Pełny tekst orzeczenia

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2017 roku

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Dubinowicz – Motyk

Protokolant: Marta Gurtat

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko A. S. (1) oraz (...) sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 17 grudnia 2013 roku sygn. II Nc 415/13 co do pozwanej A. S. (1) w części zasądzającej kwotę 29 786,10zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt sześć złotych dziesięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 września 2013 roku do dnia zapłaty oraz odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 25 000zł (dwadzieścia pięć tysięcy złotych) za okres od dnia 6 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku i od kwoty 40 000zł (czterdzieści tysięcy złotych) za okres od dnia 6 września 2013 roku do dnia 27 stycznia 2015 roku;

II zasądza od pozwanej A. S. (1) na rzecz powoda (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 6000zł (sześć tysięcy złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III przejmuje na rachunek Skarbu Państwa nieuiszczone koszty sądowe.

Sygn. akt II C 427/14

UZASADNIENIE WYROKU CZĘŚCIOWEGO

Dnia 25 listopada 2013 roku powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła pozew w postępowaniu nakazowym, domagając się zasądzenia od pozwanych (...) sp. z o.o. w W., A. S. (1) i A. S. (2) solidarnie z weksla kwoty 97786,10zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 września 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, iż jest posiadaczem weksla własnego, na podstawie którego (...) sp. z o.o. w W. jako wystawca oraz A. S. (1) i A. S. (2) jako poręczyciele zobowiązali się zapłacić kwotę 94 786,10zł w terminie do dnia 5 września 2013 roku, jednak pozwani do dnia wniesienia pozwu nie wykonali swego zobowiązania. (k.3-4)

W dniu 17 grudnia 2013 roku tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym o sygn. akt II Nc 415/13, uwzględniając żądanie pozwu. (k. 9).

Wobec powiadomienia o ogłoszeniu upadłości pozwanej spółki (k.20), postanowieniem tut. Sądu z dnia 14 lutego 2014 roku uchylono nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w stosunku do pozwanej (...) sp. z o.o. w W. (k.48) i postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2014 roku zawieszono postępowanie na podstawie art. 174§1 pkt 4 kpc w części dotyczącej pozwanego (...) sp. z o.o. w W. (k.90).

W ustawowym terminie pozwani A. S. (1) i A. S. (2) wnieśli zarzuty od w/w nakazu zapłaty, domagając się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa w całości. Pozwana A. S. (1) akcentowała, iż weksel zabezpieczał wykonanie umowy pożyczki udzielonej pozwanej spółce, przy czym suma wekslowa jest znacząco wyższa niż kwota pożyczki i nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach sprawy. Dodatkowo pozwana wskazywała, iż pożyczka była zabezpieczona także przewłaszczeniem na zabezpieczenie, powodowa spółka przejęła przewłaszczone urządzenie które sprzedała poniżej jego wartości rynkowej za kwotę 29 500zł, wyrażając wątpliwość czy kwota ta została zaliczona na poczet spłaty zadłużenia. (k. 22-30)

W odpowiedzi na zarzuty pozwanej A. S. (1), strona powodowa podtrzymała co do zasady swoje stanowisko, cofając pozew co do kwoty 25 000zł uzyskanej ze sprzedaży przewłaszczonego na jej rzecz przedmiotu dostawy, która została zaliczona na poczet należności głównej. Powódka wnosiła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej kwoty 69 786,10zł wraz z odsetkami od dnia 28 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz odsetek ustawowych od kwoty 94 786,10zł za okres od dnia 6 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku. Powodowa spółka wskazała, że sporny weksel zabezpieczał należności pozwanej spółki z umowy pożyczki nr (...) z dnia 16 grudnia 2010 roku, dotyczącej kwoty 220 000zł i przedstawiła sposób określenia wysokości sumy wekslowej. (k. 124-126)

Po zapoznaniu się ze stanowiskiem powódki, pozwana nadal domagała się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa, podtrzymując swoje argumenty i dodatkowo zarzucając że powodowa spółka powinna zaliczyć na poczet zadłużenia cenę uzyskaną ze sprzedaży przewłaszczonego urządzenia, a nie jedynie jego wartość netto. (k.265)

Pismem z dnia 4 lutego 2015 roku powódka poinformowała o zawarciu z pozwanym A. S. (2) ugody pozasądowej i o dokonaniu przez pozwanego wpłaty kwoty 40 000zł oraz złożyła oświadczenie o cofnięciu pozwu w całości ze zrzeczeniem się roszczenia w stosunku do pozwanego A. S. (2) oraz o cofnięciu pozwu w stosunku do A. S. (1) oraz (...) sp. z o.o. w W. w zakresie kwoty 40 000zł. Powódka domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej A. S. (1) kwoty 29 786,10zł z odsetkami ustawowymi od dnia 6 września 2013 roku do dnia zapłaty oraz odsetek ustawowych od kwoty 25 000zł za okres od dnia 6 września 2013 roku do 27 grudnia 2013 roku i od kwoty 40 000zł za okres od dnia 6 września 2013 roku do dnia 27 stycznia 2015 roku. (k.267-268)

Postanowieniem z dnia 25 lutego 2015 roku uchylono nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 17 grudnia 2013 roku sygn. II Nc 415/13 w części dotyczącej pozwanego A. S. (2) i umorzono postępowanie w sprawie w części dotyczącej pozwanego A. S. (2). (k.270)

Po wyrażeniu przez pozwaną zgody na częściowe cofnięcie pozwu, postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2015 roku uchylono nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 17 grudnia 2013 roku sygn. II Nc 415/13 w części dotyczącej pozwanej A. S. (1) w zakresie kwoty 65 000zł i umorzono postępowanie w tym zakresie. (k.287-288)

Strony podtrzymywały swoje stanowiska w momencie zamknięcia rozprawy w części dotyczącej żądania kierowanego przeciwko pozwanej A. S. (1).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z (...) sp. z o.o. w W. w dniu 16 grudnia 2010 roku umowę pożyczki nr (...). Zgodnie z postanowieniami umowy powódka pożyczyła pozwanej spółce kwotę 220 000zł , przeznaczoną na nabycie urządzenia do leczenia fotomodulacją i urządzenia do usuwania rozstępów, a (...) sp. z o.o. zobowiązała się do zwrotu pożyczki wraz z oprocentowaniem w 36 miesięcznych ratach.

W ogólnych warunkach umowy pożyczki, stanowiących integralną część umowy, przewidziano, iż (...) sp. z o.o. jest uprawniona do wypowiedzenia umowy w całości lub w części albo zażądania dodatkowego zabezpieczenia m.in. w razie niezapłacenia przez pożyczkobiorcę jakiejkolwiek kwoty należnej na podstawie umowy w czasie i w sposób określony w umowie. Z chwilą otrzymania oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczkobiorca stawać się miał zobowiązany do zapłaty w terminie określonym w oświadczeniu kwoty niespłaconej pożyczki wraz z narosłymi odsetkami i innymi kwotami należnymi zgodnie z umową.

Jako zabezpieczenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki strony przewidziały weksel in blanco z wystawienia pożyczkobiorcy oraz przewłaszczenie na zabezpieczenie ustanowione na urządzeniach których zakup miał być sfinansowany dzięki pożyczce. Porozumienie wekslowe i umowa przewłaszczenia były załącznikiem do umowy pożyczki. W porozumieniu wekslowym przewidziano m.in., iż (...) sp. z o.o. w W. będzie uprawniona do uzupełnienia treści weksla w razie nie wywiązywania się przez pozwaną spółkę z zobowiązań przewidzianych w umowie pożyczki, poprzez wpisanie na wekslu miejsca wystawienia, daty wystawienia, remitenta, miejsca i terminu płatności oraz sumy wekslowej w wysokości pokrywającej całość roszczenia pieniężnego (...) sp. z o.o. do pożyczkobiorcy z tytułu nieterminowego wywiązywania się pożyczkobiorcy z zobowiązań wynikających z umowy. Umowa przewłaszczenia precyzowała zaś, iż w razie niespłacenia pożyczki wraz z odsetkami w terminach oznaczonych w umowie pożyczki (...) sp. z o.o. może zbyć przewłaszczone rzeczy, zaliczając uzyskaną kwotę na spłatę zadłużenia z tytułu udzielonej pożyczki, zaś umorzenie długu nastąpi w wysokości i dacie wpływów z dokonanej sprzedaży przewłaszczonych rzeczy.

Dowód: umowa pożyczki z załącznikami k. 131-134, ogólne warunki umowy pożyczki k. 135-137.

(...) sp. z o.o. w W. otrzymała pożyczoną kwotę. Pozwana spółka przekazała powódce podpisany przez siebie jako wystawcę i przez A. S. (1) i A. S. (2) jako poręczycieli weksel in blanco. niesporne, nadto weksel k.6

Ze względu na niedotrzymywanie przez (...) sp. z o.o. harmonogramu zwrotu pożyczki, pismem z dnia 18 października 2012 roku powodowa spółka wypowiedziała umowę pożyczki nr (...) i wezwała do natychmiastowego wydania swoim przedstawicielom przedmiotów finansowanych na podstawie umowy. Na wniosek pożyczkobiorcy i po uiszczeniu zaległych płatności, w dniu 14 lutego 2013 roku oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zostało cofnięte.

(...) sp. z o.o. ponownie zaprzestała uiszczania płatności na rzecz powódki, co skutkowało złożeniem przez powodową spółkę pismem z dnia 10 lipca 2013 roku oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczki, któremu towarzyszyło wezwanie do zwrotu przedmiotów finansowanych na podstawie tej umowy.

Dowód: wypowiedzenie (...) k. 142, porozumienie z 14 lutego 2013 roku k.147, wypowiedzenie (...) z potwierdzeniem nadania k. 145-146.

W dniu 27 sierpnia 2013 roku powodowa spółka dokonała rozliczenia umowy pożyczki nr (...), określając swoją wierzytelność wobec (...) sp. z o.o. na kwotę 94 786,10zł. W jej skład wchodziły:

- należności zafakturowane a niezapłacone na dzień wystawienia noty w kwocie 37 450,79zł (odpowiadające ratom zwrotu pożyczki płatnym w okresie od marca do czerwca 2013 roku i należności ujętej w fakturze (...)),

- pozostała do spłaty pożyczka w kwocie 52 674,43zł,

- odsetki karne od należności wymagalnych i od kapitału pożyczki pozostałego do spłaty w kwocie 4 660,88zł.

Pismem z dnia 28 sierpnia 2013 roku (...) sp. z o.o. jako wystawca weksla oraz A. S. (1) i A. S. (2) jako poręczyciele weksla zostali poinformowani przez (...) sp. z o.o. o uzupełnieniu weksla in blanco, wystawionego na zabezpieczenie roszczeń z umowy pożyczki nr (...), poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty 94 786,10zł oraz wysokości i rodzaju należności składających się na tę kwotę. Powód jednocześnie wezwał pozwanych do wykupu weksla do dnia 5 września 2013 roku, informując iż taki został wpisany termin płatności weksla.

Dowód: nota rozliczeniowa i wyliczenia k.138-140, weksel k. 6, zawiadomienia o uzupełnieniu weksla z potwierdzeniem nadania k.148-151

27 grudnia 2013 roku (...) sp. z o.o. w W. sprzedała przewłaszczone na jej rzecz przez pozwaną spółkę urządzenie do leczenia fotomodulacją za kwotę 27 000zł brutto (25 000zł netto).

Dowód: faktura Vat nr (...) (k.131)

27 stycznia 2015 roku A. S. (2) uiścił na rzecz powodowej spółki kwotę 40 000zł. niesporne

W postępowaniu upadłościowym (...) sp. z o.o. w W. powodowa spółka zgłosiła swoją wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki nr (...) z dnia 16 grudnia 2010 roku. Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z dnia 7 maja 2015 roku sygn. X GUp 99/13 zatwierdzona została lista wierzytelności, w której uznano zgłoszoną wierzytelność (...) sp. z o.o. o zapłatę kwoty 65 125,22zł z umowy pożyczki nr (...) wraz z odsetkami. Sporządzony przez syndyka ostateczny plan podziału środków znajdujących się w masie upadłości przewidujący zaspokojenie wierzytelności kategorii II w 100% i wierzytelności kategorii III w 41,21% został zatwierdzony postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2016 roku, postępowanie w przedmiocie jego wykonania jest w toku.

Dowody: wyciąg z listy wierzytelności i kopia postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z dnia 7 maja 2015 roku sygn. X GUp 99/13 (k.312-314), informacja syndyka (k.384-385), informacja sądu upadłościowego (k.391)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Skoro powódka powoływała się na odpowiedzialność pozwanej A. S. (1) jako poręczyciela weksla, podstawą prawną żądania pozwu był przepis art. 47 ustawy prawo wekslowe, przewidujący, iż wystawca i poręczyciel weksla ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec posiadacza weksla, a także art. 32 w/w ustawy, przewidujący iż poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył.

W rozpoznawanej sprawie jest niesporne, iż (...) sp. z o.o. w W. wystawiła weksel in blanco, a A. S. (1) jest jedną z osób która poręczyła za (...) sp. z o.o. jako wystawcę weksla własnego in blanco. Poręczenie to spełnia wszystkie wymogi ważności poręczenia wekslowego, określone w art. 31 powołanej ustawy, a sam weksel in blanco został uzupełniony w sposób spełniający wymogi ważności weksla własnego (art. 101 ustawy). Bezsporne było także, iż weksel przedstawiony przez powódkę był wekslem in blanco o charakterze gwarancyjnym – miał zabezpieczać wierzytelności (...) sp. z o.o. wobec (...) sp. z o.o. z tytułu umowy pożyczki nr (...), co wynika zresztą wprost z treści deklaracji wekslowej. Ustalony, gwarancyjny charakter weksla ma istotne znaczenie z uwagi na zakres przysługujących pozwanej zarzutów. W doktrynie i orzecznictwie jest utrwalony pogląd, iż treść art. 10 ustawy prawo wekslowe rozstrzyga o zakresie zarzutów przysługujących także poręczycielowi weksla in blanco , a ponadto iż granice odpowiedzialności poręczyciela wyznacza zakres zobowiązania osoby, za którą poręczył. Przykładowo wskazać można wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2011 roku, wydany w sprawie IV CSK 371/10, w którym stwierdzono, iż przewidziana w art. 32 zd. 1 ustawy prawo wekslowe formuła takiej samej odpowiedzialności poręczyciela, jak tego, za którego poręczył oznacza, że do czasu puszczenia weksla w obieg, poręczyciel może powoływać się na zarzuty przysługujące wystawcy weksla in blanco. W wyroku z dnia 12 grudnia 2008 roku sygn. II CSK 360/08 Sąd Najwyższy stwierdził zaś, iż poręczyciel weksla in blanco może zgłaszać skuteczne zarzuty wskazujące na wypełnienie weksla niezgodnie z porozumieniem.

Stosownie do art. 10 ustawy prawo wekslowe, jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. Ponieważ w rozpoznawanej sprawie powódka jest remitentem, pozwana nie była ograniczona w możności skutecznego podnoszenia zarzutu uzupełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym. Zarzut taki pozwana A. S. (1) formułowała, wskazując iż strona powodowa wpisała na wekslu dowolną kwotę (sumując należności pozwanej spółki z dwóch umów pożyczek, nie uwzględniając wszystkich wpłat dokonanych na poczet spłaty pożyczki nr (...) oraz wartości odzyskanego przedmiotu przewłaszczenia) i nie wykazała jej zasadności. Tej treści zarzuty skutkowały przeniesieniem sporu na płaszczyznę tzw. stosunku podstawowego, czyli umowy pożyczki zawartej przez powódkę z (...) sp. z o.o. w W..

Wymaga jednak zauważenia, że podniesienie przez dłużnika wekslowego zarzutów ze stosunku podstawowego nie powoduje utraty przez posiadacza weksla formalnej i materialnej legitymacji wekslowej. W dalszym ciągu zatem to na dłużniku wekslowym spoczywa ciężar udowodnienia, że weksel wypełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem wekslowym i nie ma podstaw, aby ciężar dowodzenia okoliczności ze stosunku podstawowego, uzasadniających uzupełnienie weksla, przerzucać na wierzyciela wekslowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2000 r., V CKN 136/00, OSNC 2001/6/89, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu dnia 13 lipca 2005 r., I ACa 23/05, Lex Polonica nr 1287669). Dochodzenie przez powoda praw z weksla wystawionego przez dłużnika osobistego stwarza domniemanie istnienia wierzytelności wekslowej w wysokości sumy wekslowej i przerzuca ciężar dowodu przeciwnego na dłużnika ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2009 r., V CSK 129/09, Lex nr 688047). Powód nie ma obowiązku wskazania już w pozwie tytułu dochodzonych kwot, a dopiero po wniesieniu zarzutów jest obowiązany do określenia, z czego wynika dochodzona pozwem kwota (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2011 r., VI ACa 546/11, LEX nr 1136133).

Formułowany przez pozwaną A. S. (1) zarzut wypełnienia weksla in blanco niezgodnie z porozumieniem wekslowym okazał się nieuzasadniony. Sąd zauważa, iż ustosunkowując się do zarzutów pozwanej strona powodowa przedłożyła dokumenty wyjaśniające sposób rozliczenia spornej umowy pożyczki (k.138-140 i 392-407) oraz w piśmie procesowym przedstawiła przyjęty przez siebie mechanizm wyliczeń, a pozwana nie ustosunkowała się merytorycznie do tych zagadnień i nie sprecyzowała swoich zarzutów. W szczególności nie wskazała na czym owa nieprawidłowość wypełnienia weksla miałaby polegać, nie przedstawiła również dowodów na poparcie swoich tez (np. jakie wpłaty dokonane na rzecz powódki nie zostały ujęte w rozliczeniu umowy), ograniczając się jedynie do popierania zastrzeżeń sformułowanych w zarzutach od nakazu zapłaty. Tymczasem, nawet pobieżna analiza treści zarzutów pozwanej prowadzić musi do wniosku, iż pozwana decydując się na udzielenie poręczenia nie zadała sobie trudu ustalenia treści umowy pożyczki nr (...), co wywołało niezasadne zarzuty iż przedmiotem pożyczki była kwota ok. 75 000zł, nie była pewna w jakim okresie powstało zadłużenie w spłacie pożyczki będące uzasadnieniem wypowiedzenia umowy ani jaką kwotę powódka uzyskała ze sprzedaży przedmiotu przewłaszczenia. Strona powodowa, przedkładając w/w dokumenty, wykazała wysokość zobowiązania pozwanej (...) sp. z o.o. w W. wobec powoda z tytułu umowy pożyczki nr (...), a więc i zasadność wpisania kwoty tego zobowiązania jako sumy wekslowej na wystawionym przez spółkę i poręczonym przez pozwaną A. S. (1) wekslu in blanco mającym zabezpieczać wierzytelności z tej umowy. Wskazywany przez stronę powodową sposób obliczenia wysokości owych należności znajdował podstawy w postanowieniach zamieszczonych w punkcie 12 i 13 ogólnych warunków umowy, a przedstawione obliczenia były poprawne pod względem rachunkowym. Pozwana natomiast nie przedstawiła żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że suma, na jaką został wypełniony przedmiotowy weksel jest niezgodna z treścią zawartego porozumienia. Przykładowo wymaga zauważenia, iż kwestionowane przez pozwaną pomniejszenie zobowiązań o kwotę netto uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu przewłaszczenia odpowiada ustaleniom stron zamieszczonym w punkcie 11.5 umowy przewłaszczenia (pozwana nie udowodniła, by prezentowane przez powódkę rozumienie sformułowanie „uzyskana kwota” było sprzeczne z wolą stron zawierających umowę). Pozwana nie uprawdopodobniła by uzyskana przez powódkę cena sprzedaży przedmiotu przewłaszczenia nie odpowiadała jego rzeczywistej wartości i nie zmierzała do udowodnienia swoich twierdzeń, jako że nie zgłaszała wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Sąd ponownie zwraca uwagę, że po skutecznym wniesieniu zarzutów od nakazu zapłaty wydanego na podstawie wierzytelności wekslowej, pomimo przejścia sporu na stosunek podstawowy, to wciąż na pozwanej ciąży powinność wykazania, że weksel został uzupełniony niezgodnie z porozumieniem. Pozwana tej powinności nie spełniła, wobec czego zarzut w tym zakresie należało uznać za bezzasadny.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz dokonane postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2015 roku częściowe uchylenie nakazu zapłaty i umorzenie postępowania w następstwie cofnięcia pozwu, na podstawie powołanych przepisów i art. 481§1 i 2 kc oraz art. 496 kpc, Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, zasądzając od pozwanej, jako strony przegrywającej na rzecz powódki poniesione koszty postępowania. W ocenie Sądu, dokonane w toku postępowania cofnięcie pozwu co do kwoty 40 000zł w następstwie wpłaty dokonanej przez drugiego z poręczycieli wekslowych i co do kwoty 25 000zł w następstwie zaliczenia na poczet zadłużenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu przewłaszczenia, nie może być traktowane jako okoliczność „obciążająca” stronę powodową i nie uzasadnia uznania powodowej spółki za stronę przegrywającą proces w tej części. Na poniesione przez powódkę koszty procesu składały się: - wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 3600zł, ustalone na podstawie §6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, - wynagrodzenie pełnomocnika powódki za czynności podejmowane w postępowaniu zażaleniowym w kwocie 900zł, ustalone na podstawie §6 pkt 6 w zw. z §13 ust.2 pkt 1 w/w rozporządzenia, - kwota 17zł uiszczona tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i - uiszczona opłata sądowa od pozwu w kwocie 1185zł.