Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2019 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F.S. w G.

przeciwko A. S.

o zapłatę

orzeka

I. zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F.S. w G. kwotę 2.787,26 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia sześć groszy) z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 4 lipca 2018 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 952 zł (dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2289/18 upr

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. z siedzibą w G. w dniu 4 lipca 2018 roku wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie przeciwko A. S. o zapłatę. Wniosła o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kwoty 2.787,26 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 4 lipca 2018 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powódka wskazała, że w ramach swojej działalności udzieliła pozwanej pożyczki w kwocie 3.100 zł na podstawie umowy z dnia 23 stycznia 2017 roku. Zgodnie z umową pożyczka miała być zwrócona w miesięcznych ratach. Powódka wskazała, iż przed wypowiedzeniem umowy wzywała pozwaną do spłaty zadłużenia, co umożliwiałoby dalszą spłatę pożyczki w ratach, jednak pozwana tego nie uczyniła i nie podjęła jakichkolwiek czynności, również po wypowiedzeniu umowy. Z uwagi na fakt, że pożyczkobiorca nie regulował wymagalnych rat, powódka wypowiedziała zawartą umowę pożyczki. Na wysokość dochodzonej należności składa się kapitał niespłaconej pożyczki w wysokości 2.615,18 zł oraz odsetki zwykłe naliczane zgodnie z treścią umowy w wysokości 172,08 zł.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 1 sierpnia 2018 roku wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwana A. S., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż strona powodowa nie złożyła pozwanej skutecznego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Zaprzeczyła aby kiedykolwiek takie wypowiedzenie otrzymała. Ponadto wskazała, iż z załączonych do pozwu dokumentów nie wynika jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek (od jakich kwot i za jaki okres były naliczane odsetki i według jakiej stopy procentowej).

Postanowieniem z dnia 11 października 2018 roku Referendarz S. w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Toruniu.

Sąd ustalił, co następuje:

A. S. w dniu 8 kwietnia 2016 roku podpisała deklarację członkowską Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. w której zobowiązała się do przestrzegania przepisów obowiązującego statutu i regulaminy (...)..

A. S. w dniu 23 stycznia 2017 roku zawarła ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. umowę pożyczki (kredytu konsumenckiego) nr (...). Zgodnie z umową kwota pożyczki z uwzględnieniem kredytowanych kosztów wyniosła 3.100 zł. Kwota miała zostać przekazana przelewem na wskazany w umowie rachunek w całości, w dniu podpisania umowy.

Pożyczkobiorca A. S. zobowiązała się do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami do dnia 20 stycznia 2021 roku w ratach miesięcznych, płatnych bez wezwania w terminie i kwotach wskazanych w harmonogramie spłat. Zgodnie z harmonogramem spłat, rata spłaty kredytu została ustalona w wysokości 80,57 zł, a pierwsza rata miała zostać wpłacona w dniu 20 marca 2017 roku.

(dowód: deklaracja członkowska nr (...), k. 34umowa pożyczki nr (...), k. 22-24; regulamin udzielania kredytów i pożyczek konsumenckich Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, k. 25-26; Statut Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S., k. 29-33, aktualny harmonogram spłat pożyczki nr 3, k. 36-36v; zestawienie operacji z rachunku płatniczego, k. 75-76; wniosek o przyznanie pożyczki, k. 81-82v.)

A. S. dokonywała wpłaty poszczególnych rat pożyczki z opóźnieniem. Na poczet zaciągniętego zobowiązania wpłaciła następujące kwoty: w dniu 21 marca 2017 roku kwotę 95,58 zł; w dniu 20 kwietnia 2017 roku kwotę 93,51 zł; 20 maja 2017 roku kwotę 80,57 zł, 20 czerwca 2017 roku kwotę 80,57 zł, 24 lipca 2017 roku kwotę 83,18 zł, 22 sierpnia 2017 roku kwotę 83,11 zł, 10 października 2017 roku kwotę 67,51 zł, 16 października 2017 kwotę 14 zł, 20 października 2017 roku kwotę 80,10 zł oraz 14 grudnia kwotę 84,39 zł.

(dowód: rozliczenie wysokości zadłużenia, k. 35)

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. pismem z dnia 2 października 2017 roku wezwał A. S. do zapłaty w terminie 14 dni przeterminowanego zadłużenia w kwocie 80,83 zł. Następnie pismem z dnia 30 listopada 2017 roku pożyczkodawca wzywał pożyczkobiorcę do spłaty zadłużenia w kwocie 80,79 zł w terminie 14 dni. Kolejne wezwanie do zapłaty zadłużenia w kwocie 80,87 zł nastąpiło pismem z dnia 2 stycznia 2018 roku.

W dniu 30 stycznia 2018 roku Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. wystosowała do A. S. ostateczne wezwanie do zapłaty wzywając ją do zapłaty kwoty 162,30 zł. Kolejne ostateczne wezwanie do zapłaty na kwotę 328,86 zł zostało skierowane do A. S. w dniu 17 kwietnia 2018 roku.

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. pismem z dnia 4 maja 2018 roku skierowanym do A. S. wypowiedziała zawartą umowę pożyczki nr (...) z dnia 23 stycznia 2017 roku z uwagi na zaprzestanie terminowej spłaty zobowiązania. Wypowiedzenie zostało odebrane osobiście przez A. S. w dniu 11 maja 2018 roku.

(dowód: wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania, k. 37-46; wypowiedzenie umowy, k. 27; potwierdzenie nadania i doręczenia, k. 28-28v)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o przedłożone przez strony postępowania dokumenty. Strony nie podważały wiarygodności przedłożonych dokumentów, a również Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej, bowiem art. 299 k.p.c. przewiduje możliwość dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron jedynie gdy po wyczerpaniu środków dowodowych lub ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Istotą dowodu z przesłuchania stron jest więc jego subsydiarność w stosunku do innych dowodów i nie służy stronie do ustosunkowania się do zebranego wcześniej materiału dowodowego, ale złożeniu zeznań o faktach, które nie zostały dostatecznie wyjaśnione.
W niniejszej sprawie, Sąd pominął dowód z zeznań strony pozwanej, bowiem nie stawiła się ona na wyznaczony termin bez usprawiedliwienia, mimo wezwania Sądu. Nadto okoliczności co do których miała zeznawać pozwana, w ocenie Sądu zostały dostatecznie wyjaśnione.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, iż pozwana zawarła z powodem umowę pożyczki. Powód dochodził zapłaty należności z tytułu niespłaconej pożyczki w wysokości 2.787,26 zł, która obejmowała niespłacony kapitał w kwocie 2.615,18 zł oraz odsetki w kwocie 172,08 zł. Z kolei pozwana kwestionowała fakt skutecznego wypowiedzenia umowy, a także twierdziła, iż powód nie wykazał w sposób należyty wysokości żądanej kwoty, wskazując, iż nie wiadomo w jaki sposób została wyliczona żądana przez powoda kwota.

Zgodnie z art. 720 §1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W niniejszej sprawie Sąd uznał powództwo za uzasadnione w całości. Bezspornie strony zawarły umowę pożyczki na kwotę 3.100 zł. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, umowa została w należyty sposób wypowiedziana. Powodowi przysługiwało prawo wypowiedzenia zawartej umowy, bowiem pozwana zalegała ze spłatą poszczególnych rat kredytu, a powód wielokrotnie wzywał ją do uregulowania zadłużenia. W aktach sprawy znajduje się potwierdzenie doręczenia wypowiedzenia umowy pożyczki, które podpisała osobiście pozwana w dniu 11 maja 2018 roku. Należy zatem uznać, iż roszczenie powoda o zapłatę dochodzonej należności jest w całości wymagalne.

Nie można również zgodzić się z twierdzeniami strony pozwanej, iż powód nie wykazał w jaki sposób została wyliczona dochodzona przez niego należność. Powód przedłożył komplet dokumentów z których wynika zarówno kwota udzielonej pożyczki, harmonogram jej spłat, a także ilość, wysokość i termin dokonywanych przez pozwaną wpłat oraz sposób ich zarachowania na kapitał pożyczki a także odsetki. Z przedłożonych dokumentów wynika, iż do spłaty pozostał kapitał pożyczki w wysokości 2.615,18 zł, a także odsetki karne naliczone od dnia następnego po dniu planowanej spłaty raty w razie jej niewpłacenia (zgodnie z § 22 regulaminu (...)) w kwocie 172,08 zł. Z uwagi na fakt, iż pozwana A. S. nie uregulowała wskazanych wyżej należności powództwo okazało się zasadne w całości.

Tym samym na podstawie art. 720 §1 k.c. Sąd uwzględnił powództwo i zasądził od pozwanej A. S. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G. kwotę 2.787,26 zł z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 4 lipca 2018 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W przedmiotowej sprawie Sąd zasądził wynikające z zawartej umowy, umowne odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 4 lipca 2018 roku do dnia zapłaty.

Odnośnie kosztów postępowania orzeczono zatem zgodnie z art. 98 §1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., który stanowi, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie stroną przegrywającą sprawę jest pozwana i to ona winna pokryć koszty postępowania poniesione przez powódkę. Do kosztów postępowania należy zaliczyć opłatę od pozwu w kwocie 35 zł, koszty zastępstwa procesowego powódki w kwocie 900 zł ustalone zgodnie z §2 pkt 3. Rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804), oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Łączne koszty postępowania wynoszą zatem 952 zł.