Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 luty 2019r.

Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu Wydział VI Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Izabela Hantz – Nowak

Protokolant: p.o. stażysty Agnieszka Sobczak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań Wilda Monika Przerywacz

po rozpoznaniu dnia 30.01.19r.

sprawy Z. W., s. J. i J., ur. (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 08.03.11r. w sprawie III K 241/10 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 lat, naprawienie szkody

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 17.11.14r. w sprawie X K 459/14 za przestępstwo z art. 278 § 3 kk w zw. z art. 278 § 5kk w zw. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę grzywny 100 stawek po 10 zł, zaliczenie 2 i 3 06 2014r. łącznie dwa dni, wykonano karę grzywny

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 28.11.14r. w sprawie V K 549/14 za przestępstwo z art. 278 § 5 kk na karę grzywny 70 stawek po 90 zł,

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 29.04.15r. w sprawie VIII K 182/15 za przestępstwo z art. 292 § 1 kk na karę 6 m-cy ograniczenia wolności, zaliczenie dnia 29.01.15r. , zwolniono z odbywania reszty kary

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 29.04.15r. w sprawie VIII K 659/14 za przestępstwo z art. 226 § 1 kk i inne na karę łączną grzywny 100 stawek po 20 zł, zaliczenie dnia 11.08.14r. i 12.08.14r. , wykonano karę grzywny,

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 12.10.15r. w sprawie V K 189/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 10 m-cy ograniczenia wolności, kara nie została wykonana , postępowanie zawieszono

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 28.06.16r. w sprawie VIII K 230/16 za przestępstwo z art. 281 kk, art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 6 m-cy pozbawienia wolności i 2 lata ograniczenia wolności, naprawienie szkody, wykonano karę pozbawienia wolności 20.12.15r.-20.06.16r.

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 06.03.17r. w sprawie X K 107/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, zaliczenie zatrzymania 20.03.15r., naprawienie szkody

9.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 13.01.17r. w sprawie VIII K 579/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 1 roku i 6 m-cy pozbawienia wolności, zaliczono 6.05.14r.-7.05.14r., naprawienie szkody

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 17.07.17r. w sprawie X K 398/17 za przestępstwo z art. 226 § 1 kk i inne na karę łączną grzywny 90 stawek po 100 zł, zaliczenie zatrzymania 7.03.17r.-8.03.17r., zadośćuczynienie, wykonano karę grzywny

11.  Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 16.04.18r. w sprawie VI K 166/18 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 m-cy pozbawienia wolności , naprawienie szkody

I.  Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85 a kk, art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk łączy kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzone w sprawach opisanych wyżej w pkt 8 – X K 107/15, 9 – VIII K 579/14, 11 – VI K 166/18 i pkt 6 – V K 189/15 i wymierza skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 3 (trzech) lat i 11 (jedenaście) miesięcy.

II.  W pozostałym zakresie co do wyroków nie połączonych umarza postępowanie.

III.  Na podstawie art. 63 §1 kk zalicza na poczet kary łącznej okresy podlegające zaliczeniu ze sprawy X K 107/15 – dzień 20.03.15r. od g. 12:50 do 17:30, VIII K 579/14 – 06.05.14r. g. 6:00 do 07.05.14r. g. 17:45 i odbytej kary pozbawienia wolności w tej sprawie od 12.07.18r. i nadal oraz ze sprawy VI K 166/18 – od 21.12.17r. g. 12:55 do 22.12.17r. g. 13:10.

IV.  W pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

V.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zwalnia skazanego od kosztów postępowania i opłaty.

/-/ SSR I. Hantz – Nowak

UZASADNIENIE

Z. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 08.03.11r. w sprawie III K 241/10 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 lat, naprawienie szkody

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 17.11.14r. w sprawie X K 459/14 za przestępstwo z art. 278 § 3 kk w zw. z art. 278 § 5kk w zw. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę grzywny 100 stawek po 10 zł, zaliczenie 2 i 3 06 2014r. łącznie dwa dni, wykonano karę grzywny

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 28.11.14r. w sprawie V K 549/14 za przestępstwo z art. 278 § 5 kk na karę grzywny 70 stawek po 90 zł,

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 29.04.15r. w sprawie VIII K 182/15 za przestępstwo z art. 292 § 1 kk na karę 6 m-cy ograniczenia wolności, zaliczenie dnia 29.01.15r. , zwolniono z odbywania reszty kary

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 29.04.15r. w sprawie VIII K 659/14 za przestępstwo z art. 226 § 1 kk i inne na karę łączną grzywny 100 stawek po 20 zł, zaliczenie dnia 11.08.14r. i 12.08.14r. , wykonano karę grzywny,

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 12.10.15r. w sprawie V K 189/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 10 m-cy ograniczenia wolności, kara nie została wykonana , postępowanie zawieszono

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 28.06.16r. w sprawie VIII K 230/16 za przestępstwo z art. 281 kk, art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 6 m-cy pozbawienia wolności i 2 lata ograniczenia wolności, naprawienie szkody, wykonano karę pozbawienia wolności 20.12.15r.-20.06.16r.

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 06.03.17r. w sprawie X K 107/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, zaliczenie zatrzymania 20.03.15r., naprawienie szkody

9.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 13.01.17r. w sprawie VIII K 579/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk i inne na karę łączną 1 roku i 6 m-cy pozbawienia wolności, zaliczono 6.05.14r.-7.05.14r., naprawienie szkody

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie z dnia 17.07.17r. w sprawie X K 398/17 za przestępstwo z art. 226 § 1 kk i inne na karę łączną grzywny 90 stawek po 100 zł, zaliczenie zatrzymania 7.03.17r.-8.03.17r., zadośćuczynienie, wykonano karę grzywny

11.  Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 16.04.18r. w sprawie VI K 166/18 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 m-cy pozbawienia wolności , naprawienie szkody

Z. W. urodził się (...) w W., jest bezdzietnym kawalerem, utrzymuje kontakt z konkubiną, z zawodu jest stolarzem budowlanym, karę odbywa w systemie zwykłym, ma pozytywna opinię, żałuje popełnionych przestępstw.

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił na podstawie:

- wyjaśnień skazanego (k. 107)

- karty karnej (k. 7-11, 57-62 ),

- obliczenia kary (k. 2, 103),

- opinii o skazanym (k. 65),

- odpisów wyroków (k. 29-30, 48-50, 77,78, 100-102).

Sąd dał wiarę dokumentom wymienionym w ustaleniach stanu faktycznego, gdyż zostały sporządzone przez uprawnione podmioty w granicach ich kompetencji, nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, by to uczynić z urzędu.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 569 § 1 kpk wyrok łączny wydaje się wówczas, gdy zachodzą wobec osoby prawomocnie skazanej różnymi wyrokami warunki do orzeczenia kary łącznej. W n/n postępowaniu zastosowano przepisy kodeksu karnego obowiązujące po nowelizacji z dnia 1.07.15r.

Warunki do orzeczenia kary łącznej określone zostały w art. 85 § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem karę łączną orzeka się wówczas, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu. Natomiast, z art. 85 a kk wynika, że orzekając karę łączną sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele kary zapobiegawcze i wychowawcze które kara ma osiągnąć wobec skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W świetle powyższego można stwierdzić, że potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi wówczas, gdy sprawca popełnił wiele przestępstw, ale - z różnego rodzaju przyczyn - nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jakie miałoby miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Należy przy tym stanowczo podkreślić, że wskazana instytucja nie ma na celu premiowania osób popełniających większą liczbę przestępstw i nie prowadzi do stosowania wobec sprawców łagodniejszego wymiaru kary. „Orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest oznaczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar. Wymiar kary łącznej zależy od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Może on być łagodzony, gdyby kara tak oznaczona jako kara zasłużona nie była celowa. Nie może jednak być zaostrzony ze względów celowości ponad granice kary zasłużonej” (por. wyrok SA w Krakowie z 4 października 2000 r., II AKa 175/00, KZS 2000, nr 10, poz. 31).

Zaznaczenia wymaga, że sąd nie jest zobligowany w żadnym wypadku do objęcia procedowaniem w przedmiocie wyroku łącznego wszystkich wyroków skazujących osobę ubiegającą się o wydanie wyroku łącznego, odnotowanych w danych o karalności. Zgodnie z art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1, z zastrzeżeniem art. 89. Oczywiste jest więc, że Sąd obejmuje procedowaniem te sprawy w których orzeczono kary które są wykonywane lub będą wykonywane.

W przedmiotowej sprawie podlegały połączeniu kary orzeczone wyrokami w sprawach V K 189/15 – 10 m-cy ograniczenia wolności, X K 107/15 – 2 lata pozbawienia wolności (skazany odbywa ją od 31.08.20r. do 30.08.22r.), VIII K 579/14 – 1 rok i 6 m-cy pozbawienia wolności (skazany odbywa ją od 12.07.18r. do 6.01.20r.) i VI K 166/18 – 8 m-cy pozbawienia wolności (skazany odbywa ją od 6.01.20r. do 31.08.20r.). Zgodnie z art. 87 § 1 kk przyjęto do połączenia zamiast kary 10 m-cy ograniczenia wolności – 5 m-cy kary pozbawienia wolności.

Sposób wymiaru kary łącznej został określony w art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk. Zgodnie z art. 86 § 1 kk karę łączną sąd wymierza w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy (zasada kumulacji), nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lata ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Natomiast, art. 87 § 1 kk mówi, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności odpowiada 15 dniom pozbawienia wolności.

Zasadami wymiaru kary łącznej wynikającymi z powyższego przepisu są: zasada absorpcji, asperacji i kumulacji. Zasada absorpcji to całkowite pochłonięcie przez najwyższą z wymierzonych kar jednostkowych pozostałych kar, zasada kumulacji polega na zsumowaniu wszystkich orzeczonych kar jednostkowych, zaś zasadę asperacji można wytłumaczyć jako wymierzenie kary pomiędzy taką, która wynika z zasady absorpcji, a tą wynikającą z zasady kumulacji. Zastosowanie jednej z powyższych zasad zależy od okoliczności konkretnego przypadku, kar jednostkowych określonych poszczególnymi wyrokami, a także postawy samego skazanego. Duże znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma również wzgląd na cele zapobiegawcze i wychowawcze, prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. „Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną - co do sprawcy - przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” - wyrok SA w Warszawie z 12 lipca 2000 r., II AKa 171/00, LexPolonica nr 353581, OSA 2001, nr 2, poz. 5. Podkreślenia wymaga też, że całkowitą absorpcję (pochłonięcie kar) można zastosować albo wtedy, gdy wszystkie czyny wskazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre z czynów kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś inne szczególne okoliczności dotyczące osoby oskarżonego (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29.04.1974 r. – II KR 27/74, niepublikowany). Ponadto, wysokość kary łącznej uzależniona jest od rodzaju i rozmiaru wyrządzonej w mieniu szkody, pobudek i sposobu działania sprawcy, jego właściwości i warunków osobistych, sposobu życia przed wkroczeniem na drogę przestępstwa i późniejszego jego zachowania (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 05.02.1980 r.- OSNPG 1980/11/139).

Odnośnie wyroków objętych łączeniem wymienionych w pkt I wyroku. Połączeniu uległy kary pozbawienia wolności orzeczone za przestępstwa: z art. 278 § 1 kk – kara łączna 2 lat pozbawienia wolności ze sprawy X K 107/15, ze sprawy VIII K 579/14 - z art. 278 kk – kara łączna 1 roku i 6 m-cy pozbawienia wolności oraz ze sprawy VI K 166/18 – kara z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w wysokości 8 m-cy pozbawienia wolności. Jak wspomniano wcześniej Sąd uwzględnił również karę 5 m-cy pozbawienia wolności ze sprawy V K 189/15, zamiast kary 10 m-cy ograniczenia wolności. Granice kary łącznej orzeczonej w wyroku łącznym w pkt I wynosiły od 2 lat pozbawienia wolności do 4 lat i 7 m-cy pozbawienia wolności. Czyny popełnione przez skazanego godziły w to samo dobro prawnie chronione jakim jest mienie. W tej sytuacji, można mówić o bliskiej więzi przedmiotowej między popełnionymi czynami. Bliska była też więź podmiotowa w zakresie zamiaru umyślnego sprawcy. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, jak również mając na względzie stopień zawinienia, stopień społecznej szkodliwości poszczególnych czynów, a także cele prewencji indywidulanej i generalnej Sąd doszedł do wniosku, że brak jest podstaw do stosowania w przedmiotowej sprawie zasady pełnej absorpcji. Popełnione przez skazanego przestępstwa podlegające łączeniu cechowała bliska więź podmiotowa i bliski związek przedmiotowy, co nie oznacza automatycznie o konieczności przyjęcia zasady pełnej absorpcji. Za nie zastosowaniem wobec skazanego tej zasady przemawia także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w aspekcie tak indywidualnym jak i generalnym. W ocenie Sądu, stosowanie systemu absorpcji może mieć miejsce wyjątkowo tj. gdy istnieje bardzo bliska więź podmiotowa, przedmiotowa oraz czasowa między poszczególnymi pozostającymi w zbiegu przestępstwami, tzn. przestępstwa pozostające w zbiegu są przestępstwami podobnymi (sprawca popełnia je w podobny sposób, podobna jest ich kwalifikacja prawna), popełnionymi w niedługich odstępach czasu, na rzecz tego samego pokrzywdzonego, a ponadto przemawiają za tym okoliczności osobiste dotyczące sprawcy (pozytywna prognoza kryminologiczna), Jednocześnie, zdaniem Sądu, karą zbyt wysoką byłoby zastosowanie kary skumulowanej na podstawie poszczególnych kar jednostkowych, podlegających łączeniu. Zdaniem Sądu, słusznym było przyjęcie zasady asperacji. Wyrok łączny nie może stanowić tylko o maksymalnym zmniejszeniu kary pozostającej skazanemu do odbycia, a powinien uwzględniać okoliczności występujące w poszczególnych sprawach podlegających łączeniu. Z powyższych względów kara łączna, orzeczona w pkt I wyroku, w wymiarze 3 lat i 11 m-cy pozbawienia wolności wymierzona w oparciu o system asperacji, jest karą optymalną. Orzeczona kara nie razi surowością, lecz jest adekwatna do całokształtu okoliczności sprawy, a jednocześnie spełnia kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określone przez prawo karne materialne. Orzeczono ją bowiem w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za dane przestępstwo (czyli w wyroku podlegającym łączeniu) do sumy kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa (tj. do sumy kar wymierzonych w łączonych wyrokach). Jak wspomniano wcześniej, Sąd miał na uwadze bliską więź podmiotową i bliską więź przedmiotową między zbiegającymi się przestępstwami, jednakże nie może to oznaczać premiowania sprawców wielu przestępstw. Łączeniu podlegały kary pozbawienia wolności oraz kara ograniczenia wolności. Sąd uznał, że nie zostały spełnione warunki do przyjęcia warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej orzeczonej w pkt I wyroku, chociażby z tego powodu, że minimum kary łącznej to dwa lata, a w takim wymiarze kara nie podlega zawieszeniu. Zdaniem Sądu, przemawia przeciwko temu ponadto, wielość przestępstw popełnianych przez skazanego.

Pozostałe wyroki nie nadające się do połączenia, z uwagi na brak warunków do orzeczenia kary łącznej podlegają one odrębnemu wykonaniu (punkt VI), a pozostałe rozstrzygnięcia w połączonych wyrokach pozostawia się do odrębnego wykonania.

W pkt II wyroku umorzono postępowanie co do wyroków nie objętych łączeniem.

W pkt III wyroku zaliczono na poczet kary łącznej okresy podlegające zaliczeniu ze sprawy X K 107/15 – dzień 20.03.15r. od g. 12:50 do 17:30, VIII K 579/14 – 06.05.14r. g. 6:00 do 07.05.14r. g. 17:45 i odbytej kary pozbawienia wolności w tej sprawie od 12.07.18r. i nadal oraz ze sprawy VI K 166/18 – od 21.12.17r. g. 12:55 do 22.12.17r. g. 13:10.

Od kosztów sądowych skazanego zwolniono w całości na podstawie przepisów powołanych w punkcie V wyroku z uwagi na jego sytuacje finansową tj: odbywanie przez niego kary izolacyjnej.

/-/ SSR Izabela Hantz-Nowak