Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marcin Kołakowski

Protokolant: sekretarz sądowy Żaneta Rewczuk

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. w Warszawie, na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.,

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w W.,

o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji;

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od (...) (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 7.217,00 (siedmiu tysięcy dwustu siedemnastu) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Marcin Kołakowski

Sygn. akt I C 290/15

UZASADNIENIE

(...) (...) Spółka z o.o. z siedzibą w S. w powództwie wytoczonym w dniu 9 marca 2015 r. przeciwko (...) Spółce z o.o. z siedzibą w W. domagała się zwolnienia od egzekucji prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie E. D. (1) na podstawie wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. z siedzibą w W. przeciwko dłużnikowi (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., sygn. akt I Km 10/15, następujących ruchomości: (...) (L., 3.07 x 0.32 m, 4 paczki po 60 sztuk, łącznie 240 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 6 paczek po 60 sztuk, łącznie 360 sztuk),(...) (L., 2.57 m, 1 paczka 30 sztuk), (...) (...) (L., 3.07 x 0.32 m, 6 paczek po 60 sztuk, łącznie 360 sztuk), (...) (...) (L., 2.07 x 0.32 m, 5 paczek po 60 sztuk, łącznie 300 sztuk), (...) (...) (L., 1.57 x 0.32 m, 3 paczki po 60 sztuk, łącznie 180 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 7 paczek po 60 sztuk, łącznie 420 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 2 paczki po 60 sztuk, łącznie 120 sztuk). Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka twierdziła, że wskazane ww. ruchomości są jej własnością, a nie dłużnika – (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., że dłużnik jedynie wynajmował je od powódki na potrzeby działalności swego przedsiębiorstwa, że zwracała na ten fakt uwagę tak ww. Komornikowi Sądowemu, jak również pozwanej Spółce, jednak ruchomości te nie zostały zwolnione od egzekucji. Powódka twierdziła również, że jej własności nad ww. ruchomościami dowodzą faktury VAT z tytułu ich zakupu, umowa najmu z (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R., a także akt notarialny, na podstawie którego ww. ruchomości zostały wniesione do przedsiębiorstwa powódki, jako aportu przez wspólnika A. B..

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana przyznała fakt zajęcia przez Komornika Sądowego ww. ruchomości, jednak zarzuciła, że ani dłużnik, ani powódka w toku postepowania egzekucyjnego nie wykazali, że zajęte ruchomości stanowiły własność powodowej Spółki. Podniosła, że zajęte ruchomości posiadały oznakowania dłużnika – (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., oraz że żadna z tych ruchomości nie posiadała oznaczeń firmy powodowej Spółki. Jednocześnie wskazała, że na terenie zajmowanym przez dłużnika znajdowały się ruchomości oznakowane znakami identyfikacyjnymi innych firm, które nie zostały zajęte. W ocenie pozwanej, powódka nie wskazała jakichkolwiek cech szczególnych, które umożliwiłyby ich identyfikację, jako własność powódki. Sam zaś fakt zawarcia przez powódkę z dłużnikiem umowy najmu rusztowań nie dowodzi tego, że zostały zajęte właśnie rusztowania stanowiące własność powódki. Dodatkowo pozwana zarzuciła, że sama sprzedała dłużnikowi elementy takie, jak zajęte w ww. sprawie egzekucyjnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie E. D. (2) w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. z siedzibą w W. przeciwko dłużnikowi (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M., o sygn. akt KM 10/15, dokonała w dniu 17 lutego 2015 r. zajęcia następujących ruchomości: (...) (...) (L., 3.07 x 0.32 m, 4 paczki po 60 sztuk, łącznie 240 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 6 paczek po 60 sztuk, łącznie 360 sztuk), (...)(L., 2.57 m, 1 paczka 30 sztuk), (...) (...) (L., 3.07 x 0.32 m, 6 paczek po 60 sztuk, łącznie 360 sztuk), (...) (...) (L., 2.07 x 0.32 m, 5 paczek po 60 sztuk, łącznie 300 sztuk), (...) (...) (L., 1.57 x 0.32 m, 3 paczki po 60 sztuk, łącznie 180 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 7 paczek po 60 sztuk, łącznie 420 sztuk), (...) (...) (L., 2.57 x 0.32 m, 2 paczki po 60 sztuk, łącznie 120 sztuk). Następnie w dniu 28 lutego 2015 r. dokonała dodatkowo zajęcia 55 sztuk pomostu stalowego (...) 1.57 m, 64 sztuk pomostu stalowego (...) 2 m oraz 3 sztuk pomostu stalowego L. 2.07 m. Ruchomości te stanowiły elementy rusztowań i oznaczone były naklejkami identyfikacyjnymi (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R.. Na terenie zajmowanym przez (...) Spółkę z o.o. z siedzibą w M. R. znajdowały się jeszcze inne ruchomości (elementy rusztowań) oznakowane naklejkami identyfikacyjnymi innych firm. Pierwotnie zajęto także elementy rusztowań stanowiące własność firmy (...) jednak pozwana zwolniła je spod egzekucji nie kwestionując własność ww. firmy.

Dowody : odpisy protokołów zajęcia ruchomości, k. 189 – 190, 17, 29 – 29v, 37; częściowo zeznania świadka A. B. k. 226 – 230, 249 – 250; zeznania A. M. (1) przesłuchanego za pozwaną k. 250; oświadczenie pozwanej k. 216.

W latach 2009 – 2012 A. B., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Budowlano – Usługowe (...), nabywał rusztowania w tym ich elementy – pomosty stalowe identyczne do tych, które zajął Komornik Sądowy w dniu 17 lutego 2015 r. w ww. sprawie. Następnie (...) (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 28 lutego 2013 r. podwyższyła swój kapitał zakładowy. Wszystkie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym objął A. B., pokrywając je aportem w postaci swego przedsiębiorstwa, w skład którego wchodziły m. in. nabyte przez niego w latach 2009 – 2012 elementy rusztowań w tym ww. pomosty stalowe.

Dowody : faktury VAT oraz dokumenty WZ, k. 21 – 28, 30 – 35 i 244 koperta; akt notarialny sporządzony przez notariusza M. S. za Rep. A nr 836/2013, k. 46 – 49; częściowo zeznania świadka A. B. k. 226 – 230, 249 – 250.

Zarówno dłużnik – (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R., jak również powódka, informowali Komornika Sądowego oraz pozwaną Spółkę, że ruchomości zajęte w dniu 17 lutego 2015 r. stanowią własność (...) (...) Spółki z o.o. z siedziba w W.. Mimo wezwań powódki i oświadczeń dłużnika zajęte ww. ruchomości nie zostały zwolnione spod egzekucji.

W dniu 26 sierpnia i 01 października 2010 r., A. M. (2) prowadząca działalność gospodarcza pod nazwa D. (...) A. M. (2) sprzedała (...) Spółce z o.o. elementy rusztowań w tym pomosty identyczne do ww. zajętych w postepowaniu egzekucyjnym.

(...) Spółka z o.o. w składanych do KRS sprawozdaniach finansowych wskazywała na posiadanie aktywów trwałych, które amortyzowała. A. B. był do 2012 r., prezesem zarządu (...) Spółki z o.o. Nadal posiada w niej 1/3 udziałów, zaś w powodowej Spółce 5 % udziałów.

Dowody : pismo powoda stanowiące wniosek o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji, k. 16; pisma (...) Sp. z o.o., k. 15, 36, upoważnienie, k. 38; odpis KRS, k. 12 – 14; częściowo zeznania świadka A. B. k. 226 – 230, 249 – 250; zeznania A. M. (1) przesłuchanego za pozwaną k. 250; faktura sprzedaży z załącznikiem k. 80 – 81, 82 – 83; pismo powódki k. 11, 16, 18, 44 - 45; oświadczenie k. 19; postanowienie k. 20; pismo pozwanej k. 78 – 79; dokumenty finansowe składane przez (...) Spółkę z o.o. do KRS k. 84 – 92; rezygnacja k. 97; pisma komornika k. 140 i postanowienie k. 139.

Powódka oraz (...) Spółka „podpisały” umowę najmu rusztowań z dnia 1 listopada 2013 r., a powódka wystawiała (...) Spółce z o.o. faktury wskazując, że dotyczą one umowy dzierżawy, których strony nigdy nie zawarły tj. ani umowy najmu, ani dzierżawy. Powódka wystawiła faktury za okres listopad 2013 – marzec 2015 r. a zatem także za okres po „rzekomym” jej wypowiedzeniu w lutym 2014 r., czy lutym 2015 r. Powódka we wszystkich wystawionych fakturach wskazała niższy czynsz i inny termin płatności niż wskazany w ww. umowie najmu. Ww. umowa najmu nie dokumentowała rzeczywistego kontraktu łączącego ww. Spółki, który nigdy nie został faktycznie zawarty i nigdy nie był wykonywany przez strony.

Dowody : odpis umowy k. 39 – 43; faktury k. 119 – 127; umowa o faktury – k. 244 – plik w kopercie.

Dokonując powyższych ustaleń i mając je na uwadze Sąd zważył,
co następuje:

Dokonując powyższych ustaleń faktycznych Sąd oparł się na dokumentach wskazanych powyżej, które nie były przez strony kwestionowane i które nie budziły wątpliwości Sądu. Dodatkowo niektóre z nich, tj. protokoły zajęcia ruchomości w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika Sądowego E. D. (2) oraz akt notarialny sporządzony przez notariusza M. S. (zob. art. 2 § 2 pr.not.) korzystają z domniemania, o jakim mowa w art. 244 § 1 k.p.c.

Z uwagi na to, że Sąd powziął wątpliwości odnośnie do prawdziwości dokumentów stanowiących umowę najmu oraz faktury wystawione przez powodową Spółkę (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., wezwano powódkę do złożenia do akt sprawy oryginałów tych dokumentów. Po ich złożeniu przez stronę powodową i analizie, Sąd odmówił wiarygodności przedstawionych przez powódkę dokumentów w postaci umowy najmu oraz faktur wystawianych przez powódkę (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., z powodów, o których mowa w dalszej części uzasadnienia.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. B. co do tego, że jest pracownikiem i współudziałowcem powodowej Spółki (posiada 5 % udziałów), że jest udziałowcem (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. (posiada 1/3 udziałów), że w postepowaniu egzekucyjnym komornik sądowy zajął część podzespołów stanowiących elementy składowe rusztowań, że interweniował w tej sprawie u komornika sądowego przedstawiając mu dokumenty, że dokumenty te przedstawił także prezesowi pozwanej Spółce, który nie zgodził się na zwolnienie spod egzekucji zajętych ruchomości, że korespondencja z powodowej Spółki do (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. wracała jako niepodjęta w terminie i nie ma kontaktu z członkami zarządu tej Spółki, że Spółka ta istnieje nadal, że zajęte elementy rusztowań oznaczone były naklejkami (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., że jednym z powodów, dla których udał się w dniu 26 lutego 2015 r., do magazynu (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. było zajęcie elementów rusztowań przez komornika sądowego, że komornik sądowy zajął także elementy rusztowań stanowiące własność firmy (...), że był prezesem zarządu (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. do grudnia 2012 r., że nabył rusztowania za ceny wskazane w fakturach, oraz że aktualnie powódka wynajmuje rusztowania firmie (...) z P., które okleiła własnymi naklejkami identyfikującymi powodową spółkę, jako ich wściela. W ww. zakresie zeznania tego świadka korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę i przyznał moc dowodową. Nadto dotyczyły okoliczności niespornych między stronami.

W pozostałym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. B.. W szczególności Sąd nie dał wiary zeznaniom tego świadka, co od tego, że zajęte elementy rusztowań stanowią własność powodowej Spółki, że powodowa Spółka wynajęła rusztowania w tym zajęte ich elementy (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., że na bieżąco kontrolował, co dzieje się z tymi rusztowaniami, że powodowa Spółka już w lutym 2014 r., wystąpiła do (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. o zwrot najmowanych rusztowań z uwagi na zaległości płatnicze, że w piśmie tym wyznaczono termin po upływie którego powodowa Spółka traktowała umowę najmu za wypowiedzianą, że otrzymał od przedstawicieli (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. pismo z dnia 17 lutego 2015 r. nadane ok. godziny 16:00 w którym Spółka ta wzywała powódkę do odbioru rusztowań, że powodową Spółkę i (...) – (...) Spółkę z o.o. z siedzibą w M. R. łączyły dwie umowy najmu rusztowań, że pierwsza została wypowiedziana, a zaraz poniżej została zawarta kolejna – z uwagi na zmianę warunków dzierżawy, że (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. uiściła tylko cześć czynszu – przelewami, że płatności były dokonywane za pomocą cesji przez firmę (...) z P., że nie ma wiedzy, kiedy rusztowania zostały udostępnione tej firmie, że powódka wystawiała (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. faktury na kwoty po 30 tyś zł z uwagi na problemy członków zarządu (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., że nie pamięta, kiedy takie uzgodnienia były czynione, ale że brał w nich udział, że ostatnią fakturę powódka wystawiła (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. w lutym 2015 r., że nie wie, co było wpisywane w treści faktur, że nie wie, jaka jest różnica między umową najmu, a umową dzierżawy, że wszystkie płatności były dokonywane przez rachunek firmowy firmy (...) z P., że nie wie, dlaczego termin płatności wskazany w fakturach jest inny niż w umowie, że zawarł w imieniu powódki z (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R. porozumienie, co do płatności, gdyż umowa była wypowiedziana, że Spółka ta prze cały czas od 2009/2010 r., korzystała z rusztowań, że nie miał wiedzy czy (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. miała problemy finansowe, że dokument umowy najmu z 1 listopada 2013 r., został sporządzony w 2 egzemplarzach, ale nie wie iloma egzemplarzami dysponowała powódka, oraz co do tego, że nie potrafił wyjaśnić, dlaczego uwierzytelniony odpis ww. umowy przez pełnomocnika procesowego powódki różni się od złożonego przez powódkę oryginału tego dokumentu.

Zdaniem Sądu niewiarygodne są zeznania tego świadka, że na bieżąco kontrolował, co dzieje się z rusztowaniami rzekomo najętymi (wydzierżawionymi) (...) Spółce z o.o., skoro jednoczenie twierdził, że powódka wypowiedziała tą umowę już w lutym 2014 r. i z wiadomych tylko sobie przyczyn nie wyzwała (...) Spółki z o.o. do ich zwrotu przez kolejny rok, aż do czasu zajęcia komorniczego. Nie może także nie budzić wątpliwości to, że rzekomo (...) Spółka z o.o. już po zajęciu komorniczym tj. w dniu 17 lutego 2015 r., ok. godziny 16:00 nadała do powódki pismo w którym miała wezwać ją do odbioru rusztowań już zajętych przez komornika, mimo, że nie czyniła tego uprzednio przez rok wstecz. Taki zbieg okoliczności, że powódka nie domagała się zwrotu rusztowań przez około rok, mimo wypowiedzenia umowy, a z drugiej, że po ich zajęciu (...) Spółka z o.o. wezwała powódkę do ich odbioru, zdaniem Sądu podważa to, że strony łączyła umowa na podstawie której (...) Spółka z o.o. korzystała z rusztowań powódki, gdyż jednocześnie brakuje dowodów na wykonywanie tej umowy przez (...) Spółkę z o.o. (np. przelewy czynszu) od rzekomego samego początku jej zawarcia i przez cały czas obowiązywania oraz dowodów, że powódka wzywała (...) Spółkę z o.o. do zapłaty czynszu i powstałej zaległości z tego tytułu. Świadek nie potrafił także racjonalnie wyjaśnić, dlaczego rzekomo powódka z (...) Spółką z o.o. miała zawrzeć kolejną umowę dzierżawy bezpośrednio po rozwiązaniu pierwszej umowy, a nie aneksowanie pierwszej, skoro zmianie miały ulec jej warunki. Pierwsza z umów także nie została złożona do akt sprawy, podobnie jak ewentualny protokół faktycznego przekazania tych rusztowań. Do drugiej zaś do umowy, co prawda załączono załącznik w postaci listy najmowanych elementów, ale dokumentu na podstawie którego faktycznie powódka wydała je (...) Spółce z o.o. do akt nie złożono. Świadek A. B. raz wskazywał, że (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. uiściła tylko cześć czynszu - przelewami, a innym razem, że płatności były dokonywane za pomocą cesji przez firmę (...) z P., co pozostaje w oczywistej sprzeczności, której powódka nie wyjaśniła i nie złożyła dokumentów potwierdzających przelewy i wykonywanie umowy. Trudno za wiarygodne uznać także zeznania, że powódka wystawiała (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. faktury na kwotę 30 tyś zł a nie na 35 tyś zł z uwagi na problemy członków (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., skoro faktury wystawiane były na 32.000 zł netto, a poza tym od chwili zawarcia umowy. Jeśli zatem (...) Spółka z o.o. miała problemy finansowe, co rzekomo miało uzasadniać obniżenie kwoty czynszu to poza tym, że takie ustalenia mogły przecież być poczynione już podczas zawierania umowy z dnia 1 listopada 2013 r., świadek powinien pamiętać okoliczności związane z tymi ustaleniami, skoro musiały nastąpić między zawarciem umowy, a wystawieniem pierwszej faktury, która je uwzględniała. A. B. nie pamiętał przy tym, kiedy miały miejsce, okoliczności w jakich były prowadzone, ale jednocześnie zeznał, że brał udział w tych rozmowach. Zdaniem Sądu pamięć świadka w ww. zakresie jest wybiórcza i świadczy o tym, że powyższe okoliczności nie miały miejsca, a zeznania świadka są nieprawdziwe, zaś dokumenty przygotowane na potrzeby zajęcia komorniczego i niniejszej sprawy. Ponadto raz twierdził, że ww. Spółka miała problemy finansowe, (co uzasadniać miało obniżenie czynszu), by w dalszym toku zeznań stwierdził, że nie miał wiedzy o problemach finansowych (...) Spółki z o.o. (odnośnie zajęcia komorniczego). Choć oba zdarzenia dzieli pewien odcinek czasowy, to jednak przy uwzględnieniu zaległości płatniczych (...) Spółki z o.o. z tytułu czynszu najmu (dzierżawy), co do którego nie ma dowodu, aby kiedykolwiek w jakiejkolwiek części został uiszczony, powoduje, że świadek w ww. zakresie zeznawał nieprawdę. Zaznaczyć przy tym trzeba, że świadek, jako wspólnik (...) Spółki z o.o. miał możliwość kontrolowania tej Spółki. Nie można przyjąć jednocześnie za wiarygodne zeznań, że świadek nie wie, co było wpisywane w treści faktur, mimo, że jednocześnie miał zajmować się i tą umową i jej wykonywaniem i że nie wie, jaka jest różnica między umową najmu, a umową dzierżawy. Nie bez znaczenia jest i to, że świadek zeznał, że (...) Spółka z o.o. korzystała z zajętych rusztowań od samego początku tj. 2009/2010 r., mimo, że sam kupował je etapami w okresie od 2009 do 2012 r., a zatem (...) musiałaby z nich korzystać jeszcze przed ich zakupem przez świadka. Nawet gdyby (...) Spółka z o.o. wchodziła w ich posiadanie stopniowo to, powódka stała się ich właścicielem w dniu 28 lutego 2013 r. Nie przedstawiono jednak umów między świadkiem i (...) Spółką z o.o. i ewentualnych aneksów na skutek zmiany ilości elementów kupowanych przez świadka, ani także protokołów wydania, ani pierwszej umowy między powódką i (...) Spółką z o.o. i protokołu ich wydania. Ponadto skoro ta pierwsza umowa między powódką, a (...) Spółką z o.o. miała obejmować czynsz na poziomie 30.000 zł, a kolejna objęta pozew wniesionym w niniejszej sprawie 35.000 zł, to z uwagi na nieuiszczenie przez (...) Spółkę z o.o. jakiegokolwiek czynszu (brak przedstawienia dowodu wpłaty, tak, co do pierwszej umowy, jak i drugiej z powódka) powyższe jest nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego, aby zwiększać czynsz, który nie jest uiszczany.

Podobnie niewiarygodne są zeznania tego świadka, że dokument umowy najmu z 1 listopada 2013 r., został sporządzony w 2 egzemplarzach, ale nie wie iloma egzemplarzami dysponowała powódka, że nie potrafi wyjaśnić, dlaczego uwierzytelniony odpis ww. umowy przez pełnomocnika procesowego powódki różni się od złożonego przez powódkę oryginału tego dokumentu – mimo, że to świadek ze strony powódki zajmował się tą umową, jej dokumentami i wykonaniem. Nadto nie wskazywał, aby kiedykolwiek korzystał z egzemplarza umowy, jakim dysponuje (...) Spółka z o.o. co mogłoby uprawdopodabniać rozbieżności miedzy oryginałem, a odpisem uwierzytelnionym przez pełnomocnika powódki.

W ocenie Sądu zeznania tego świadka w zakresie w zakresie w jakim Sąd odmówił im wiary i mocy dowodowej były częściowo wewnętrznie sprzeczne, częściowo nie korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym np. dokumentami, przede wszystkim z fakturami VAT wystawianymi (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. przez powodową Spółkę, a nadto były nielogiczne, niespójne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Dodatkowo poruszane przez tego świadka niektóre z okoliczności faktycznych w ogóle nie były podnoszone przez powódkę ani w pozwie, ani w kolejnych pismach procesowych, co także podważa ich prawdziwość, skoro świadek miał zajmować się w powodowej Spółce tą umową. Zdaniem Sądu zostały przytoczone na potrzeby niniejszego procesu. Nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, któremu Sąd dał wiarę i przyznał moc dowodową. Ponadto mimo tego, że to to świadek ze strony powodowej Spółki – jak twierdził – zajmował się umową najmu rusztowań i wszystkimi jej aspektami w tym wykonywaniem, to nie potrafił wyjaśnić wielu kwestii istotnych dla rozstrzygnięcia. Zdaniem Sądu zeznania świadka A. B. były niewiarygodne i nie korespondowały z pozostałym zebranym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę i przyznał moc dowodową. Świadek ten w ocenie Sądu chciał udzielić pomocy procesowej powodowej Spółce i bez wątpienia był zainteresowany rozstrzygnięciem niniejszy sprawy na jej korzyść, gdyż zarówno w powodowej (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., jak i powodowej Spółce, posiada udziały.

Sąd oddalił wnioski dowodowe strony pozwanej o przesłuchanie świadków A. D. i L. D. na okoliczność wykorzystywania na budowie prowadzonej w elektrowni w K. rusztowań identycznych z rusztowaniami zajętymi, oznakowanych jednocześnie naklejkami powódki i (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., a także na okoliczność ilości takich rusztowań znajdujących się na tej budowie oraz wniosek o przeprowadzenie oględzin tych rusztowań, albowiem okoliczności te nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Ich przeprowadzenie nie wpłynęłoby zatem na wynik zapadłego rozstrzygnięcia, a jedynie zbędnie przedłużyło postepowanie w niniejszej sprawie.

Sąd dał wiarę zeznaniom A. M. (1) przesłuchanego za pozwaną Spółkę. Jego zeznania były spójne, logiczne, nie budziły wątpliwości w świetle doświadczenia życiowego, a także korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę i przyznał moc dowodową.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, wobec czego zostało oddalone.

Zgodnie z art. 841 § 1 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. § 3 tego przepisu stanowi, że powództwo to można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba, że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. W niniejszej sprawie zajęcia ruchomości dokonano w dniu 17 lutego 2015 r., niniejszy pozew został natomiast wniesiony w dniu 9 marca 2015 r., co oznacza, że powódka zachowała ww. termin. W celu uwzględnienia powództwa konieczne było wykazanie przez powódkę, że naruszono jej prawa (prawo własności). W niniejszej sprawie powódka powoływała się na fakt, że jest właścicielem zajętych ruchomości. To na niej zatem spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie.

W ocenie Sądu powódka nie sprostała swym obowiązkom dowodowym. O ile Sąd dał wiarę fakturom zakupowym, z których wynika, że A. B. zakupił pomosty stalowe podobne jak zajęte w sprawie egzekucyjnej z wniosku (...) Spółki z o.o. z siedzibą w W. przeciwko (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R., a także fakt wniesienia tych ruchomości, jako aport do powodowej Spółki, to jednocześnie Sąd nie dał wiary temu, że zajęte w dniu 17 lutego 2015 r. ruchomości są w rzeczywistości własnością powódki, gdyż powódka nie wykazała, że jest właścicielem zajętych elementów rusztowań. Powódka nie przedstawiła bowiem jednoznacznych i niebudzących dowodów, z których okoliczność ta by wynikała, a te które przedstawiła zdaniem Sądu są niewiarygodne, gdyż pozostają w oczywistej sprzeczności z innymi zaoferowanymi dowodami, którym Sad dał wiarę i przyznał moc dowodową. Za nieudowodniony Sąd uznał także fakt zawarcia przez (...) (...) Spółkę z o.o. z siedzibą w W. umowy najmu tych ruchomości (elementy rusztowań), z (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R., o czym szerzej w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Złożone przez pełnomocnika powódki przy piśmie procesowym z dnia 9 grudnia 2015 r. dokumenty potwierdzają wątpliwości, co do prawdziwości złożonych przez powódkę dokumentów. Powódka została wezwana do złożenia do akt sprawy m. in. oryginału umowy najmu z dnia 1 listopada 2013 r. Choć powódka taki dokument (oryginał) złożyła, to jednak budzi on wątpliwości, co do jego wiarygodności. Oryginał ten z niewiadomych powodów został poświadczony za zgodność z oryginałem przez notariusza. Nadto jest on niezgodny z odpisem uwierzytelnionym za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika procesowego powódki (k. 39 – 41). Wskazać bowiem należy na następujące różnice między tymi dokumentami. Na odpisie umowy znajdującym się na k. 39 przekreślony jest § 2 umowy, podczas gdy na złożonym do pisma procesowego z dnia 9 grudnia 2015 r., dokumencie umowy – oryginale, § 2 nie został przekreślony, co oznacza, że różna jest treść obu tych umów, mimo, że umowa ta miała być sporządzona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Ponadto różny jest rozstaw podpisów złożonych u dołu pierwszej strony umowy. Dodatkowo na drugiej stronie umowy już na pierwszy rzut oka widać, że dopiski zawarte na tej stronie pismem ręcznym nie są identyczne w porównaniu do jego odpisu. Występuje na tej stronie również różnica w podpisach stron umowy zawartych przy § 3 pkt 5, a także po raz kolejny inny jest rozstaw podpisów na dole tej strony. W inny też sposób przekreślona jest lit. h ustępu 1 § 4 umowy. Na trzeciej stronie umowy znajduje się z kolei zupełnie inny rozstaw pieczątek. Powyższe jednoznacznie wskazuje na to, że oba ww. dokumenty są różne w swej treści, a nadto że odpis uwierzytelniony za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powódki na pewno nie został sporządzony ze złożonego następnie do akt oryginału. Pełnomocnik powódki, ani A. B. przesłuchany na tą okoliczność, nie potrafili wyjaśnić, z czego powyższe wynika. A. B. – choć jak twierdził, że zajmował się ta sprawą nie potrafił wskazać skąd powodowa Spółka dysponuje dwoma tak różnymi dokumentami oraz tego, z jakiego oryginału został sporządzony odpis uwierzytelniony przez pełnomocnika powódki złożony do akt sprawy. Nie wskazywał (twierdził) przy tym, że kiedykolwiek powodowa Spółka korzystała z drugiego oryginalnego egzemplarza, jaki powinien znajdować się w posiadaniu (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R.. Gdyby w rzeczywistości tak było, A. B., zapewne odnotowałby ten fakt w swojej pamięci i podzieliłby się tą wiedzą z Sądem, skoro to on wyłącznie zajmował się tą sprawą i dokumentami. Brak takiej pozytywnej wiedzy nawet w ograniczonym zakresie, pozwala na stwierdzenie, że powódka nie korzystała z egzemplarza, jaki powinien znajdować się w posiadaniu (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R., a skoro tak to ostatecznie posiadała więcej niż jeden egzemplarz tej umowy, przy czym albo od razu, albo w okresie późniejszym weszła w jego posiadanie, przy czym tego drugiego egzemplarza nie posiadała od ww. Spółki (...). Albo zatem od razu je posiadała, albo został on stworzony w okresie późniejszym – w obu przypadkach na potrzeby niniejszego procesu. Pewną wskazówką może być tu uwierzytelnienie tego oryginalnego egzemplarza przez notariusza oraz niejednolita treść obu egzemplarz (choćby w zakresie paragrafu 2 - brak przekreślenia w złożonym oryginale), co może sugerować, że oryginał złożony przy piśmie z dnia 09 grudnia 2015 r., powstał w okresie późniejszym i został przygotowany na potrzeby złożenia go do akt sprawy, zaś sama umowa na potrzeby zajęcia komorniczego i niniejszego procesu. Okoliczność ta tj., co do tego, kiedy powstały te dokumenty – czy jednocześnie, ewentualnie, czy złożony oryginał w okresie późniejszym, jest jednak nieistotna, skoro powodowa Spółka z niewiadomych przyczyn dysponowała dwoma egzemplarzami tej umowy, nie wyjaśniła, dlaczego tak się stało i wtórne jest to, od kiedy dysponowała tymi dwoma egzemplarzami. Nie zasługiwał przy tym na uwzględnienie wniosek powódki o otwarcie zamkniętej rozprawy na nowo i wezwanie (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. do złożenia do akt sprawy oryginału, który posiada, skoro świadek A. B. nie sygnalizował podczas przesłuchania, że kiedykolwiek zwracał się do tej Spółki o udostepnienie egzemplarza tej umowy, którym Spółka ta dysponowała, z którego następnie powódka mogłaby sporządzić odpis uwierzytelniony przez pełnomocnika powoda i złożony następnie do akt niniejszej sprawy. Gdyby tak było okoliczność tą zapewne A. B. by pamiętał. Poza tym, powódka uprzednio wywodziła, że nie ma kontaktu ani z członkami zarządu ww. Spółki, ani z samą Spółką, gdyż nie odbiera ona korespondencji, podobnie, jak członkowie zarządu tej Spółki. Niecelowe było zatem kierowanie do ww. podmiotów korespondencji, skoro sama powódka twierdziła, że nie ma z tą Spółką kontaktu. Poza tym, nawet gdyby hipotetycznie dokument taki został złożony to i tak nie usunąłby dalszych wątpliwości, rozbieżności, nieprawidłowości i sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym – o czym szerzej niżej, co skutkować miałoby uwzględnieniem powództwa.

Z oryginału, jak i poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu umowy najmu rusztowań między powódką, a (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R. z dnia 1 listopada 2013 r. (k. 39 – 41) wynika, że wynagrodzenie miesięczne z tego tytułu wynosić będzie kwotę 35.000 zł netto, która to kwota powiększona miała być o obowiązującą stawkę podatku VAT w wysokości 23 %. Na dołączonych do pisma procesowego powódki z dnia 26 czerwca 2015 r. fakturach VAT, wystawionych przez powódkę (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. widnieją kwoty 32.000 zł netto powiększone o stawkę podatku VAT (a nie 35.000 zł plus 23 podatku VAT). Dodatkowo na fakturach tych, obejmujących okres od listopada 2013 r. do stycznia 2015 r. zostało wskazane, że faktury te zostały wystawione z tytułu umowy dzierżawy, a nie najmu, którą rzekomo miała zawrzeć powodowa Spółka z (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R.. Rozbieżności tych, co do kwoty i rodzaju umowy nie wyjaśniła ani powodowa Spółka, ani A. B., który ze strojny powódki miał zajmować się tą umową w tym rzekomym jej wykonaniem – którego zeznaniom w tej części Sąd odmówił wiary i mocy dowodowej. Nie przekonują jednocześnie zeznania A. B., wspólnika obu tych spółek, że nie wie, jaka jest różnica między umowami najmu a dzierżawy, skoro wcześniej we własnym imieniu prowadził działalność gospodarczą, a nadto, jak twierdził zajmował się działalnością powodowej Spółki, oraz uprzednio był prezesem (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R.. Nie przekonują również jego zeznania, że wiedział o problemach finansowych (...) Spółki. z o.o., co miało tłumaczyć niższe kwoty na fakturach, niż ustalone umową najmu, skoro od początku faktury te były wystawiane w zaniżonych kwotach tj. już od pierwszego miesiąca rzekomego najmu faktury były wystawiane na kwotę 32.000 zł, a nie 35.000 zł. Nic nie stało zatem na przeszkodzie, aby kwotę 32.000 zł netto ustalić już w umowie skoro ww. Spółka miała problemy finansowe. Nadto zeznał z jednej strony, że nie pamięta, kiedy uzgodnienia co do obniżenia czynszu były czynione, choć twierdził, że rzekomo brał udział w tych rozmowach, ale z drugiej strony już pierwsza faktura wystawiona została na kwotę 32.000, a nie 35.000 zł, a zatem problemy te musiały nastąpić już w pierwszym miejscu obowiązywania umowy, ale jeszcze przed wystawieniem pierwszej faktury. Nadto zeznał, że nie wie, co było wpisywane w treści faktur i dlaczego w wstawianych fakturach wskazywany termin płatności czynszu był inny niż w umowie. Takie zeznanie tego świadka – który z rzekomo miał ze strony powodowej zajmować się tą umową w tym jej wykonaniem nie mogą nie budzić wątpliwości ani co do wiarygodności tych dokumentów, ani co do zeznań tego świadka. Nadto powódka nie zaoferowała żadnych dowodów, z których wynikałoby, że (...) Spółka z o.o. uiściła jej jakąkolwiek cześć przysługujących jej wierzytelności z tytułu czynszu (dowodu wpłaty – przelew). Skoro rzekomo (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. miała problemy finansowe i od pierwszej faktury wystawiano jej faktury na niższe kwoty, to logicznym jest, że powinny być one uiszczane, nawet jeśli nie w całości, to, choć w części, a takiego dowodu brakuje. Nadto mimo bierności (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. powódka także pozostawał bierna, nie wzywała jej do zapłaty, na nawet gdyby przyjąć, że uczyniła to w lutym 2014 r., jednocześnie wypowiadając umowę i wyznaczając termin jej obowiązywania, jak zeznawał A. B., to po upływie tego terminu nadal pozostawała bierna przez kolejny rok tj. ani nie domagała się zapłaty, nie kierowała wezwań do zapłaty, czy wezwań do wydania przedmiotu umowy. Taka bierność potwierdza to, że faktycznie powódki i (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. nie łączyła żadna umowa, a w szczególności umowa najmu złożona do akt niniejszej sprawy. Zwrócić przy tym uwagę trzeba na to, że świadek A. B. raz zeznał, że (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. uiściła tylko cześć czynszu – przelewami, a innym razem, że płatności były dokonywane za pomocą cesji przez firmę (...) z P., choć nie ma wiedzy, kiedy rusztowania zostały udostępnione tej firmie, mimo, że jest wspólnikiem (...) Spółki z o.o. z siedzibą w M. R. i jednocześnie rzekomo na bieżąco miał nadzorować wykorzystywanie rusztowań przez (...) , co także nie znajdowało odzwierciedlenia w zebranym w sprawie materiale dowodowym, gdyż powódka nie zaoferowała Sądowi ani potwierdzeń przelewów, ani ww. umowy cesji. Co więcej wskazać należy, że zgodnie z zeznaniami świadka A. B., przedmiotowa umowa miała być wypowiedziana (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. już w lutym 2014 r. w przypadku nieuiszczenia zaległości finansowych do określonego terminu, co nie nastąpiło i co powódka poczytywała, jako wypowiedzenie tej umowy. Nieracjonalne było zatem zachowanie powódki, która mimo wypowiedzenia umowy już w lutym 2014 r., nadal wystawiała (...) Spółce z o.o. z siedzibą w M. R. faktury Vat (za dzierżawę, a nie najem i w innej wysokości czynszu oraz z innymi terminami płatności – niż w umowie, która miała być podstawą ich wystawienia). Dodatkowo nie zasługują na wiarę jego zeznania, że płatności z tytuły umowy najmu z dnia 1 listopada 2013 r. od samego początku świadczyła firma (...) z P. w ramach cesji wierzytelności. Na żadne takie okoliczności nie powoływała się powódka ani w pozwie, ani w swych pismach procesowych, czy na terminach rozprawy. Ani rzekoma umowa cesji wierzytelności między powodową Spółką, a firmą (...) ewentualnie (...) Spółką z o.o. z siedzibą w M. R. nie została potwierdzona dokumentem w szczególności złożonym do akt sprawy, podobnie jak dokumentami przelewów, które wykonywać miała firma (...) na rzecz powodowej Spółki. Ponadto w zeznaniach świadka A. B. pojawia się sprzeczność gdyż raz zeznawał, że nie miał wiedzy, że (...) Spółka z o.o. z siedzibą w M. R. miała problemy finansowe (odnośnie zajęcia komorniczego), a z drugiej powoływał się na takie jej problemy, które miały uzasadnić zmniejszenie czynszu z 35.000 zł do 32.000 zł. Wszystkie te okoliczności sprawiły, że zdaniem Sądu zaoferowany przez pozwaną materiał dowodowy w tym zeznania A. B. w części, w jakiej Sąd nie dał mu wiary i nie przyznał im mocy dowodowej był niewiarygodny, budził poważne wątpliwości, co do prawdziwości, co zresztą legło u podstaw wezwania powódki do złożenia do akt sprawy oryginałów dokumentów (faktur, umowy najmu). Ich złożenie nie rozwiało jednak ww. wątpliwości Sądu. Zdaniem Sadu, dokumenty te sporządzono na potrzeby czynności komorniczych i niniejszego pozwu, skoro powódka nie zaoferowała także dowodów, z których wynikałoby wykonywanie tej umowy (przelewów, czy to od (...), czy nawet firmy (...) – ale takich, które korespondowałby z zebranym w sprawie materiale dowodowym, któremu Sąd dał wiarę i przyznał moc dowodową.). W normalnym toku czynności w obrocie gospodarczym faktury „sprzedażowe” (usług, najmu, dzierżawy etc.), podobnie jak „zakupowe” rejestrowane są w określonym rejestrze. Odprowadza się od nich podatki (dochodowy) w tym VAT. Powódka nie złożyła takiego rejestru, ani oświadczeń podatkowych z których powyższe by wynikało i których weryfikacja, nawet przy udziale biegłego rewidenta byłaby możliwa nawet gdyby zaszła konieczność sprawdzenia ksiąg handlowych powódki.

Nadto do pisma z 9 grudnia 2015 r. powódka dołączyła oryginały faktur, które miały zostać wystawione - (...) Spółce z o.o., jako dzierżawcy (najemcy) przedmiotowych elementów rusztowań. Oprócz odpisów faktur znajdujących się na k. 119 – 126 powódka dołączyła dodatkowo dwie kolejne faktury za miesiące luty i marzec 2015 r. Z jakiego tytułu zostały wystawione te faktury, skoro według zeznań świadka A. B. umowa najmu została wypowiedziana (...) Spółce z o.o. już w lutym 2014 r., ewentualnie pismem z dnia 17 lutego 2015 r., przez (...) Spółkę z o.o., które miało zostać doręczone powódce 26 lutego 2015 r. – tego powódka nie wyjaśniła.

Nie bez znaczenia jest i to, że świadek A. B. zeznał, że (...) Spółka z o.o. korzystała z zajętych rusztowań od samego początku tj. 2009/2010 r., mimo, że sam kupował je etapami w okresie od 2009 do 2012 r., a zatem (...)musiałaby z nich korzystać jeszcze przed ich zakupem przez świadka. Nawet gdyby (...) Spółka z o.o. wchodziła w ich posiadanie stopniowo przy uwzględnieniu dat ich zakupu przez świadka, to, powódka stała się ich właścicielem dopiero w dniu 28 lutego 2013 r., a zatem (...)Spółka musiałaby wejść w ich posiadanie zanim powódka stała się ich właścicielem. Nie przedstawiono jednak umów między świadkiem i (...) Spółką z o.o. i ewentualnych aneksów na skutek zmiany ilości elementów kupowanych przez świadka i następnie przekazywanych (...) Spółce z o.o., ani także protokołów wydania tych elementów, ani pierwszej umowy między powódką i (...) Spółką z o.o. i protokołu ich wydania. Ponadto skoro ta pierwsza umowa między powódką, a (...) Spółką z o.o. miała obejmować czynsz na poziomie 30.000 zł i przy uwzględnieniu daty jej zawarcia od dnia ich nabycia przez powódkę – 28 lutego 2013 r., a kolejna objęta pozew wniesionym w niniejszej sprawie opiewała już na kotwę 35.000 zł, to z uwagi na nieuiszczenie przez (...) Spółkę z o.o. jakiegokolwiek czynszu (brak przedstawienia dowodu wpłaty, tak, co do pierwszej umowy, jak i drugiej z powódka) powyższe jest nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego, aby zwiększać czynsz, który nie jest uiszczany przez (...) Spółkę z o.o. Ani powódka ani zaoferowany przez nią dowód z zeznań świadka A. B., nie wyjaśnił, po co powódka zawierała z (...) Spółką z o.o. nowa umowę po 6 miesiącach obowiązywania pierwszej, a nie aneks, nie przedstawiono wypowiedzenia, czy rozwiązania pierwszej umowy, a nadto nie wyjaśniono, na czym polegać miała rzekoma zmiana warunków (poza wysokością czynszu)

Sama kwestia oklejenia naklejkami (...) Spółki z o.o. zajętych przez komornika sądowego rusztowań, co do zasady nie jest przesądzająca, ale w okolicznościach niniejszej sprawy nie może być pominięta. Powódka udostępniając swoje mienie innym osobom powinna oznaczyć je w taki sposób, aby jego identyfikacja była możliwa (choćby przez trwałe wybicie oznaczenia identyfikującego powódkę). W niniejszej sprawie, zajęte elementy rusztowań posiadały naklejki (...) Spółki z o.o. i jednocześnie nie posiadały jakichkolwiek oznaczeń powódki. Z uwagi na to, że pozwana Spółka sprzedawała (...) Spółce z o.o. elementy rusztowań identyczne do tych, jakimi dysponowała powódka na skutek aportu wniesionego przez A. B., a ponadto ze sprawozdań składanych przez (...) Spółkę z o.o. do KRS-u wynika, że posiadała ona majątek trwały, a także przy uwzględnieniu wszystkich ww. okoliczności sprawy stwierdzić trzeba, że nie ma dowodu na to, że zajęte rusztowania stanowiły własność powódki oraz że nie stanowiły własności (...) Spółki z o.o., skoro rusztowania będące w posiadaniu tej ostatnio wskazanej Spółki, które nie były jej własnością były oklejone naklejkami identyfikującymi ich właściciela (innych firm). W konsekwencji naklejki z nazwą firmy (...) Spółki z o.o. na zajętych przez komornika sądowego elementach rusztowań przy uwzględnieniu okoliczności wszystkich okoliczności sprawy o których była mowa, potwierdzają, że własność tych elementów przysługiwała (...) Spółce z o.o., a nie powódce, która powyższego nie wykazała.

Wszystkie te okoliczności przemawiają zdaniem Sądu za przyjęciem, że zaoferowane przez powódkę dowody w tym dokumenty: umowa najmu rusztowań oraz faktury wystawiane z tego tytułu, a także zeznania świadka A. B. w części, w jakiej Sąd nie dał im wiary, nie zasługują na wiarygodność. Skoro tak, to nie można uznać za udowodnione twierdzeń powódki, że zawarła z (...) Sp. z o.o. umowę najmu rusztowań, które następnie zostały zajęte przez Komornika Sądowego w toku sprawy egzekucyjnej prowadzonej z wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. przeciwko (...) Spółce z o.o. Implikuje to z kolei wniosek, że powodowa Spółka nie udowodniła, jakoby zajęte przez Komornika Sądowego E. D. (2) w sprawie KM 10/15 ruchomości stanowiły jej własność. Nie można zatem uznać, że jakiekolwiek prawa powódki zostały przez tę czynność naruszone. Wobec nie sprostania przez powódkę obowiązkom dowodowym, o których mowa w art. 6 k.c. i 232 k.p.c. powództwo, jako nieudowodnione należało oddalić.

Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie 2 wyroku, zapadło na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Ponieważ strona powodowa sprawę przegrała, a strona pozwana wnosiła o zasądzenie kosztów procesu, należało zasądzić na rzecz pozwanej Spółki od powódki kwotę 7.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w sprawie. Na kwotę tę w całości złożyły się koszty wynagrodzenia pełnomocnika procesowego pozwanej Spółki, które zgodnie z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.490 t.j.) wynoszą 7.200 zł oraz kwota 17 zł uiszczona przez pozwaną tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w pkt 1 i 2 sentencji wyroku.