Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Angelika Sykut

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko L. H.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 32.861 (trzydzieści dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt jeden) złotych i 11 (jedenaście) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat:

- 22,607,68 złotych od dnia od dnia 4 listopada 2017 roku do dnia zapłaty;

- 10.253,43 złotych od dnia 22 czerwca 2018 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.599 (sześć tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt dziewięć) złotych i 24 (dwadzieścia cztery) grosze tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  zwraca powodowi od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 161 (sto sześćdziesiąt jeden) złotych i 76 (siedemdziesiąt sześć) groszy tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 173 (sto siedemdziesiąt trzy) złotych i 6 (sześć) groszy tytułem nieuiszczonych kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 1114/18

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 kwietnia 2018 r. M. S. wniósł pozew przeciwko L. H. o zapłatę kwoty 32.861,11 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot: 22.607,68 zł od dnia 4 listopada 2017 roku, 10.253,43 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż zawarł z pozwanym L. H. w dniu 18.05.2016 r. umowę o współpracy handlowej, na podstawie której pozwany zobowiązał się do sprzedaży półhurtowej powodowi oleju napędowego wg polskiej normy PN EN 590, produktów smarnych, płynów eksploatacyjnych i akcesoriów samochodowych z odbiorem własnym powoda. Powód zobowiązał się do kupowania i odbierania ustalonych produktów na stacjach paliw pozwanego. W ramach wykonania ww. umowy powód oraz upoważnieni przez niego rodzice, tj. B. S. oraz J. S. dokonywali zakupu umówionych towarów na stacji paliw pozwanego w T.. Powód podał, że po tankowaniu pojazdu V. (...) w dniu 10.09.2017 r., w trakcie którego zakupiono 57,73 litrów oleju napędowego za kwotę 253,43 zł, B. S. w dniu 13.09.2017 r. dostrzegł w trakcie normalnego użytkowania pojazdu awarię, tj. zaczęły palić się na tzw. desce rozdzielczej na czerwono wszystkie kontroli jak również pojazd w sposób znaczny stracił moc niezależnie od ustalonego przełożenia skrzyni biegów. Po zgłoszeniu awarii do serwisu (...) w K. ustalono, że awaria pojazdu nie jest objęta gwarancją, gdyż została spowodowana złej jakości paliwem i konieczne będzie zapłacenie przez powoda za naprawę pojazdu. Powód podał, że po dokonaniu dokładnych oględzin pojazdu, a w szczególności wypompowaniu ze zbiornika paliwa mgr inż. M. Ś., ekspert mechaniki i eksploatacji pojazdów, wypadków w ruchu drogowym oraz wyceny pojazdów samochodowych dokonał badania paliwa znajdującego się w pojeździe i stwierdził, że jest ono pochodzenia azjatyckiego, gdyż jego gęstość wynosiła 10 jednostek, podczas gdy olej napędowy pochodzenia polskiego wykazuje wartość 11 jednostek. Ponadto w toku oględzin M. Ś. stwierdził, że paliwo w pojeździe było zanieczyszczone nieustaloną substancją. Powód podał, że serwis (...) dokonał naprawy pojazdu powoda, której koszt wyniósł 22.607,68 zł, którą powód opłacił w całości. Pozwany nie uznał reklamacji i nie zwrócił powodowi kosztów naprawy pojazdu. Powód podał, że na zakres szkody powoda składają się: kwota 22.607,68 zł tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu, kwota 253,43 zł tytułem zwrotu kosztów zakupu w dniu 10.09.2017 r. oleju napędowego oraz kwota 10.000,00 zł jako szacowana przez powoda wartość utraty wartości pojazdu w związku z wykrytymi usterkami i koniecznością ich naprawy.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 czerwca 2018 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany L. H. wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany zarzucił powodowi, że nie przedstawił dowodów na okoliczność, iż kwestionowane przez niego paliwo pochodziło ze stacji paliw pozwanego, podnosząc, że przywołana umowa współpracy handlowej z dnia 18 maja 2016 r. jest umową otwartą i pozwany nie miał wyłączności na zaopatrywanie powoda. Powód mógł więc tankować swoje auto na jakiejkolwiek stacji paliw lub mając już problemy z autem mógł przyjechać na stację pozwanego na tzw. dotankowanie. Pozwany podniósł, że z auta powoda korzystały aż trzy osoby i nie jest wykluczone, że każda z nich korzystała z usług innych stacji paliw (np. z powodu niższej ceny od proponowanej przez pozwanego). Pozwany wskazał się, że pozyskuje olej napędowy do swojej stacji paliw bezpośrednio od producenta (...) Sp. z o.o. i ostatnia dostawa przed zarzucanym zdarzeniem miała miejsce dzień przed ostatnim tankowaniem powoda, a paliwo z spełniało wszystkie normy jakościowe obowiązujące na terenie Polski, PN- (...) co poświadczają załączone dokumenty (a w szczególności świadectwo jakości O. E. nr (...)). Pozwany zakwestionował opinię M. Ś., która jego zdaniem w żaden sposób nie określa jakości paliwa, lecz opisuje jedynie stan techniczny samochodu. Pozwany zaprzeczył jakoby wezwanie do zapłaty od powoda do niego dotarło i podniósł, że z analizy ostatnich zakupów powoda oraz jego rodziców wynika, że częstotliwość tankowań wahała się w przedziale od 9 do 11 dni, natomiast przerwa między dwoma ostatnimi tankowaniami na stacji paliw pozwanego wynosiła aż 37 dni. Pozwany podniósł, że powód nie wykazał związku przyczynowo-skutkowego , że olej napędowy zakupiony na konkretnej stacji pozwanego wywołał określone uszkodzenia auta, nie pobrał próbek paliwa za stacji pozwanego do analizy z dostawy, z której miał kwestionowane tankowanie, co skutkuje brakiem materiału dowodowego na dzień wniesienia pozwu, albowiem od 2017 roku na stacji paliw pozwanego był wielokrotnie uzupełniany stan oleju napędowego.

W toku postepowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. S. zawarł z pozwanym L. H. w dniu 18.05.2016 r. umowę o współpracy handlowej nr (...)/12/05/DH- (...). Na podstawie tejże umowy pozwany zobowiązał się do sprzedaży półhurtowej powodowi oleju napędowe wg polskiej normy PN EN 590, produktów smarnych, płynów eksploatacyjnych i akcesoriów samochodowych z odbiorem własnym powoda. Powód zobowiązał się do kupowania i odbierania ustalonych produktów na stacjach paliw pozwanego. W umowie zapisano, że pozwany udziela powodowi rabatu na produkty smarne, płyny eksploatacyjne i akcesoria samochodowe oraz inne produkty poza paliwowe w wysokości 5% od ceny sprzedaży brutto obowiązującej w dniu zakupu na stacji paliw. W załączniku nr 1 do mowy zawarto wykaz pojazdów upoważnionych do tankowania na stacjach paliw pozwanego. W ramach ww. umowy powód oraz upoważnieni przez niego rodzice, tj. B. S. oraz J. S. dokonywali zakupu umówionych towarów na stacji paliw pozwanego w T..

Niesporne, nadto dowód:

- umowa o współpracy handlowej z dnia 18.05.2016 r. k.14-16,

- asygnaty rozchodowe k.30-43,

- zeznania świadka B. S. k.98-98 verte,

- zeznania świadka Z. B. k.97-97 verte,

W dniu 16.03.2017 r. powód w drodze umowy leasingu zwartej z (...) stał się użytkownikiem pojazdu V. (...)-kombi 2.0 (...), rocznik 2016 o numerze nadwozia (...). Pojazd został następnie zarejestrowany pod numerem (...).

Dowód:

- umowa leasingu z dnia 16.03.2017 r. k.10-13,

- zeznania świadka B. S. k.98-98 verte,

Począwszy od daty zakupu pojazd ten był tankowany na stacji paliw pozwanego w T.. W sumie doszło do 14 tankowań pojazdu w okresie 03.04.2017 do 10.09.2017 r. Tankowania były dokonywane za każdym razem przez pracowników stacji paliw (...) w T.. Powód dokonywał płatności za tankowanie przelewem. Po tankowaniu pracownik stacji podpisywał dokument WZ wpisując imię, nazwisko i numer rejestracyjny pojazdu podany przez klienta. Na asygnacie wpisywana była data tankowania, imię , nazwisko, dane paliwo, ilość danego paliwa, numer WZ i składane podpisy pracownika i klienta.

Dowód:

- asygnaty rozchodowe k.30-43,

- zestawienie częstotliwości tankowań k.68

- asygnaty rozchodowe zbiorcze k.69-75,

- zeznania świadka Z. B. k.97-97 verte,

Pozwany pozyskuje olej napędowy do swojej stacji paliw od Lotos Paliwa sp.zo.o.

Dowód:

- faktura Vat (...) z 09.04.2017 asygnata do faktury (...), WZ (...) (...), (...) z dnia 03.04.2017 k.110-112,

- faktura VAT (...) z 23.04.2017, asygnata do faktury (...), WZ (...), WZ 1040/10/ (...) z dnia 17.04.17 k.113-116,

- faktura Vat (...) z 30.04.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...) z dnia 27.04.2017, (...) (...) (...) (...) k.117-1120,

- faktura VAT (...) z 14.05.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...), (...) (...), (...) z dnia 08.05.2017 - (...).120a-120d,

- faktura vat (...). (...) z 21.05.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...) z dnia 21.05.2017 - (...) k.120 e-122,

- faktura (...) z 11.06.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...), (...) (...) z 05.06.2017 k.123-125,

- faktura vat (...). (...) z 25.06.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...), (...) (...) z dnia 20.06.2017, (...) (...) (...) (...) k.126-129,

-faktura (...) z 02.07.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...) i dnia 02.07.2017 k.130-131,

- faktura (...) z 16.07.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...), (...) (...), (...) (...) z dnia 11.07.2017, (...) (...), WZ 1815/10 / (...) k.132-136,

- faktura vat (...)/2017z 30.07.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...) z dnia 24.07.2017 k.137-139,

- faktura Vat (...), asygnata do faktury (...), (...) (...) z dnia 03.08.2017 k.140-142,

- faktura vat (...) z 17.09.2017, asygnata do faktury (...), (...) (...) z dnia 10.09.2017 k.143-145,

- wykaz osób oraz pojazdów uprawnionych do tankowania bezgotówkowego k.146,

- faktura vat nr (...) z dnia 05.09.2017 k.147,

- dokument zakupu z dnia 04.09.2017 k.148,

-(...) z dnia 04.09.2017 k.149,

- świadectwo jakości z dnia 31.08.2017 do dokumentu (...) z dnia 04.09.2017 k.150,

- raport dostawy paliwa z dnia 04.09.2017 k.151,

- faktura vat (...) z dnia 07.09.2017 k.151a,

- dokument zakupu (...)z dnia 06.09.2017 k.151b

- (...) z dnia 06.09.2017 k.151a,

- świadectwo jakości z dnia 02..09.2017 do dokumentu (...) z dnia 06.09.2017 k.151d-151e,

- raport dostawy paliwa k.151f,

- faktura vat (...) z dnia 14.09.2017 k.151g,

- dokument zakupu (...) z dnia 13.09.2017 k.151h,

- (...) z dnia 13.09.2017 k.152,

- świadectwo jakości z dnia 11.02.2017 do dokumentu (...) z dnia 13.09.2017 k.153,

- (...) z dnia 13.09.2017 k.154,

- świadectwo jakości z dnia 11.02.2017 do dokumentu (...) z dnia 13.09.2017 k.155,

- dokument zakupu (...) z dnia 13.09.2017r. k.156,

- dokumentacja dotycząca kontroli zewnętrznej paliw na stacji w T. z dnia 08.11.2017r. – k.157-178,

Również dnia 08.09.2017 r. miała miejsce dostawa paliwa na stację powoda.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) z dnia 11 września 2017 r. k.62

- dowód wydania (...) k.63,

- świadectwo jakości O. E. nr (...), spełniające normę PN-EN 590 k.64,

- list przewozowy (...) wraz ze zgłoszeniem do przewozu w systemie nadzoru podatkowego (...) k.65-66

- dokument przyjęcia (...) w T. z dnia 08 września 2017 nr (...) k.67,

W dniu 10.09.2017 r. na stacji paliw nr 10 w T. ojciec powoda B. S. około godziny 22 zatankował do V. (...),73 litrów oleju napędowego za kwotę 253,43 zł. Następnie w dniu w dniu 13.09.2017 r. matka powoda wyjeżdżając do pracy tym samochodem dostrzegła, że w samochodzie zaczęły palić się na desce rozdzielczej kontrolki, w tym żółta dotycząca układu paliwowego, jak również pojazd w sposób znaczny stracił moc niezależnie od ustalonego przełożenia skrzyni biegów.

Następnego dnia, tj. 14.09.2017 r. awaria pojazdu została zgłoszona z uwagi na obowiązującą gwarancję do serwisu (...) w K., gdzie następnie odstawiono pojazd. W dacie awarii pojazd miał przejechane 13.452 km. Na zlecenie matki powoda po dokonaniu oględzin pojazdu i wypompowaniu ze zbiornika paliwa mgr inż. M. Ś., ekspert mechaniki i eksploatacji pojazdów, wypadków w ruchu drogowym oraz wyceny pojazdów samochodowych w swojej opinii nr (...) stwierdził, że olej napędowy wypompowany z tego zbiornika jest pochodzenia azjatyckiego, a nie europejskiego i jest mocno zanieczyszczony nieznaną substancją, która osadzała się na filtrze paliwa. W opinii zapisano, że zgłaszane przez użytkownika samochodu usterki pojazdu są spowodowane niewłaściwej jakości paliwem.

Dowód:

- kwit WZ z dnia 10.09.2017 k. 22,

- zlecenie opinii z dnia 19 września 2017 r. k.23

- opinia nr (...) k.26-29,

- zeznania świadka B. S. k.98-98 verte,

- zeznania świadka M. Ś. k.96 verte-97,

Powód w dniu 20 września 2017 r. wystosował do pozwanego reklamację tankowanego w dniu 10 września 2017 roku paliwa na stacji nr 10 w T. informując o wystąpieniu awarii samochodu z powodu złej jakości paliwa i nie podleganiu naprawie gwarancyjnej z tego powodu.

-reklamacja powoda k.24,

- zeznania świadka B. S. k.98-98 verte,

Następnie po uzyskaniu ww. opinii serwis (...) dokonał naprawy pojazdu powoda, której koszt wyniósł 22.607,68 zł. W związku z tą naprawą serwis wystawił na powoda fakturę (...) z dnia 12 października 2017 r., w której szczegółowo ujęto zestawienie wymienionych części z ich kosztem oraz koszt robocizny za poszczególne etapy naprawy. Powód opłacił wymienioną fakturę w całości.

Dowód:

- zlecenie naprawy k.25,

- faktura k.17-18,

- potwierdzenia przelewu k.19, 20,

Dnia 27.10.2017 r. powód wystosował do pozwanego przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty stanowiącej równowartość kosztów naprawy pojazdu zakreślając mu termin do wykonania zobowiązania najpóźniej do dnia 3.11.2017 r.. Pozwany nie odpowiedział na to wezwanie.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k.21,

W dniu 25.01.2018 roku powód zawarł z (...) z siedzibą w B. działającą poprzez (...) GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce umowę cesji, w której w związku ze szkodami powstałymi w wyniku dokonania wlania niewłaściwego rodzaju paliwa w dniu 10-09-2017 do pojazdu marki V. (...)-kombi 2.0 (...), rocznik 2016 o numerze nadwozia (...) w celu umożliwienia Cesjonariuszowi dochodzenia roszczeń leasingodawca przeniósł na powoda przysługujące mu prawa odszkodowawcze w stosunku do stacji paliw sieci (...) w T. z tytułu wskazanej szkody.

Dowód:

- umowa cesji wraz z pełnomocnictwem k.44-47;

Wartość pojazdu V. (...)-kombi 2.0 (...), rocznik 2016 o numerze nadwozia (...) przed szkodą z dnia 10.09.2017. wynosiła ok. 129.800 zł brutto. Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym po szkodzie z dnia 10.09.2017. wynosiła ok. 108.600 zł brutto, spadek wartości pojazdu z tytułu jego uszkodzeń wynosił ok. 21.200 zł brutto. Po przeprowadzonej naprawie w (...).J. w zakresie jak faktura VAT nr (...) z dnia 12.10.2017 pojazd odzyskał w pełni swoje walory techniczno użytkowe i nie stracił z tytułu przeprowadzonej naprawy na wartości.

Stwierdzone w pojeździe uszkodzenia dotyczące elementów układu zasilania paliwem silnika wysokoprężnego tj. pompy wysokiego ciśnienia, wtryskiwaczy, rozdzielacza paliwa , filtra paliwa są typowymi uszkodzeniami dla procesu podania niewłaściwego paliwa do układu. Wskazane elementy układu zasilania paliwem w silniku wysokoprężnym to elementy bardzo precyzyjne, a co za tym idzie wrażliwe na właściwości paliwa w zakresie jego właściwości smarnych, samoczyszczących, temperaturowych, a przede wszystkim jego czystości i składu chemicznego. Biorąc powyższe pod uwagę zakres szkody powstałej w pojeździe i przeprowadzony zakres naprawy przez autoryzowany serwis w zakresie jak faktura j/w ( pojazd w okresie gwarancji) jest bezsporny. Ofertowy koszt naprawy samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) we wskazanym przez opiniującego zakresie będących następstwem zdarzenia z dnia 10.09.2017 r., przy użyciu części oryginalnych sygnowanych znakiem producenta pojazdu i pochodzących z sieci serwisowej tego producenta, zgodnie z kalkulacją kosztów naprawy wynosił 24.216,83 zł wraz z podatkiem VAT (19.688,48 zł netto).

Dowód:

- opinia biegłego sądowego W. S. k.190-197 wraz z kosztorysem k.190g-191 i wyceną k.192-195,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w przeważającej części.

Powód roszczenie wywodzi w niniejszej sprawie z normy art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, domagając się realnego wykonania zobowiązana przez kupującego, zapłaty ceny, zgodnie z art. 354 § 1 k.c. oraz z normy art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Warto zwrócić uwagę, że przy tej przyjętej konstrukcji podstawy prawnej powództwa dochodzi do zmiany rozkładu ciężaru dowodu, gdzie to pozwany powinien wykazywać, że zdarzenie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik (pozwany) odpowiedzialności nie ponosi.

Sam fakt zawarcia umowy o współpracy handlowej, przedmiotem której była sprzedaż oleju napędowego był niesporny. Strona pozwana kwestionowała, że paliwo, które wywołało uszkodzenia w samochodzie powoda pochodziło ze stacji paliw pozwanego oraz że paliwo z ostatniej dostawy, które zostało zatankowane przez powoda nie spełniało norm jakościowych, a co za tym idzie spowodowało uszkodzenia w samochodzie powoda. Jak sąd wskaże to niżej, samo świadectwo jakości paliwa tankowanego w dniu 8 września 2017 roku nie wskazuje i nie wykazuje, że paliwo tankowane do pojazdu powoda w dniu 10 września 2017 roku było właściwej jakości. Dokument ten dotyczy bowiem jakości dowiezionego paliwa, nie zaś zawartości zbiornika, z którego tankowano paliwo.

Ustaleń w spornym zakresie Sąd dokonał w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty oraz o osobowy materiał dowodowy w postaci zeznań świadków M. Ś. (k.96 verte-97), Z. B. (k.97-97 verte) i B. S. (k.98-98 verte)

Świadek B. S. potwierdził, że zatankował do należącego do powoda V. (...),73 litrów oleju napędowego za kwotę 253,43 zł na stacji paliw należącej do powoda w (...). Potwierdził także, że jego żona, a matka powoda w dniu 13.09.2017 r. powoda wyjeżdżając do pracy tym samochodem stwierdziła palenie się kontrolek i utratę mocy samochodu.

W istocie doszło do nieznacznej rozbieżności między treścią zeznań świadka a twierdzeniami pozwu, gdzie wskazano, że awaria nastąpiła trzy dni po spornym tankowaniu. Świadek zeznał zaś, że awaria nie nastąpiła w poniedziałek (dzień następny po tankowaniu). Sąd dał wiarę świadkowi i stwierdził, że zeznania zawierają omyłkę, dokumenty zaś potwierdzają, że pojazd tankowano w dniu 10 września zaś awaria miała miejsce 13 września. Sąd uznał, że świadek pomylił się zeznając, nie pamiętał wszystkich szczegółów zdarzenia a zatem tym bardziej jego zeznania jawią się jako szczere, prawdziwe, nie oparte na ustaleniach dokonanych przed procesem.

W zasadzie rację ma pozwany wskazując, że należało pobrać próbkę paliwa po stwierdzeniu awarii. Zauważyć jednak należy, że jest to działanie wyjątkowe a niepodjęcie takich czynności nie może być traktowane jako zaniedbanie. Tym bardziej, że od dnia tankowania do dnia wystąpienia szkody minęło kilka dni a taki stan rzeczy, biorąc również pod uwagę fakt zakupów paliwa przez pozwanego uniemożliwiłby pobranie paliwa zatankowanego z istniejącym w zbiorniku.

Sąd przyjmuje, że niepobranie próbek paliwa nie stanowi żadnego zaniedbania po stronie powodowej. Na pewno pobranie próbki paliwa ułatwiłoby powodowi dowodzenie swoich racji. Brak tego dowodu sprawił, że należało oprzeć się na dowodach osobowych i dokumentach.

Pozwany nie przeczył, że uszkodzony pojazd został zatankowany w niedzielę około godziny 22.00 dnia 10 września 2017 roku. Z dokumentów wynika, że pobrano 57,73 litry paliwa a zatem znaczną jego ilość (dokument karta 69).

O ile pozwany przedstawiał kwity paliwowe to dotyczyły one paliwa, które było kupowane od podmiotów, które kwity wystawiały. Z dokumentów tych nie wynika, czy tankowano do zbiorników paliwo również z innych źródeł, czy cysterna, którą palio przywieziono była czysta.

W sprawie nie był sporny fakt uszkodzenia pojazdu powoda. Z opinii biegłego wynika, że doszło do tego na skutek zastosowania wadliwego paliwa. Biegły wyjaśnił, że uszkodzony pojazd to pojazd nowej generacji, zatem było w stanie uszkodzić go paliwo, które nie uszkodziłoby pojazdu starszej generacji a zatem bardziej odpornego na zanieczyszczone paliwo.

Biegły wskazał również, że udokumentowany zakres prac był procesem koniecznym do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody. Biegły wskazał, że koszt naprawy przedmiotowych uszkodzeń układu napędowego pojazdu wynosił 24.216,83 złotych. Z tytułu naprawy poszkodowany zażądał kwoty 22.607,68 złotych.

Do kwoty objętej żądaniem i orzeczeniem powód zasadnie zaliczył koszt zakupionego paliwa (253,43 złotych) a okoliczności tej nie kwestionował pozwany, koszt paliwa wpisany został do kwitu paliwowego.

Powód żądał również kwoty 10.000 złotych tytułem utraty wartości pojazdu w związku z wykrytymi usterkami i koniecznością naprawy. Powód wadliwie sformułował tezę dowodową w zakresie wykazania tej okoliczności (karta 6). Opinia biegłego nie wyjaśnia tej okoliczności, nie mniej jednak okoliczność ta była niesporna. W sprzeciwie pozwany kwestionuje istnienie związku przyczynowego między działaniem pozwanego a wystąpieniem szkody. Sądowi znane jest z urzędu, że na skutek wystąpienia szkody i naprawy nowego (jak przedmiotowy) samochodu, spada jego wartość rynkowa, co miało miejsce w niniejszej sprawie, a kwoty ubytku wartości pozwany nie kwestionował.

Sąd doszedł do przekonania, że pozwany nie uwolnił się od odpowiedzialności (art. 471 k.c.) albowiem przedłożone dokumenty wskazywały wyłącznie na to, że część kupionego przez niego paliwa pochodzi z legalnego źródła.

Nawet, gdyby przyjąć odpowiedzialność z art. 415 k.c. sąd zauważa, że oceniając materiał dowody, ustalił związek przyczynowy miedzy działaniem powoda a rezultatem takiego działania w postaci powstania szkody.

Odnosząc się do argumentacji pozwanego, wskazującego na istnienie znacznych przerwa między tankowniami, okoliczność ta nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia. Rację ma pozwany wskazując, że odstępny między tankowniami wynosiły od 9 do 11 dni, w przypadku zaś między dwoma ostatnimi tankowniami przerwa ta wyniosła 37 dni. Możliwe było zatem, że pojazd nie był tankowany w tym okresie. Możliwe było, że zatankowane paliwo było wystarczające dla kierowcy w tym okresie. Możliwe było również, że pojazd był zatankowany w tym okresie na innej stacji paliw. Sąd jednak ustalił, mając na uwadze dokumenty i zeznania świadków, że do powstania szkody doszło na skutek tankowania pojazdu w dniu 10 września na stacji paliw należącej do pozwanego.

Ostatnia przed tym tankowaniem dostawa paliwa miała miejsce w dniu 8 września 2017 roku. O ile pozwany zarzuca powodowi, że nie wykazał związku przyczynowego między działaniem pozwanego a szkodą, to zwrócić należy uwagę, w myśl art. 471 k.c., że pozwany nie wykazał, że faktycznie po dostawie z dnia 8 września 2017 roku nie inne paliwo nie było wlewane do zbiornika stacji paliw, że w zbiorniku istniało wyłącznie paliwo wolne od wad i zanieczyszczeń. Okoliczności tej nie mogą potwierdzić wyrywkowo prowadzone kontrole na stacji paliw. Świadczą one bowiem wyłącznie o tym, że w dniu kontroli paliwo nie było zanieczyszczone.

Odnosząc się do argumentacji podnoszonej przez pozwanego sąd stwierdza, że nie sposób byłoby wykazać, przyznając pozwanemu rację, szkodę kiedy układy napędowe pojazdu zostały uszkodzone wadliwym paliwem. Pozwany nie wskazywał, że jest rzeczą niezwykłą ta okoliczność, że usterka wystąpiła, po przejechaniu pewnej ilości kilometrów przez tankowany pojazd. Z opinii biegłego również nie wynika, że awaria powstać musiała zaraz po wlaniu wadliwego paliwa do baku. Z treści pism procesowych pozwanego wynika jednak, że nie wyklucza on możliwości aby powód zatankował swój pojazd jeszcze w innym miejscu. Sąd zauważa, że jest to mało prawdopodobne aby powód, posiadając fabrycznie nowy pojazd tankował go w innych miejscach niż stacje benzynowe, ryzykując możliwość uszkodzenia pojazdu.

Sąd wskazuje, że oczywiście na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego można dokonać alternatywnego ustalenia, że po przedmiotowym tankowaniu, gdzie ojciec powoda zatankował pełen bak paliwa, dotankował z nieznanego źródła inne – zanieczyszczone paliwa. Wersja taka nie wydaje się jednak prawdopodobna.

Mając powyższe na uwadze powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części. Oddaleniu podlegało w zakresie daty naliczania odsetek od kwoty 10.253,43 złotych. Powód zażądał odsetek od dnia wytoczenia powództwa, sąd przyjął zaś datę następującą po dniu doręczenia odpisu pozwu pozwanemu (22 czerwca 2018 roku).

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wobec powyższego zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.599,24 zł, na którą składa się opłata od pozwu w kwocie 1.644 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł i kwota 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z par 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) w stawce minimalnej adekwatnie do wartości przedmiotu sporu oraz koszt sporządzenia opinii w kwocie 1.338,24 złotych.

Zgodnie z art. 82 i art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych orzeczono o zwrocie nadpłaconej przez powoda zaliczki na poczet opinii biegłego (1.500 złotych – 1.338,24 złotych = 161,76 złotych).

W myśl art. 98 k.p.c. i art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobrać od pozwanego, który proces przegrał, koszty wywołane stawiennictwem świadków (karta 102 - 32 złotych, karta 198 – 59,80 złotych i 81,26 złotych).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

5.  (...)