Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1592/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Janusz Supiński

Protokolant:

Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko D. R.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego D. R. na rzecz powoda Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwotę 228,00 (dwieście dwadzieścia osiem 00/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25.11.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty.

II.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1592/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego D. R. kwoty 228,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. Wskazał, że dochodzone roszczenie wynika z tytułu nieuiszczonej przez pozwanego składki ubezpieczeniowej, w związku z ochroną ubezpieczeniową pojazdu A., nr rej. (...) w powodowym towarzystwie ubezpieczeń. Argumentował, że wierzytelność wobec pozwanego powstała wskutek wejścia w posiadanie w/w pojazdu przez pozwanego. Zdaniem powoda na pozwanym, jako posiadaczu i nabywcy ubezpieczonego pojazdu ciążył obowiązek zapłaty składki OC w związku z posiadaną ochroną ubezpieczeniową, a próby polubownego rozwiązania sporu nie doprowadziły do dobrowolnego uregulowania zadłużenia przez pozwanego.

Pozwany D. R. nie kwestionował powództwa tak co do zasady, jak i co do wysokości. Argumentował, że nabyty przez niego pojazd, objęty ochroną ubezpieczeniową w powodowym towarzystwie ubezpieczeń okazał się niezdatny do użytku, co spowodowało niedopełnienie obowiązku zapłaty składki. Jednocześnie wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu, składając oświadczenie o zarobkach i wyjaśniając, że ma jedno dziecko w wieku 3 lat i płaci alimenty w kwocie 300 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16.06.2015 r. pozwany nabył pojazd marki A., nr rej. (...), objęty ochroną ubezpieczeniową z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w powodowym Towarzystwie (...) z siedzibą w W., nr polisy (...). Umowa ta obejmowała okres ubezpieczenia od dnia 4.06.2015 r. do dnia 24.05.2018 r Należną powodowi składkę wyliczono na kwotę 228,00 złotych, która miała być płatna do dnia 24.11.2015 r.

(dowód: polisa nr (...) – k. 25v, umowa kupna sprzedaży z dnia 11.06.2015 r. – k. 26, faktury VAT nr (...) – k. 26v-27)

Powód bezskutecznie wzywał pozwanego D. R. do uiszczenia kwoty 228,00 zł wraz z odsetkami tytułem zaległej składki ubezpieczeniowej.

(dowód: wezwanie do zapłaty – k. 27v-28)

Sąd zważył, co następuje:

Bezsporny był stan faktyczny przedmiotowej sprawy. Wynika on zarówno z dokumentów zalegających w aktach sprawy, w szczególności polisy dotyczącej ochrony ubezpieczeniowej, jak i z twierdzeń samego pozwanego.

Bezsporną okazała się także zasada odpowiedzialności pozwanego wobec powoda. Pozwany nie kwestionował bowiem ani wysokości dochodzonego roszczenia, ani podstaw faktycznych i prawnych do żądania wobec pozwanego roszczenia wskazanego w pozwie.

Zgodnie z treścią art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. nr 124 r., poz. 1152) w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Wedle art. 32 ust. 4 powołanej wyżej ustawy posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu.

Mając na względzie powyższe unormowania, a przy tym niekwestionowane przez strony okoliczności dotyczące wysokości dochodzonego roszczenia, Sąd po myśli powołanych przepisów orzekł jak w pkt I sentencji. Mając na uwadze termin uiszczenia składki, tj. dzień 24.11.2015 r., a przy tym treść Obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 stycznia 2016 r. w sprawie wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (M.P. z dnia 12 stycznia 2016 r.), określającą wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie od 1.01.2016 r. na 7 % w stosunku rocznym, o odsetkach Sąd orzekł jak w wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł wedle art. 102 k.p.c. Pozwany jest niewątpliwie w ciężkiej sytuacji majątkowej, co wynika wprost ze złożonego oświadczenia o zarobkach (vide: k. 30). Posiada skromne dochody (tj. kwotę 850,39 zł netto), a przy tym dodatkowo ciążą na nim zobowiązania alimentacyjne w kwocie 300 zł. W tej sytuacji Sąd uznał, że obciążenie pozwanego kosztami procesu wiązałoby się z uszczerbkiem dla zaspokojenia jego niezbędnych potrzeb. Takie rozstrzygniecie, w ocenie Sądu, sprzeciwiałoby się zasadom słuszności i byłoby niesprawiedliwe. Co prawda sama sytuacja ekonomiczna strony przegrywającej, nawet tak niekorzystna, że strona bez uszczerbku dla utrzymania własnego i członków rodziny nie byłaby w stanie ponieść kosztów, nie stanowi podstawy zwolnienia – na podstawie art. 102 – z obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi, chyba że na rzecz tej strony przemawiają dalsze szczególne okoliczności, które same mogłyby być niewystarczające, lecz łącznie z trudną sytuacją ekonomiczną wyczerpują znamiona wypadku szczególnie uzasadnionego (tak w postanowieniu SN z dnia 8 grudnia 2011 r., IV CZ 111/11). Jako dalsze szczególne okoliczności Sąd uwzględnił czynną postawę pozwanego jako strony procesu, dodatkowo nieutrudniającą tegoż procesu i dążącą do wyjaśnienia stanu faktycznego. W związku z tym Sąd orzekł jak w pkt II sentencji.