnomocnika pozwanych, podczas gdy M. K. nie jawi się w myśl art. 132 § 1 k.p.c. jako adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy czy też radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarządzeniem z dnia 23 października 2018r. wydanym w trybie art. 207 § 3 k.p.c. Sąd zakreślił pełnomocnikowi pozwanych 14 dniowy termin do ewentualnego złożenia, pisma przygotowawczego wraz ze wszystkimi zarzutami i twierdzeniami przeciwko merytorycznym twierdzeniom i zarzutom powoda zawartym w piśmie z dnia 13 września 2018r.

W dniu 16 listopada 2019r. do akt sprawy zostało złożone pismo powoda tożsame w swej treści jak wcześniejsze celem doręczenia pełnomocnikowi pozwanych, które Sąd pozostawił w aktach wobec uznania że zostało ono doręczone do wiadomości pozwanych w dniu 4.10.2018r. co pełnomocnik pozwanych potwierdził w piśmie z dnia 14.10.2018r., a nadto zobowiązania pełnomocnika pozwanych do ustosunkowania się w przedmiocie jego treści.

W odpowiedzi na stanowisko powoda wyrażone w piśmie z dnia 13 września 2018r. pozwani ponownie pismem z dnia 26 listopada 2018r. wnieśli o zwrot pisma powoda jako wniesionego przez osobę nieuprawnioną do reprezentowania powoda, a z ostrożności procesowej pominięcie na podstawie art. 207 § 6 k.p.c. faktów i dowodów wskazanych przez powoda jako spóźnionych. Niezależnie od powyższego podtrzymali wcześniej zgłoszone zarzuty dotyczące braku legitymacji czynnej powoda, nieudowodnienie roszczenia co do wysokości i co do zasady, ograniczając się do ogólnikowego ich uzasadnienia, nadal nie przedstawiając żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń i zarzutów.

W odpowiedzi na powyższe powód pismem z dnia 6 lutego 2019r. wnosząc o wydanie przez Sąd postanowienia w trybie art. 207 § 3 k.p.c. w przedmiocie wyrażenia zgody na złożenie pisma procesowego, celem umożliwienia ustosunkowania się pisma procesowego pozwanych z dnia 26 listopada 2018r. oraz przedstawionych tamże wniosków i twierdzeń podtrzymał dotychczasowe twierdzenia, dowody na ich poparcie, oraz przedstawił wszystkie wcześniej złożone dokumenty potwierdzone za zgodność z oryginałem.

Sąd ustalił i zważył co następuje;

Pozwani – D. P. i P. P. zawarli z poprzednikiem prawnym powoda – Bankiem (...) S.A. z siedzibą w G. w dniu 18 lutego 2016r. Umowę kredytu gotówkowego nr (...). Zgodnie z § 1 ust. 1 Umowy, poprzednik prawny powoda udostępnił pozwanym kwotę kredytu w wysokości 138.296,68 zł z przeznaczeniem na potrzeby konsumpcyjne pozwanych, spłatę zobowiązań kredytowych Pozwanych oraz zapłatę kosztów kredytu. W ramach Umowy, pozwani zobowiązali się do terminowej spłaty kredytu wraz z należnymi odsetkami umownymi, opłatami i prowizjami na rzecz poprzednika prawnego powoda w 108 ratach kapitałowo – odsetkowych (§ 4 ust. 1 Umowy).

Pozwani nie zakwestionowali faktu otrzymania środków pieniężnych z tytułu umowy kredytu gotówkowego.

Dowód: Umowa kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 18 lutego 2016r. k. 124-128 załączniki k. 129-142.

W dniu 4 listopada 2016r. doszło do prawnego połączenia (...) Bank S.A. z wydzieloną częścią Banku (...) S.A., dokonanego w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, tj. poprzez przeniesienie na (...) Bank S.A. części majątku Banku (...) S.A. w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samy, w świetle art. 531 § 1 KSH, z dniem 4 listopada 2016r. (...) Bank S.A. wstąpił w prawa i obowiązki Banku (...) S.A. wynikające z przedmiotowej Umowy kredytu.

Dowód: - odpis (...) Bank S.A k. 10-12, k. 63-72, odpis wyciągu z Planu podziału Banku (...) S.A, odpis wyciągu z Załącznika 1 do Planu podziału Banku (...) S.A. k. 143-144.

Pozwani zawierając umowę z poprzednikiem prawnym powoda zaakceptowali jej warunki i zobowiązali się do ich przestrzegania. Przede wszystkim, pozwani zobowiązali się do terminowej spłaty kredytu na rzecz poprzednika prawnego powoda zgodnie z obowiązującym harmonogramem spłat. W związku z opóźnieniem w spłacie kredytu, powód, pismami z dnia 3 października 2017r. oraz 30 października 2017r., wezwał pozwanych do zapłaty zaległości. W powyższych pismach powód oświadczył, że istnieje możliwość złożenia przez pozwanych wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

Dowód: pismo informujące o zaległości z dnia 3 października 2017r. skierowane do pozwanej k. 145, pismo informujące o zaległości z dnia 3 października 2017r. skierowane do pozwanego k. 146, Wezwanie do zapłaty z dnia 30 października 2017r. skierowane do pozwanej k. 147, Wezwanie do zapłaty z dnia 30 października 2017r. skierowane do pozwanego k. 148.

Kolejno, wobec dalszego opóźnienia pozwanych w spłacie kredytu, powód, pismem z dnia 24 listopada 2017r. zatytułowanym „Ostateczne wezwanie do zapłaty” wezwał pozwanych do uregulowania wymagalnego zadłużenia, wynikającego z przedmiotowej umowy, wskazując, że w przypadku jego nieuiszczenia w terminie 7 dni może skutkować wypowiedzeniem umowy z żądaniem natychmiastowej spłaty całości zobowiązania.

Dowód: Ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 24 listopada 2017r. skierowane do pozwanej wraz z wydrukiem ze strony internetowej śledzenia przesyłek Poczty Polskiej k. 149 w zw. z k. 80 Ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 24 listopada 2017r. skierowane do pozwanego wraz z wydrukiem ze strony internetowej śledzenia przesyłek Poczty Polskiej k. 150 w zw. z k. 82.

Powód pismem z dnia 25 grudnia 2017r. skierował wobec pozwanych wypowiedzenie zawartej umowy, w którym wezwał ich do uiszczenia w terminie 14 dni zaległości i poinformował o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. W konsekwencji nie uiszczenia przez pozwanych żądanej kwoty na spłatę kredytu, powód dokonał jego wypowiedzenia, a całość zobowiązania pozwanych stała się wymagalna.

Dowód: Wypowiedzenie Umowy kredytowej nr (...) z dnia 25 grudnia 2017r. skierowane do pozwanej wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, Wypowiedzenie Umowy kredytowej nr (...) z dnia 25 grudnia 2017r. skierowane do pozwanego wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 151-154.

Wobec braku spłaty przez Pozwanych wymagalnego zadłużenia, powód wystawił wyciąg z ksiąg banku nr (...) z dnia 27 kwietnia 2018 r. oraz złożył przedmiotowe powództwo.

Dowód: wyciąg z ksiąg banku nr (...) z dnia 27 kwietnia 2018r. k. 91.

Sąd zważył;

Przede wszystkim, nieuzasadniony pozostaje wniosek pozwanych dotyczący oddalenia wniosków dowodowych powoda zawartych w piśmie z dnia 13 września 2018r. jako spóźnionych bowiem nie zostały wskazane przyczyn, dla których ww. dokumenty nie zostały załączone do pozwu złożonego w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu upominawczym.

Stosownie do treści art. 217 § 1 k.p.c., strona może aż do zamknięcia rozprawy przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej. Niezależnie od powyższego, zwrócenia uwagi wymaga, że pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym (EPU) składany jest za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Powinien on spełniać wymogi takie same jak postępowaniu zwykłym (art. 187 § 1 k.p.c.), a także zawierać wskazanie dowodów, na poparcie twierdzeń oraz numer PESEL lub NIP pozwanego będącego osobą fizyczną (jeśli jest obowiązany go posiadać lub posiada go, mimo, że nie ma takiego obowiązku), numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w razie jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, czy ewidencji lub NIP w przypadku pozwanego niebędącego osobą fizyczną, niemającego obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub obowiązku, jeśli jest on obowiązany do jego posiadania. Odmiennością EPU jest to, że do pozwu nie dołącza się dowodów, które zostały wskazane w treści pozwu na poparcie twierdzeń przez powoda . Do pozwu składanego w EPU nie dołącza się także odpisów załączników. Tym samym przepis art. 128 k.p.c. nie znajduje zastosowania w EPU. Z kolei po przekazaniu sprawy do sądu według właściwości ogólnej przewodniczący wzywa powoda wyłącznie do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zd. pierwsze k.p.c., oraz dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zd. pierwsze i drugie k.p.c. Ponadto po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ( 33) § 1 oraz art. 505 ( 34) § 1 k.p.c. dodatkowo wzywa do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu.

Odnosząc się do kolejnego formalnego zarzutu pozwanych dotyczącego doręczenia pisma bezpośrednio do pełnomocnika pozwanych, podczas gdy osoba, która podpisuje się jako podmiot reprezentujący (...) Bank S.A., nie jawi się w myśl art. 132 § 1 k.p.c. jako adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy czy też radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, to wskazać należy nie kwestionując, że przepis ten przewiduje obowiązek doręczania sobie nawzajem bezpośrednio pism procesowych przez zawodowych pełnomocników, iż sankcja w postaci zwrotu bez wzywania do usunięcia braku w postaci dołączenia dowodu doręczenia albo dowodu wysłania przesyłką poleconą, a w postępowaniach wszczętych po 8.9.2016 r. oświadczenia o przesłaniu odpisu pisma drugiej stronie albo o jego nadaniu przesyłką poleconą, dotyczy fachowych pełnomocników. Niezależnie od powyższego, w sytuacji jaka miała miejsce w niniejszej sprawie można co najwyżej mówić o uchybieniu niemającym jednak wpływu na prawa strony czy rozstrzygnięcie. Nie można bowiem zapominać o celu wprowadzenia tego przepisu, a mianowicie przyspieszenia postępowania poprzez pominięcie sądu, jako pośrednika w doręczaniu pism procesowych stronom.

Nie znajduje również uzasadnienia zarzut pozwanych dotyczący braku legitymacji czynnej strony powodowej. Z przedłożonej dokumentacji jednoznacznie wynika, iż doszło do podziału działalności Banku (...) S.A. z siedzibą w G. i jednocześnie do przejęcia wydzielonej działalności Banku (...) S.A. przez bank przejmujący (...) Bank S.A. Jednocześnie zgodnie z przedstawionym Załącznikiem 1 do Planu podziału Banku (...) S.A., bankowi przejmującemu przypadły wszelkie prawa i obowiązki oraz wierzytelności i zobowiązania Banku (...) S.A. z wyjątkiem praw i obowiązków, oraz wierzytelności związanych z działalnością hipoteczną, tj. wynikających z kredytów zabezpieczonych poprzez ustanowienie hipoteki na nieruchomości zawartych przez Bank (...) S.A. z osobami fizycznymi w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub działalnością rolniczą (poza Kasą Mieszkaniową). Przedmiotowa Umowa z dnia 18 lutego 2016r. dotyczy niezabezpieczonego kredytu gotówkowego. Wobec powyższego, z dniem 4 listopada 2016 r. (...) Bank S.A. wstąpił w prawa i obowiązki Banku (...) S.A. wynikające z rzeczonej Umowy kredytu.

Nieuzasadnione są również twierdzenia strony pozwanej kwestionujące prawidłowość danych zawartych w przedłożonym w niniejszej sprawie wyciągu z ksiąg banku, jak również twierdzenia pozwanych, które odbierają moc art. 95 ust. 1a Prawa bankowego, który stanowi, iż moc prawna dokumentów urzędowych w postaci m.in. wyciągów z ksiąg rachunkowych banków nie rozciąga się na postępowanie cywilne, to treść wyciągów z ksiąg bankowych należy traktować jako oświadczenia wiedzy osób, które je podpisywały. Wiedza ta zwykle dotyczy, tak jak w niniejszym przypadku, stanu zadłużenia danego kredytu i jest jak najbardziej wiarygodna. Co więcej, wyciąg z ksiąg bankowych nadal pozostaje dokumentem uprawniającym powoda do wystąpienia pozwem w postępowaniu nakazowym, jak również nadal stanowi dostateczną podstawę wpisu do ksiąg wieczystych (wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 30 listopada 2017 r., w sprawie (...)). W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że wyciąg z ksiąg banku posiadający szczególną formę i dotyczący danych zaksięgowanych w księgach rachunkowych, podpisany przez osobę upoważnioną do składnia oświadczeń w zakresie praw i obowiązków banku, posiada istotny walor w zakresie oceny wiarygodności przedłożonych dowodów. Jednocześnie, strona powodowa przedłożyła do akt sprawy dokumenty takie jak: Umowa kredytowa, pismo informujące o zaległości z dnia 3 października 2017r., wezwanie do zapłaty z dnia 30 października 2017r., ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 24 listopada 2017r., wypowiedzenie Umowy kredytowej nr (...) z dnia 25 grudnia 2017r., przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 10 kwietnia 2018r., wyciąg z ksiąg banku nr (...) z dnia 27 kwietnia 2018r., wydruk szczegółowy historii rachunku kredytowego dedykowanego do spłaty przedmiotowego kredytu oraz wydruk historii uznań rachunku kredytowego dedykowanego do spłaty przedmiotowego kredytu, które są ze sobą spójne i potwierdzają, że wysokość roszczenia dochodzonego przez powoda wskazanego w niniejszej sprawie jest prawidłowa.

Podkreślenia wymaga, że pozwani nie zaprzeczyli temu, że kredytu nie spłacili, a także nie przedstawili jakichkolwiek dowodów wskazujących na to, że dokonali wpłat w większym zakresie, niż wynika to z dokumentów przedstawionych przez powoda. Pozwani nie zakwestionowali w dający się zweryfikować pod względem logicznym czy rachunkowym sposób wyliczenia wysokości zobowiązania, szczegółowo wykazanego w dokumentach przedstawionych przez powoda.

W ocenie Sądu powód w toku procesu przedłożył do akt sprawy wszystkie niezbędne dokumenty, które umożliwiały weryfikację prawidłowości dochodzonej wierzytelności. Pozwani jedynie zaprzeczali prawidłowości dochodzonego roszczenia i jak słusznie podniósł powód obowiązani byli do popierania swego twierdzenia stosownymi dowodami. Wskazać należy, iż „onus probandi” wykazania okoliczności uzasadniających żądania i twierdzenia pozwanych w świetle art. 6 k.c. obarcza wyłącznie stronę pozwaną, która bezsprzecznie ma obowiązek dowodzenia swoich twierdzeń wraz z żądaniem formułowanych.

W kontekście niniejszej sprawy zwrócić należy też uwagę, że proces cywilny jest procesem kontradyktoryjnym i prócz unormowania z art. 6 k.c. stanowiącego, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne, na stronach procesu spoczywają określone obowiązki. Przepis art. 232 k.p.c. wskazuje, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Strona wdająca się w spór, jest zobligowana do podjęcia polemiki i dowodzenia faktów, z których wyciąga skutki prawne lub podjęcia obrony w sytuacji, gdy materiał dowodowy wskazuje na zaistnienie okoliczności wyłączającej zasadność jej roszczenia. A to z kolei wymaga odniesienia się do poszczególnych faktów i dowodów, a nie - do ograniczenia się do ogólnego zaprzeczenia.

W orzeczeniu z 17 grudnia 1996 r., (...), OSNC 1997, nr 6-7, poz. 76 z glosą A. Z., P.. 1998, nr 1-2, s. 204 i nast., Sąd Najwyższy stwierdził zaś, iż rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).

Zgodnie z wymaganiami rzetelnego procesu pozwani mieli zapewnioną realną możliwość przedstawienia swoich racji, wykazując zaś brak troski o własne interesy winien liczyć się z następstwami z takiej postawy wynikającymi.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.98 i art.108 k.p.c. Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę jest zobowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie niezbędne koszty procesu.

Na zasądzone od pozwanych solidarnie ego na rzecz powoda koszty procesu złożyła się wniesiona opłata od pozwu 6320 zł, oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 5.417 zł, ustalone zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych Dz.U. poz. 1667, w tym opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17 zł ustalona na podstawie części IV załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (j.t. Dz.U. 2015, poz. 783 ze zm.).

Na oryginale właściwy podpis.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce sporządzenie uzasadnienia;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć na adres do doręczeń pełnomocnikowi powoda dw.K. J. zgodnie z wnioskiem z dnia 27.02.2019r. jak na k. 169 akt;

3.  akta do dalszych czynności przedłożyć z wpływem lub za 21 dni od doręczenia jak wyżej

Sędzia

S., dnia 14.03.2019r.